Δούρειος Ίππος - Podcasts
ΤΟΥΡΚΙΑ

Νέα απειλή – Προ των πυλών η εξέλιξη νέου υπερηχητικού UAV για την Τουρκική Αεροπορία

Rheinmetall Lynx

Με τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη να αποτελούν πλέον μια δυσάρεστη και εξαιρετικά απειλητική πραγματικότητα στο Ανατολικό Αιγαίο, μια νέα κατηγορία βρίσκεται πλέον «στα σκαριά»  από την αμυντική βιομηχανία της γείτονος. Η ανάπτυξη ενός υπερηχητικού μη επανδρωμένου UAV είναι το επόμενο εξελικτικό βήμα, το οποίο όταν θα ολοκληρωθεί, θα αποτελέσει έναν ακόμη παράγοντα ανατροπής του υφιστάμενου ισοζυγίου αεροπορικών δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Σύμφωνα με πηγές της ΠΑ, η επιχειρησιακή πρόκληση που παρουσιάζει η δράση των UAV της Τουρκικής Αεροπορίας είναι μεγάλη καθώς τα τελευταία 2 χρόνια έχει καταγραφεί αυξανόμενη δραστηριότητα σε ευαίσθητες περιοχές του Νοτιοανατολικού και Βορείου Αιγαίου.

Πρώτη πτήση ΜΕΑ Bayraktar TB2 S του Τουρκικού Ναυτικού από το Τσανακαλέ

Η Άγκυρα έχει αντιληφθεί πλήρως τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών τόσο στην αναγνώριση όσο και στην κρούση, με αποτέλεσμα το προβάδισμα που υπάρχει έναντι των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να είναι ήδη αρκετά μεγάλο.

Την ίδια ώρα στη χώρα μας, οι δυνατότητες παραμένουν περιορισμένες παρά τις ανακοινώσεις περί απόκτησης UAV από τις ΗΠΑ, οι οποίες ακόμη δεν έχουν εισέλθει σε φάση υλοποίησης. Οι ανάγκες παραμένουν πιεστικές ενώ τεράστιο είναι και το θέμα που εγείρεται για το ποιοι θα πρέπει να είναι οι κανόνες εμπλοκής που εφαρμόζουν οι χειριστές της ΠΑ όταν καλούνται να αναχαιτίσουν τα (κατασκοπευτικά επί της ουσίας) UAV.

Αμυντική βιομηχανία: ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε το “ποδαρικό” από τουρκικό UAV Anka στο FIR Αθηνών στις 5 Απριλίου 2018 αλλά και το πρόσφατο παράδειγμα καταγεγραμμένης υπέρπτησης ενός UAV τύπου Bayraktar στις νότιες ακτές της Νήσου Χίου και πάνω από την ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων. Το τουρκικό UAV πέταξε σε ύψος 18.000 ποδών στον εθνικό εναέριο χώρο άνωθεν Χίου προφανώς με σκοπό την συλλογή πληροφοριών ενώ ταυτόχρονα δοκιμάστηκε η ελληνική αντίδραση.

Η αντιμετώπιση της απειλής προφανώς είναι ανεπαρκής καθώς αντίθετα με τα επανδρωμένα αεροσκάφη, τα UAV στέλνονται με σκοπό την καταγραφή της αμυντικής διάταξης, με αποτέλεσμα να απαιτείται η ανάληψη αποφασιστικής δράσης από την ΠΑ.

Τα ΜΟΕ και οι πτήσεις τουρκικών UAV

Το παράδειγμα των Ισραηλινών σε ανάλογες καταστάσεις είναι η πλέον αποτελεσματική αντίδραση που θα πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, αν δεν θέλουμε να βλέπουμε στο εξής τα τουρκικά UAV να καταγράφουν ανενόχλητα τα πάντα. Οι επιπτώσεις είναι προφανείς για την εθνική ασφάλεια και σε περίπτωση που συνεχιστεί η ανοχή εκ μέρους της χώρας μας, αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη στοχοποίηση και άμεση προσβολή των στρατιωτικών μας θέσεων σε περίοδο επιχειρήσεων.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του CEO της εταιρείας ΤΑ (πρώην ΤΑΙ) Temel Kotil, κατά τη διάρκεια της έκθεσης αμυντικού υλικού IDEF ’19 στην Κωσνταντινιούπολη, το νέο υπερηχητικό UAV με την ονομασία Goksungur, θα είναι το επόμενο φιλόδοξο project της ΤΑ.

Το UAV Goksungur θα διαθέτει δύο κινητήρες που θα του επιτρέπουν να αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα. Όπως υποδηλώνει η ονομασία του θα είναι ταχύτερο από οποιοδήποτε άλλο γνωστό «καθαρόαιμο» UAV βρίσκεται σήμερα σε ανάπτυξη στη Δύση (Ρωσία και Κίνα έχουν σε εξέλιξη αντίστοιχες προσπάθειες), αν και δεν υπάρχουν ακόμη δημοσιοποιημένα στοιχεία σχετικά με τις προδιαγραφές του.

Σημειώνεται ότι βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη από την ΤΑ το μη επανδρωμένο UAV “Aksungur”, με δύο κινητήρες PD170 κατασκευής TUSAS και ικανότητα μεταφοράς φορτίου βάρους 750 κιλών ενώ το μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) ξεπερνάει τα 3.000 κιλά.

Το  UAV “Aksungur” έχει μήκος 12 μέτρα, ύψος 3 μέτρα και άνοιγμα πτερύγων συνολικού μήκους 24 μέτρων. Κάθε πτέρυγα φέρει μέχρι τρεις πυλώνες ανάρτησης οπλισμού καθώς θα χρησιμοποιηθεί από την Τουρκική Αεροπορία εκτός από ρόλους αναγνώρισης – επιτήρησης και για προσβολή χερσαίων στόχων όπως ισχύει και για το ΑΝΚΑ-S.

Αμυντική βιομηχανία: ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Η παρθενική πτήση πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019 και διήρκεσε 4 ώρες και 20 λεπτά. Το πρωτότυπο επέδειξε με επιτυχία την ικανότητα αυτοματοποιημένης απογείωσης και προσγείωσης ενώ η δεύτερη πτήση διάρκειας 3 ωρών έγινε στις 3 Απριλίου, με σκοπό την επέκταση των δοκιμών σε όλο το φάκελο πτήσης του UAV.

Σύμφωνα με τον Kotil, η ΤΑΙ κατάφερε να ολοκληρώσει το σχεδιασμό του UAV “Αksungur” μόλις σε 18 μήνες και ήδη έχουν παραδοθεί εντός του 2019 δύο πρωτότυπα για την εξέλιξη του προγράμματος πτητικών δοκιμών. Σύμφωνα με το υπάρχον χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Αμέσως μετά η ΤΑ θα ξεκινήσει την εξέλιξη του υπερηχητικού UAV “Goksungur”.

Βεβαίως το εγχείρημα κρίνεται εξαιρετικά φιλόδοξο καθώς παρουσιάζει μεγάλες τεχνολογικές προκλήσεις με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι βρίσκεται «στα όρια» των δυνατοτήτων της τουρκικής βιομηχανίας. Πάντως αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι μέχρι σήμερα η ΤΑ έχει αναπτύξει σημαντική εμπειρία στον τομέα κατασκευής UAV, ενώ παράλληλα κατασκευάζει ελικόπτερα και τμήματα μαχητικών και πολιτικών αεροσκαφών στο πλαίσιο συμπαραγωγών με την Airbus, την Lockheed Martin και Boeing, με ετήσιο κύκλο κερδών της τάξης των 1,4 δισ. $ (για το 2017).

Αμυντική βιομηχανία: ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Αναλυτές επισημαίνουν ότι η εξέλιξη του προγράμματος, πέραν των τεχνολογικών προκλήσεων θα εξαρτηθεί άμεσα και από τις εξελίξεις στην τουρκική οικονομία, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται και εκτιμάται ότι σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο θα επηρεάσει αρνητικά την εξέλιξη ενός μεγάλου αριθμού υπό ανάπτυξη εξοπλιστικών προγραμμάτων, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και το UAV “Goksungur”.

Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι η ελληνική πλευρά θα πρέπει να επαναπαυθεί καθώς η διαθέσιμη τεχνογνωσία στην Τουρκία εξελίσσεται διαρκώς με τα πρώτα δείγματα ήδη να πετάνε εδώ και αρκετό καιρό στο Αιγαίο, επιβάλλοντας νέα δεδομένα στο τακτικό – επιχειρησιακό επίπεδο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας.

Related Articles

Back to top button