Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Από το φωτογραφικό υλικό που αποδέσμευσε το ΓΕΣ, εκ της διημέρου επισκέψεως του Α/ΓΕΣ Αντιστρατήγου Χαράλαμπου Λαλούση στην Περιοχή Ευθύνης της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ/EU-OHQ/«ΑΧΙΛΛΕΑΣ», προέκυψε και η αποκάλυψη μιας εξελίξεως που αφορά τα ελικόπτερα Kiowa Warrior.
Συγκεκριμένα, κατά την επίσκεψη στην έδρα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού ο Α/ΓΕΣ εμφανίσθηκε να ενημερώνεται εμπρός σε ένα OH-58D στο οποίο έχει προσαρμοσθεί εξωτερικώς πολυβόλο 0,50”. Πρόκειται για πολυβόλο Μ3Ρ της βελγικής FN Herstal, τροποποιημένη έκδοση του κλασικού Μ2 Browning, με δραστικό βεληνεκές 1.500 μέτρων και πολύ υψηλή ταχυβολία, 1.025 ως 1.100 βολές/ λεπτό, που εξασφαλίζει μεγαλύτερο αριθμό πληγμάτων στον στόχο για όσο διάστημα ο χειριστής σκοπεύει επ’ αυτού και διευκόλυνση της οπτικής σκοπεύσεως, λόγω της πυκνότερης εξαπολύσεως τροχιοδεικτικών φυσιγγίων που επιτρέπουν προσαρμογή στην σκόπευση. Η συγκεκριμένη ταχυβολία, σημαίνει ότι κάθε δευτερόλεπτο το πολυβόλο βάλει 18 φυσίγγια.
Το Μ3Ρ αντικατέστησε το αντιστοίχου διαμετρήματος ΧΜ296, που είχε ταχυβολία 750-850 βολών/ λεπτό και ήταν περί τα 23 κιλά πιο βαρύ ενώ όλο το συγκρότημα είναι ελαφρύτερο κατά 30 κιλά. Το ελαφρύτερο Μ3Ρ, επιτρέπει αύξηση του μεταφερόμενου καυσίμου, που αυξάνει την αυτονομία, είτε την μεταφορά περισσότερων πυρομαχικών. Το πρόβλημα του ΧΜ296 ήταν η παλαιότητά του, που το καθιστούσε εντελώς αναξιόπιστο αφού συχνά μετά την πρώτη βολή – ριπή, υφίστατο εμπλοκή λειτουργίας.
Η επιχειρησιακή απαίτηση για ένα πολυβόλο μεγαλύτερης ταχυβολίας και αξιοπιστίας εκφράσθηκε τον Μάιο του 2007 από δύο μονάδες του Στρατού των ΗΠΑ που επιχειρούσαν με Kiowa Warrior και είχαν αναπτυχθεί σε πολεμικά θέατρα. Επειδή σε Αφγανιστάν και Ιράκ ο εχθρός ήταν ανταρτικές δυνάμεις, τα Kiowa Warrior έκαναν μεγαλύτερη χρήση πολυβόλων και δευτερευόντως ρουκετών ενώ ο αντιαρματικός πύραυλος HELLFIRE ήταν περίπου αχρήαστος.
Την εποχή εκείνη έτυχε να αποσύρεται από την υπηρεσία αριθμός αντιαεροπορικών συστημάτων βραχέως βεληνεκούς Avenger και περίπου 800 πολυβόλα Μ3Ρ που έφεραν, ήταν διαθέσιμα και από το 2004 αναζητούντο εναλλακτικές λύσεις για την επιχειρησιακή αξιοποίησή τους. Συνολικώς 380 πολυβόλα αποφασίσθηκε να αξιοποιηθούν για τα Kiowa Warrior.
Την μετατροπή για εγκατάσταση των πολυβόλων στα ελικόπτερα, ανέλαβε τεχνικό προσωπικό του Στρατού των ΗΠΑ. Εξετάσθηκαν δύο εταιρείες για την υποβολή προτάσεων σχεδίου βάσεως προσαρμογής του πολυβόλου στο ελικόπτερο αλλά τελικώς επιλέχθηκε ένα σχέδιο που παρουσίασαν οι τεχνικοί του Στρατού των ΗΠΑ.
Το πολυβόλο τροφοδοτείται από το ίδιο κουτί πυρομαχικών 550 φυσιγγίων που έφερε το Kiowa Warrior, την διάταξη τροφοδοσίας του Avenger και μια απλή και ελαφρά βάση στηρίξεως, που επιτρέπει την προσαρμογή στον Πυλώνα Όπλων Γενικής Χρήσεως (UWP). Σε σχέση με το ΧΜ296, το Μ3Ρ είναι τοποθετημένο πιο εμπρός και πιο μακριά από την άτρακτο, με αποτέλεσμα μειωμένη επίδραση πιέσεων κατά την ανάκρουση και μικρότερο ίχνος θορύβου στο πιλοτήριο.
Τα OH-58D που προορίζοντο για τον Ελληνικό Στρατό, παραλήφθηκαν από τις ΗΠΑ χωρίς τα πολυβόλα Μ3Ρ, των οποίων η αποστολή επρόκειτο να ακολουθήσει σε δεύτερο χρόνο. Σημειώνεται ότι στην αρχική LOA, δεν προβλεπόταν παραχώρηση τέτοιων πολυβόλων στον Ελληνικό Στρατό. Στην περίπτωση επιχειρήσεων στο Αιγαίο, για την αντιμετώπιση εχθρικών χερσαίων δυνάμεων, το πολυβόλο Μ3Ρ και οι ρουκέτες 2,75 ιντσών αναμένεται να είναι ο συνηθέστερος συνδυασμός οπλισμού.
