Οι ευθύνες του ΥΕΘΑ Π. Καμμένου (Με αφορμή το πρόσφατο ενδεχόμενο μιας κρίσης με την Τουρκία)

• Σάββας Δ. Βλάσσης

Η ένταση των τουρκικών προκλήσεων που ξεδιπλώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, υποχώρησε. Οι δηλώσεις και οι κινήσεις με πλωτά μέσα και αεροπλάνα, επίσης μειώθηκαν. Οι αναλύσεις, οι εκτιμήσεις και οι φόβοι για ένα πιθανό θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, έφυγαν από το προσκήνιο. Τώρα λοιπόν που όλοι βλέπουμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα, θα είχε νόημα ένας ασυνήθιστος απολογισμός για το έργο του υπουργού Εθνικής Αμύνης Π. Καμμένου σε αυτά τα δύο έτη που συμπλήρωσε στο αξίωμα. Και μιλάμε για ασυνήθιστο απολογισμό, διότι εν όψει της ανυπαρξίας ουσιαστικού έργου προς ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, ενδιαφέρον έχει να δούμε τί δεν έκανε ο Π. Καμμένος αυτά τα δύο χρόνια, που σήμερα, σε μια πιθανή κρίση, θα είχαν βελτιώσει σημαντικά τις ικανότητες των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Π. Καμμένος, δέσμιος του εχθρικού κλίματος προς το πρόσωπό του από την «βάση» του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, είδε κάθε ιδέα που τολμούσε να θέσει στο τραπέζι (υποχρεωτική στράτευση στα 18, εθελοντική στράτευση γυναικών κ.λπ.) να ακυρώνεται άμεσα από τις αντιδράσεις οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά δεύτερο, δέσμιος της παταγώδους αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατά το 2015, δεν μπόρεσε να συνεχίσει την ομαλή εξέλιξη των προγραμμάτων εκσυγχρονισμού που είχαν δρομολογηθεί από τον προκάτοχό του Δ. Αβραμόπουλο. Σε αυτό, ευθύνη προσωπική έχει και ο ίδιος, εξαιτίας της αυτοκαταστροφικής και αδιέξοδης εμμονής του σε κρίσιμα ζητήματα, που είχαν ως αποτέλεσμα το αδικαιολόγητο πάγωμα ακόμη και προγραμμάτων που εξελίσσοντο κανονικά.

Σήμερα λοιπόν, εάν δεν ήταν ΥΕΘΑ ο Π. Καμμένος, ο Ελληνικός Στρατός θα είχε παραλάβει και τα 20 ελικόπτερα ΝΗ-90, θα είχε ανατεθεί η σύμβαση FOS που είχε δρομολογηθεί για υπογραφή το 2015, και οι ικανότητες μεταφοράς ενισχύσεων στα νησιά από την Αεροπορία Στρατού θα είχαν ενισχυθεί σοβαρά.

Επιπλέον, εάν δεν υπήρχε το πισωγύρισμα στην οικονομία κατά το 2015, οι αναπτυξιακοί προϋπολογισμοί των Γενικών Επιτελείων δεν θα είχαν περικοπεί οπότε θα είχε εκτελεσθεί μια σειρά προγραμμάτων περιορισμένου κόστους, τα οποία αναγκαστικά έμειναν πίσω. Ο Ελληνικός Στρατός θα είχε παραλάβει περί τα 350 οχήματα ειδικών χρήσεων και μεταφορών, όπως και τουλάχιστον 40 Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων MLRS από τα αμερικανικά αποθέματα, που είχαν προσφερθεί έναντι λίγων εκατομμυρίων δολαρίων. Τοιουτοτρόπως θα είχαν βελτιωθεί σημαντικά οι μεταφορικές ικανότητες και ανεφοδιασμού, ιδίως στο κρίσιμο Δ΄ Σώμα Στρατού ενώ και το Πυροβολικό θα είχε διπλασιάσει την δύναμη μονάδων πυρός MLRS.

Για τους ίδιους λόγους, θα είχε προωθηθεί το πρόγραμμα των προσφερομένων 70 ελικοπτέρων αναγνωρίσεως OH-58D Kiowa Warrior, που είχε εξασφαλίσει ο Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος Μανωλάς και σήμερα, ένας σημαντικός αριθμός από αυτά θα ήταν επιχειρησιακά και θα κάλυπταν την Ζώνη Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ. Χάρη σε αυτά, θα είχε αναβαθμισθεί εντυπωσιακά η ικανότητα αποκρούσεως τουρκικών εγχειρημάτων κάθε είδους στα ελληνικά νησιά και οι τοπικές διοικήσεις θα είχαν μια ισχυρή αεροπορική δύναμη αμέσου επεμβάσεως με σημαντική ισχύ πυρός για να καταφέρει ένα πρώτο καίριο πλήγμα στον εχθρό.
Το πρόγραμμα αναβαθμίσεως των μαχητικών F-16 που μόλις προσφάτως εκκίνησε ο Π. Καμμένος, θα είχε δρομολογηθεί από το 2015 ενώ μια σειρά άλλων συμβάσεων FOS είχε προγραμματισθεί να υπογραφούν το έτος αυτό, με αποτέλεσμα σήμερα, να έχει αρχίσει η ροή ανταλλακτικών και να έχει βελτιωθεί σοβαρά ο δείκτης επιχειρησιακής διαθεσιμότητας. Τέτοια είναι τα αντιαεροπορικά συστήματα S300PMU1, OSA/AKM, Tor–M1, που μόλις προ εβδομάδων έλαβαν το πράσινο φως από τον Π. Καμμένο.

Ο Π. Καμμένος έσπευσε το πρώτο διάστημα της θητείας του στο ΥΠΕΘΑ να υπογράψει την σύμβαση εκσυγχρονισμού των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας Ρ-3Β Orion, ένα υπερτιμημένο πρόγραμμα, απλώς και μόνο για να δοθεί ένα πρώτο δείγμα των «καλών προθέσεων» της πρώτης αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προς την Ουάσιγκτον. Την δεδομένη χρονική στιγμή, δεν απασχολούσε τον Π. Καμμένο το ενδεχόμενο αντιδράσεων από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι η πρόσφατη ανάληψη της εξουσίας και η απορρόφηση του ενδιαφέροντος στην διαβόητη διαπραγμάτευση, τον έθεταν στο απυρόβλητο των «συντρόφων».

Το ότι έκτοτε, ο αρχηγός των ΑΝΕΛ είναι προσεκτικός ώστε να αποφύγει την σκληρή κριτική από τον «βαθύ» ΣΥΡΙΖΑ για τις κινήσεις του στο ΥΠΕΘΑ και ιδίως για εξοπλιστικά προγράμματα, φάνηκε και στην πρόσφατη περίπτωση των αρχών Φεβρουαρίου, που επέλεξε για να ανακοινώσει την δρομολόγηση των προγραμμάτων για F-16, F-35 και υποστήριξη των S-300MPU1. Το έπραξε σε μία περίοδο αβεβαιότητος ως προς τις πολιτικές εξελίξεις, δεδομένου ότι η εκκρεμότητα της αξιολόγησης από την Τρόικα προκαλούσε έντονο προβληματισμό και φόβο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, που ήταν υπαρκτό.

Αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν, οι επιχειρησιακές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων θα είχαν ενισχυθεί σοβαρά και η αντιμετώπιση μιας κρίσεως με την Τουρκία, θα αποτελούσε πιο απλή εξίσωση. Εάν όμως σε αυτή την εξίσωση, δεν υπήρχε ο Π. Καμμένος και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ…