Απρόθυμη η κυβέρνηση για νέα νομοθετική ρύθμιση υπέρ των Ναυπηγείων Ελευσίνας – “Όμηρος” το Πολεμικό Ναυτικό με τις ΤΠΚ 6/7
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
«Αυτή τη στιγμή σαφώς έχουμε να κάνουμε με έναν μη ικανοποιημένο πελάτη ο οποίος καλείται να καταβάλει ακόμα περισσότερα για να μην ξέρει πότε θα έχει το προϊόν που έχει αναθέσει να του παραδοθεί! Όχι δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα».
Με αυτή την φράση του, ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος εξέφρασε εχθές 6 Φεβρουαρίου, απαντώντας σε επίκαιρες ερωτήσεις στην Βουλή, την δυσαρέσκεια του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης από τις μεγάλες καθυστερήσεις των Ναυπηγείων Ελευσίνας, στο πρόγραμμα των δύο πυραυλακάτων Super Vita, αλλά και την κυβερνητική αποφασιστικότητα να μην συνεχισθεί η πρακτική των διαδοχικών νέων χρηματοδοτήσεων προς τα ναυπηγεία, με νομοθετικές ρυθμίσεις. Η αρχική σύμβαση ήταν ύψους περίπου 326 εκατ. ευρώ αλλά από το 2016 μέχρι σήμερα, όταν το Πολεμικό Ναυτικό ανέλαβε την χρηματοδότηση και επίβλεψη του προγράμματος, με διαδοχικές νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν διατεθεί επιπλέον 84,64 εκατ. ευρώ, τα οποία διοχετεύθηκαν κατά βάση για την μισθοδοσία των εργαζομένων. Με την τελευταία νομοθετική ρύθμιση, παρατάθηκε ο χρόνος λειτουργίας μέχρι τις 31 Μαρτίου 2020 αλλά μόνο η παράδοση της ΤΠΚ 6 είναι ακόμη ορατή.
Όπως ανέφερε ο ΥΕΘΑ, η ναυπήγηση της ΤΠΚ 6 έχει ολοκληρωθεί σε ποσοστό περίπου 95%, εκτελούνται οι τελικοί έλεγχοι αποδοχής συστημάτων του σκάφους εν όρμω ενώ θα ακολουθήσουν και οι εν πλω δοκιμές. Η ναυπήγηση της ΤΠΚ 7 έχει ολοκληρωθεί σε ποσοστό περίπου 75%.
Οι επιλογές για την κυβέρνηση είναι δύο: δρομολόγηση διαδικασίας νομοθετικής ρυθμίσεως για έγκριση νέας παράτασης ή εξεύρεση λύσεως μέσω νέου επενδυτή ο οποίος θα εξαγοράσει τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Ως προς την διαδικασία μιας νέας νομοθετικής ρυθμίσεως, ο ΥΕΘΑ παρουσίασε “σκληρή” στάση, εκφράζοντας προφανώς το πνεύμα συνολικώς της κυβερνήσεως, η οποία είναι απρόθυμη και ζητεί ως προϋπόθεση από την παρούσα ιδιοκτησία να ληφθούν διαβεβαιώσεις ως προς το χρονοδιάγραμμα ολοκληρώσεως των εργασιών. Η πρακτική της ιδιοκτησίας των ναυπηγείων όλο αυτό το διάστημα, δείχνει να αποβλέπει στην συντήρηση της επιχειρήσεως με κρατικό χρήμα, κρατώντας ως “όμηρο” το Πολεμικό Ναυτικό που λειτουργεί ως μοχλός πιέσεως, μέχρι την βελτίωση των συνθηκών και της συγκυρίας, ενδεχομένως με την ανάθεση και κάποιου νέου ναυπηγικού έργου, που θα επιτρέψει σε μια διαπραγμάτευση με υποψήφιο νέο επενδυτή, ευμενέστερους όρους.
Ωστόσο, στην δευτερολογία του, ο ΥΕΘΑ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο για μια μικρή μόνο χρονική παράταση με νέα νομοθετική ρύθμιση, με σκοπό την παραλαβή της ΤΠΚ 6, η οποία είναι σχεδόν έτοιμη αλλά προφανώς υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσο θα μπορεί να καλυφθεί η προθεσμία της 31ης Μαρτίου. Μια τέτοια εξέλιξη, «θα είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με ένα αυστηρότατο χρονοδιάγραμμα συνέχισης των εργασιών και παράδοσης τουλάχιστον της πυραυλακάτου “Νούμερο 6”», όπως είπε. Σε ένα τέτοιο σενάριο, είναι σαφές ότι η κυβέρνηση εναποθέτει τις “ελπίδες” της για ολοκλήρωση της ΤΠΚ 7 στον νέο επενδυτή, ο οποίος έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση στην σημερινή ιδιοκτησία και βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ τους διαπραγμάτευση.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει την λήξη της πρακτικής χρηματοδοτήσεως μιας ιδιωτικής επιχειρήσεως για λόγους ευρύτερης κοινωνικής πολιτικής (διατήρηση θέσεων εργασίας) η οποία όμως έτυχε πλήρους εκμεταλλεύσεως από τον ευεργετούμενο. Όπως είπε ο υπουργός, «οι Ένοπλες Δυνάμεις και το Πολεμικό Ναυτικό δεν είναι ούτε εργοδότης, ούτε συνέταιρος: Είναι ο πελάτης».
