ΠΕΖΙΚΟ – Αναθεωρημένη και πιο αληθοφανής η εκπαίδευση φορητού οπλισμού στον Αμερικανικό Στρατό
Πλήρη αναθεώρηση της εκπαίδευσης στην χρήση φορητού οπλισμού προωθεί ο Αμερικανικός Στρατός, επιδιώκοντας να καταστήσει το προσωπικό των μονάδων Πεζικού, πιο ικανό και αξιόμαχο σε συνθήκες πραγματικού πεδίου μάχης.
Η όλη προσπάθεια εστιάζει σε ριζική αλλαγή της εκπαίδευσης στο πεδίο βολής, εισάγοντας εξομοίωση περιβάλλοντος μάχης με απαίτηση για ταυτόχρονη εμπλοκή πολλαπλών στόχων, αναπλήρωση πυρομαχικών από γεμιστήρες που βρίσκονται σε τακτικό σακίδιο πλάτης και αντιμετώπιση περιστατικών εμπλοκής λειτουργίας του οπλισμού ενώ η μάχη γύρω συνεχίζεται.
Τα παραπάνω αντικείμενα, είναι τυπικές καταστάσεις που “αντιμετωπίζει” ο μαχητής σε οποιοδήποτε πεδίο μάχης και μέσω της εισαγωγής τους στην εκπαίδευση φιλοδοξείται ότι αυτή θα επιτρέψει πιο ρεαλιστική προετοιμασία του προσωπικού.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται πιλοτικά στο Σχολείο Πεζικού του Αμερικανικού Στρατού στο Φορτ Μπένινγκ, το οποίο επιβλέπει τις προσπάθειες για αναβαθμισμένη εκπαίδευση χρήσης φορητού οπλισμού. Μάλιστα αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι αυτή είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια που υλοποιείται στο συγκεκριμένο αντικείμενο εδώ και δεκαετίες!
Αρχής γενομένης τον προσεχή Οκτώβριο, ο Αμερικανικός Στρατός θα καθιερώσει πλέον συστηματικά τη νέα μορφή εκπαίδευσης στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης Σκοποβολής (Marksmanship training) ενώ μέχρι τον Οκτώβριο του 2021 η σχετική εκπαίδευση θα έχει επεκταθεί όχι μόνο στο σύνολο των ενεργών μονάδων του στρατού αλλά και σε μονάδες της Εθνοφρουράς (Νational Guard) όπως επίσης και σε μονάδες Εφεδρείας (Reserves). Το προσωπικό όλων των μονάδων θα πρέπει να είναι πιστοποιημένο σε σχετικές διαδικασίες, προκειμένου να θεωρείται επιχειρησιακά έτοιμο για συμμετοχή σε πραγματικές επιχειρήσεις.
Τελικά αυτό που επιτυχγάνεται είναι ότι όλο το προσωπικό θα διέρχεται από πιο απαιτητικά πρότυπα εκπαίδευσης σε βολές πιστολιού, τυφεκίου και πολυβόλου, με τους ίδιους τους στρατιώτες να πρέπει να αποφασίσουν με ποια σειρά θα χρησιμοποιήσουν τον διαθέσιμο οπλισμό για την εξουδετέρωση πολλαπλών στόχων στο πλαίσιο σεναρίου με πραγματικά πυρά στο πεδίο βολής.
Η απαίτηση για εμπλοκή εναντίον 4 στόχων ταυτόχρονα, δημιουργεί μια νέα σειρά προβληματισμών και απαιτήσεων για τον κάθε εκπαιδευόμενο, ως προς το πως θα καταφέρει να τους εξουδετερώσει, όπως ακριβώς ισχύει σε μια πραγματική κατάσταση.
Κατά συνέπεια, η εκπαίδευση μετεξελίσσεται από στατική που ήταν μέχρι σήμερα σε δυναμική, απαιτώντας από κάθε εκπαιδευόμενο λήψη απόφασης στην ιεράρχηση της εμπλοκής στόχων, ενώ θα είναι αναγκασμένος να διατηρήσει πυρά καταστολής, εκτελώντας όλη τη διαδικασία αναχορηγίας πυρομαχικών με γεμιστήρες που δεν είναι άμεσα προσβάσιμοι (όπως στις στατικές βολές) αλλά θα φέρονται κανονικά στις φυσιγγιοθήκες.
Όλα τελικά καταλήγουν στο πως ο Αμερικανικός Στρατός θα διδάξει το προσωπικό του να εκτελεί βολές και να μάχεται. Και αυτό θα επιτευχθεί μονάχα μέσω θέσπισης πιο αυστηρών κριτηρίων ευστοχίας στο πλαίσιο δυναμικού σεναρίου εναντίον πολλαπλών στόχων. Σημειώνεται ότι η εκπαίδευση αυτή μέχρι σήμερα γινόταν μόνο σε έναν περιορισμένο κύκλο που συνήθως αφορούσε τις επίλεκτες μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων. Κάτι που πλέον κρίνεται ότι πρέπει να αλλάξει καθώς ο ρεαλισμός στην εκπαίδευση καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την επιβιωσημότητα του μαχητή στο πεδίο της μάχης.
Διαπιστώνεται επιτέλους η αναγκαιότητα του να μπορεί ο πεζός μαχητής να εμπλέκει με ταχύτητα εχθρικούς στόχους σε μικρές αποστάσεις, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν και την μεγαλύτερη απειλή, προτού συνεχίσουν με την σκοποβολή σε μεγαλύτερες αποστάσεις.
Η θεώρηση αυτή αποτελεί προϊόν της μακρόχρονης εμπειρίας από τις επιχειρήσεις του Αμερικανικού Στρατού στα θέατρα επιχειρήσεων του Ιράκ και του Αφγανιστάν, ενώ εξίσου απαραίτητη θεωρείται η ικανότητα χρήσης δευτερεύοντος οπλισμού για εξουδετέρωση απειλής μετά την εμφάνιση εμπλοκής λειτουργίας κατά τη βολή τυφεκίου, με αποκατάσταση στον μικρότερο δυνατό χρόνο.
«Σε περίπτωση που ο μαχητής υποστεί στην πραγματική μάχη μια εμπλοκή ενώ υπάρχει εχθρός που τον σημαδεύει, σταματάει να πολεμάει; Φυσικά όχι. Το ίδιο θα ισχύει και στην εκπαίδευση, με έναν στόχο που μπορεί να εμφανιστεί για λίγα δευτερόλεπτα. Εάν ο εκπαιδευόμενος δεν εκτελέσει άμεσα τις προβλεπόμενες ενέργειες για να τον χτυπήσει μέσα στο πεδίο βολής, θεωρείται ότι έχει αστοχήσει και βαθμολογείται αναλόγως», σχολιάζουν μεταξύ άλλων οι εκπαιδευτές της Σχολής Πεζικού.
Οι παραπάνω εξελίξεις θεωρούμε ότι πρέπει να λαμβάνονται πάντα υπόψιν και σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση προσωπικού ανάλογων μονάδων του Ελληνικού Στρατός, ο οποίος πριν από λίγους μήνες αποφάσισε την καθιέρωση ενός νέου είδους ¨”επιχειρησιακής” βολής για την εκπαίδευση του προσωπικού, η οποία αποκαλείται “Επιχειρησιακή Βολή Στελεχών” ή “Βολή Υπ’ αριθμόν 7”.
Στην παρούσα φάση, αυτό το είδος βολής εφαρμόζεται πιλοτικά και αναμένεται να καθιερωθεί στο τυποποιημένο πρόγραμμα εκπαιδεύσεως των μονάδων. Από νωρίτερα ήδη, η σχετική μελέτη προέβλεψε την κατασκευή υποδομής στα πεδία βολής, που θα συνδυάζουν πλέον “στίβο εμποδίων”, προκειμένου να επιτυγχάνεται η εκτέλεση της βολής υπό συνθήκες πιέσεως (στρες) από το προσωπικό.
Παράλληλα άκρως θετική χαρακτηρίζεται η νέα επιχειρησιακή αξιολόγηση σπουδαστών της Σχολής Ευελπίδων, που αναμορφώθηκε, συμπεριλαμβάνοντας καινοτόμες ασκήσεις με σκοπό την προαγωγή δεξιοτήτων οι οποίες θα δημιουργήσουν ηγήτορες μαχητές που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις του σύγχρονου πεδίου μάχης κάτω από έντονη ψυχολογική πίεση.
Σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα η ενσωμάτωση περισσότερων βολών από όλους τους εκπαιδευόμενους, προκειμένου να καταστούν ικανοί να εμπλέκουν με ταχύτητα εχθρικούς στόχους σε μικρές αποστάσεις με χρήση φορητού οπλισμού, παραμένει κρίσιμη παράμετρος και απαραίτητο προαπαιτούμενο για επίτευξη ρεαλισμού και δεξιοτήτων που θα αυξήσουν κατακόρυφα την επιβιωσημότητα του μαχητή στο πεδίο της μάχης.
Τα διδάγματα του West Point αναμόρφωσαν τους φετινούς αγώνες της Σχολής Ευελπίδων
