- Σάββας Δ. Βλάσσης
Το προχθεσινό περιστατικό πρόκλησης από την πλευρά της Τουρκίας στο Αγαθονήσι, με την παραμονή δύο πυραυλακάτων περί τα 20 λεπτά πλησίον των ακτών του Αγαθονησίου κι εντός των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, πρέπει να αναδείξει μεταξύ άλλων και έναν προβληματισμό για τα περιπολικά σκάφη του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΛΣ-ΕΛΑΚΤ). Στην προκειμένη περίπτωση βεβαίως, ενήργησαν μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού, λόγω της στενής παρακολούθησης της τουρκικής ασκήσεως “DENIZ KURDU 2017”. Ωστόσο, σε πιο «καθημερινές» περιπτώσεις, το ΛΣ-ΕΛΑΚΤ είναι αυτό που συνήθως βρίσκεται επιτόπου για την αντιμετώπιση τουρκικών προκλήσεων στον θαλάσσιο χώρο. Και εφόσον πλέον φαίνεται ότι προκλητικά δεν ενεργούν μόνο σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής αλλά και πολεμικές μονάδες, καθίσταται πιο επίκαιρο το ζήτημα του οπλισμού που φέρουν τα περιπολικά του ΛΚ-ΕΛΑΚΤ για ενδεχόμενη ανταπόκριση σε θερμό περιστατικό.
Τα τελευταία έτη επιχειρήθηκε η ενίσχυση του ΛΚ-ΕΛΑΚΤ σε περιπολικά μεγάλου μεγέθους, με αποτέλεσμα την παραλαβή του ΠΑΘ ΓΑΥΔΟΣ (ΛΣ 90) τύπου STAN PATROL 5509 και των ΛΣ 619, 620, τύπου POB 24G. Από τα τελευταία, επρόκειτο να παραληφθούν άλλα 4, πλην όμως ο κατασκευαστής κήρυξε πτώχευση το 2015 και η σύμβαση παραμένει σε εκκρεμότητα. Πρόκειται για σκάφη μήκους 58 και 24,7 μέτρων αντιστοίχως, τα οποία όμως είναι εντελώς άοπλα, δεδομένου ότι η αγορά τους έγινε μέσω συγχρηματοδοτήσεως του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων της ΕΕ, που δεν δικαιολογεί την προμήθεια οπλικών συστημάτων. Το χειρότερο δε είναι ότι από πλευράς λοιπών προδιαγραφών, τα σκάφη αυτά δεν φέρουν κάποια αξιόλογη υποδομή/ εξοπλισμό υποστηρίξεως επιχειρήσεων επεμβάσεως ή επιτηρήσεως μακράς ακτίνας. Το ίδιο ισχύει και με το πρόγραμμα προμήθειας 2 νέων περιπολικών μήκους 30 μέτρων για το ΛΣ-ΕΛΑΚΤ, που επίσης συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ.
Συμπερασματικώς, η πρόσφατη ενίσχυση του Σώματος με αξιόλογες μονάδες, αφορά απλά σκάφη περιπολίας τα οποία κατ’ ουσίαν προορίζονται μόνο για την διάσωση ναυαγών και δεν διαθέτουν υποδομές κι εξοπλισμό προς εκτέλεση απαιτητικού επιχειρησιακού έργου και πιο σύνθετων αποστολών. Η δε παντελής έλλειψη οπλισμού, τα καθιστά ανίκανα ακόμη και για ασφαλή αντιμετώπιση λαθρεμπόρων ή διακινητών που θα ενεργήσουν με χρήση όπλων. Το ΛΣ-ΕΛΑΚΤ πρέπει να επανεξετάσει με προσοχή τις προδιαγραφές των πλωτών μέσων που αποκτά και ειδικώς το ζήτημα του οπλισμού αλλά και της εκπαιδεύσεως του προσωπικού σε αυτόν, με τακτικό πρόγραμμα εξασκήσεως σε βολές.
