Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην χθεσινή σύντομη συνέντευξη που παραχώρησε ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, εθίγησαν τα κυριότερα θέματα επικαιρότητος και πέρασε το στίγμα των κυβερνητικών επιδιώξεων στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Για το θέμα της προμήθειας κορβετών για το Πολεμικό Ναυτικό, ο υπουργός προσδιόρισε την λήψη αποφάσεως εντός του α΄ τετραμήνου του έτους, δηλαδή μέχρι τον Απρίλιο. Το σημείο ενδιαφέροντος είναι η επανάληψη παλαιοτέρων τοποθετήσεών του, ότι επιδιώκεται οπωσδήποτε να μην επαναληφθεί η περίπτωση με το πρόγραμμα φρεγατών που θα ναυπηγούν όλες στο εξωτερικό. Το ΥΠΕΘΑ δηλαδή και η κυβέρνηση γενικότερα, επιδιώκουν την ναυπήγηση αριθμού κορβετών και σε κάποιο ελληνικό ναυπηγείο. Ο Ν. Παναγιωτόπουλος απέφυγε ευθεία αναφορά στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπως είχε κάνει προσφάτως, επεσήμανε όμως ότι η απόφαση για μεταφορά ναυπηγικού έργου στην Ελλάδα, έχει ως προϋπόθεση την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων παραδόσεως που θα προβλέπει η σύμβαση.
Πρακτικώς, αυτό σημαίνει ότι ο ανάδοχος του προγράμματος, θα πρέπει να έχει έλθει σε απευθείας συνεννόηση – συμφωνία με ελληνικό ναυπηγείο. Επομένως, καθώς η επεξεργασία των προτάσεων από επιχειρησιακής απόψεως είναι ευθύγραμμη – μονοκόμματη διαδικασία σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ – ΓΕΝ, το χρονικό περιθώριο μέχρι τον Απρίλιο, αποτελεί μια άτυπη προθεσμία για τους ενδιαφερόμενους οίκους, να κινηθούν στο επίπεδο της συνάψεως βιομηχανικής συνεργασίας με ελληνικό ναυπηγείο.
Συναφώς με την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στο Ισραήλ, ο ΥΕΘΑ αναφέρθηκε στην διακεκριμένη ισραηλινή αμυντική βιομηχανία και την “εκπληκτική τεχνογνωσία σε συστήματα αιχμής, σε νέες τεχνολογίες“. Η συγκεκριμένη καλλιεπής προσέγγιση, υποδηλώνει ότι το ενδιαφέρον του ΥΠΕΘΑ και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στρέφεται σε συστήματα ιδιαιτέρως εξελιγμένης τεχνολογίας. Μάλιστα ο υπουργός διευκρίνισε ότι και “με τον ομόλογό μου, αλλά και με στελέχη των αρμοδίων Υπηρεσιών του ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας, συζητήσαμε τις δυνατότητες συνεργειών ανάμεσα σε ισραηλινές εταιρείες και της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, με όρους μεταφοράς τεχνογνωσίας για την αναβάθμιση οπλικών συστημάτων μας κι όχι μόνο“.
Μπορούμε να υποθέσουμε βασίμως ότι ο Ν. Παναγιωτόπουλος έθεσε ευθέως στους συνομιλητές τους την διάθεση να εμβαθύνει η συνεργασία, όχι μόνο στην προμήθεια ποιοτικότερων συστημάτων αλλά και σε επίπεδο αμυντικής βιομηχανίας, συγκεκριμενοποιώντας όμως το πεδίο, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, στην “αναβάθμιση οπλικών συστημάτων μας“. Μέχρι σήμερα, είναι εκπεφρασμένο το ενδιαφέρον για την αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων ΑΗ-64Α Apache από την ισραηλινή Elbit. Πρόκειται όμως για πρόγραμμα μικρού ύψους και για μόλις 19 ελικόπτερα. Πιθανώς η αναφορά να σχετίζεται με άλλα προγράμματα αναβαθμίσεως οπλικών συστημάτων που βρίσκονται στο στάδιο της μελέτης. Αλλά για να υπάρχει μεταφορά τεχνογνωσίας σε ελληνικές εταιρείες, βασική προϋπόθεση – “νόμος της αγοράς”, είναι το αντικείμενο να αφορά ευάριθμες ποσότητες, όταν αναφερόμαστε σε εκσυγχρονισμούς, ή το πεδίο της συναναπτύξεως προϊόντος, όπου πάντα το ενδιαφερόμενο μέρος αφιερώνει σοβαρά ποσά.
Διαφαίνεται πάντως ότι όπως και με την περίπτωση του προγράμματος κορβετών, έτσι και με το Ισραήλ επιδιώκεται η εξασφάλιση ανταλλαγμάτων και συμμετοχής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας σε όποια νέα σύμβαση ανατεθεί. Γιατί μέχρι σήμερα, δεν έχουν υπάρξει ανταλλάγματα.
Στην ερώτηση για την μελλοντική επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ, ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος αναφέρθηκε στις συζητήσεις που αναμένει να έχει και μίλησε για “επικίνδυνες προκλήσεις ασφαλείας“, την αξιοπιστία που εκπέμπει η χώρα μας στα όμματα των συμμάχων ενώ σημείωσε και ότι αυτοί, “υπολογίζουν σοβαρά την άποψή μας“, σε συνδυασμό με “τον σταθεροποιητικό ρόλο μας“. Με μία ευρεία ερμηνεία, τα παραπάνω μάλλον περιγράφουν ένα πλαίσιο αιτήματος διατηρήσεως υπό καθεστώς “ελέγχου” των εγκρίσεων πωλήσεως αμυντικού υλικού από τις ΗΠΑ προς την αποσταθεροποιητική Τουρκία. Με την προοπτική του F-35 κλειστή, το ελληνικό ενδιαφέρον εντοπίζεται στα τουρκικά αιτήματα για προμήθεια 40 F-16V και αναβάθμιση 80 υφισταμένων F-16 στην έκδοση αυτή.
Φυσικά δεν έλειψε και αναφορά στο ελληνικό ενδιαφέρον προμήθειας μαχητικών F-35. Εδώ όμως προτάχθηκε η οικονομική πτυχή του ζητήματος, δηλαδή η ευχέρεια της ελληνικής πλευράς να επιλέξει την κατάλληλη συγκυρία που θα επιτρέψει την χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος. Η εικόνα αυτή είναι διευκρινισμένη τουλάχιστον εδώ και έναν χρόνο, μετά την απόρριψη του ελληνικού αιτήματος για μία ταχεία προμήθεια F-35. Eξάλλου και ο πρωθυπουργός έχει τοποθετήσει μια τέτοια κίνηση σε “μεσομακροπρόθεσμο” πλαίσιο. Η προμήθεια μιας Μοίρας F-35, εκτιμάται ότι θα απαιτήσει δαπάνη της τάξεως των 3,5 δισ. ευρώ, την στιγμή που ήδη η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τρία μείζονα προγράμματα προμήθειας (Rafale, φρεγάτες, κορβέτες) συνολικού ύψους 8,5 δισ. ευρώ, χωρίς κάποια σοβαρή επένδυση στον τρίτο Κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων, που παραμένει ο “πτωχός συγγενής”.
Στις ερωτήσεις για τα ελληνοτουρκικά, είναι σαφές ότι ο ΥΕΘΑ εντόπισε ως μία ένδειξη καλής θελήσεως από τουρκικής πλευράς την διακοπή των υπερπτήσεων, στάθηκε στην διάσταση των προσβλητικών δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων και πέρασε το μήνυμα ότι σε μια πριμαντονική πολιτική της καλύτερης ατάκας μεταξύ Ακάρ – Τσαβούσογλου, το ΥΠΕΘΑ απαντάει με έργα.
Τέλος, ο Ν. Παναγιωτόπουλος εστίασε δικαιολογημένα στην κυβερνητική απόφαση καταργήσεως φορολογίας των επιδομάτων επικινδυνότητος των μονίμων στελεχών. Αν και αναφέρθηκε σε “εκατοντάδες” στελέχη, στην πραγματικότητα τέτοιου είδους επιδόματα λαμβάνουν λίγες χιλιάδες, που όντως είναι ένα μικρό ποσοστό του προσωπικού των τριών Κλάδων. Εντούτοις, όσο συμβολική και αν θεωρείται μια τέτοια επιλογή, δεν παύει να έχει ισχυρή συμβολική όσο και ουσιαστική επίδραση.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο ΥΕΘΑ την χαρακτήρισε ως την “δεύτερη κύρια παρέμβασή μας για το προσωπικό“, με πρώτη πρωτοβουλία ενισχύσεως σε επίπεδο εμψύχου δυναμικού, την σοβαρή αύξηση των εισακτέων στις παραγωγικές σχολές των τριών Κλάδων, όσο και τις προσλήψεις 15.000 ΕΠΟΠ. Πράγματι, η παρέμβαση αυτή για την ικανοποίηση της συγκεκριμένης κρίσιμης αναγκαιότητος που είχε εκθέσει το ΓΕΕΘΑ, έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα και επίδραση στο εγγύς μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με Ρωσική τεχνολογία του BUK-M3 αναπτύσσει η Τουρκία το αντιαεροπορικό σύστημα SİPER;
