Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Αποσπάσματα από σημερινή συνέντευξη του Π. Καμμένου στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ:
α) Ως προς το αν η Τουρκία θα προβεί στην υλοποίηση την απειλή γεωτρήσεως στην ΑΟΖ της Κύπρου
Π. Καμμένος: Η πράξη να πάνε να κάνουν γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ είναι πράξη εισβολής και κατοχής” […] Βεβαίως και ξαναζούμε το ‘74. Είναι πράξη εισβολής και κατοχής. Είναι άλλο να παραβιάζει τον εναέριο χώρο σου και να τον αναχαιτίζεις και είναι άλλο να πάει να κάνει “τρύπα” στο οικόπεδό σου.
Δημοσιογράφος: Θα το κάνει πιστεύετε; Θα φτάσει εκεί;
Π. Καμμένος: Εγώ πιστεύω ότι θα το κάνει.
[…]
Δημοσιογράφος: Πιστεύετε ότι θα πάει ο Ερντογάν και θα “τρυπήσει” το επόμενο διάστημα;
Π. Καμμένος: Εγώ πιστεύω ότι ο Ερντογάν, που όπως γνωρίζετε πολύ καλά, δέχθηκε να ακυρώσει τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη για να πάει σε επαναληπτικές, θα χρησιμοποιήσει το “εξωτερικό” χαρτί για να το πουλήσει “μέσα”. Αυτό σημαίνει κρίση….
[…]
Δημοσιογράφος: Φοβάστε επεισόδιο στο Αιγαίο ή στον Έβρο;
Π. Καμμένος: Θεωρώ ότι η ένταση που θα υπάρξει θα είναι σε όλο το μέτωπο. Στη μεν Κύπρο δεν θα τολμήσουν να πάνε να κάνουν γεώτρηση ή αν τολμήσουν θα ξέρουν ότι θα αντιμετωπίσουν πλέον ενεργά το διεθνή παράγοντα. Θα εμπλακούν οι πάντες.
β) Ως προς την ικανότητα παρεμβάσεως των ξένων δυνάμεων
Π. Καμμένος: Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αεροπλάνα και πλοία να προστατεύσουν την ευρωπαϊκή ΑΟΖ, αυτά είναι “τρίχες”. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να προστατεύσει το έδαφός της, γιατί η κυπριακή ΑΟΖ είναι ευρωπαϊκή ΑΟΖ, να πάει κάτω το “Σαρλ ντε Γκωλ”, να πάνε τα γερμανικά αεροσκάφη και να πουν ότι θα έρθουν στα ελληνικά αεροδρόμια για να προστατεύσουν την ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Αυτή είναι η Ευρώπη την οποία θέλουμε, των κοινών συνόρων, της κοινής ασφάλειας, της κοινής εξωτερικής πολιτικής.
[…]
Δημοσιογράφος: Θέλουμε να μας πείτε τι φοβάστε κ. Πρόεδρε σε σχέση με όσα συμβαίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Φοβάστε ένα θερμό επεισόδιο το επόμενο διάστημα και πού;
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Καταρχήν στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να πούμε ότι έχουν εμπλακεί οι μεγάλοι παίκτες. Είναι σημαντικό για πρώτη φορά στα εθνικά μας θέματα ότι έχουμε ανακοίνωση του State Department, του Ρώσου Πρέσβη στην Αθήνα, του Ισραηλινού Πρέσβη στην Κύπρο, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου, της κ. Μογκερίνι και του κ. Γιούνκερ. Αυτό δείχνει ότι είναι μία πρωτοφανής ευκαιρία για την Ελλάδα και την Κύπρο να χρησιμοποιήσουμε το διεθνή παράγοντα, το διεθνές δίκαιο. Μην ξεχνάμε ότι κάτω στην Κύπρο υπάρχουν αεροπλανοφόρα. Δύο αμερικανικά αεροπλανοφόρα έχουν μπει στη Μεσόγειο.
Δημοσιογράφος: Για άλλους λόγους, βέβαια, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι στην περιοχή.
Π. Καμμένος: Η περιοχή αυτή είναι κοινή. Θεωρώ λοιπόν ότι ναι μεν η Τουρκία θα παίξει το παιχνίδι του εξωτερικού παράγοντα για να μπορέσει ο Ερντογάν να πάρει πόντους στο τελευταίο του παιχνίδι, που πήρε το ρίσκο, ακυρώνοντας τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δούμε το χώρο ενιαίο. Ο εθνικός χώρος, αυτό που έλεγε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης “Έβρος – Αιγαίο – Κύπρος”.
Ο Π. Καμμένος υποστηρίζει αρχικώς ότι η Τουρκία “θα το κάνει”, για να αναιρέσει αμέσως μετά. Υποστηρίζει ότι η ΕΕ είναι “τρίχες” και μετά αποδίδει βαρύνουσα σημασία στις ανακοινώσεις των ξένων, που προσφέρουν σε Ελλάδα και Κύπρο μια “πρωτοφανή ευκαιρία”…
Οι ανωτέρω αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις από έναν μέχρι πρώτινος ΥΕΘΑ, αντικατοπτρίζουν την σύγχυση και αμηχανία που διακρίνουν πολιτικά πρόσωπα τα οποία υποτίθεται ότι διαχειρίζονται την ευρισκομένη σε εξέλιξη κρίση.
Οι φυσιολογικές ερωτήσεις που θα μπορούσαν να τεθούν στον κ. Καμμένο είναι δύο:
α) Τι έπραξε την τετραετία που ήταν στο ΥΠΕΘΑ ώστε στην σημερινή, απολύτως αναμενόμενη και προβλέψιμη κρίση, να έχει ενισχυθεί η αμυντική ικανότητα της χώρας;
β) Πως σχολιάζει την σχιζοφρενική στάση να δίνουμε βάση στις ξένες δυνάμεις και την ίδια στιγμή να αναγνωρίζουμε ότι αυτές περίπου δεν έχουν καμμία ισχύ και σε μια πολεμική αναμέτρηση θα είμαστε μόνοι.
Η νέα κρίση με την Τουρκία, βρίσκει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε χειρότερη κατάσταση από την οποία τις “παρέλαβε” ο κ. Καμμένος. Επί τετραετία, ο Π. Καμμένος δεν επεδίωξε αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού, που θα τον έφερνε σε σύγκρουση με τον υπουργό Οικονομικών, ρίχνοντας τους δείκτες διαθεσιμότητος όλων των οπλικών συστημάτων.
Αυτό που ούτε ο πολιτικός κόσμος, ούτε βεβαίως η κοινή γνώμη θέλουν να αναγνωρίσουν, είναι ότι η υφισταμένη κατάσταση από πλευράς αμυντικού προϋπολογισμού, δεν απαιτεί τόσο μεγάλες αυξήσεις κονδυλίων, προκειμένου οι Ένοπλες Δυνάμεις να “συνέλθουν” και να αποκαταστήσουν υψηλή επιχειρησιακή ικανότητα στα ήδη υπάρχοντα οπλικά συστήματα και μέσα. Πολιτικοί και απλοί πολίτες, παρασυρμένοι από το υψηλό κόστος μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων του παρελθόντος, νομίζουν ότι απαιτείται ξαφνικά αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού κατά 40-50%. Αυτό όμως δεν ισχύει.
Επί των ημερών του Π. Καμμένου οι λειτουργικοί προϋπολογισμοί των Γενικών Επιτελείων μειώνονται διαρκώς, γεγονός που επηρεάζει αρνητικώς την εκπαίδευση και την ετοιμότητα των δυνάμεων. Το 2019, οι λειτουργικοί προϋπολογισμοί για τους τρεις Κλάδους, συμποσούνται σε 300 εκατ. ευρώ περίπου. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν βιώσει οι Κλάδοι, τέτοιο ασφυκτικό “πλαίσιο διαβιώσεως”.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα από πλευράς Δομής Δυνάμεων, για την εύρυθμη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων απαιτείται η αύξηση του λειτουργικού προϋπολογισμού κατά 200-300 εκατ. ευρώ. Ιδανικά, με επιπλέον αφιέρωση 200 εκατ. ευρώ για τον αναπτυξιακό προϋπολογισμό, διευρύνονται σοβαρά οι δυνατότητες υλοποιήσεως νέων προγραμμάτων για τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό.
Η αφιέρωση επιπλέον κονδυλίων της τάξεως των 300 εκατ. ευρώ για την Άμυνα, δεν είναι σε καμμία περίπτωση δυσθεώρητος στόχος, όπως απέδειξε η εμπειρία των τελευταίων ετών με τα τεράστια πλεονάσματα που επεδίωξε και πέτυχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σκορπώντας δισεκατομμύρια για επιδοματική πολιτική. Το πρόβλημα είναι να πεισθεί το πολιτικό προσωπικό ότι η λελογισμένη αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού είναι απολύτως επιβεβλημένη και εντός των δημοσιονομικών δυνατοτήτων, εάν δεν θέλουν οι Ένοπλες Δυνάμεις να καταρρεύσουν.
Από μια κυβέρνηση λαϊκιστών και δυτικοποιημένων μπολσεβίκων, δεν αναμένει κανείς να ασπασθεί αυτή την πραγματικότητα. Είναι όμως απαιτητό από την επομένη κυβέρνηση και για τον λόγο αυτόν, ο επόμενος ΥΕΘΑ πρέπει να είναι πρόσωπο αυξημένου κύρους και επιρροής έναντι του πρωθυπουργού, ώστε να μπορεί να απαιτεί για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
