Ήρωας πιλότος της Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ τιμήθηκε για παράτολμη αποστολή διάσωσης στο Αφγανιστάν. Αφορμή για “δημιουργικό” προβληματισμό..
Σενάριο ταινίας θυμίζει η ιστορία ενός πιλότου Black Ηawk του Στρατού των ΗΠΑ, ο οποίος έγινε πριν λίγες ημέρες αποδέκτης ανώτατης τιμητικής διάκρισης για τς ενέργειές του, που είχαν ως αποτέλεσμα την διάσωση από ελικόπτερα μιας Μεικτής Μονάδας Πεζικού και Αφγανικών δυνάμεων ασφαλείας που βρέθηκαν υπό σφοδρά εχθρικά πυρά!
Πρόκειται για τον (απόστρατο πλέον) Λοχαγό Christopher C. Palumbo, ο οποίος βραβεύτηκε με τον Σταυρό Διακεκριμένης Υπηρεσίας (Distinguished Service Cross) στο Φορτ Μπραγκ στη Βόρειο Καρολίνα. Η τιμητική διάκριση αφορά αποστολή της 11ης Απριλίου 2005, όταν ο λοχαγός υπηρετούσε ως χειριστής ελικοπτέρου UH-60 Black Ηawk στο Αφγανιστάν και κλήθηκε να επέμβει ως τμήμα Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης (QRF) μεταφέροντας Ομάδα Ειδικών Δυνάμεων.
Αποστολή της QRF ήταν να ενισχύσει μια χερσαία μονάδα αποτελούμενη από στρατιώτες των ΗΠΑ και μέλη των Αφγανικών δυνάμεων ασφαλείας, που είχαν πέσει σε ενέδρα των Ταλιπμάν σε ορεινή περιοχή μεγάλου υψομέτρου.
Μετά την εκδήλωση της επίθεσης, το επίγειο τμήμα καθηλώθηκε από σφοδρά πυρά ενώ υπέστη και απώλειες με αρκετούς στρατιώτες να είναι τραυματίες σε κρίσιμη κατάσταση. Τότε, το Black Ηawk του Λοχαγού Palumbo ανταποκρίθηκε σε αίτημα επείγουσας εκκένωσης απωλειών, πετώντας προς τη θέση που είχε ξεσπάσει η μάχη.
Χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα προσγείωσης λόγω της απότομης μορφολογίας του εδάφους, ο Palumbo ως κυβερνήτης, τοποθέτησε με επιδεξιότητα σε αιώρηση το ελικόπτερό του ανάμεσα στους τραυματίες και τον εχθρό, επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στους πολυβολητές του, να ανοίξουν πυρ εναντίον των Ταλιμπάν.
Όπως ανέφερε και ο επικεφαλής της διμοιρίας ελικοπτέρων του Palumbo, Αντισυνταγματάρχης Robert K. Beale, ο λοχαγός, πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος ανάμεσα από εδαφικό ανάγλυφο σε μια κοιλάδα, αιωρήθηκε ανάμεσα στους τραυματίες και τον εχθρό και το πλήρωμά του άνοιξε πυρ εναντίον τους. Με τον τρόπο αυτό, οι πολυβολητές μπόρεσαν να σκοπεύσουν απευθείας τον εχθρό, που κινείτο προς την θέση που ευρίσκοντο οι τραυματίες Αμερικανοί στρατιώτες.
Μόλις ο ένας πολυβολητής από τη μία πλευρά εξαντλούσε τα πυρομαχικά, ο Λοχαγός Palumbo εκτελούσε ελιγμό περιστροφής αλλάζοντας κατεύθυνση, ώστε ο πολυβολητής από την άλλη πλευρά του ελικοπτέρου να βρεθεί σε απευθείας γραμμή σκόπευσης με τον αντίπαλο! Με τον τρόπο αυτό διατηρούσε συνεχώς κατασταλτικά πυρά ενώ ο πρώτος πολυβολητής είχε το χρόνο να γεμίσει και πάλι με νέα πυρομαχικά το πολυβόλο του.
Τελικά, το πλήρωμα του Black Ηawk κατάφερε να εξουδετερώσει τον ένα στόχο μετά τον άλλο ενώ το ίδιο δεχόταν πυρά από τον εχθρό. Αρκετές βολίδες διαπέρασαν την άτρακτο του ελικοπτέρου και μία μάλιστα τραυμάτισε ένα μέλος του πληρώματος. Παρόλα αυτά, το πλήρωμα συνέχισε να προσφέρει κάλυψη στα επίγεια τμήματα από τα εχθρικά πυρά μέχρι που το Black Ηawk έφτασε στο σημείο του ορίου καυσίμων για ασφαλή επιστροφή ενώ είχε εξαντλήσει τα πυρομαχικά του, με το σκάφος να έχει υποστεί σημαντικές ζημιές από εχθρικά πυρά.
Σύμφωνα με τον Αντισυνταγματάρχη Robert K. Beale: «Τα γεγονότα εκείνης της ημέρας επέδρασαν καθοριστικά και όπως αποδείχτηκε μόνιμα στο ηθικό μου και το ηθικό των στελεχών της διμοιρίας μου. Για πρώτη φορά στην στρατιωτική μου καριέρα στάθηκα μάρτυρας τέτοιας εξαιρετικής γενναιότητας και κουράγιου από κάποιους που κατά τα άλλα χαρακτηρίζονται ως “απλοί άνθρωποι”».
Και καταλήγοντας στην ομιλία του στην τελετή βράβευσης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι πράξεις όλων των ανδρών εκείνο το πρωινό, ενσάρκωσαν το Ήθος του Πολεμιστή! Οι ενέργειες του πληρώματος επέτρεψαν σε άλλες δυνάμεις να πλησιάσουν τους τραυματίες για να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια να ολοκληρωθεί η περισυλλογή τους από άλλα ελικόπτερα.
Εκείνη την μέρα δεν χάθηκε ούτε μία ζωή Αμερικανού στρατιώτη από την σφοδρή επίθεση του εχθρού, ενώ ο ίδιος ο Λοχαγός Palumbo και το πλήρωμά του, αφού κατάφεραν να επιστρέψουν με ασφάλεια στη βάση τους, συνέχισαν να πετάνε σε αποστολές από το επόμενο πρωινό»!
Ο Λοχαγός Palumbo, έλαβε στις 27 Ιουνίου 2019 τον Σταυρό Διακεκριμένης Υπηρεσίας, σε ειδική τελετή παρουσία της οικογένειάς του, τον φίλων και συμπολεμιστών του αλλά και της ηγεσίας και του προσωπικού της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων του Στρατού των ΗΠΑ (USASOC) στο Φορτ Μπραγκ.
Παραδείγματα από πραγματικές συνθήκες που προκαλούν προβληματισμό
Τα παραδείγματα αυτά είναι χρήσιμα καθώς δείχνουν τις συνθήκες και τις προκλήσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίσει το προσωπικό στο πεδίο της μάχης. Αποτελούν δε οδηγό για το πως θα πρέπει να εκτελούνται επιχειρήσεις του είδους, ιδιαίτερα σε Στρατούς όπως ο Ελληνικός Στρατός που δεν είχαν μέχρι σήμερα την “πολυτέλεια” απόκτησης εμπειρίας σε πραγματικές επιχειρήσεις. Για το λόγο αυτό, είναι επιτακτική η ανάγκη επικαιροποίησης των σχετικών διαδικασιών με δεδομένα και σενάρια που ανταποκρίνονται σε διδάγματα πρόσφατων εμπειριών, από πραγματικές επιχειρήσεις στο πεδίο της μάχης.
Υπάρχει άραγε η πρόβλεψη για κάτι τέτοιο ώστε η εκπαίδευση των χειριστών της Αεροπορίας Στρατού να είναι ρεαλιστική;
Γιατί είναι άλλο πράγμα η εκτέλεση αποστολών αερομεταφορών σε ειρηνική περίοδο και άλλο η εκτέλεση επιχειρήσεων στο πεδίο της μάχης. Γι’ αυτό και είναι επιτακτικός ο εμπλουτισμός σεναρίων (πολύ πιο πέρα από την «αποστολή MEDEVAC» ενός και μόνο άοπλου Huey σε μια άσκηση όπως επί παραδείγματι η ΤΑΜΣ «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ») με συνθήκες που προσομοιάζουν καταστάσεις που θα αντιμετωπίσουν οι χειριστές στην πραγματικότητα με παρουσία εχθρικών δυνάμεων.
Αποκομίσαμε άραγε κάτι από την εμπειρία των πληρωμάτων MEDEVAC που είχαν μετασταθμεύσει επί σειρά μηνών στο Στεφανοβίκειο του Βόλου για συνεκπαίδευση με τα πληρώματα ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού;
Ένας απλός και μόνο διάλογος μαζί τους για την περιγραφή εμπειριών και της αποστολής τους σε πραγματικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, αρκούσε ώστε να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι όσα έχουν αφεθεί ενδεχομένως “στη τύχη”, οι Αμερικανοί τα έχουν τυποποιήσει και προσαρμόσει απόλυτα στο Δόγμα επιχειρήσεών τους.
Οπωσδήποτε τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα και η στενή συνεργασία μεταξύ του Στρατού αλλά και των Πεζοναυτών των ΗΠΑ με τον ΕΣ -ιδίως στην συνεκπαίδευση μονάδων της Αεροπορίας Στρατού- θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να μη χαθεί μια πολύτιμη ευκαιρία μετάδοσης γνώσεων και εμπειριών που στη συνέχεια θα πρέπει τάχιστα να μετουσιωθούν σε προτάσεις για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των δικών μας πληρωμάτων σε όλα τα είδη αποστολών.
Σενάριο διάσωσης με Πεζοναύτες στην άσκηση «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19»
Οι «σκιές» της «Task Force Kronos» δείχνουν το δρόμο για την Αεροπορία Στρατού
