Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούν συγκεντρωτικά συγκριτικά στοιχεία για το δυναμικό των ενόπλων δυνάμεων διαφόρων χωρών της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας. Ειδικώς στην περίπτωση της χερσαίας ισχύος, εντύπωση προκαλούν τα αριθμητικά στοιχεία για το αρματικό δυναμικό και γενικότερα τα κυριότερα μέσα μάχης του Ελληνικού Στρατού (τεθωρακισμένα οχήματα, αυτοκινούμενα πυροβόλα) συγκριτικώς με στρατούς μεγάλων εταίρων. Πράγματι, σε ελληνική υπηρεσία υπάρχουν περισσότερα άρματα μάχης απ’ ό,τι διαθέτουν συνολικώς οι στρατοί Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Μεγάλης Βρετανίας και Ισπανίας μαζί!
Στις συναντήσεις με ομολόγους του, ο Α/ΓΕΣ έχει γίνει αποδέκτης εγκωμιαστικών σχολίων γι’ αυτή την δύναμη πυρός, δεδομένου ότι 350 άρματα είναι τα θεωρούμενα σύγχρονα Leopard 2. Μόνιμη πηγή απορίας και σχόλιο, το οποίο φέρνει σε δύσκολη θέση των Α/ΓΕΣ, είναι η δυσεξήγητη (για τους ξένους) ανυπαρξία σύγχρονων Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) από το Πεζικό, που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την εικόνα του Όπλου του Ιππικού – Τεθωρακισμένων.
Οι ξένοι, αγνοούν φυσικά την πραγματική κατάσταση από πλευράς συντηρήσεως και διαθεσιμότητος αυτών των τεραστίων αριθμών στο ελληνικό οπλοστάσιο. Αγνοούν ότι υπάρχουν ακόμη και Leopard 2 που χορτιαριάζουν επειδή έχουν μείνει ασυντήρητα επί σειρά ετών και αποψιλώθηκαν, αγνοούν τις διαθεσιμότητες και τις προοπτικές διατηρήσεως αυτού του υλικού.
Η τελευταία αξιόλογη προσθήκη από πλευράς τεθωρακισμένων, ήταν τα 40 ΤΟΜΑ Marder 1A3 που προέκυψαν από την ανταλλαγή με ισάριθμα BMP-1. Η βελτίωση ήταν τόσο σημαντική, που σε όλες τις διεθνείς συνεκπαιδεύσεως το ελληνικό Πεζικό συμμετέχει με το 645 ΜΤΠ που εφοδιάστηκε με τα Marder, ώστε να υπάρχει μια αξιοπρεπής παρουσία. Αυτό που επίσης δεν γίνεται αντιληπτό αλλά είναι απολύτως φυσιολογικό, είναι ότι ήδη ένας αριθμός Marder έχει τεθεί εκτός ενεργείας λόγω ελλιπούς συντηρήσεως. Συμπληρώνονται δύο έτη σε λίγο, από την ολοκλήρωση παραλαβής των 40 ΤΟΜΑ και ο εντατικός ρυθμός χρησιμοποιήσεως αυτών έχει συνέπειες, όταν η συντήρηση δεν υποστηρίζεται από την κατάλληλη ροή ανταλλακτικών.
Για ποιον λόγο υπάρχει αυτή η κατάσταση στα δύο κύρια Όπλα ελιγμού του Ελληνικού Στρατού; Τα Leopard 2 συμπληρώνουν 20ετία σε ελληνική υπηρεσία και ποτέ δεν κρίθηκε σκόπιμο να υπογραφεί σύμβαση Εν Συνεχεία Υποστηρίξεως (FOS). Ακόμη και η παρούσα κυβέρνηση που υποτίθεται ότι έπιασε τα πάντα από το 2021 και εντεύθεν, δεν “κατάφερε” μέσα στις τόσες συμβάσεις FOS που ανέθεσε, να διαπιστώσει το ογκούμενο πρόβλημα στα άρματα, τα τεθωρακισμένα, τα αυτοκινούμενα πυροβόλα του Ελληνικού Στρατού.
Υπάρχει κάποιος λόγος που το ποιοτικώς καλύτερο υλικό, γερμανικής προελεύσεως, έχει αφεθεί στην τύχη του;
Τον καιρό των ισχνών προϋπολογισμών, το ΓΕΣ πάλευε με μικροσυμβάσεις της τάξεως των 500.000 € να “μαστορέψει” ό,τι μπορούσε ανά τύπο. Απεδείχθη, ότι έτσι δεν γίνεται δουλειά. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Η ΓΔΑΕΕ, μετά τους χειρισμούς των διαπραγματεύσεων με γερμανικές εταιρείες με τα γνωστά αποτελέσματα, έχει “εξαφανιστεί” (προφανώς τα αποτελέσματα ικανοποιούν απολύτως την πολιτική ηγεσία) και το ΓΕΣ συνεχίζει να “ψάχνεται” με δικούς του διαγωνισμούς που προκηρύσσει αλλά δεν φαίνεται να τελεσφορούν για λόγους που γνωρίζουν οι αρμόδιοι.
Ακόμη και τώρα, με τον νέο Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ) 2025-2037 δεν διακρίνεται τίποτα σχετικό στον ορίζοντα, διαφορετικά η ΑΣΔΥΣ δεν θα προκήρυσσε μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο τρεις ξεχωριστούς διαγωνισμούς για την συντήρηση – τεχνική υποστήριξη, Πύργου – Πυροβόλων, ΣΕΠ και σκάφους αρμάτων Leopard 2. Μέσα στα 28 δισ. € που προγραμμάτισαν οι αρμόδιοι, δεν διέκριναν ως απαραίτητα προγράμματα ούτε αναβαθμίσεως – εκσυγχρονισμού των αρμάτων Leopard 1/2, των αυτοκινούμενων πυροβόλων (έστω τα PzH 2000) ή συμβάσεων FOS, δηλαδή του καλύτερου ποιοτικώς υλικού που διαθέτουν αυτή την στιγμή οι δυνάμεις ελιγμού.
Προγράμματα εκσυγχρονισμού είναι απαραίτητα, διότι πολλά συγκροτήματα και υποσυγκροτήματα παύουν να υποστηρίζονται πλέον, λόγω παλαιότητος, επιτείνοντας το πρόβλημα της συντηρήσεως. Όλα αυτά είναι προγράμματα τα οποία, όχι μόνο θα αποκαταστήσουν το υλικό αλλά μπορούν και να συμπαρασύρουν την ανανέωση – εκσυγχρονισμό του υφισταμένου μηχανισμού υποστηρίξεως – συντηρήσεως των Στρατιωτικών Εργοστασίων που έχουν παρακμάσει.
Μηδενική ελληνική αμυντική βιομηχανία εν όψει κοσμογονικών εξελίξεων στην ΕΕ
