Νέα ειδικότητα «αναγνώρισης πεδίου» για τους PJ της USAF. Τα περιθώρια εξέλιξης για τους Διασώστες Μάχης της ΠΑ
Η Αμερικανική Αεροπορία (USAF) σε μια προσπάθεια βελτίωσης της υφιστάμενης δομής των μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων (AFSOF) που διαθέτει, αποφάσισε να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία ειδικότητας, η οποία θα αφορά την διενέργεια Ειδικής Αναγνώρισης “SR –Special Reconnaissance career field”.
Συγκεκριμένα η νέα ειδικότητα Special Reconnaissance (SR) θα ενταχθεί στις επιχειρησιακές Ομάδες της AFSOC οι οποίες είναι γνωστές και ως ‘Access Packages”. Η σύνθεση των Ομάδων αυτών περιλαμβάνει στελέχη με ειδικότητες Ελεγκτή Μάχης (Combat Controllers) και Διασώστες Μάχης (Pararescuemen-PJ).
Σκοπός τους είναι να αναπτύσσονται στην περιοχή ενδιαφέροντος με ρίψη από αεροσκάφος με αλεξίπτωτα προκειμένου να εκτελούν στη συνέχεια επιτήρηση και προετοιμασία καθοδήγησης μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων, ασφάλιση Ζώνης Προσγείωσης, προετοιμασία Ζώνης Ρίψης και άλλα ειδικά καθήκοντα με επίκεντρο την διάσωση χειριστών που έχουν καταρριφθεί, ανάκτηση φίλιου προσωπικού, παροχή πρώτων βοηθειών καθώς και πάσης φύσεως επιχειρήσεις που περιλαμβάνουν συνεργασία με εναέρια μέσα, μέσα σε εχθρικό έδαφος.
Η δημιουργία της ειδικότητας SR συνεπάγεται κατάργηση της προγενέστερης ειδικότητας μετεωρολόγου Ειδικών Επιχειρήσεων SOWT «Special Operations Weather Technician. Όμως οι SR θα συνεχίζουν να παρέχουν ικανότητα πρόβλεψης καιρικών συνθηκών καθώς είναι απαραίτητη παράμετρος για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων που εμπλέκονται εναέρια μέσα. Η διαφορά είναι ότι η ικανότητα αυτή θα αποτελεί πλέον επιμέρους εκπαιδευτικό αντικείμενο και όχι κύρια ειδικότητα.
Ο ρόλος των SR
Οι Διασώστες Μάχης με ικανότητα SR θα χρησιμοποιούν όπως αναφέρεται προηγμένες ψηφιακές ικανότητες αναγνώρισης ISR με συλλογή δεδομένων από εναέρια και επίγεια μέσα. Πρωταρχική αποστολή τους είναι η παροχή αναγνώρισης – επιτήρησης – πληροφοριών πεδίου μάχης σε συνδυασμό με ικανότητα «περιβαλλοντικής αναγνώρισης» σε προϊστάμενα κλιμάκια διοίκησης.
Προηγουμένως η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων της USAF (AFSOC) εξέδωσε το 2018 μια μελέτη, στην οποία αναλύθηκαν οι παρούσες επιχειρησιακές προκλήσεις και οι δυνατότητες για βελτιώσεις ώστε το προσωπικό της να γίνει πιο αποτελεσματικό.
Το συμπέρασμα ήταν ότι ένα κλιμάκιο Διασωστών Μάχης για να είναι αποτελεσματικό στο πεδίο της μάχης θα πρέπει να είναι πλήρως ικανό να παρέχει ό,τι είναι αναγκαίο, χωρίς την απαίτηση συνεργασίας με άλλη υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Μάλιστα η απαίτηση για μεγαλύτερη αυτονομία και ανεξαρτησία σε αυτό τον τομέα είχε τόση σημασία, ώστε εγκρίθηκε άμεσα από την ηγεσία της USAF και συγκεκριμένα του Αρχηγού Πτέραρχου Stephen Wilson.
Σύμφωνα με την νέα δομή των επιχειρησιακών Ομάδων της AFSOC θα περιλαμβάνονται ειδικότητες όπως:
-Διασώστες Μάχης – Pararescuemen (PJ)
-Ελεγκτές Μάχης – Combat Controllers (CCT)
-Ειδικής Αναγνώρισης SR –SOWT
–Tactical Air Control Party (TACP)
Ειδικότητες που σχετίζονται με εκπαίδευση απόδρασης διαφυγής (Survival Escape Resistance and Evasion) και εξουδετέρωση εκρηκτικών (Explosive Ordinance Disposal) θα συνεχίσουν να αποδίδονται σε στελέχη μάχιμων μονάδων της AFSOC αλλά θεωρούνται ως «ειδικότητες υποστήριξης» και όχι Ειδικών Επιχειρήσεων.
Σκληρή εκπαίδευση προσωπικού με παροχή κινήτρων
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υποψήφιοι Διασώστες Μάχης της USAF διέρχονται από μια ιδιαίτερα σκληρή και μακρά εκπαίδευση. Όλοι ξεκινάνε την εκπαίδευσή τους στην αεροπορική βάση Lackland, όπου και πραγματοποιείται το στάδιο της αρχικής επιλογής. Όσοι καταφέρουν να επιλεγούν, συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους στα Σχολεία Καταδύσεων, Αλεξιπτωτιστών Στατικού Ιμάντα, Ελεύθερης Πτώσης, Απόδρασης – Διαφυγής, Αναγνώρισης, Ελεγκτή Μάχης και Προηγμένων Ικανοτήτων.
Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι με απόφαση της ηγεσίας παρέχονται ισχυρά οικονομικά κίνητρα για την προσέλκυση νέων υποψηφίων στην AFSOC.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι εφόσον οι υποψήφιοι Διασώστες Μάχης ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους, θα παρέχονται επιπλέον απολαβές (της τάξης των 10.000 $ έκαστος) ως μπόνους πέραν του μισθού τους.
Οι απαιτήσεις φυσικά είναι ιδιαίτερα υψηλές ενώ η προετοιμασία αρχικής επιλογής και προετοιμασίας μαζί με τις απαραίτητες υγειονομικές εξετάσεις έχουν διάρκεια 4 μηνών.
Μεγάλα τα περιθώρια εξέλιξης για την ΠΑ
Η συμβολή των Διασωστών Μάχης στην μαχητική ικανότητα της USAF είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των αεροπορικών επιχειρήσεων σε Ιράκ και Αφγανιστάν.
Στην ΠΑ η αντίστοιχη ειδικότητα Διασώστη Μάχης παρέχεται στην 31η Μοίρα Επιχειρήσεων Έρευνας Διάσωσης (31η ΜΕΕΔ) η οποία αρχίζοντας ουσιαστικά από το «μηδέν» το 1998, κατάφερε μέσα από πολλές δυσκολίες να συγκροτήσει έναν πυρήνα άρτια εκπαιδευμένων στελεχών, οι οποίοι έχουν ως κύρια αποστολή την Έρευνα και Διάσωση Μάχης (CSAR) σε συνδυασμό με κατάδειξη στόχων σε μαχητικά αεροσκάφη (JTAC).
H πορεία της μονάδας ήταν αξιοσημείωτη αφού μπόρεσε σε πολύ λίγο χρόνο να φτάσει σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο ρυθμός εξέλιξης έχει ανακοπεί εξαιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων που σχετίζονται τόσο με την περιορισμένη διαθεσιμότητα εναέριων μέσων (όπως τα Super Puma με τα οποία η 31η ΜΕΕΔ είχε στενή συνεργασία) όσο και με ευρύτερα θέματα που αφορούν το πλαίσιο λειτουργίας της μονάδας.
Η μεγιστοποίηση εκμετάλλευσης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων που προσφέρουν οι Διασώστες Μάχης θα πρέπει να αποτελέσει ζήτημα προς εξέταση από την ΠΑ, η οποία καλείται να διερευνήσει νέα πεδία εξέλιξης και Δόγματος για επιχειρήσεις CSAR.
Η διεθνής επιχειρησιακή εμπειρία έχει δείξει ότι το προσωπικό των μονάδων διάσωσης μάχης έχει καθοριστικό ρόλο σε καταστάσεις ανάγκης όπου φίλιο προσωπικό βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Για το λόγο αυτό τα στελέχη μιας τέτοιας μονάδας θα πρέπει να διατηρούν ικανότητα άμεσης ανάπτυξης στην περιοχή της κρίσης, ώστε να παρέχουν ασφάλεια και πρώτες βοήθειες μέχρι να ολοκληρωθεί η περισυλλογή.
Επιπλέον, αποτελούν σημαντικό πυλώνα εφαρμογής της αεροπορικής ισχύος, μεταφέροντας εικόνα και δεδομένα στοχοποίησης από το έδαφος στα μαχητικά κρούσης, σε σενάρια αμυντικών και επιθετικών επιχειρήσεων.
Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η προσπάθεια που συντελείται με την εκπαίδευση JTAC στο Σχολείο Όπλων Τακτικής στην Ανδραβίδα, η οποία επικεντρώνει στην προετοιμασία στελεχών μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων, ώστε να είναι ικανά να αιτούνται πυρά υποστήριξης από μαχητικά της ΠΑ αλλά και να μεταφέρουν συντεταγμένες στόχων υψηλής αξίας σε χειριστές μαχητικών που στη συνέχεια αναλαμβάνουν την προσβολή τους.
Σε κάθε περίπτωση τα περιθώρια βελτίωσης είναι πολύ μεγάλα και οι διεθνείς εξελίξεις θα πρέπει να αποτελούν αφορμή για προβληματισμό και λύσεις προσαρμοσμένες στις δικές μας ανάγκες και δυνατότητες.
Υπάρχει όμως θέληση για εξέλιξη;
Ας μην κρυβόμαστε… Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται ενδιαφέροντα ίσως και εφικτά, ακόμη και από μια χώρα όπως η Ελλάδα που δεν διαθέτει την πολυτέλεια αφθονίας προσωπικού και μέσων όπως οι ΗΠΑ. Τίποτα όμως δεν έρχεται από μόνο του.
Σύνθετες επιχειρήσεις αυτής της μορφής απαιτούν άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό με θέληση, δυνατότητες και μέσα. Η εκπαίδευση και η θέληση είναι δεδομένο ότι υπάρχουν στο προσωπικό μας. Από την άλλη πλευρά, ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι τα κίνητρα είναι επαρκή ενώ οι δυνατότητες και τα μέσα μοιραία προσδιορίζονται από ευρύτερες συνθήκες που επηρεάζουν το σύνολο των ΕΔ.
Αυτό που τελικά κάνει τη διαφορά είναι η διαρκής διάθεση του προσωπικού για εξέλιξη σε συνάρτηση πάντα με τη διάθεση της ηγεσίας για επέκταση δυνατοτήτων σε πεδία που σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
Το πρόβλημα δυστυχώς εντοπίζεται στην έλλειψη συμμετοχής σε πραγματικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα οι εξελίξεις σε πολλούς τομείς να σημειώνουν αργή πρόοδο.
Μοναδική εναλλακτική λύση είναι η διερεύνηση των δυνατοτήτων αυτών μέσω συνεργασίας σε ευκαιρίες που προσφέρονται για συνεκπαίδευση με ξένες δυνάμεις. Άριστα παραδείγματα αποτελούν ασκήσεις όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα με Πεζοναύτες και επιθετικά ελικόπτερα των ΗΠΑ στην Ελλάδα αλλά και με την ετήσια διεξαγωγή της αεροπορικής άσκησης “ΗΝΙΟΧΟΣ” όπου συμμετέχουν αρκετές ξένες αεροπορικές δυνάμεις.
