Ο θυρεός της τουρκικής 1ης Μοίρας S-400 – Επιβεβαίωση ότι η προμήθεια αφορά ένα μόνο σύστημα
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Μια ακόμη σημαντική ένδειξη, που ενισχύει (εάν δεν επιβεβαιώνει πλήρως) την θέση μας ότι η τουρκική σύμβαση για το σύστημα S-400 αφορά ένα μόνο σύστημα, παρουσιάσθηκε με την αποκάλυψη του θυρεού που σχεδιάσθηκε για την μονάδα που έχει συγκροτήσει η Τουρκική Αεροπορία, προς επιχειρησιακή ένταξη κι εκμετάλλευση του νέου όπλου.
Ο θυρεός που εμφανίσθηκε, κατονομάζει την εν λόγω μονάδα ως “1η Μοίρα S-400”, με κωδικό κλήσεως ZAFER (“Nίκη”). Πρόκειται για έργο του γραφίστα και φωτογράφου Οmar Erkmen, o οποίος έχει επιμεληθεί ανάλογων εργασιών για την σχεδίαση θυρεών αλλά και την αποτύπωσή τους (διακόσμηση) των πολεμικών μοιρών της Τουρκικής Αεροπορίας στα κάθετα σταθερά των αεροσκαφών τους.
Από πλευράς συμβολισμών, στον θυρεό κυριαρχεί ο Ουιγούρος πολεμιστής, συγκεκριμένα έφιππος τοξότης, που φέρει 4 βέλη, όσοι και οι έτοιμοι προς εκτόξευση πύραυλοι κάθε μονάδος πυρός – εκτοξευτού του συστήματος S-400. Το άλογο συμβολίζει την κινητή – αυτοκινούμενη ιδιότητα που χαρακτηρίζει το S-400 ενώ η στάση του ανασηκωμένο στα δύο πόδια, την μεγάλη αναβάθμιση της αμυντικής ικανότητος που εξασφαλίζει το νέο όπλο.
Η φυλή των Ουιγούρων, αναδεικνύει τις ρίζες των Τούρκων από την Κεντρική Ασία και οδηγεί στην υπόθεση ότι η 1η Μοίρα S-400 θα εδρεύει στην Νοτιοανατολική Τουρκία. Επιλογή ορθολογική, εφόσον η προμήθεια του συστήματος έγινε προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη για αντιμετώπιση βαλλιστικών απειλών από χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως υποστηρίζει επισήμως η Άγκυρα.
Από τον παρελθόντα Μάρτιο, έχουμε αναπτύξει στο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ALMANAC 2017-2018 και μέσα από την ιστοσελίδα μας, την εκτίμηση στην οποία οδηγούν επίσημες ανακοινώσεις Τούρκων και Ρώσων αξιωματούχων, ότι η σύμβαση που ανέθεσε η Άγκυρα αφορά την προμήθεια ενός μόνο συστήματος (σύνταγμα των δύο ταγμάτων κατά την ρωσική ορολογία) με πρόβλεψη για δικαίωμα προαιρέσεως που καλύπτει ένα ακόμη σύστημα. Για λόγους προπαγάνδας, καλλιεργείται η εικόνα ότι η Τουρκία έχει παραγγείλει δύο συστήματα ενώ το αναφερόμενο κόστος των 2,5 δισ. $ ανταποκρίνεται προφανώς στο δυνητικό ύψος, μετά την εξάσκηση του δικαιώματος προαιρέσεως.
Η πραγματικότητα για το S-400: Μόνο ένα σύστημα έχει παραγγείλει η Τουρκία
Η πραγματικότητα αυτή, όπως και ότι το σύστημα θα βρίσκεται αναπτυγμένο στην Νοτιοανατολική Τουρκία, σε συνδυασμό με την μη διασύνδεσή του με το υπόλοιπο σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας, υποβαθμίζει την επιχειρησιακή του αξία.
Συνολικώς, η “απειλή” που αντιπροσωπεύει το S-400 για την Ελλάδα και την Πολεμική Αεροπορία είναι περιορισμένη. Βεβαίως, το σύστημα είναι κινητό και δύναται να αναπτυχθεί απέναντι από την Ελλάδα αλλά σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι προπαγανδιστικές παρουσιάσεις της τεράστιας ακτίνος δράσεως των πυραύλων του συστήματος. Όπως έχουμε αναφέρει κατ’ επανάληψη, ο πύραυλος 48N6 που προμηθεύεται η Τουρκία, μπορεί να έχει μέγιστο βεληνεκές 250 χλμ. αλλά έναντι απειλών μεγέθους μαχητικού αεροσκάφους με υψηλή ικανότητα ελιγμών, η επίδοση δεν μπορεί να υπερβαίνει ρεαλιστικά τα 120-130 χλμ., και πάντα για μέσα και μεγάλα ύψη.
Η προμήθεια και η δημόσια διακήρυξη της Τουρκίας ότι δεν σκοπεύει να διασυνδέσει το S-400 με το προδιαγραφών ΝΑΤΟ λοιπό σύστημα αεράμυνας, οδηγεί στην εκτίμηση ότι επιδίωξη είναι η εκμετάλλευσή του για την δημιουργία αντιαεροπορικής “ομπρέλας” που θα εξυπηρετεί την ανακήρυξη “Περιοχής Απαγορεύσεως Πτήσεων” (No Fly Zone) σε ενδεχόμενο σενάριο επεμβάσεως στην Συρία. Μια τέτοια ενέργεια, πέραν του ψυχολογικού αντικτύπου, έχει πρακτική επίδραση έναντι κάθε άλλης ξένης δυνάμεως που αναπτύσσει στρατιωτική δράση στην περιοχή, είτε λειτουργώντας αποτρεπτικώς, είτε υποχρεώνοντάς την να συνεργαστεί με την Τουρκία. Πέραν αυτού, εξασφαλίζεται σημαντική ικανότητα αντιβαλλιστικής αμύνης σε σχετικώς ευρεία περιοχή, έναντι απειλών βαλλιστικών πυραύλων.
Όλα αυτά βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι το σύστημα θα ενταχθεί πλήρως επιχειρησιακό σε τουρκική υπηρεσία…
