Τί μονάδες του S-400 παραδόθηκαν με την πρώτη φάση στην Τουρκία;

Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 25 Ιουλίου, το τουρκικό Υπουργείο Αμύνης ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της πρώτης φάσεως παραδόσεων του συστήματος S-400. Ο εξοπλισμός και τα μηχανήματα, μεταφέρθηκαν στην αεροπορική βάση του Μουρτέντ με 30 πτήσεις αεροσκαφών An-124-100 και Il-76. Κατά πηγές του Υπουργείου Αμύνης, η δεύτερη φάση, θα υλοποιηθεί και πάλι από αέρος, στην ίδια αεροπορική βάση.
Οι παραδόσεις ξεκίνησαν στις 12 Ιουλίου με την προσγείωση τριών αεροσκαφών, ακολούθησαν την επομένη τέσσερα αεροσκάφη, δύο στις 14 Ιουλίου, ένα στις 15, τρία στις 16, δύο στις 17, τρία στις 18 του μηνός ενώ από την επομένη, έπαυσαν να δημοσιοποιούνται στοιχεία για τον αριθμό των αφίξεων.
Από το φωτογραφικό υλικό και τα βίντεο που παρουσιάσθηκαν, ήταν εμφανές ότι δεν υπήρχε απαγόρευση σε συνεργεία δημοσιογράφων να λάβουν πλάνα ευρισκόμενα εκτός αεροπορικής βάσεως αλλά αυτή η διαδικασία δεν ήταν καθημερινή. Μόνο αποσπασματική εικόνα μπορεί να αποκτηθεί από την εξέταση του φωτογραφικού υλικού όπως και όσων βίντεο προβλήθηκαν από την διαδικασία εκφορτώσεως των αεροσκαφών. Κάποια βίντεο ελήφθησαν και αποδεσμεύθηκαν από ρωσικές υπηρεσίες.
Από μια πρώτη εξέταση του φωτογραφικού υλικού, διαπιστώνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των οχημάτων και μηχανημάτων που μεταφέρθηκαν, ήταν βοηθητικών ρόλων ενώ δεν εμφανίσθηκε σχεδόν καμμία φωτογραφία από συστήματα ραντάρ. Δεδομένου ότι το S-400 είναι σχεδιασμένο εξαρχής με έμφαση στην δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας ακόμη και των συστατικών υπομονάδων ενός Συντάγματος, αποκάλυψη του αριθμού και των τύπων ραντάρ, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασφαλέστερη εκτίμηση περί του πραγματικού αριθμού και συνθέσεως των “μονάδων” που πρόκειται να ενταχθούν σε υπηρεσία με την Τουρκική Αεροπορία.
Επί του συγκεκριμένου, επισημαίνεται η εμφάνιση στις 16 Ιουλίου τουλάχιστον ενός Κινητού Συστήματος Ιστού 40V6M με ελκυστήρα MAZ 543. Στον εν λόγω ιστό (επί της ουσίας πύργος) ύψους 23,8 μέτρων, μπορούν να τοποθετηθούν τόσο το ραντάρ εμπλοκής 92Ν6 “Grave Stone” όσο και το 3D ραντάρ επιτηρήσεως 96L6 “Grave Stone”, σε περιοχές που επιβάλλεται από το ανάγλυφο του εδάφους.

Έχει μια σημασία ίσως να αναφέρουμε ότι στις πρώτες τρεις πτήσεις της 12ης Ιουλίου, στα βίντεο και φωτογραφίες εμφανίζονται φορτηγά URAL 4320 δύο ελαφρώς διαφορετικών διαμορφώσεων, με καμπίνα που παραπέμπει σε διοικητικά καθήκοντα. Στο S-400, ο Σταθμός Διοικήσεως 55Κ6E φέρεται επί φορτηγού URAL 532361 (8×8) ή BAZ 69092-012 (6×6) τα οποία δεν εμφανίσθηκαν, κάτι το οποίο βεβαίως μπορεί να είναι απλώς τυχαίο. Πιθανώς λοιπόν τα URAL 4320 στις συγκεκριμένες διαμορφώσεις, χρησιμοποιούνται από την πυροβολαρχία σε ρόλο επιθεωρήσεως – ελέγχου χώρων τάξεως.

Την πρώτη ημέρα, μεταφέρθηκαν επίσης τουλάχιστον δύο μονάδες πυρός με ελκυστήρα BAZ 64022 και εκτοξευτή σε τρέιλερ 5P85TE2. Αν και ο εκτοξευτής ήταν καλυμμένος, ήταν φανερό ότι δεν εφέροντο προσαρμοσμένα τα χαρακτηριστικά 4 κοντέινερ με πυραύλους.


Ενδιαφέρον είχαν επίσης οι ελκυστήρες URAL 375SNM με μακρύ τρέιλερ και αναλόγου μήκους καμπίνα. Καθώς η τελευταία είναι εντελώς κλειστή, χωρίς κανένα παράθυρο, παραπέμπει σε διαμόρφωση Σταθμού Διοικήσεως. Πιθανώς πρόκειται για όχημα του Σταθμού Διοικήσεως σε ρόλο διοικητικού (επιτελείο), εφοδιασμού, συντηρήσεως, διαγνώσεως προβλημάτων κ.λπ. Δύο τέτοια οχήματα εμφανίσθηκαν σε βίντεο που δημοσιοποιήθηκε από την Ρωσία στις 14 Ιουλίου και από τα υπόλοιπα οχήματα που ήταν φορτηγά και γεννήτριες ηλεκτρικής ισχύος, φαινόταν καθαρά ότι επρόκειτο για βοηθητικά οχήματα Σταθμού Διοικήσεως.


Διευκρινίζεται ότι το S-400 συγκροτείται σε Συντάγματα, αποτελούμενα από μέχρι 6 το μέγιστο “μονάδες”, στις οποίες αναλόγως της υπηρεσίας, τους αποδίδεται η ονομασία Πυροβολαρχία, Τάγμα ή Μοίρα. Ο αριθμός των “μονάδων” κάθε Συντάγματος, κυμαίνεται αναλόγως των απαιτήσεων του χρήστου αλλά οι δύο “μονάδες” κρίνονται ικανοποιητική δύναμη για τις περισσότερες χώρες εξαγωγής. Κάθε “μονάδα” με την σειρά της, μπορεί να έχει μέχρι 12 μονάδες πυρός – εκτοξευτές των 4 πυραύλων έτοιμων προς βολή.
Με βάση την σύνθεση φορτίων που παρατηρήθηκε να μεταφέρουν τα ρωσικά αεροσκάφη, μια βάσιμη υπόθεση που μπορεί να γίνει είναι ότι η πρώτη φάση παραλαβών αφορούσε τουλάχιστον μία “μονάδα”. Συνηθέστερη δύναμη μονάδων πυρός – εκτοξευτών ανά Πυροβολαρχία – Τάγμα Μοίρα, σε χώρες του εξωτερικού, φέρεται να είναι οι 6 με 8. Προφανώς οι μονάδες πυρός συνοδεύθηκαν από 24 – 32 πυραύλους, δεδομένου ότι στις 15 Ιουλίου από ένα Il-76 φαίνεται ότι εκφορτώθηκαν 16 κοντέινερ πυραύλων τύπου 48Ν6.





