Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Εξ αφορμής ερωτήσεως κοινοβουλευτικού ελέγχου του βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Γεωργίου Τσίπρα με θέμα «Νέος αποκλεισμός της αμυντικής βιομηχανίας από μακροχρόνια προγράμματα κατασκευής και συντήρησης του F-35», στις 7 Απριλίου ο ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος έδωσε ενδιαφέροντα στοιχεία.
Ως προς την προμήθεια των μαχητικών F-35, ο ΥΕΘΑ είπε ότι ενώ πρόθεση είναι η συμμετοχή ελληνικών εταιρειών της Αμυντικής Βιομηχανίας με ανάληψη έργου, μένει να αποφασιστεί το “σύστημα” ή η “μέθοδος” με τα οποία θα γίνει αυτό. Δηλαδή το είδος – κατηγορία έργων που θα επιλεγούν. Στο πλαίσιο αυτό, στις 6 Απριλίου ο γενικός διευθυντής ΓΔΑΕΕ απέστειλε επιστολή στην Lockheed Martin με την οποία, μεταξύ άλλων, ζητεί προσδιορισμό των όρων συμμετοχής των ελληνικών εταιρειών. Από την πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας, δηλαδή του επιχειρησιακού φορέα, έχει κριθεί ότι είναι οικονομικότερη η εκτέλεση των έργων υποδομής υπό την ευθύνη της, αντί της αναθέσεως αυτών στην κατασκευάστρια εταιρεία.
Ο βουλευτής Γιώργος Τσίπρας στην δευτερολογία του είπε ότι ο ΥΕΘΑ παραπληφορεί καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πως η κυβέρνηση έχει αρνηθεί τα πάντα (υποδομές, κατασκευαστικό έργο, υποστήριξη) ως προς την SSI.
Ο ΥΕΘΑ είχε την ευκαιρία να είναι πιο αναλυτικός, διευκρινίζοντας ότι το ΓΕΑ απέστειλε την Επιστολή Αιτήματος (LoR) και αναμένει απάντηση εντός ανοίξεως, χωρίς να περιλάβει σε αυτήν οποιουδήποτε τύπου “αντισταθμιστικά”. Για τα τελευταία, ο ΥΕΘΑ είπε με νόημα, “ξέρω πάντα ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν αυτοί, συγκεκριμένα συμφέροντα είναι, που θα ήθελαν να γίνει και πρόβλεψη για αυτά”. Εντούτοις, διά της επιστολής της ΓΔΑΕΕ προς την Lockheed Martin ζητείται η εμπλοκή εγχώριων εταιρειών της Αμυντικής Βιομηχανίας. Ο ΥΕΘΑ τόνισε ότι, «δεν θα υπάρξει μια διανομή έργων από εδώ και εκεί χωρίς αυτά να έχουν κοστολογηθεί επακριβώς μέχρι το τελευταίο ευρώ, με όρους “γαλαντομοσύνης” που ενδεχομένως υπήρχαν στο παρελθόν» και κατέληξε ότι στόχος είναι, «να περιορίσουμε το πρόγραμμα ακριβώς σε αυτά που χρειάζονται για να υλοποιηθεί».
Για τα τρία προγράμματα προμήθειας των πυραυλικών συστημάτων SPIKE NLOS, ο ΥΕΘΑ ενημέρωσε ότι η διαπραγμάτευση είχε ως αποτέλεσμα να περιλαμβάνεται συμμετοχή ελληνικών εταιρειών «σε υλικά και υπηρεσίες», συνολικού ύψους 30 εκατ. € (δηλαδή σε ποσοστό 8% περίπου επί του συνολικού ύψους των συμβάσεων) «με συμμετοχή επίσης στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα της κατασκευάστριας εταιρείας».
Στην δευτερολογία του επίσης, ο ΥΕΘΑ ανέφερε ότι στο πρόγραμμα των Rafale, η Dassault προσέφερε υποκατασκευαστικό έργο με δημιουργία κτιρίων υποδομών κόστους 30 εκατ. € στην 114 Πτέρυγα Μάχης. Στην πραγματικότητα, όπως έχει γράψει ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ, μετά την δεύτερη συμπληρωματική σύμβαση για 6 επιπλέον Rafale, η Dassault ανέλαβε την υποχρέωση κατασκευής κάποιων έργων υποδομών, που όμως δεν μπορούν να θεωρηθούν ως συμμετοχή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας όπως υποστήριξε ο ΥΕΘΑ, δεδομένου ότι πρόκειται για έργα που αποπερατώνουν εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου.
Ακολουθούν οι πλήρεις τοποθετήσεις του βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ και του ΥΕΘΑ:
Γιώργος Τσίπρας
«Κύριε Υπουργέ, για το θέμα της επιλογής των F-35 δεν έχει υπάρξει συζήτηση στη Βουλή, ούτε σκοπεύω να την ξεκινήσω εγώ σήμερα. Το θέμα της ερώτησης είναι διακριτό. Ερωτάμε, δηλαδή, με ποιον τρόπο δρομολογείτε την προμήθεια των F35. Βλέπουμε δυστυχώς -και πραγματικά πέφτουμε από τα σύννεφα- ότι βρισκόμαστε προ ενός ακόμα μεγαλύτερου σκανδάλου από αυτά που προηγήθηκαν με τις άλλες μεγάλες συμβάσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όπου ένα κοινό χαρακτηριστικό ήταν η παντελής απουσία της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.
Για να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη μας για το θέμα των φρεγατών, εσείς προσωπικά είχατε δεσμευτεί πριν φτάσουμε στην επιλογή των Belharra για συμμετοχή των ελληνικών ναυπηγείων –δεν αναφέρομαι σε κάποιο συγκεκριμένα– και ο κ. Ντόκος, ακόμα πιο εξειδικευμένα, είχε μιλήσει την άνοιξη του 2021 για 30% ανάληψη κατασκευαστικού έργου από την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, λέγοντας μάλιστα ότι οτιδήποτε λιγότερο από 30% δεν το διανοούμαστε. Το αποτέλεσμα ήταν το μηδέν.
Ερχόμαστε τώρα και στα F-35, τα οποία έχουν και μία παραπάνω ιδιαιτερότητα. Θα εξηγήσω γι’ αυτό μετά. Γνωρίζαμε, όταν κατετίθετο η ερώτηση –έχουμε καινούργια δεδομένα μετά την κατάθεση της ερώτησης– ότι δεν έχετε σκοπό να γίνει απολύτως τίποτα στη χώρα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι και οι εταίροι του Προγράμματος των F-35 και οι FMS πελάτες που ακολούθησαν παίρνουν ένα μέρος, οποιουδήποτε είδους μέρος, όλες οι χώρες, μηδεμιάς εξαιρουμένης. Για ό,τι μας αφορά, έτσι κι αλλιώς υπάρχει ζήτημα υποδομών, μαζί με το ζήτημα της κυβερνοασφάλειας, έτσι κι αλλιώς υπάρχει ζήτημα υποστήριξης οπλικών συστημάτων, συντήρησης κ.λπ. και υπάρχει και η δυνατότητα να πάρουμε συνολικά μέρος στο Πρόγραμμα, που σημαίνει να παράγουμε εδώ κομμάτια F-35 που πωλούνται σε άλλες χώρες.
Αντί αυτού δεν έχουμε ζητήσει τίποτα και έχουμε πληροφορηθεί –διαψεύστε με αν δεν είναι έτσι– σε έγγραφο της Αμερικανικής Πρεσβείας για το τι θέλουμε. Η απάντηση σε όλα είναι όχι. Το ερώτημα είναι απλό. Έχετε αποφασίσει να αποτελειώσετε την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία; Η μία ερώτηση είναι αυτή.
Η δεύτερη ερώτηση είναι, για αυτά τα ζητήματα αποφασίζετε εσείς ή κομμάτι της στρατιωτικής ηγεσίας; Εάν ισχύει το δεύτερο, είναι λάθος γιατί είναι ζήτημα καθαρά πολιτικής ηγεσίας. Αν το αποφασίζετε πάλι εσείς, να μας εξηγήσετε τον λόγο που αρνείστε τη συμμετοχή. Θέλω μόνο να συμπληρώσω ένα στοιχείο, να το έχουμε υπόψη μας, διότι υπάρχει ένα παρελθόν και υπάρχει μια σύγχρονη πραγματικότητα. Το παρελθόν που έχουμε βιώσει στη χώρα μας είναι το τραγικό παρελθόν με τα MIRAGE. Δεν θέλω να επεκταθώ σε τι κατάσταση βρίσκονταν, πόσα ήταν τα επιχειρησιακά και τα λοιπά.
Η σύγχρονη πραγματικότητα είναι ότι ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα F-35, το ποσοστό επιχειρησιακής ικανότητας είναι γύρω στο 50% κι αν πάμε σε ποσοστό πλήρους επιχειρησιακής ικανότητας, πέφτει κάτω από 30%. Αυτό σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση Αμερικανού Αξιωματικού που είναι αρμόδιος για τα ζητήματα αυτά. Πού; Στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν τα εργοστάσια δίπλα, όλη την παραγωγή δίπλα και με όλες τις δυνατότητες που έχει η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία.
Δηλαδή πάμε να κάνουμε τι ακριβώς; Να πάμε σε τι επιχειρησιακή ικανότητα αντίστοιχη των MIRAGE, για να λέμε ότι έχουμε F-35»;
ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος
«Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Δεν θα μιλήσω, ούτε αντλώντας τα στοιχεία μου από την Αμερικανική Πρεσβεία, ούτε από δηλώσεις Αμερικανών Αξιωματούχων όπως κάνει ο Συνάδελφος, αλλά από τα στοιχεία που προκύπτουν από το έργο που έχει παραχθεί. Και θα χρειαστώ χρόνο κ. Πρόεδρε, διότι αν δεν είχα τίποτα να πω για την εμπλοκή της Αμυντικής Βιομηχανίας της εγχώριας, καθότι μικρή, αμελητέα όπως ισχυρίζεται ο συνάδελφος, θα μπορούσα να τελειώσω σε ένα τρίλεπτο. Θα χρειαστώ πολύ χρόνο για να απαριθμήσω όλη τη συμμετοχή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας.
Εν πάση περιπτώσει, αφήνοντας και κάποια για τη Δευτερολογία, θα σας πω το εξής. Εξ’ αρχής πρόθεση αυτής της Κυβέρνησης ήταν εκτός από την εκπόνηση και την υλοποίηση, γιατί διακριτά στάδια και τα δύο και η εκπόνηση και η υλοποίηση που είναι και η τελική παραγωγή έργου, ενός μεγάλου εξοπλιστικού προγράμματος για τη συνολική αναβάθμιση των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων, που είχαν περιέλθει –οφείλω να το πω– σε ένα καθεστώς αδράνειας με σταδιακή απαξίωση πολλών συστημάτων μέχρι τώρα. Στο πλαίσιο αυτού λοιπόν του σχεδίου υπήρχε και μία ικανή συμμετοχή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας σε όσα από αυτά τα προγράμματα ήταν δυνατόν.
Η αφορμή για την ερώτηση του Συναδέλφου, είναι η επικείμενη δρομολόγηση των επόμενων βημάτων για την πρόσκτηση του F-35. Ασφαλώς και θα υπάρξει ενημέρωση, δεν ξέρω αν θα την κάνω εγώ, σίγουρα θα γίνει μετά τις εκλογές από την επόμενη Κυβέρνηση για το πού έχουμε φτάσει μέχρι τώρα. Σε κάθε περίπτωση όμως έχουν γίνει κάποιες προκαταρκτικές ενέργειες, δεδομένου ότι εκπεφρασμένη πρόθεση της Κυβέρνησης είναι η πρόσθεση του αεροσκάφους 5ης γενιάς σύμφωνα με το συνολικό αμυντικό σχεδιασμό και τη δομή δυνάμεων που κάνει λόγο για 48 μαχητικά νέου τύπου, δηλαδή αεροσκάφη 5ης γενιάς στην ουσία. Αυτή είναι και η πρόθεση των Αμερικανών όπως διατυπώθηκε πρόσφατα και από τον Αμερικάνο Υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Μπλίνκεν που είπε ότι το πρόγραμμα αυτό θα προχωρήσει.
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, και σε αυτό το πρόγραμμα η φιλοδοξία μας και η πρόθεσή μας διατυπωμένη είναι η συμμετοχή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας μέσω ενός συστήματος ή μίας μεθόδου που μένει να αποφασιστεί. Μόλις χθες ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων, που κάθεται πίσω μου, απέστειλε επιστολή προς την κατασκευάστρια εταιρεία όπου ζητεί μεταξύ άλλων να προσδιοριστούν οι ακριβείς όροι συμμετοχής αυτής της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας.
Η Πολεμική Αεροπορία, για λόγους περιορισμού του οικονομικού σκέλους όλου αυτού του ακριβού προγράμματος θέλει να μην επιβαρυνθεί έργα υποδομής, άρα έργα που θα εκτελεστούν από την εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία που μπορεί αυτή να υλοποιήσει με χαμηλότερο κόστος, κατά την πρόθεσή της, και τη δήλωσή της. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα εμπλακεί σε κάποιο βαθμό η εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, μένουν ακόμα πολλά βήματα να υιοθετηθούν και πολλές διαπραγματεύσεις να γίνουν με την κατασκευάστρια εταιρεία και φυσικά την Αμερικανική Κυβέρνηση.
Για να δούμε, όμως, μερικά από όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα που καταρρίπτουν αυτό το παραμύθι ότι εν πάση περιπτώσει, που αναμασάτε ως καραμέλα, ότι δεν έχει γίνει τίποτα για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία μέχρι τώρα. Πολύ γρήγορα, ένα λεπτό και θα τα πω τα υπόλοιπα στη Δευτερολογία.
Μόλις χθες τα ΕΑΣ υπέγραψαν συμφωνία με την γερμανική εταιρεία, περίφημη, την “Heckler & Koch” για την ανάθεση του κατασκευαστικού έργου ύψους έως και 50 εκατομμυρίων στην ΕΑΣ, στοιχείο της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας ασφαλώς η ΕΑΣ.
Η διαρκής συνεργασία της “Naval Group” με τις εταιρείες της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας. Εκπρόσωποι εταιρειών πάνε κι έρχονται στα ναυπηγεία της εταιρείας, στο Λωριάν της Γαλλίας για να αναζητήσουν και να βρουν νέες ευκαιρίες στη ναυπήγηση των φρεγατών “Belharra” στη Γαλλία. Θυμίζω ότι σε αυτό το project έχει ανατεθεί έργο περί το 15% κατά τους υπολογισμούς στις ελληνικές εταιρίες. Εγώ λέω ας είναι και λιγότερο, 10% να είναι. Δέκα τοις εκατό στα 3 δισ. είναι 300 εκατομμύρια με πρόχειρα μαθηματικά στις ελληνικές εταιρίες που θα αναλάβουν υποκατασκευαστικό έργο για τις “Belharra”.
Πριν από λίγο συζητούσαμε τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών κλάσης ΜΕΚΟ. Και είπαμε ότι αυτός θα γίνει σε ελληνικά ναυπηγεία. Αυτό δεν είναι συμμετοχή της αμυντικής βιομηχανίας;
Η Ελευσίνα πρόσφατα παρέδωσε παρά τις αδράνειες και τις καθυστερήσεις πολλών ετών τις τελευταίες δύο τορπιλακάτους [σ.σ. το ορθό είναι ΤΠΚ] στο Πολεμικό Ναυτικό επειδή ενέτεινε τις προσπάθειες να παραδώσει αυτά τα δυο πλοία και μπράβο στους εργαζόμενους γι’ αυτό, τα δυο τελευταία χρόνια. Αυτό δεν είναι εμπλοκή ελληνικού ναυπηγείου;
Θα πάρουμε κορβέτες. Έχουμε πει ότι θα ναυπηγηθούν εκτός από την πρώτη, γιατί χρειάζεται χρόνος στα ναυπηγεία να έρθουν σε θέση να παράξουν ναυπηγικό έργο, σε ελληνικά ναυπηγεία. Επομένως από τα τρία ή τα τέσσερα αν ασκήσουμε την εναλλακτική, τα τρία σε ελληνικά ναυπηγεία. Δεν είναι αυτό εμπλοκή;
Υποκατασκευαστικό έργο έχει δοθεί στο πρόγραμμα προμήθειας τορπιλών βαρέως τύπου. Αυτό το πρόγραμμα των 100 εκατομμυρίων που τόσα χρόνια δεν αποφασιζόταν λες και ήταν απαγορευτικό ως προς το οικονομικό ύψος, 100 εκατομμύρια να μπει και στο σχεδιασμό προηγούμενων Κυβερνήσεων στην 4ετία τους. Κι αυτό θα γίνει από ελληνική εταιρία.
Με την πρόσφατη διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ για τα προγράμματα προμήθειας πυραυλικών συστημάτων “SPIKE NLOS”, η συμμετοχή των εταιριών της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας σε υλικά και υπηρεσίες ανέρχεται σε συνολικό ύψος περίπου 30 εκατομμυρίων στα τρία προγράμματα, με συμμετοχή επίσης στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα της κατασκευάστριας εταιρείας. Ο Γενικός Διευθυντής ΓΔΑΕΕ μόλις ολοκλήρωσε αυτές τις διαπραγματεύσεις.
Κοιτάξτε, στο πουθενά βρισκόταν η ελληνική αμυντική βιομηχανία περίπου το 2019 και πριν. Η ΕΑΒ ήταν παρκινγκ χαλασμένων αεροσκαφών. Τώρα υλοποιεί το πρόγραμμα “Viper”. Αποφασίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, έχετε δίκιο. Υλοποιείται όμως και τα πρώτα αεροπλάνα άρχισαν να βγαίνουν αφού ξεπεράστηκαν όλα τα διαδικαστικά από το 2020 και μετά και πλέον αποδίδει αεροπλάνα, στην ΕΑΒ η οποία έχει τα προβλήματα της -είχε πολλά περισσότερα στο παρελθόν- προσπαθεί να αξιοποιήσει τις νέες προσλήψεις που έγιναν.
Έχουμε καθυστερήσεις στη συντήρηση των αεροσκαφών των υπολοίπων και στο πρόγραμμα του αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας, ναι, αλλά τα προγράμματα τα κύρια, δηλαδή των F-16 βγαίνουν με συμμετοχή βέβαια της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και μόνο το ό,τι υπάρχει σε εξέλιξη η προσπάθεια εξεύρεσης και συμφωνίας με στρατηγικό εταίρο όπως η “Lockheed Martin” φανερώνει ότι η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία είναι ζωντανή.
Θα το διαπιστώσετε όπως το διαπιστώσαμε πριν από δυο χρόνια στη νέα έκθεση “DEFEA” που θα γίνει αρχές του επόμενου μήνα κι εκεί το ενδιαφέρον που θα επιδειχθεί και από ξένους οίκους, θα πιστοποιήσει το γεγονός ότι η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, όχι μόνο δεν παράγει για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά αρχίζει να αποκτά σιγά – σιγά την εξωστρέφεια που της έλειπε όλα αυτά τα χρόνια, προκειμένου να αναβαθμίσει περισσότερο τις συνολικές δυνατότητές της, αλλά και αυτές των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας».
Δευτερολογία Γιώργος Τσίπρας
«Κύριε Υπουργέ, λυπάμαι που θα το πω, αλλά εντάξει, υπάρχουν όρια! Στο ψέμα υπάρχουν όρια. Όταν έγινε η συμφωνία για τις Belharra, μας λέγατε ότι είναι πενήντα εταιρείες που θα αναλάβουν υποκατασκευαστικό έργο. Πουθενά δεν υπήρχαν! Πενήντα εταιρείες προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή, κάποιες υπέγραψαν MOU κ.λπ. και έρχεστε σήμερα και μας λέτε ότι θα πάρουν όχι 15%, λέει, αλλά 10%, 300 εκατομμύρια έργο; Δεν μας το δείχνετε και εμάς ποιο είναι; Εάν είναι 1%, ζήτημα είναι! Να είναι 1,02%; Δηλαδή, για 30-40 εκατομμύρια και αν! Εάν ισχύει κι αυτό! Μην κοροϊδευόμαστε τόσο άσχημα! Μας ακούει ο ελληνικός λαός.
Το 1% στα 3 δισεκατομμύρια είναι 30 εκατομμύρια για τις Belharra. Για τα Rafale μηδέν! Μη μου λέτε για τις πυραυλακάτους Ελευσίνας των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να σας δώσουμε συγχαρητήρια που δεν κόψατε το πρόγραμμα, δηλαδή;
Να σας ρωτήσω κάτι πιο χοντρό. Γιατί ο κ. Γεωργιάδης πανηγυρίζει για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή Ναυπηγείο Σκαραμαγκά. Κάνατε έναν διαγωνισμό, όπου δεν διασφαλίζετε τις θέσεις των εργαζομένων και ακόμη χειρότερα, δεν διασφαλίζετε καν ότι θα παραμείνει ναυπηγείο. Προσέξτε, ναυπηγείο! Δεν έχει καμία υποχρέωση ο κ. Προκοπίου να το διατηρήσει ναυπηγείο. Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα. Δηλαδή, και ένα κομμάτι που θα μπορούσε να είναι ναυπηγική αλλά και αμυντική βιομηχανία, αυτή τη στιγμή είναι στον αέρα και για εσάς και για οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση.
Το πιο βασικό, όμως, είναι ότι δεν απαντήσατε σε αυτό που σας ρώτησα. Ισχύει ότι έχετε αρνηθεί οποιαδήποτε συμμετοχή της χώρας σε κατασκευή, υποστήριξη, συντήρηση F-35 και είναι όλο το πακέτο έξω, που δεν το έχει κάνει καμία άλλη χώρα απ’ όσες έχουν πάρει F-35; Αυτό είναι το ερώτημα. Ισχύει, ναι ή όχι; Και ποιος πήρε την απόφαση; Είναι αυτό σκανδαλώδες; Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Μη μου λέτε ότι θα μας ενημερώσει η επόμενη κυβέρνηση. Έχουν δρομολογηθεί κάποιες διαδικασίες, εάν αυτό ισχύει, είναι παραπληροφόρηση. Γιατί εμείς ξέρουμε ότι αυτό ισχύει. Αρνηθήκατε τα πάντα και μάλιστα σε μια λογική «ή όλα ναι ή όλα όχι». Και επελέγη το «όλα όχι», δηλαδή ούτε στις υποδομές, ούτε στην κατασκευή, ούτε στη δυνατότητα συντήρησης οπλικών συστημάτων, αεροσκαφών κ.λπ. Είναι τόσο απλό. Και είναι σε ένα αεροσκάφος, που στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πολύ μεγάλα προβλήματα σε ό,τι αφορά τη συντήρησή του και γι’ αυτό επιχειρησιακά είναι πολύ χαμηλά τα ποσοστά».
Δευτερολογία ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος
«Σπεύδω να πω αμέσως ότι αν, κύριε Συνάδελφε, επεδείκνυε η Κυβέρνησή σας τον ίδιο ζήλο που επιδεικνύετε εσείς περί τα εξοπλιστικά, όταν ήταν στα πράγματα, θα είχαν γίνει και δύο τρία παραπάνω από το μόνο πρόγραμμα που αποφασίσατε, αυτό το Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας το P-3B που πελαγοδρομεί εκεί στην ΕΑΒ ύψους 500 εκατομμυρίων. Θα είχατε πάρει, ας πούμε, θα είχατε προτεραιοποιήσει 100 εκατομμύρια για να πάρετε καινούριες τορπίλες για τα σύγχρονα υποβρύχια. Ούτε αυτό το κάνατε.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, επειδή κάνατε λόγο για ψέματα, όλα αυτά που σας είπα σας φάνηκαν ψευδή; Ακόμα και στην πρόσκτηση των “Rafale”!
Κάνω ένα πρόχειρο υπολογισμό με τη συντηρητική να το πω έτσι πρόβλεψη ότι η συμμετοχή της ΕΑΒΙ στο πρόγραμμα ναυπήγησης των “Belharra” το οποίο έχει δρόμο ακόμα, δεν τελείωσαν όλα, κι όπως καταλαβαίνετε προστίθενται πολλά στάδια όσο προχωρά η διαδικασία προσαρμογής συστημάτων ένα-ένα και πολλά σταδιακά στα πλοία μέχρι αυτά να αρχίσουν να αποδίδονται από το 2025 και μετά, είχα πει συντηρητικά ότι η πρόβλεψη δεν είναι 12%-15% που είναι στο επίσημο έγγραφο της ΓΔΑΕΕ, το κάνω εγώ 10%, είναι 300 εκατομμύρια. Αν το κάνω 5% είναι 150. Είναι όμως αυτή μία συμμετοχή. Θα το δούμε στην πορεία.
Μη σπεύδετε να πείτε ότι πρόκειται για ψέματα, ακόμα και στην πρόσκτηση των “Rafale” ήρθε εκ των υστέρων η κατασκευάστρια εταιρεία. Γιατί πήγαμε γρήγορα και χωρίς αρχική συμμετοχή της ΕΑΒΙ σε αυτή την πρόσκτηση; Γιατί τα θέλαμε όσο το δυνατόν γρήγορα γίνεται. Και πήραμε τα πρώτα μεταχειρισμένα που διάλεξαν οι Γάλλοι για εμάς, βεβαίως, με όρους που ικανοποίησαν την Πολεμική Αεροπορία, μέσα σε ένα χρόνο από την υπογραφή της σύμβασης. Ένα ρεκόρ παγκόσμιο ίσως, σίγουρα πανελλήνιο. Λοιπόν, στην πορεία ήρθε η “Dassault”, αφού υπήρχε η πρόβλεψη στην αρχική σύμβαση ότι θα μπορούσε να εμπλακεί η εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, σε όρο της σύμβασης που είχαμε υπογράψει τον Ιανουάριο του 2021, αν δεν κάνω λάθος, με τους Γάλλους και προσέφερε έργο υπό κατασκευαστικό δημιουργώντας κάποια κτίρια υποδομής εκεί στην Τανάγρα και αυτό συμμετοχή της ΕΑΒΙ είναι, ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ. Άρα και στα “Rafale” για τα οποία ακούσαμε πολλά για την απουσία την πλήρη συμμετείχε η εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία σε κάποιο βαθμό έστω. Και σας είπα για τα υπόλοιπα προγράμματα.
Τώρα, τα F-35! Κοιτάξτε, μίλησα για την επιστολή που έστειλε μόλις εχθές ο Γενικός Διευθυντής ΓΔΑΕΕ διά της οποίας ζητεί τη συμμετοχή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας. Η Πολεμική Αεροπορία, δηλαδή το αρμόδιο Γενικό Επιτελείο ζήτησε να επισπεύσουμε, δηλαδή έστειλε το “Letter of Request” όπως προβλέπεται στη διαδικασία και αναμένεται η απάντηση σε αυτό μέσα στην Άνοιξη, δεν ξέρω αν θα είναι αυτό το μήνα ή τον άλλον, σύντομα πάντως, ζητώντας τα αεροπλάνα. Λοιπόν, δεν έγινε λόγος για κανενός τύπου αντισταθμιστικό. Και ξέρω πάντα ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν αυτοί, συγκεκριμένα συμφέροντα είναι, που θα ήθελαν να γίνει και πρόβλεψη για αυτά. Αλλά από εκεί και πέρα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ζητήθηκε η εμπλοκή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας διά της επιστολής του Γενικού Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ η οποία απεστάλη στην Lockheed Martin μόλις εχθές.
Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ένταξη στο πρόγραμμα συμπαραγωγής. Μάλλον αυτό το ζήτημα έχει κλείσει αφού είναι λίγες οι χώρες οι οποίες συμμετέχουν σε αυτό. Ξέρω όμως ότι σε άλλες χώρες, μετά από συζητήσεις που έγιναν επελέγησαν εταιρείες της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, οι οποίες πήραν κάποιο μικρό υποκατασκεαυστικό έργο. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα υπάρξει μια διανομή έργων από εδώ και εκεί χωρίς αυτά να έχουν κοστολογηθεί επακριβώς μέχρι το τελευταίο ευρώ, με όρους «γαλαντομοσύνης» που ενδεχομένως υπήρχαν στο παρελθόν. Γιατί αυτά τα χρήματα, αυτά που θα στοιχίσει αυτό το ακριβό project πρόσκτησης του αεροσκάφους 5ης γενιάς είναι χρήματα που προέρχονται από το υστέρημα του ελληνικού λαού και νομίζω ότι πρέπει να σεβαστούμε αυτό και να περιορίσουμε το πρόγραμμα ακριβώς σε αυτά που χρειάζονται για να υλοποιηθεί. Κάνοντας όμως παράλληλα γνωστή προς όλους την πρόθεσή μας ότι στην πορεία θα θέλουμε και εμπλοκή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας όπου μπορεί εκεί να παράξει έργο.
Κλείνοντας, και το κλείνω έτσι κ. Πρόεδρε, είναι γνωστά τα προβλήματα που είχαν τόσα χρόνια τα Ναυπηγεία. Προβλήματα είχαν, επενδυτές δεν είχαν. Και σήμερα έχουν προβλήματα αλλά έχουν και επενδυτή μπροστά. Και η ασφαλής πρόβλεψη σε αυτό είναι ότι ο επενδυτής ο οποίος μπαίνει σε κάποιο Ναυπηγείο προφανώς για να το μετατρέψει σε λειτουργικό Ναυπηγείο και όχι νεκροταφείο ελεφάντων ή χώρο όπου καθυστερούν πάρα πολύ τα προγράμματα και ιδίως όταν αυτό έχει να κάνει με το Πολεμικό Ναυτικό, αυτό έχει δυσμενή επίπτωση στις δυνατότητες του Πολεμικού Ναυτικού.
Τα Ναυπηγεία αυτά θα αναλάβουν ναυπηγικό έργο, ιδίως όταν ξέρουμε τι δουλειές έρχονται μπροστά, τι project. Εκσυγχρονισμός φρεγατών, ναυπήγηση κορβετών, συντήρηση υποβρυχίων. Συντήρηση λοιπών πλοίων του στόλου. Αυτά δεν είναι ικανό έργο όσον αφορά το Πολεμικό Ναυτικό μόνο. Δεν μιλώ για την προσέλκυση άλλων εργασιών από τον εφοπλιστικό χώρο, που θα μπορούσε να γίνει μετά από χρόνια, πάρα πολλά χρόνια απραξίας και τις αίτιες τις γνωρίζουμε καλά. Τουλάχιστον όλοι εδώ σε αυτήν την αίθουσα, οι περισσότεροι που έχουν ασχοληθεί με τα Ναυπηγεία.
Εκεί που δεν υπήρχε τίποτα, τώρα υπάρχει προοπτική. Η προοπτική δεν θα προκύψει από τη μία μέρα στην άλλη, από τον έναν μήνα στον άλλον, όμως έχει δρομολογηθεί η λύση και στα δύο Ναυπηγεία.
Κι επομένως, αυτό ναι, μπορεί να πούμε ότι αποτελεί επιτυχία αυτής της Κυβέρνησης και πρέπει να το πιστωθεί και στην πορεία θα επιλυθούν και όλα τα επί μέρους προβλήματα. Επενδυτές όμως υπάρχουν. Άρα θα υπάρξουν και Ναυπηγεία ως απότοκος αυτών των επενδύσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται και κλείνω και ευχαριστώ για την ανοχή σας κύριε Πρόεδρε, για την εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία και βέβαια την Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία.
Σας ευχαριστώ».
