Μια μεγάλη πόλη είναι το τελευταίο μέρος που κάποιος θα ήθελε να πολεμήσει. Ακόμη χειρότερα όμως δεν θα ήθελε να βρεθεί κάτω από αυτήν… Στο Fort Bragg που είναι η κοιτίδα των Αερομεταφερόμενων (Airborne) της 82ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας και των μονάδων Special Forces του Στρατού των ΗΠΑ, πραγματοποιείται μια νέα μορφής εκπαίδευση εστιασμένη στην μάχη κάτω από την επιφάνεια του εδάφους (Subterranean Warfare Training).
Οι εκπαιδευόμενοι διδάσκονται πως να κινούνται μέσα σε τούνελ, υπόγειες στοές και ανάλογα περιβάλλοντα στα οποία μπορεί να βρεθούν ανά πάσα στιγμή. Και πρέπει να είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό, ώστε να αντιμετωπίσουν οποιεσδήποτε συνθήκες απειλής.
Οι εκπαιδευτές του Αμερικανικού Στρατού έχουν μεταφέρει την εκπαίδευση σε ένα εντελώς νέο επίπεδο και διδάσκουν σε ειδικό σχολείο (SWT) πως γίνεται η βίαιη διάρρηξη μιας θύρας (breach), η αντιμετώπιση αερίων, η επάρκεια οξυγόνου σε κλειστό περιβάλλον, η χρήση εκρηκτικών και χρήση σκύλων ανιχνευτών Κ-9 που προπορεύονται για τον εντοπισμό απειλών. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα αντικείμενα που διδάσκονται για μάχη σε υπόγεια ή περιορισμένα περιβάλλοντα.
Ειδική εκπαίδευση και εξοπλισμός με το βλέμμα στραμμένο στην Κορέα
Η εστίαση γίνεται σε τακτικές που εφαρμόζονται σε αυτές τις συνθήκες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι υπάρχει διαθέσιμη ευρεία γκάμα ειδικών εργαλείων βαρέως τύπου για διάρρηξη θυρών και τεχνητών εμποδίων που μεταφέρονται με τη μορφή συλλογής (kits) στα σακκίδια συγκεκριμένων μελών μιας Ομάδας ή Διμοιρίας Μάχης.
Πολλά από αυτά μοιάζουν με αντίστοιχα που χρησιμοποιούν πυροσβεστικές δυνάμεις για την διάνοιξη ατσάλινων θυρών και κοπή συρμάτων που ενδεχομένως μπορούν να παρεμποδίσουν την ομαλή πρόσβαση σε υπόγειες εγκαταστάσεις, τούνελ και κτήρια.
Δεν είναι μάλιστα κρυφό ότι υπάρχει έμφαση σε αυτού του είδους την εκπαίδευση, ώστε το προσωπικό να είναι έτοιμο για ανάπτυξη σε περιοχές πιθανών κρίσεων με ανάλογες προκλήσεις. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται η Κορεατική Χερσόνησος, η οποία αναφέρεται ότι έχει περισσότερες από 5.000 υπόγειες εγκαταστάσεις και διαδρομές, που σε περίπτωση πολέμου θα αποτελέσουν περιοχές ένοπλης αντιπαράθεσης.
Φυσικά οι Ένοπλες Δυνάμεις της Νοτίου Κορέας ήδη έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό να εκπαιδεύονται σε τακτικές STW αλλά η “μόδα” πέρασε και στην απέναντι πλευρά του Ειρηνικού μέχρι τις ΗΠΑ, όπου παρά τις τρέχουσες “επιθέσεις φιλίας” του προέδρου Τράμπ προς τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν, υπάρχει πάντοτε ο σχεδιασμός, ώστε τμήματα του Αμερικανικού Στρατού, να ενισχύσουν τις τοπικές δυνάμεις σε ενδεχόμενη πολεμική αντιπαράθεση με τη Βόρειο Κορέα.
Μια ξεχασμένη τέχνη
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Είναι μάλλον μια επιστροφή σε… ξεχασμένες “τέχνες” καθώς στο παρελθόν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν αντιπάλους μέσα σε υπόγειους χώρους και μάλιστα με μεγάλο τίμημα.
Αρχή έγινε στα χαρακώματα του Α΄ ΠΠ ενώ στο Β΄ ΠΠ με την Μάχη στον Ειρηνικό, οι Αμερικανοί Πεζοναύτες πολέμησαν αποφασισμένες ιαπωνικές φρουρές στις νήσους Μάρσαλ που αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων σε υπόγεια καταφύγια και τούνελ. Ακολούθησε ο Πόλεμος του Βιετνάμ, όπου ο αντίπαλος και πάλι επέλεξε να δώσει αρκετές μάχες, διοικώντας τις δυνάμεις του από στρατηγεία κάτω από τη γη, αναγκασμένος να προσαρμοστεί σε αδιανόητες συνθήκες προκειμένου να επιβιώσει από τους μαζικούς βομβαρδισμούς των Β-52. Οι “ποντικοί των τούνελ” ήταν αποφασισμένοι στρατιώτες που έμπαιναν μέσα σε σκοτεινές τρύπες στη ζούγκλα με ένα 45άρι πιστόλι με σιγαστήρα και ένα φακό για να βρουν και να εξοντώσουν τους Βιετκόνγκ, σε επιχειρήσεις που διαρκούσαν από ώρες μέχρι μέρες, με χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης.
Ακόμα και στις πιο πρόσφατες επιχειρήσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Συρία, οι αμερικανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να καταδιώξουν τον εχθρό μέσα σε τούνελ, σε βουνά αλλά και κάτω από κατοικημένες περιοχές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εκπαίδευση αυτή θα χρειαστεί αλλά αυτό που δεν είναι εύκολο να μαντέψει κανείς είναι που θα γίνει η επόμενη πολεμική εμπλοκή. Γι’ αυτό και ο Αμερικανικός Στρατός πρέπει να είναι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα σε μάχη STW σε ερήμους, βουνά και ζούγκλες, χωρίς φυσικά να παραλείπεται το γεγονός ότι ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού συγκεντρώνεται σε μεγάλα αστικά κέντρα που εμπεριέχουν μοναδικές προκλήσεις σε περίοδο επιχειρήσεων.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι το αστικό περιβάλλον μάχης και οι επιχειρήσεις κάτω από αυτό, είναι σενάρια που είναι προτιμότερο να αποφεύγονται αλλά το πιο πιθανό είναι ότι όταν έρθει η ώρα δεν θα υπάρχει ευχέρεια επιλογής.
Η καταδίωξη αντιπάλου που θα καταφύγει σε υπόγειες εγκαταστάσεις και δομές για να κρυφτεί, θεωρείται αναμενόμενη, όπως επίσης και η επιλεκτική δράση Ειδικών Δυνάμεων, στο πλαίσιο αποστολών που επιδιώκουν ανάκτηση ή καταστροφή στόχων υψηλής αξίας που βρίσκονται προστατευμένοι κάτω από την επιφάνεια.
Εκπαίδευση με έμφαση στο ρεαλισμό και όχι το “φαίνεσθαι”
Στο πεδίο ασκήσεων του Fort Bragg, οι εκπαιδευόμενοι έρχονται αντιμέτωποι στο πλαίσιο ασκήσεων με κανονικά σενάρια όπου αναγκάζονται να εισέλθουν σε κτήρια και σταδιακά σε υπόγεια τούνελ, με ενεργή απεικόνιση αντιπάλων που βάλλουν εναντίον τους με χρήση πυρομαχικών Milsim. Έτσι αυξάνεται ο ρεαλισμός ενώ υπάρχει συγκεκριμένος ΑΝΣΚ που πρέπει να επιτευχθεί, όπως ακριβώς σε μια κανονική αποστολή.
Οι απώλειες μετράνε και τα πυρά μπορούν να γίνουν πολύ έντονα σε σενάρια αυξημένης δυσκολίας που κάνουν τις ασκήσεις αρχικής εξοικείωσης CQB να φαίνονται σαν παιχνίδι. Μέρος της διαδικασίας είναι η απόκτηση εμπειρίας σε στενά περιβάλλοντα με λιγότερο οξυγόνο σε σχέση με την επιφάνεια, με στόχο οι εκπαιδευόμενοι να εξοικειωθούν με τις αντοχές τους αλλά και τα όριά τους ανάλογα με την έκταση που πρέπει να καλύψουν.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά η εκκαθάριση ενός τούνελ μήκους ενός μιλίου είναι μια τρομακτική εμπειρία, ενώ ενδέχεται να απαιτηθούν ενισχύσεις όταν ένα τμήμα αποδειχτεί ανεπαρκές. Όλα αυτά είναι μέρος του concept που πρέπει να σκεφτούν οι στρατιώτες και να δράσουν για να περάσουν με επιτυχία το Σχολείο.
Η εκπαίδευση αυτή επεκτείνεται όπως έγινε γνωστό σε ταξιαρχίες του Αμερικανικού Στρατού και πολλές φάσεις ενδεχομένως να μοιάζουν με εκπαίδευση CQB, αλλά εμπλουτίζεται με σκυλιά, ρομπότ, εντοπισμό χημικών ουσιών, διάνοιξη θυρών σε υπόγειο και μερικές φορές ασφυκτικά στενό περιβάλλον.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικά τρόπους με τους οποίους εμπλουτίζεται ρεαλιστικά η εκπαίδευση μονάδων Ειδικών Δυνάμεων και επίλεκτων τμημάτων, ώστε να ξεφύγει από τα “προβλεπόμενα”. Έννοια στην οποία φαίνεται ότι εδώ στην Ελλάδα έχουμε “κολλήσει”, χωρίς δυστυχώς καμία διάθεση η προτροπή από την ηγεσία, ώστε να διεξάγεται η εκπαίδευση με μεγαλύτερο ρεαλισμό.
Καλό θα ήταν να θυμούνται όλοι ότι όταν έλθει η ώρα της αλήθειας, τότε η εμπειρία ναι μεν αποκτάται στην πράξη, αλλά με οδυνηρές απώλειες.
