Η σύσκεψη του ΚΥΣΕΑ της 24ης Φεβρουαρίου, όπως ανακοινώθηκε επισήμως, είχε ως θέμα «την έγκριση υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων που αφορούν αντιαεροπορικά συστήματα, τορπίλες ναυτικού και τακτικό σύστημα μάχης Στρατού Ξηράς».
Το να συγκαλείται το ΚΥΣΕΑ για να ασχοληθεί με τα «ξεχασμένα» εξοπλιστικά, ημέρα Σάββατο και μετά την πρόσφατη ένταση με την Τουρκία σε Αιγαίο και Κύπρο, δεν προδίδει παρά το επείγον του πράγματος ενώ μεταδίδει και έναν «πανικό» προς οποιονδήποτε παρατηρητή. «Πανικό», επειδή επί της ουσίας τα ζητήματα που απασχόλησαν το ΚΥΣΕΑ δεν αφορούσαν «προγράμματα», όπως αναφέρεται στο επίσημο ανακοινωθέν, αλλά «υποπρογράμματα», δηλαδή την υποστήριξη κυρίων οπλικών συστημάτων ή όπλων που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία.
Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση αποκάλυψε την έντονη ανησυχία που την κυρίευσε μετά την τελευταία ένταση, για τον αμυντικό μηχανισμό της χώρας κι έσπευσε να ενεργήσει για βασικά πράγματα τα οποία παραμένουν «παγωμένα» επί σειρά ετών. Για οποιονδήποτε παρακολουθεί στοιχειωδώς τα δρώμενα στον τομέα, καθίσταται αντιληπτό ότι τα συγκεκριμένα υποπρογράμματα έχουν εγκριθεί από την Βουλή από τον Οκτώβριο του 2013. Και αυτό επιβεβαιώνει ότι η καταστροφικοί χειρισμοί της συγκυβερνήσεως Τσίπρα – Καμμένου στην οικονομία, που φόρτωσαν στην χώρα ένα τρίτο περιττό Μνημόνιο, επηρέασαν σοβαρά την χρηματοδότηση των Ενόπλων Δυνάμεων, σε τέτοιον βαθμό ώστε να υποστούν πλήγμα. Το αποτέλεσμα που διαπιστώνεται σήμερα είναι η πάροδος τριετίας με τον Π. Καμμένο στην θέση του ΥΕΘΑ, χωρίς να έχει καταφέρει να υλοποιήσει όλο αυτό το διάστημα, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των εγκεκριμένων από τους προκατόχους του, υποπρογραμμάτων.
Το τραγικό στην όλη υπόθεση, είναι ότι με την επείγουσα συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, αποκαλύφθηκαν στον εχθρό τα σοβαρά προβλήματα επιχειρησιακής διαθεσιμότητος που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, στα αντιαεροπορικά συστήματα και τις τορπίλες των υποβρυχίων. Δηλαδή στην αντιαεροπορική κάλυψη των χερσαίων δυνάμεων και των υποδομών της χώρας αλλά και στο κύριο όπλο αρνήσεως περιοχής του Πολεμικού Ναυτικού. Επικοινωνιακώς, επρόκειτο για “μετάδοση στρατιωτικών μυστικών” στον εχθρό. Διότι επιβεβαιώθηκε ότι ενώ δεν γίνονται αγορές νέων όπλων, η διατήρηση του προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ σε ανεπαρκή επίπεδα, έχει δημιουργήσει σοβαρά κενά, λόγω της επιχειρησιακής απαξιώσεως υφισταμένων οπλικών συστημάτων.
