Ύστατο χαίρε στον Επίτιμο Α/ΓΕΣ Στρατηγό ε.α. Ευστάθιο Καπραβέλο
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 1 Φεβρουαρίου απεβίωσε ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός ε.α. Ευστάθιος Καπραβέλος και σήμερα λαμβάνει χώρα η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Ναό του νεκροταφείου Παπάγου ενώ αύριο θα ταφεί στο χωριό Λαύκος Πηλίου, από το οποίο κατάγεται.
Ο Στρατηγός Ευστάθιος Καπραβέλος γεννήθηκε το 1936 και αποφοίτησε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1956, ονομασθείς Ανθυπολοχαγός Πεζικού.
Ως κατώτερος αξιωματικός, υπηρέτησε σε ανάλογες θέσεις του Πεζικού και των Δυνάμεων Καταδρομών και αποφοίτησε από όλα τα τμήματα και σχολεία εκπαιδεύσεως. Την περίοδο 7 Σεπτεμβρίου 1959 έως 4 Αυγούστου 1962 και υπηρετώντας στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών (ΚΕΜΚ), εκπαιδεύθηκε μεταξύ άλλων στην Σχολή Αλεξιπτωτιστών και εκτέλεσε καθήκοντα εκπαιδευτού στο Σχολείο Καταδρομών. Στο διάστημα αυτό επίσης, αποφοίτησε από το Κέντρο Επιθετικών Επιχειρήσεων του Στρατού των ΗΠΑ (US Army Aggressor Center).
Ακολούθως, στις 30 Σεπτεμβρίου 1962 τοποθετήθηκε στην Γ΄ ΜΑΚ, στην οποία υπηρέτησε μέχρι 30 Ιουλίου 1966. Την περίοδο αυτή, είχε την ευκαιρία να υποβληθεί σε ορισμένες ειδικές εκπαιδεύσεις. Την άνοιξη του 1963, παρακολούθησε σχολείο καταδύσεων και υποβρυχίων καταστροφών διαρκείας περίπου 3 μηνών, που λειτούργησε στα Χανιά υπό την ευθύνη κινητής ομάδος εκπαιδεύσεως Αμερικανών του 10ου Special Forces Group. Από την εμπειρία αυτή, ο Υπολοχαγός Ευστάθιος Καπραβέλος μετέφρασε τον σχετικό αμερικανικό Κανονισμό Εκπαιδεύσεως (US Navy Diving Manual, εκδόσεως 1963) που εξασφάλισε από τους Αμερικανούς. Ο μεταφρασμένος με επιμέλεια Κανονισμός, διατέθηκε από την Διοίκηση Καταδρομών και στο Πολεμικό Ναυτικό προς αξιοποίηση,, δεδομένου ότι μέχρι τότε λειτουργούσε το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών με δικά τους κείμενα.
Μεταξύ 8 Ιουλίου και 9 Σεπτεμβρίου 1965, ως λοχαγός, εκπαιδεύθηκε στην Σχολή Ranger του Στρατού των ΗΠΑ, από την οποία αποφοίτησε έχοντας αποκομίσει πολύτιμη εμπειρία. Αυτήν, την αξιοποίησε για την προετοιμασία ενός αναβαθμισμένου Σχολείου Καταδρομών, για τα μόνιμα στελέχη των Δυνάμεων Καταδρομών, στο πλαίσιο του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) που συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 1965. Υπό τις οδηγίες του, δημιουργήθηκε ο στίβος καταδρομών στο ΚΕΑΠ και το Σχολείο Καταδρομών λειτούργησε με την πρώτη σειρά εκπαιδευομένων την άνοιξη του 1968.
Από 30 Ιουλίου 1966 έως 30 Μαρτίου 1968 υπηρέτησε στην Διοίκηση Καταδρομών, ως επιτελής 3ου Επιτελικού Γραφείου και διοικητής Λόχου Στρατηγείου.
Μεταξύ 31 Μαρτίου 1968 και 22 Αυγούστου 1969 τοποθετήθηκε στην Δ΄ Μοίρα Καταδρομών, ως διοικητής Λόχου Κρούσεως, διευθυντής Τακτικού Επιτελείου ενώ αποφοίτησε από την Σχολή Πεζικού – Τμήμα Διοικητών Μονάδων.
Από 1 Σεπτεμβρίου 1969 μέχρι 15 Αυγούστου 1970, σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου (ΑΣΠ) και από 16 Αυγούστου 1970 έως 27 Σεπτεμβρίου 1971 διατέλεσε διευθυντής 3ου Επιτελικού Γραφείου στο 37ο Σύνταγμα Πεζικού.
Μεταξύ 28 Σεπτεμβρίου 1971 και 28 Μαρτίου 1973, υπηρέτησε στην Διοίκηση Καταδρομών, από 29 Μαρτίου 1973 έως 22 Οκτωβρίου 1975 σπούδασε στην Ακαδημία Πολέμου των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, για να τοποθετηθεί καθηγητής στην ΑΣΠ από 23 Οκτωβρίου 1975 έως 17 Αυγούστου 1976.
Ακολούθως υπηρέτησε ως υποδιοικητής του 618 Τάγματος Πεζικού από 18 Αυγούστου 1976 έως 24 Αυγούστου 1977 και αμέσως μετά τοποθετήθηκε διοικητής στην 2α Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, από 25 Αυγούστου 1977 έως 20 Σεπτεμβρίου 1979.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1979 τοποθετήθηκε διοικητής στο 2ο Τάγμα Ευελπίδων της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων έως τις 14 Αυγούστου 1981, για να ακολουθήσει τοποθέτηση στο Δ΄ Σώμα Στρατού, από 15 Αυγούστου 1981 έως 23 Μαρτίου 1983, αρχικώς ως επιτελής 2ου Επιτελικού Γραφείου κι εν συνεχεία ως διευθυντής 3ου Επιτελικού Γραφείου.
Επανερχόμενος στις Ειδικές Δυνάμεις, από 24 Μαρτίου 1983 έως τις 5 Ιουνίου 1985 άσκησε τα καθήκοντα του διοικητού του 2ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών και από 6 Ιουνίου έως 15 Νοεμβρίου 1985 τα καθήκοντα του υποδιοικητού της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων.
Από 16 Νοεμβρίου 1985 έως 31 Δεκεμβρίου 1986 υπηρέτησε ως υποδιοικητής της 95 ΑΔΤΕΑ (Ρόδος) και εν συνεχεία από 1 Ιανουαρίου 1987 έως 18 Μαρτίου 1988 ως διοικητής της.
Ακολούθησε τοποθέτηση ως Επιτελάρχη της 1ης Στρατιάς από 19 Μαρτίου 1988 έως 4 Ιουλίου 1989 και στις 5 Ιουλίου 1989 ανέλαβε καθήκοντα διοικητού του Γ΄ Σώματος Στρατού, μέχρι τις 7 Μαΐου 1990. Από 9 Μαΐου 1990 έως 5 Μαρτίου 1991 άσκησε την διοίκηση στο Δ΄ Σώμα Στρατού.
Στις 6 Μαρτίου 1991 τοποθετήθηκε στην θέση του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού (ΓΕΠΣ), θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι 28 Νοεμβρίου 1991, οπότε και ανέλαβε καθήκοντα διοικητού της 1ης Στρατιάς και ΓΕΠΣ, μέχρι τις 4 Μαρτίου 1992. Από 5 Μαρτίου 1992 έως 24 Φεβρουαρίου 1993, εκτέλεσε τα καθήκοντα του διοικητού της 1ης Στρατιάς.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1993 επιλέχθηκε και του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ) μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου 1993. Αποστρατεύθηκε με την απονομή του τίτλου του Επιτίμου Α/ΓΕΣ.
Ο Στρατηγός Ευστάθιος Καπραβέλος ήταν νυμφευμένος με την Νίκη – Παρασκευή, το γένος Κορακιανίτου και απέκτησαν δύο γιούς. Ο γιός του Πάρις Καπραβέλος, Τάξεως 1988 της ΣΣΕ, σταδιοδρόμησε στις Ειδικές Δυνάμεις και το Πεζικό, αποστρατευθείς το 2024 με τον βαθμό του αντιστρατήγου και ως Επίτιμος Διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού/ NRDC-GR.
Υπήρξε εξαιρετικός χαρακτήρας ως άνθρωπος και στρατιώτης, ήταν αγαπητός και παραδεκτός από τους συναδέλφους του, όπως είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει και ο γράφων, που τον γνώρισε. Ως στρατιωτικός, είχε αποκτήσει εμπειρία τόσο από την υπηρεσία του στις Ειδικές Δυνάμεις, σε εθνικό και διεθνές περιβάλλον, όσο κι εκτός αυτών. Ως αξιωματικός των Δυνάμεων Καταδρομών, άφησε σίγουρα το στίγμα του στην εξέλιξή τους. Διακρινόταν από ευρύτητα σκέψεως και επιχειρησιακό προσανατολισμό. Πλούσιος κάτοχος διανοητικών και ηθικών πόρων, κέρδιζε την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη όσο και τον σεβασμό των συναδέλφων του, αποπνέοντας αίσθηση ήρεμης δύναμης.
Αιωνία του η μνήμη!
Τρεις δεκαετίες πριν: η κατάργηση της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων (Β΄ Μέρος)