Προτίμηση στο “υποβαθμισμένο” σχέδιο του νέου τυφεκίου ΑΚ-12, επιδεικνύει ο Ρωσικός Στρατός
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στις 2 Μαρτίου 2017 στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν ανέφερε ότι εξετάζεται η πιθανότητα υιοθετήσεως τόσο του τυφεκίου ΑΚ-12 όσο και του ΑΕΚ 971, προφανώς εφοδιάζοντας με το καθένα διαφορετικές υπηρεσίες – σώματα. Χαρακτήρισε το ΑΚ-12 φθηνότερο και απλούστερο, κατά συνέπεια καταλληλότερο για τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων σε μεγαλύτερη κλίμακα ενώ το ΑΕΚ 971 είναι ελαφρώς πιο πολύπλοκο σχέδιο και υπερέχει σε ορισμένα σημεία όπως το επίπεδο ακριβείας και ο έλεγχος κατά την βολή. Ως εκ τούτου, το δεύτερο σχεδιάζεται να χορηγηθεί σε συντάγματα συνοριοφυλακής και τις ειδικές δυνάμεις. Ο αξιωματούχος ανέφερε ότι θα συνεχιστούν οι δοκιμές των δύο τυφεκίων κι ενδέχεται να υιοθετηθούν στα τέλη του τρέχοντος έτους.
Στις 20 Ιουνίου, το πρακτορείο TASS ανέφερε ότι σύμφωνα με αξιωματούχους της Kalashnikov Concern το ΑΚ-12 διήλθε επιτυχώς όλες τις δοκιμασίες και αξιολογήσεις των κυβερνητικών υπηρεσιών και σχεδιάζεται η υιοθέτησή του. Την ίδια περίοδο η εταιρεία δημοσιοποίησε προωθητικό βίντεο των νέων όπλων της ΑΚ-12, ΑΚ-15 (το ίδιο τυφέκιο σε διαμέτρημα 7,62 mm x 39) το οπλοπολυβόλο RPK-16 των 5,45 mm x 39 κ.λπ. Το ΑΚ-12 δεν είναι πλέον το αρχικό σχέδιο που εμφανίσθηκε το 2011 αλλά κατ’ ουσίαν ένα αναβαθμισμένο ΑΚ-74Μ με στοιχεία από το ΑΚ-12… Το «νέο» ΑΚ-12 που παρουσιάσθηκε επισήμως το 2016, είναι στην ουσία ένα βελτιωμένο ΑΚ-74Μ χάρη σε υποσυστήματα που προσφέρονται στο εμπόριο και κατά συνέπεια είναι φθηνότερο σε κόστος κατασκευής.
Οι κύριες βελτιώσεις του εντοπίζονται στο πτυσσόμενο κοντάκιο 5 θέσεων, που θυμίζει το αντίστοιχο της αραβίδος Μ4, και την βάση προσαρμογής τύπου Picatinny η οποία είναι πλέον ενσωματωμένη στο κάλυμμα του κλείστρου, επιτρέποντας την προσαρμογή παρελκομένων. Αντιστοίχως, ο πλαστικός χειροφυλακτήρας φέρει επίσης μικρότερου μήκους βάσεις πάνω και κάτω. Άλλες βελτιώσεις είναι η απόληξη τύπου «κορώνας» του φλογοκρύπτου, που λειτουργεί δυνητικώς ως συρματοκόπτης και αιχμή για θραύση κρυστάλλων ή άλλων επιφανειών, η μεταφορά του κλισιοσκοπίου στην αρχή του καλύμματος του κλείστρου, με αποτέλεσμα την αύξηση του μήκους της σκοπευτικής ευθείας, η εργονομική πιστολοειδής λαβή με «νευρώσεις» ενώ στον κύλινδρο αερίων άνωθεν της κάννης, αφενός φέρεται πλέον το στόχαστρο, αφετέρου φαίνεται να υφίσταται και ρυθμιστής αερίων. Τέλος, ο γεμιστήρας πλέον διαθέτει «παράθυρα» ώστε να διακρίνεται ο αριθμός φυσιγγίων που απομένουν ενώ στην βάση του έχει γίνει μία ακόμη παρέμβαση, με το κόψιμο της οπίσθιας γωνίας, ώστε να δημιουργηθεί «πάτημα» για πιο σταθερή στήριξη επί του εδάφους, όταν ο στρατιώτης σκοπεύει από πρηνή θέση. Πάντως ο επιλογέας βολής/ ασφαλείας δεν είναι πλέον αμφιδέξιος, όπως στο αρχικό ΑΚ-12.
Δεδομένου ότι ήδη ο Ρωσικός Στρατός προβαίνει στην προμήθεια συλλογών βελτιώσεως των ΑΚ-74Μ που διαθέτει, οπότε το όπλο φθάνει σε μεγάλο βαθμό στο επίπεδο του νεωτέρου «υποβαθμισμένου» ΑΚ-12, είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς την υιοθέτηση του νέου όπλου σε ευρεία κλίμακα (βλέπε ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ τ. 19 σ. 22 «Ουκρανία 2014. Ρωσικά όπλα & υλικά»). Με δεδομένη την πρόσφατη μείωση του αμυντικού προϋπολογισμού της Ρωσίας, πιο ρεαλιστική επιλογή φαίνεται ο εκσυγχρονισμός των υφισταμένων ΑΚ-74Μ. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι οι Ρώσοι μένουν πιστοί στο 5,45 mm x 39 χωρίς να τους απασχολούν οι αμερικανικές «ανησυχίες» περί διαμετρημάτων και όπλων. Αρκούνται δε στην απόκτηση ενός δοκιμασμένου τυφεκίου, του οποίου κύρια βελτίωση από τακτικής απόψεως θα είναι η δυνατότητα προσαρμογής οπτικού σκοπευτικού, μία πρακτική που έχει επικρατήσει στους δυτικούς στρατούς από την δεκαετία του 2000.
