Είναι ανθεκτικό, εργονομικό με μικρός βάρος ενώ διαθέτει υψηλή αξιοπιστία. Μέχρι στιγμής όμως χρησιμοποιείται από ένα μέρος του προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων. Το Glock 17/19 αποτελεί την βέλτιστη λύση για την κάλυψη της απαίτησης ενός όπλου εγγύς αμύνης που πολλές φορές είναι η τελευταία γραμμή άμυνας. Ιδίως σε περίπτωση εμπλοκής του κύριου οπλισμού στο πεδίο της μάχης..
Όπως είναι γνωστό με πιστόλι Glock εφοδιάζονται μέχρι σήμερα οι βαθμοφόροι των μονάδων των Ειδικών Δυνάμεων ενώ για τις μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων, η χορηγία του είναι πιο διευρυμένη ανάμεσα στα στελέχη (χωρίς όμως οι ανάγκες να καλύπτονται στο 100%).
Όταν όμως αναφερόμαστε σε προσωπικό που χαρακτηρίζεται ως επίλεκτο, τότε αυτό αναμένεται ότι θα πολεμήσει ως επί το πλείστον σε σκληρές ως ανηλεείς συνθήκες. Με δεδομένη την πλήρη έλλειψη εμπλοκής των ΕΕΔ σε πραγματικές επιχειρήσεις, θα ήταν καλό να δούμε την νοοτροπία και τη χρησιμότητα του πιστολιού, όπως την αντιλαμβάνονται -έπειτα από τα πρόσφατα διδάγματα από τις επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν- οι Αμερικανοί Πεζοναύτες.
Η εμπειρία μέσα από τη μάχη
Η διάθεση πιστολιών στο σύνολο του προσωπικού που εμπλέκεται σε επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν, αποδείχτηκε σωτήρια σε αρκετές περιπτώσεις. Κατά τη διάρκεια αψιμαχιών (ιδίως σε κατοικημένες περιοχές) έπειτα από εμπλοκή κύριου οπλισμού, ο μαχητής χωρίς πιστόλι θα ήταν άοπλος και πρακτικά ανίκανος να αμυνθεί απέναντι σε πολυάριθμους και αποφασισμένους αντιπάλους.
Σήμερα προωθείται ο εφοδιασμός των μονάδων με το Glock 19M, το οποίο σε υπηρεσία με το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ έχει λάβει τον προσδιορισμό M007. Η ονομασία έχει τις καταβολές της στο θρυλικό κινηματογραφικό πράκτορα 007, με αφορμή το μικρό μέγεθος του όπλου, το οποίο προσφέρει άνεση μεταφοράς ενώ διατηρεί χαμηλό προφίλ (ένα πλεονέκτημα σε καταστάσεις που είναι επιθυμητή η απόκρυψη).
Το Μ007 είναι μικρότερο σε μέγεθος από μια τυπική M9 Beretta, την οποία και το Glock σταδιακά αντικαθιστά σε υπηρεσία στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ. Η επιλογή του Μ007 έγινε μετά από κοινή αξιολόγηση του όπλου με το FBI (το οποίο το υιοθέτησε το 2016). Οι Πεζοναύτες παρέλαβαν φέτος μια αρχική ποσότητα 400 Μ007, τα οποία και χορηγήθηκαν πρώτα στα στελέχη που υπηρετούν με την Προεδρική Μοίρα ελικοπτέρων (Helicopter Squadron One – Marine One) ενώ η MARSOC και οι SEALs έχουν υιοθετήσει πλήρως το Glock 19.
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι ο εφοδιασμός με Glock δεν έχει ακόμη επιτευχθεί πλήρως στους Πεζοναύτες καθώς δεν υπάρχουν διαθέσιμες οι επιθυμητές ποσότητες για την κάλυψη του συνόλου του προσωπικού.
Τα κενά των Ειδικών Δυνάμεων
Στη χώρα μας η χρήση ατομικού οπλισμού σε ό,τι αφορά το προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων (και όχι μόνο) είναι ένα σημείο που χρίζει άμεσης αναθεωρήσεως.
Η γενικότερη φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία χρησιμοποιείται το πιστόλι χειρός στον ΕΣ βασίζεται κατά κύριο λόγο στο «κλασικό» Colt 1911A1. Το όπλο αυτό -αν και αποτελεί το σημείο αναφοράς στην κατηγορία του- δεν δύναται να καλύψει τις σημερινές επιχειρησιακές ανάγκες. Ιδίως στις Ειδικές Δυνάμεις, η απαίτηση για ένα όπλο αξιόπιστο με ικανό όγκο πυρός, δεν είναι πολυτέλεια αλλά μια κρίσιμη επιχειρησιακή απαίτηση. Η απαίτηση αυτή καλύφθηκε δυστυχώς με μικρές ποσότητες Glock 17, που δεν επαρκούν για όλο το προσωπικό.
Σε ό,τι αφορά μονάδες Πεζικού, Διαβιβάσεων, Μηχανικού,Τεθωρακισμένων, Αεροπορίας Στρατού, καθολική είναι -όπως όλοι γνωρίζουν- η χρήση του Colt 1911A1, οποίο διατίθεται μονάχα σε αξιωματικούς και κατά περίπτωση εκτός από βολές σε ασκήσεις ή τιμητικές εκδηλώσεις (παρελάσεις – αγήματα). Στα χαρακτηριστικά του όπλου, ουδείς βεβαίως μπορεί να αμφισβητήσει την ισχύ του διαμετρήματος της βολίδας των 0,45in. Μέχρι σήμερα είναι κορυφαία, αφού έχει την ικανότητα να εξουδετερώνει αποτελεσματικά έναν αντίπαλο συνήθως με τη πρώτη βολή.
Όμως συγκριτικά με το Glock 17, το Colt 1911A1 διαθέτει μεγαλύτερη ανάκρουση, μικρότερη αναχορηγία γεμιστήρα, ενώ ένα πρόσθετο και κρίσιμο μειονέκτημα είναι η μεγάλη ηλικία των όπλων που διαθέτει ο ΕΣ. Αυτό λειτουργεί καθοριστικά σε ό,τι αφορά την μειωμένη αξιοπιστία. Γι αυτό και το φαινόμενο των εμπλοκών σε βολές είναι συχνό αλλά ακόμη και σε φυσιολογική λειτουργία, ο όγκος πυρός του όπλου έχει μικρή διάρκεια. Έτσι λοιπόν μιλάμε για ένα πεπαλαιωμένο όπλο με μέτρια αξιοπιστία, το οποίο στο πεδίο της μάχης μπορεί να φανεί αποτελεσματικό σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Αντιθέτως το αυστριακό Glock δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς αποτελεί για τους περισσότερους το καλύτερο πιστόλι χειρός στον κόσμο. H πρωτοποριακή σχεδίαση του Glock 17 με μείωση των λειτουργικών μερών κατά 50% σε σχέση με άλλα πιστόλια και η κατασκευή από πολυμερή υλικά, εξασφαλίζουν μεγάλη αντοχή και μικρό βάρος. Ένα ακόμη πλεονέκτημα του Glock είναι ο γεμιστήρας των 17 φυσιγγίων που εξασφαλίζει μεγάλο όγκο πυρός ενώ καθίσταται ιδανικό για χρήση και σε θαλάσσιο περιβάλλον εφόσον είναι δυνατή η εκτέλεση βολών ακόμη και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας!
Επιτακτική η ανάγκη για εκσυγχρονισμό
Δυστυχώς οι ελλείψεις των αποθεμάτων σε αυτή τη κρίσιμη κατηγορία είναι γνωστές όχι μόνο στις Ειδικές Δυνάμεις του ΕΣ αλλά και στις μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων του ΠΝ και της ΠΑ. Η κάλυψη αυτού του κενού είναι επιτακτική καθώς έχουν περάσει πολλά χρόνια χωρίς καμία απολύτως εξέλιξη στο συγκεκριμένο τομέα. Πλησιάζουμε σε δύο χρόνια το 2020 και η κατάσταση καθολικής έλλειψης εξελίξεων σε ό,τι αφορά την ανανέωση – ενίσχυση των μονάδων σε φορητό οπλισμό, τείνει -όχι μόνο να υπονομεύσει την επιχειρησιακή ικανότητα ενώ οι γύρω απειλές εξελίσσονται διαρκώς- αλλά λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας στην ανάπτυξη νέων ικανοτήτων και κατ΄ επέκταση στο ίδιο το ηθικό του προσωπικού.
Κατά συνέπεια αν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε ουσιαστικές τομές προς τη σωστή κατεύθυνση θα πρέπει να επιδειχθεί ευελιξία. Πρώτος στόχος θα πρέπει να είναι ο εφοδιασμός του προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων αλλά και σταδιακά του προσωπικού σε ολόκληρο το στράτευμα, με ένα όπλο που θα καλύψει βασικές επιχειρησιακές ανάγκες. Το ενδεχόμενο συμπαραγωγής θα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοστεί, προσφέροντας βιωσιμότητα και θέσεις εργασίας που είναι απολύτως απαραίτητες για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
