Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 15 Σεπτεμβρίου το τουρκικό Υπουργείο Αμύνης ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της μεταφοράς αεροπορικώς των υλικών της δεύτερης πυροβολαρχίας S-400 στο αεροδρόμιο του Μούρτεντ, η οποία είχε ξεκινήσει με πτήσεις ρωσικών αεροσκαφών στις 27 Αυγούστου. Το σύστημα προβλέπεται να κηρυχθεί επιχειρησιακό τον Απρίλιο του 2020.
Η εξέλιξη αφορά κατά τις ενδείξεις την ολοκλήρωση παραλαβής της 1ης Μοίρας S-400, με την δεύτερη να τοποθετείται στο πρώτο τρίμηνο του 2020, οπότε και θα συμπληρωθεί η δύναμη του Συντάγματος που αφορά η σύμβαση προμήθειας.
Αυτή την φορά δόθηκε μικρότερη δημοσιότητα στο θέμα από το ίδιο το τουρκικό Υπουργείο Αμύνης όσο και τα διάφορα τουρκικά μέσα, με αποτέλεσμα να δημοσιοποιηθούν λίγες μόνο φωτογραφίες. Επί των συγκεκριμένων, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις.
Κατ’ αρχάς, για πρώτη φορά είδαμε φωτογραφία συστήματος ραντάρ και συγκεκριμένα ένα ραντάρ επιτηρήσεως 3D τύπου 96L6E “Cheese Board” με ακτίνα εντοπισμού 300 χλμ. σε υψόμετρα μέχρι 100 χλμ. και ικανότητα ιχνηλατίσεως 100 στόχων, τους οποίους διακρίνει σε αεροσκάφη, ελικόπτερα, UAV και πυραύλους. Ο συγκεκριμένος σταθμός ραντάρ μπορεί να λειτουργήσει ως Σταθμός Διοικήσεως ενός Tάγματος – Μοίρας S-300 ή S-400.
Eπιπλέον, σε ρωσικό βίντεο εμφανίζεται η φόρτωση ραντάρ εμπλοκής 92N6E “Grave Stone” σε αεροσκάφος An-124-100, το οποίο αν και σκεπασμένο, διακρίνεται καθαρά από την χαρακτηριστική σιλουέτα του.
Σημειώνεται εδώ ότι προσφάτως η ισραηλινή εταιρεία ImageSat International (ISI) δημοσιοποίησε δορυφορικές φωτογραφίες που ελήφθησαν στις 29 Αυγούστου από το αεροδρόμιο του Μούρτεντ, στο οποίο διακρίνονται στοιχεία πυροβολαρχίας S-400 σε λειτουργία. Σε αυτές, διακρίνεται σύστημα ραντάρ εμπλοκής 92N6E “Grave Stone”, ραντάρ παρακολούθησης επιτηρήσεως 96L6E “Cheese Board” και ένα ραντάρ προσκτήσεως 91N6E “Big Bird”.
Παρουσιάσθηκαν επίσης, τόσο σκεπασμένα κατά την εκφόρτωση από αεροπλάνα όσο και ακάλυπτα σε στατική επίδειξη, τρία Κινητά Συστήματα Ιστού 40V6M με ελκυστήρα MAZ 543, που χρησιμεύουν όταν οι μονάδες αναπτύσσονται σε έδαφος με ανάγλυφο ή σε δασώδεις περιοχές. Στον ιστό – πύργο ύψους 23,8 μέτρων, μπορούν να τοποθετηθούν τόσο η κεραία του ραντάρ εμπλοκής 92Ν6 “Grave Stone” όσο και το 3D ραντάρ επιτηρήσεως 96L6 “Cheese Board”.
Εμφανίσθηκε επίσης όχημα αναχορηγίας πυραύλων 22Τ6Ε2 με γερανό, επί φορτηγού Ural 532301 (8×8) ενώ σε μια φωτογραφία με παραταγμένα οχήματα, διακρίνονται δύο φορτηγά URAL 532361 (8×8) χωρίς όμως τον κλωβό του Σταθμού Διοικήσεως 55Κ6Ε, δίπλα σε 8 ελκυστήρες URAL 4320. Στην ίδια φωτογραφία, ξεχωρίζουν στο βάθος και ελκυστήρες URAL 375SNM με μακρύ τρέιλερ και αναλόγου μήκους καμπίνα, τα οποία είναι πιθανότητα Διοικητικά οχήματα πυροβολαρχίας. Πολύ πιθανό να πρόκειται για τα οχήματα που φιλοξενούν τους σταθμούς εργασίας του Συστήματος Διαχειρίσεως Μάχης 30K6E, που αποτελείται από τον Σταθμό Διοικήσεως 55K6E και το ραντάρ προσκτήσεως 91N6E “Big Bird”. Ένα Σύστημα Διαχειρίσεως Μάχης 30Κ6Ε μπορεί να συντονίσει μέχρι 8 Tάγματα – Μοίρες S-400.
Ενδιαφέρουσα είναι μία φωτογραφία στην οποία εμφανίζονται τρία φορτηγά KAMAZ 4310 (6×6) με κλωβό, απροσδιορίστου ταυτότητος. Το ένα όχημα πάντως ρυμουλκεί τρέιλερ ηλεκτρογεννήτριας.
Την μεγαλύτερη εντύπωση πάντως προκάλεσε η εμφάνιση μονάδων πυρός με ελκυστήρα BAZ 64022 και εκτοξευτή σε τρέιλερ 5P85TE2, που είχαν παρουσιασθεί και στην πρώτη αποστολή υλικών, αλλά και ενός άλλου φορτηγού, που η σκεπασμένη πλατφόρμα του φανερώνει ότι πρόκειται επίσης για μονάδα πυρός που φιλοξενεί τετραπλό σύνολο κοντέινερ με πυραύλους. Για ποιον λόγο η Τουρκική Αεροπορία προτίμησε την πολυτυπία, παραγγέλνοντας δύο εντελώς διαφορετικούς τύπους μονάδων πυρός;
Ο δεύτερος τύπος οχήματος που χρησιμοποιείται για μονάδα πυρός στο S-400 και ξεφορτώνεται από ένα An-124-100, είναι το φορτηγό ΜΖΚΤ-7930, που χρησιμοποιείται για την μεταφορά και των ραντάρ 92N2E “Grave Stone” και 96L6E “Cheese Board”, συνεπώς η επιλογή μάλλον ενισχύει την ομοιοτυπία. Εξάλλου, μια νεώτερη έκδοση του ΜΖΚΤ-7930, το ΜΖΚΤ-7909 έχει επιλεγεί από την τουρκική Roketsan ως φορέας του τακτικού βαλλιστικού πυραύλου Khan, που έχει ενταχθεί ήδη σε υπηρεσία με το τουρκικό πυροβολικό.
Τα οχήματα MZKT-7930 αναπτύχθηκαν στην Λευκορωσία στην δεκαετία του 1990 και υιοθετήθηκαν από τον Ρωσικό Στρατό το 2000, σε περιορισμένο βαθμό. Η Τουρκία δείχνει ότι θα γίνει ο δεύτερος μεγάλος πελάτης, δεδομένου ότι η παραγωγή το 2016 ανερχόταν σε 1.000 μόλις οχήματα.
Τί μονάδες του S-400 παραδόθηκαν με την πρώτη φάση στην Τουρκία;
