Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Την πρόθεση αποχωρήσεως από την ΕΛΒΟ 2020 ΑΕ έχει εκδηλώσει ο Ορλύ Κατσάβ – Πελέγκ, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, πριν καν συμπληρωθεί τρίμηνο από την μεταβίβαση της εταιρείας στο νέο επενδυτικό σχήμα. Η ισραηλινή PLASAN – SASA Ltd κατέχει το 47,6% του μετοχικού κεφαλαίου, το ίδιο ποσοστό ελέγχει η ισραηλινή NASKA Industries – SK Group Ltd και το υπόλοιπο 4,8% ο Αριστείδης Γλύνης.
Ο Ορλύ Κατσάβ είναι ιδιοκτήτης της SK Group Ltd, που ελέγχει μεταξύ άλλων τις ισραηλινές IWI, Meprolight και Israel Shipyards Industries. Οι λόγοι της προθέσεως αποχωρήσεως δεν είναι γνωστοί αλλά διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ενδιαφέρον για εξαγορά του μεριδίου του έχει εκφραστεί από την ισραηλινή RAFAEL. Ωστόσο, μια τέτοια προοπτική βρίσκει αντίθετη την PLASAN, λόγω του υφισταμένου ανταγωνισμού μεταξύ των δύο ισραηλινών εταιρειών.
Η όλη κατάσταση προκαλεί συνειρμούς με τους εξόφθαλμους κυβερνητικούς χειρισμούς, που έδειχναν να εξαγγέλουν εξοπλιστικά προγράμματα προετοιμάζοντας την ανάθεσή τους στην νέα διαχείριση της ΕΛΒΟ ως “προίκα”. Την υπόθεση ενίσχυαν οι κατά καιρούς διαρροές αφενός για αποκαλούμενα “εθνικά προγράμματα” και την προβολή στα διάφορα μέσα αντιστοίχων κατηγοριών ισραηλινών προϊόντων, σε συνδυασμό με διακινούμενες πληροφορίες για το επιχειρηματικό σχέδιο των επενδυτών, που φανερά βασιζόταν σε αναθέσεις συμβάσεων ύψους 4-5,5 δισ. ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο.
Σε αναθέσεις 4-5,5 δισ. € από το ελληνικό Δημόσιο στηρίζεται το Business Plan της ΕΛΒΟ;
Η πρόθεση αποχωρήσεως Κατσάβ, ενδεχομένως συνδέεται με την εξαφάνιση από το προσκήνιο του “εθνικού οχήματος” και του “εθνικού τυφεκίου”, που κυριαρχούσαν στις κυβερνητικές διαρροές από τα τέλη του 2019. Η ίδια η κυβέρνηση ανακοίνωσε προσφάτως ότι οι εξελίξεις για το δεύτερο αναβάλλονται για το 2022 και οι πληροφορίες στο παρασκήνιο, οι οποίες είναι βέβαιο ότι είναι απολύτως αντιληπτές από τους Ισραηλινούς, αναφέρουν πως από την πλευρά της κυβερνήσεως επικρατεί σκεπτικισμός για τα οικονομικά περιθώρια. Με αυτά τα δεδομένα, η προοπτική αμέσων αναθέσεων συμβάσεων στην ΕΛΒΟ 2020 απομακρύνεται ή τουλάχιστον υποβαθμίζεται ενώ προφανώς επιβεβαιώνεται ότι οι Ισραηλινοί δεν σκόπευαν εξαρχής να μεταφέρουν στην Ελλάδα οποιοδήποτε έργο από υφιστάμενες συμβάσεις των μητρικών εταιρειών, επειδή πολύ απλά τέτοιο δεν υπάρχει.
Αντιθέτως, η περίπτωση του πυραυλικού συστήματος SPIKE NLOS τυγχάνει ενδιαφέροντος από τον Ελληνικό Στρατό και εσχάτως το Πολεμικό Ναυτικό, με αποτέλεσμα να υπάρχει προοπτική αναθέσεως συμβάσεως. Εμπλοκή όμως έχει εμφανιστεί, επειδή η κατασκευάστρια RAFAEL και η PLASAN βρίσκονται κατά τα φαινόμενα σε ανταγωνισμό, ως προς το ποιος θα προωθήσει το όπλο στην Ελλάδα. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι ενημερώσεις έχουν γίνει στους Έλληνες επιτελείς και από τις δύο εταιρείες (!) όπως και τις αντιρρήσεις της PLASAN να μεταβιβαστεί το μερίδιο Κατσάβ στην RAFAEL.
Το καταστατικό της ΕΛΒΟ 2020 προβλέπει ότι οι μέτοχοι απαγορεύεται να προσφέρουν ή μεταβιβάσουν τις μετοχές της εταιρείας που κατέχουν, εν όλω ή εν μέρει, σε τρίτο μέρος το οποίο κατά την άποψη του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας ασκεί άμεση ανταγωνιστική δραστηριότητα προς την ΕΛΒΟ 2020 καθώς και ότι οποιαδήποτε μεταβίβαση μετοχών της εταιρείας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την έγκριση του διοικητικού της συμβουλίου. Σημειώνεται ότι με σχετική συμφωνία που υπεγράφη, το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να ασκήσει εντός των πρώτων 3 ετών λειτουργίας της εταιρείας, το δικαίωμα να αποκτήσει μέχρι το 21% του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου.
Ανεξαρτήτως των ενδοϊσραηλινών συνεννοήσεων, η εξέλιξη συνιστά πλήγμα για τους χειρισμούς της ελληνικής κυβερνήσεως, καθώς εάν ισχύουν τα ανωτέρω, προώθησε μια ιδιωτικοποίηση με αμφίβολες προϋποθέσεις οικονομικής βιωσιμότητος, οι οποίες υπήρξαν προϊόν παρασκηνιακών συνεννοήσεων. Σε κάθε κρίση φυσικά υπάρχει διέξοδος, αρκεί να την αντιμετωπίσουν οι αρμόδιοι ως ευκαιρία. Ευκαιρία για κάποιες πρωτοβουλίες αλλά με αξιοπρέπεια.
Απειλείται με λουκέτο η… “ΕΛΒΟ αλά Καμμένος” που στήθηκε στο Καζακστάν – Εδώ όλα καλά;
