Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Για κάποιους ήταν αναμενόμενο και απλώς μετρούσαν τον χρόνο. Μιλάμε για το “αντικαταδρομικό” πνεύμα, ένα συμπλεγματικό φαινόμενο που εμφανίζεται κατά καιρούς στα ανώτατα κλιμάκια των αξιωματικών του Στρατού. Και αυτό φαίνεται ότι αναβίωσε με τις τελευταίες κρίσεις στην στρατιωτική ηγεσία, εάν ληφθεί υπ’ όψιν η αντιπαραγωγική στάση που εκδηλώθηκε από τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο Γεώργιο Καμπά στην τελευταία σύσκεψη του ΣΑΓΕ.
Ο Α/ΓΕΣ, αξιωματικός προερχόμενος εκ του Πυροβολικού, “αιφνιδίασε” τον Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχο (Ι) Χρήστο Χριστοδούλου, εκφράζοντας αντιρρήσεις για την Διοίκηση Ειδικού Πολέμου που έχει προετοιμασθεί στο πλαίσιο της Νέα Δομής Δυνάμεων, με σκοπό συγκροτούμενη να υπαχθεί στο ΓΕΕΘΑ. Στην ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠ σχεδιάζεται να συγκεντρωθεί η λεγομένη “στρατηγική εφεδρεία” του Αρχιστρατήγου που θα κληθεί να επέμβει ιδίως στο Αιγαίο και αποτελεί την συνέχιση της πορείας που χαράχθηκε με την συγκρότηση της Διακλαδικής Διοικήσεως Ειδικών Επιχειρήσεων (ΓΕΕΘΑ/ΔΔΕΕ) το 2012. Αυτή την “στρατηγική εφεδρεία” απαρτίζουν οι Ειδικές Δυνάμεις, στην μορφή των υφισταμένων σήμερα Σχηματισμών, ήτοι η 1η Ταξιαρχία Καταδρομέων – Αλεξιπτωτιστών, η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, η 32α Ταξιαρχία Πεζοναυτών, συν ένα Τάγμα Ελικοπτέρων Ειδικών Επιχειρήσεων και Τάγμα Υποστηρίξεως. Οι δυνάμεις αυτές, μαζί με αποσπάσματα των άλλων δύο Κλάδων, θα υφίστανται υπό την Ι Μεραρχία Πεζικού και την ΔΔΕΕ που θα αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες της ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠ.
Η στάση του Α/ΓΕΣ, αναμενόμενη από κάποιους, προκάλεσε εντύπωση, επειδή στην ερώτηση του Α/ΓΕΕΘΑ για ποιον λόγο εκφράζονται αυτές οι αντιρρήσεις στο “παρά πέντε”, την στιγμή δηλαδή που το εγχείρημα έχει ωριμάσει επιτελικά και η συγκρότηση είναι έτοιμη να περάσει στην υλοποίηση, ο Αντιστράτηγος Καμπάς δήλωσε ότι δεν ήταν ενήμερος… Δυστυχώς, επιχειρηματολογία σοβαρή δεν υπήρξε, παρά μόνο επικλήσεις τύπου “οι καταδρομείς θέλουν επανασύσταση του Β΄ Σώματος Στρατού”, “θέλουν μία θέση αντιστράτηγου” κ.λπ.
Τέτοιου τύπου καταστάσεις σε ανώτατο επίπεδο, αντιπροσωπεύουν διαβρωτική αντίληψη, δεδομένου ότι σύμφωνα με το “δόγμα Αρχιστρατήγου” εάν υπάρχει κάτι που πρέπει από τον καιρό της ειρήνης να τελεί υπό την άμεση εποπτεία του, αυτό είναι η “στρατηγική εφεδρεία” του. Η συγκέντρωση των επιλέκτων δυνάμεων υπό ένα σχήμα σε ανώτατο επίπεδο όπως η ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠ, δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, αφού απαντάται κατά κόρον στα σύγχρονα Στρατεύματα. Είναι ένα δοκιμασμένο σχήμα που συν τοις άλλοις, δεν ενέχει υψηλό κόστος για να υλοποιηθεί. Εξάλλου, είναι κοινός τόπος ότι οι εν λόγω δυνάμεις, εξαιτίας της ειδικής φύσεώς τους, σε αντίθεση με τις λοιπές συμβατικές δυνάμεις, αποτελούν “πολυεργαλείο” στην διάθεση του Α/ΓΕΕΘΑ, όχι μόνο σε πόλεμο αλλά και σε περιόδους εντάσεως και κρίσεως.
Η εξέλιξη καθίσταται ακόμη πιο αξιοπερίεργη, επειδή η όλη ιδέα της ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠ έτυχε επεξεργασίας επί των ημερών του Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη ως Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος σήμερα είναι πολιτικός προϊστάμενος των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπό την έννοια αυτή, επειδή οι αντιρρήσεις του ΥΕΘΑ ως προς τις ενστάσεις του Α/ΓΕΣ είναι αυτονόητες, ένας τρίτος παρατηρητής οδηγείται στο συμπέρασμα ότι τα κίνητρα των αντιρρήσεων δεν είναι στρατιωτικά αλλά μάλλον πολιτικά. Κι επειδή οι τελευταίες κρίσεις της ηγεσίας, στην περίπτωση του Στρατού, χαρακτηρίστηκαν από όλους ως “κομματικών κριτηρίων” και ο νέος Α/ΓΕΣ σπεύδοντας να δείξει ενδιαφέρον για τα συνδικαλιστικά αφήνει ήδη το αποτύπωμά του, η ανάλυση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε απλώς ένα δείγμα επιτελικής αναπηρίας.
Η εξέλιξη έχει σαφή πολιτική προέκταση. Και αυτό, επειδή η “σύγκρουση” απόψεων μεταξύ Α/ΓΕΣ και ΥΕΘΑ για ένα πολύ εξειδικευμένο ζήτημα όπως αυτό, υποβαθμίζει τον ρόλο του δευτέρου εντός της κυβερνήσεως στην οποία συμμετέχει.
Οι Ισραηλινοί έχουν την αρχή να επιλέγουν για Αρχηγούς χερσαίων δυνάμεων αποκλειστικώς και μόνο αξιωματικούς προερχομένους από το Πεζικό και τα Τεθωρακισμένα. Η άποψή τους είναι ότι αυτά τα δύο Όπλα είναι που υλοποιούν στο πεδίο της μάχης ελιγμούς ενώ όλα τα υπόλοιπα Όπλα και Σώματα, έχουν ρόλο απλώς υποστηρικτικό. Συνεπώς, προτιμούν για Αρχηγούς αξιωματικούς που εκ της φύσεως των Όπλων τους είναι εθισμένοι στο να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία, να συλλαμβάνουν νέες ιδέες ενεργείας και να δίνουν διαταγές σε δυνάμεις ελιγμών και υποστηρίξεως, αντί για αξιωματικούς που κατά βάση εκτελούν διαταγές άλλων…
Δεν υποστηρίζουμε βεβαίως πως δεν υπάρχουν ικανοί αξιωματικοί πλην Πεζικού και Τεθωρακισμένων. Ασφαλώς και υπάρχουν. Ωστόσο στην Ελλάδα, όπου το μέτρο έχει χαθεί, έχουμε φτάσει στο σημείο να δούμε Α/ΓΕΣ και Α/ΓΕΕΘΑ προερχόμενο από το Μηχανικό! Τελευταίως δε, βλέπουμε να επιβραβεύονται στρατηγοί των οποίων υφιστάμενοι συλλαμβάνονται από Τούρκους αλλά και Αρχηγούς με προβλήματα υγείας… Πρόκειται για παγκόσμιες πρωτοτυπίες, οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι ο κομματισμός και η έλλειψη σοβαρότητος επικρατούν, σύμφωνα με την υπεραπλουστευτική και ανεύθυνη αντίληψη “όλοι είναι ικανοί”, την οποία είδαμε να αναλύει ο ΑΝΥΕΘΑ Π. Ρήγας, τοποθετούμενος επί των επικρίσεων που ακούστηκαν για τις κρίσεις. Δεν πρόκειται όμως μόνο περί ατομικής ικανότητος αλλά και νοοτροπίας. Διότι το να ξηλώνεις κάτι που δημιούργησαν προκάτοχοί σου, χωρίς σοβαρή επιχειρηματολογία, πέρα από αντιεπαγγελματισμό, υποδηλώνει ανεπίτρεπτους συμπλεγματισμούς και τυφλή υπακοή σε κομματικές κρυφές ατζέντες.
Ακόμη και αν οι Ισραηλινοί δεν μας αρέσουν, οι άνθρωποι πολεμάνε κι επειδή πέφτουν κορμιά, έχουν τουλάχιστον μια άποψη – αντίληψη περί Αρχηγών χερσαίων δυνάμεων και την τηρούν. Έτσι, υπάρχει τουλάχιστον μια βάση “συνέχειας” στην εξέλιξη του στρατού τους και δεν σημειώνονται αλλοπρόσαλλες καταστάσεις στις βασικές επιλογές και άξονες. Σε εμάς, συχνά επικρατεί η κομματική ταμπέλα και το “ό,τι νάναι”, με αποτέλεσμα, διαρκή σκαμπανεβάσματα, εναλλαγή στασιμότητος με οπισθοδρόμηση και απώλεια προσανατολισμού.
Αναλυτική παρουσίαση της ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠ σε σχετικό αφιέρωμα του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ τεύχος 34 (Ιούνιος 2018).
