Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Το ΓΕΑ γνωστοποίησε την πραγματοποίηση το διάστημα 21 Οκτωβρίου έως και 2 Νοεμβρίου, διμερούς συνεργασίας μεταξύ των αεροπορικών δυνάμεων Ελλάδος – Ισραήλ στην 110 Πτέρυγα Μάχης (Λάρισα) στο πλαίσιο του Προγράμματος Αμυντικής Συνεργασίας των δύο χωρών. Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου, “Σκοπός της άσκησης ήταν η αύξηση της μαχητικής ικανότητας και η βελτιστοποίηση του επιπέδου συνεργασίας του προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας με αντίστοιχες Δυνάμεις της Ισραηλινής Αεροπορίας κατά τη διεξαγωγή αεροπορικών επιχειρήσεων τόσο σε αποστολές Αέρος – Αέρος όσο και σε αποστολές Αέρος – Εδάφους σε μικτούς σχηματισμούς, οι οποίες διεξήχθηκαν σε περιοχές του ελληνικού FIR. Η ισραηλινή Αεροπορία συμμετείχε με 11 αεροσκάφη F-16, ένα αεροσκάφος ιπτάμενο ραντάρ G550H και ανάλογο προσωπικό“.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αεροσκάφος AEW&C “Eitam”, βασισμένο σε τροποποιηθέν Gulfstream G550, της Ισραηλινής Αεροπορίας, συμμετέχει σε άσκηση στην Ελλάδα (ΗΝΙΟΧΟΣ). Το βέβαιο όμως είναι ότι η ανάπτυξη ενός τέτοιου αεροσκάφους για συμμετοχή σε μια τέτοια τυπική “συνεργασία”, όχι δηλαδή σε άσκηση, καταδεικνύει την αναβαθμισμένη παρουσία και συμμετοχή της Ισραηλινής Αεροπορίας, δεδομένου ότι εξασκούνται και τα πληρώματα των συγκεκριμένων στρατηγικής σημασίας αεροσκαφών.
Γεγονός που αυτομάτως, δημιουργεί την απορία της… τύχης των ελληνικών Αερομεταφερομένων Συστημάτων Εγκαίρου Προειδοποίησης & Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ), δηλαδή των 4 αεροσκαφών ΕΜΒ-145Η που επιχειρούν με την 380 Μοίρα. Από πλευράς επιδόσεων, τα ΕΜΒ-145Η υπερέχουν σε ορισμένα σημεία, εν σχέσει με το ισραηλινό “Eitam”, εν πάση περιπτώσει όμως, η νέα επίσκεψη του ισραηλινού asset στην Ελλάδα, υπογραμμίζει την πρόθεση της ηγεσίας της Ισραηλινής Αεροπορίας να υποβάλει τα πληρώματά του στην δοκιμασία του διεθνούς “περιβάλλοντος”, με απαιτητικά σενάρια εκπαιδεύσεως.
Αναφύονται λοιπόν φυσιολογικώς, ορισμένα απλά ερωτήματα για την πλευρά μας:
- Πόσο συχνά το κάνουμε εμείς αυτό, με τα δικά μας ΕΜΒ-145Η; Έχει αντιληφθεί η ηγεσία την στρατηγική επίδραση των ΑΣΕΠΕ στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων και πόσο φροντίζει να δοκιμάζει τα όρια μέσου και πληρωμάτων; Πέρα από την πολύτιμη εμπειρία που αποκτήθηκε από την συμμετοχή των ελληνικών ΑΣΕΠΕ στην Επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR στην Λιβύη, “σπουδάζουμε” και αφομοιώνουμε τα συμπεράσματα ή αυτά χάνονται κάποια στιγμή στο πέρασμα του χρόνου με την αποστρατεία του προσωπικού που ενεπλάκη; Συσσωρεύουμε εμπειρία ή όχι, ώστε να μπορούμε να την κεφαλοποιήσουμε στο πλαίσιο ενός πραγματικά ενοποιημένου περιβάλλοντος επιχειρήσεων, που θα κάνει την διαφορά σε μία αναμέτρηση με τον εχθρό;
- Τί απόδοση αναμένει η ΠΑ από τα στρατηγικής σημασίας asset της, όταν από το 2010 επί της ουσίας, τα ΑΣΕΠΕ παραμένουν χωρίς σύμβαση FOS; Βασίζεται πραγματικά σε αυτά ή τρέφει αυταπάτες, όταν έχει επιτρέψει τον δείκτη επιχειρησιακής διαθεσιμότητος να ακροβατεί επικίνδυνα σε χαμηλά επίπεδα; Είναι δυνατόν το πιο στρατηγικό όπλο της ΠΑ, μόλις 4 αεροσκάφη, να συμπληρώνει σύντομα δεκαετία χωρίς ομαλή υποστήριξη συντηρήσεως;
- Εν όψει της ενισχύσεως του εχθρού με μαχητικά F-35 τεχνολογίας stealth που θα ανατρέψουν σε μεγάλο βαθμό τα επιχειρησιακά και τακτικά δεδομένα εις βάρος της ΠΑ, η ηγεσία δεν “ανησυχεί” ώστε να αναβαθμίσει – μεγιστοποιήσει την απόδοση των ΑΣΕΠΕ, επιτυγχάνοντας υποβάθμιση του σοβαρού πλεονεκτήματος που αποκτά ο εχθρός;
