Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην διάρκεια της DEFEA 2023, κορυφαίο στέλεχος της γερμανικής KMW ανέφερε στους συνομιλητές του ότι η εταιρεία βρίσκεται ενώπιον εκτιμήσεων περί διαμορφώσεως δυνητικής αγοράς 500 αρμάτων Leopard 2, στο πλαίσιο συμβάσεων με προηγούμενους αλλά και νέους χρήστες. Ο αριθμός έδειχνε ίσως υπεραισιόδοξος αλλά οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα δείχνουν να επιβεβαιώνουν την βασιμότητά του.
Η Γερμανία προχωρά στην προμήθεια 18 Leopard 2A8 με δικαίωμα προαιρέσεως για 105, η Νορβηγία υπέγραψε ήδη για 54 ενώ και η Τσεχία έχει αρχίσει να συζητά για 77. Πέραν αυτών, η Ιταλία αναφέρεται ότι σκέφτεται να αποκτήσει 125 άρματα του τύπου με προαίρεση για διπλασιασμό ενώ δύο χώρες της Βαλτικής με ανύπαρκτο αρματικό δυναμικό, Εσθονία και Λιθουανία, έγινε γνωστό ότι θέλουν να αναπτύξουν Όπλο Τεθωρακισμένων με δημιουργία από μία Επιλαρχία έκαστη, των 50 αρμάτων. Μια άλλη χώρα, η Ολλανδία, ενδιαφέρεται να αποκτήσει και πάλι έναν αριθμό Leopard 2, ώστε να ενισχύσει την συμβολική δύναμη που διατηρεί.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκδοση 2Α8 που προσφέρει πλέον η KMW, που διαφοροποιείται χάρη στην ύπαρξη ενεργού συστήματος προστασίας Trophy και κάποιων επιπλέον διοικητικών συστημάτων. Η νέα έκδοση, φαίνεται ότι θα επιλεγεί από την Νορβηγία όσο και την Τσεχία.
Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι οι διεργασίες που γίνονται ώστε να εξασφαλιστούν χαμηλότερες τιμές και καλύτεροι χρόνοι παραδόσεως, διά της αναθέσεως συνολικής παραγγελίας αριθμού χωρών κι όχι ξεχωριστά. Επιπλέον, η Τσεχία ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί την προμήθεια, απαιτώντας από τον Γερμανό κατασκευαστή την πραγματοποίηση επενδύσεως, ώστε η αμυντική βιομηχανία της χώρας να εμπλακεί στην δημιουργία νέας γραμμής παραγωγής του Leopard 2. Η υποδομή αυτή έχει κριθεί απαραίτητη εδώ και χρόνια αλλά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι εξελίξεις που πυροδότησε, την κατέστησαν απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε.
Σχετική πρόταση έχει γίνει στην Ελλάδα, ώστε να συνδυαστούν μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα με σοβαρή βιομηχανική επένδυση αλλά οι αρμόδιοι το σκέφτονται. Προχωρούν όμως κάθε άλλο πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει την παραμικρή επένδυση.
Άλλη εξέλιξη συναφής, είναι ότι οι Ουκρανοί πλέον εκπαιδεύονται στο Leopard 1, καθώς προχωρά η παραχώρηση σε πρώτη φάση 99 αρμάτων του τύπου. Τα Leopard 1A5DK ευρίσκοντο στην διάθεση της FFG και η Rheinmetall έχει αναλάβει να τα επαναφέρει σε ενέργεια έναντι κόστους που κρίνεται χαμηλό.
Σχετική πρόταση έχει γίνει στην Ελλάδα ώστε να διαθέσει άμεσα αριθμό από τα αποθέματα των Leopard 1A5, με σκοπό να αντικατασταθούν από τα αποθηκευμένα Leopard 1A5DK και να υποβληθούν παραλλήλως σε πρόγραμμα αναβαθμίσεως, με το κόστος καλυμμένο από την Γερμανία. Οι αρμόδιοι το σκέφτονται.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο διευθύνων σύμβουλος της Rheinmetall ανέφερε ότι η εταιρεία έχει ικανότητα ετησίου παραγωγής 450.000 βλημάτων πυροβολικού 155 mm, που όμως δεν κρίνεται επαρκής για την κάλυψη των αναγκών. Με την ολοκλήρωση της εξαγοράς της ισπανικής EXPAL Systems που έχει συμφωνηθεί, η ικανότητα παραγωγής θα ανέλθει σε 600.000 βλήματα ετησίως. Για να ανταπεξέλθει η εταιρεία στην αυξημένη ζήτηση, η εταιρεία προσλαμβάνει με μίσθωση προσωπικό, ενεργοποιεί νέες αλυσίδες προμηθευτών κι επαναφέρει σε χρήση παλαιό μηχανολογικό εξοπλισμό παραγωγής ενώ σχεδιάζει ανέγερση νέων εργοστασίων.
Επιπλέον, η Rheinmetall προβαίνει σε συμφωνίες κοινών επενδύσεων με κράτη που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν σύγχρονη αμυντική βιομηχανία, όπως η Ουγγαρία. Εκτός του προγράμματος τεθωρακισμένου οχήματος μάχης KF41 Lynx που βρίσκεται σε εξέλιξη και υλοποιείται ταχύτατα με την σχετική επένδυση σε πρότυπη βιομηχανική μονάδα, νέες συμφωνίες γίνονται για ανέγερση νέων εργοστασίων παραγωγής πυρομαχικών στην Ουγγαρία.
Σχετικές προτάσεις, πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχουν γίνει και στην Ελλάδα, τόσο για νέες επενδύσεις όσο και στα ΕΑΣ, που υποτίθεται ότι ενδιαφέρουν περισσότερο ως κρατική οντότητα. Οι αρμόδιοι το σκέφτονται.
Έχουμε τονίσει στο παρελθόν ότι ο τομέας των χερσαίων οπλικών συστημάτων είναι ο πλέον πρόσφορος για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, επειδή οι τεχνολογίες είναι πιο βατές στην πλειοψηφία των ελληνικών εταιρειών. Επομένως σε αυτόν τον τομέα θα έπρεπε να έχει αποδοθεί μεγαλύτερη έμφαση από τους αρμοδίους, εάν ήθελαν όντως να συνδυάσουν εξοπλιστικά προγράμματα με συμμετοχή ελληνικών εταιρειών και επενδύσεις ξένων οίκων.
Οι αρμόδιοι θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι δεν είμαστε το κέντρο της Γης και ότι οι εξελίξεις τρέχουν, με αποτέλεσμα οι ευκαιρίες για τις οποίες προηγουμένως απλώς αδιαφορούσαμε, τώρα να εμφανίζονται νέοι παίκτες – συνεργάτες, οι οποίοι πριν δεν είχαν απειλές ώστε να αισθανθούν την ανάγκη να επενδύσουν περισσότερο σε εξοπλισμούς, και τις αρπάζουν. Καθώς η Τουρκία σύντομα θα έχει την πρώτη ταξιαρχία αρμάτων Altay στην Θράκη, η προοπτική ο Ελληνικός Στρατός να χάσει το τραίνο των εξελίξεων δεν έχει μόνο θεωρητική ή επικοινωνιακή σημασία, επειδή ανέκαθεν ήταν ο “πτωχός συγγενής” στα εξοπλιστικά. Δεν έχουμε δηλαδή μόνο την πίεση σε επίπεδο πολιτικής, από τις εξελίξεις στην αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης λόγω Ουκρανίας που αναδεικνύει νέα μέρη που διεκδικούν την θέση μας ως συνεργάτες μεγάλων προγραμμάτων, αλλά και την πίεση της πραγματικής απειλής, ώστε να ενεργήσουμε επενδύοντας πραγματικά.
Στο μεταξύ, ο Ελληνικός Στρατός ασχολείται με τι μεταχειρισμένο υπάρχει διαθέσιμο για να “σκουπίσει”, ψάχνει ακόμη τί θα κάνει τα M1117 που παραλαμβάνει άοπλα και ακούει τις παρουσιάσεις εταιρειών ακόμη και από τις Βαλτικές χώρες, που πουλάνε τεθωρακισμένα.
