Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Έχουμε σχολιάσει παλαιότερα ότι στην εξοπλιστική κοσμογονία που εγκαινίασε η κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ για την Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό έχουν δρομολογηθεί σημαίνοντα εξοπλιστικά προγράμματα για κύρια οπλικά συστήματα, η εικόνα που αντιστοιχεί στον Ελληνικό Στρατό είναι αυτή του “πτωχού συγγενή”. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν ανάλογης φύσεως μεγάλα προγράμματα που να έχει προωθήσει το ΓΕΣ. Έτσι, ενώ οι άλλοι δύο Κλάδοι προχωρούν στην προμήθεια των καλύτερων μαχητικών αεροσκαφών και των καλύτερων φρεγατών, για τον Στρατό Ξηράς δεν αναμένονται τέτοιες θεαματικές εξελίξεις.
Κατά την αρχική διαδικασία καταρτίσεως 150 περίπου εξοπλιστικών προγραμμάτων το 2020, το μεγαλύτερου κόστους πρόγραμμα που αφορούσε κύριο οπλικό σύστημα, ήταν αυτό του εκσυγχρονισμού του υφισταμένου οπλικού συστήματος MLRS. Στις 10 Δεκεμβρίου, σε συνάντηση εξειδικευμένης ομάδας δημοσιογράφων με την Rita Flaherty, Αντιπρόεδρο Στρατηγικής και Επιχειρηματικής Ανάπτυξης της Lockheed Martin από το τμήμα Missiles & Fire Control, επιβεβαιώθηκε ότι η σχετική ενημέρωση που έγινε εκείνες τις ημέρες, εντασσόταν σε αρχική φάση συζητήσεων με το ΓΕΣ.
Το περασμένο διάστημα, σε επίπεδο ΓΕΣ εγκρίθηκε η σχετική Μελέτη Ολοκληρωμένης Πρότασης Υποπρογράμματος κι εν συνεχεία η Πρόταση Ενεργοποιήσεως Υποπρογράμματος Προμήθειας (ΠΕΥΠ). Το υποπρόγραμμα περιλαμβάνει σύμφωνα με πληροφορίες του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ τον εκσυγχρονισμό 24 από τις 36 μονάδες πυρός Μ270 MLRS και την προμήθεια αρχικών φόρτων ρουκετών, με την οποία το συνολικό κόστος προγράμματος, περίπου διπλασιάζεται.
Στην συνάντηση με την ομάδα δημοσιογράφων, οι αρμόδιοι της Lockheed Martin παρουσίασαν σε γενικές γραμμές την πρόταση που κατά βάση αφορά τον εκσυγχρονισμό των μονάδων πυρός Μ270 σε επίπεδο Μ270Α1, τονίζοντας ότι το 95% των εργασιών θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα από τα κρατικά ΕΑΣ και κάποιες άλλες ελληνικές εταιρείες, που θα εμπλακούν κατόπιν στην συντήρηση και υποστήριξή τους. Με τα ΕΑΣ έχει υπογραφεί ήδη Μνημόνιο Συνεργασίας (MoU).
Οι παρεμβάσεις στην μονάδα πυρός Μ270, αφορούν:
- Εγκατάσταση Κοινού Συστήματος Διεύθυνσης Πυρός (CFCS).
- Εγκατάσταση Προηγμένου Τακτικού Συστήματος Ζεύξης Δεδομένων Πεδινού Πυροβολικού (AFADTS).
- Προσφορά οικογενείας προηγμένων πυρομαχικών GMLRS (εμβελείας 15-84 χλμ.), ER-GMLRS (15-150 χλμ.), ΑΤΑCMS (70-300 χλμ.) και PrSM (70-499+ χλμ.).
- Επιμέρους εκσυγχρονισμοί στα οχήματα, τις ερπύστριες κ.λπ.
Οι Αμερικανοί διευκρίνισαν ότι ο διάλογος με το ΓΕΣ βρίσκεται ακόμη στο στάδιο προκαταρκτικών συζητήσεων για το “τι πρόγραμμα ενδιαφέρει”, κατά συνέπεια δεν μπορούν να κάνουν καμμία εκτίμηση κόστους εφόσον δεν γνωρίζουν τι ακριβώς θέλει ο πελάτης. Κατά την άποψή τους όμως η πρόταση της Lockheed Martin εξασφαλίζει οικονομίες κλίμακος, συνοδεύεται από τις ευεργετικές συνέπειες της συσσωρευμένης εμπειρίας του Στρατού των ΗΠΑ σε εκπαίδευση και υποστήριξη, ο οποίος θα το διατηρήσει σε υπηρεσία και μετά το 2050 ενώ είναι η μόνη πρόταση που εξασφαλίζει πρόσβαση σε όλη την οικογένεια πυρομαχικών για το MLRS, τα οποία έχει αναπτύξει η Lockheed Martin. Βασικό προαπαιτούμενο για το τελευταίο, είναι η εγκατάσταση του CFCS.
Μια ιδιαίτερη παράμετρος που αναφέρθηκε, είναι οι δυνατότητες συνεργασίας του εκσυγχρονισμένου MLRS με τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R που θα αποκτήσει σύντομα το Πολεμικό Ναυτικό. Το ελικόπτερο, θα μπορεί να ανταλλάσσει δεδομένα με τους Ουλαμούς MLRS, είτε μέσω επικοινωνίας ασυρμάτου (manual) είτε ψηφιακά μέσω του AFADTS. Έτσι, το στοιχείο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένας μελλοντικός πολλαπλασιαστής ισχύος.
Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού Μ270Α2 διευκρινίσθηκε ότι είναι καθαρά πρόγραμμα για τον Στρατό των ΗΠΑ, με κυριότερο στοιχείο την εγκατάσταση και ολοκλήρωση μεγαλύτερης καμπίνας πληρώματος. Από το πρόγραμμα μπορούν να προστεθούν κάποια επιμέρους στοιχεία στην πρόταση για τον Ελληνικό Στρατό, οπότε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ανεπισήμως ως Μ270Α1+.
Όπως αναφέρθηκε, τα νέα όπλα που μπορεί να εκτοξεύσει το Μ270Α1, δεν προσφέρουν μόνο αυξημένο βεληνεκές αλλά και ακρίβεια πυρός, σε αντίθεση με την σημερινή κατάσταση που ισχύει με τις ρουκέτες Μ26, οι οποίες απλώς ακολουθούν βαλλιστική τροχιά. Οι τελευταίες δεν θα είναι συμβατές με το Μ270Α1, γι’ αυτό και κατά πληροφορίες του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ σε πρώτη φάση θα διατηρηθούν 12 μονάδες πυρός στην σημερινή κατάσταση, ώστε να μπορούν να αξιοποιήσουν το απόθεμα των παλαιών ρουκετών Μ26. Σημειώθηκε επίσης ότι ο Στρατός των ΗΠΑ επιθυμεί στο μέλλον τα πυρομαχικά του MLRS να έχουν ικανότητα προσβολής κινούμενων στόχων, κάτι που σημαίνει ότι υφίσταται προοπτική και τέτοιας εξελίξεως.
Οι εκπρόσωποι της Lockheed Martin υποστήριξαν ότι το σύστημα διεύθυνσης του εκτοξευτού παραμένει υδραυλικό, όπως και στο HIMARS, καθώς είναι αποδεδειγμένης αξίας και πολύ αξιόπιστο. Θεωρείται μάλιστα ότι προσφέρει μικρότερο χρόνο σκοπεύσεως και επαναγεμίσεως του εκτοξευτού Μ269.
Σε ερώτησή μας περί ενημερώσεως από τις αμερικανικές Αρχές, για οποιαδήποτε ένδειξη εγκρίσεως πωλήσεως του PrSM στην Ελλάδα, δόθηκε η απάντηση ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, καθώς ακόμη δεν έχει τεθεί σχετική ενημέρωση από την Lockheed Martin για πώληση στην Ελλάδα. Εξάλλου, για κάθε εξαγωγή από την οικογένεια πυρομαχικών του MLRS, απαιτείται η έγκριση των αμερικανικών Αρχών.
Για τον εκσυγχρονισμό 24 μονάδων πυρός Μ270, αναφέρθηκε ως κατ’ εκτίμηση χρόνος υλοποιήσεως από την ανάθεση συμβάσεως αυτός των 3 ετών περίπου.
Το οπλικό σύστημα MLRS τέθηκε σε υπηρεσία με τον Ελληνικό Στρατό το 1995, επομένως πλησιάζει η συμπλήρωση 30 ετών και η αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού είναι απαραίτητη για προφανείς λόγους. Οι ρουκέτες Μ26, καλύπτουν σήμερα οριακώς τις επιχειρησιακές απαιτήσεις λόγω βεληνεκούς (32 χλμ.) ενώ ο διαθέσιμος αριθμός τακτικών βλημάτων MGM-140 ATACMS Block 1, διακρίνεται από βεληνεκές 165 χλμ.
