Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Μιλώντας στις 8 Ιουνίου στην Βουλή για την βοήθεια σε στρατιωτικό υλικό προς την Ουκρανία, ο ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος επιβεβαίωσε ότι ο συνολικός αριθμός των ενεργών τεθωρακισμένων BMP-1 στην δύναμη του Ελληνικού Στρατού, ανέρχεται σε 185. Όπως έγραψε ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ, πρόκειται για 141 οχήματα τυπικής διαμορφώσεως με πύργο που φέρει πυροβόλο των 73 mm, το οποίο όμως τα τελευταία χρόνια έχει παύσει να χρησιμοποιείται, ενώ άλλα 44 οχήματα έχουν μετασκευαστεί και φέρουν στην θέση του πύργου δίδυμο αντιαεροπορικό πυροβόλο Zu-23-2 των 23 mm, για αντιαποβατικό ρόλο και αντιαεροπορικά πυρά εναντίον χαμηλά και αργά ιπτάμενων στόχων, όπως ελικόπτερα.
Ο ΥΕΘΑ επανέλαβε ότι επιδιώκεται η παραλαβή ισαρίθμων Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης Marder 1A3, ενώ από τα λεγόμενά του, προκύπτει σαφώς ότι δεν υπάρχει πρόθεση παραχωρήσεως των 44 BMP-1 που φέρουν δίδυμο πυροβόλο Zu-23-2. Αν και τα συγκεκριμένα οχήματα έχουν έναν πιο εξειδικευμένο ίσως ρόλο, το ερώτημα είναι κατά πόσο είναι ορθολογική η διατήρηση ικανότητος συντηρήσεως ενός τύπου σε τόσο μικρό αριθμό. Το ορθολογικό για την ελληνική πλευρά είναι να επιδιώκει συνέχιση της συμφωνίας, ανταλλάσοντας και άλλα BMP-1 με Marder 1A3, καθώς η Rheinmetall διαθέτει συνολικώς περισσότερα από 100.
Ως προς τα ΤΟΜΑ Marder 1A3, o YEΘΑ επιβεβαίωσε την υπόθεσή μας στο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ Podcast #19 ότι θα επιδιωχθεί η παράδοσή τους με ποσότητες πυρομαχικών 20 mm και αρχικής ποσότητος ανταλλακτικών.
Την ίδια ημέρα, τo YΠΕΘΑ εξέδωσε το παρακάτω σχετικό Δελτίο Τύπου:
Ο ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος ενημέρωσε αναλυτικώς και κατόπιν αιτήματός τους, σήμερα Τετάρτη 8 Ιουνίου, τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμύνης για τις τρέχουσες εξελίξεις και, ειδικότερα, για το ζήτημα της αμυντικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Κατά την Πρωτολογία του ο ΥΕΘΑ επισήμανε:
«Κύριε Πρόεδρε,
Αυτό είναι το νόημα της σημερινής διαδικασίας, να κάνω ενημέρωση, δηλαδή να μιλήσουν οι Συνάδελφοι πριν από την ενημέρωση, νομίζω είναι λίγο άτοπο, εξάλλου όλα αυτά τα έχουμε προκαθορίσει. Απλά πριν μπω στα θέματα να σας πω ότι υπάρχει κάθε καλή διάθεση κι από εμένα και από τον κ. Δένδια -είμαι σίγουρος ότι το δέχεστε αυτό- για να υπάρχει ενδελεχής ενημέρωση του Σώματος.
Όμως οι εξελίξεις είναι άνευ προηγουμένου πυκνές, όπου το πρόγραμμα είναι βαρύ και καθημερινό. Χθες είχα την επίσημη επίσκεψη του Αλβανού Υπουργού Άμυνας για μια σειρά από θέματα που ασφαλώς ενδιαφέρουν κάποια από αυτά εστιάζονται και στις προκλήσεις ασφαλείας που αντιμετωπίζουμε. Αύριο έρχεται ο Βούλγαρος, μεθαύριο είναι η διάσκεψη των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στη Θεσσαλονίκη, σε επίπεδο Ηγετών, τους φιλοξενεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έρχεται και ο Γερμανός Καγκελάριος. Εν τω μεταξύ, θα έχω κάνει τη δεύτερη τηλεφωνική επαφή με τον Γερμανό Υφυπουργό Άμυνας, αφού προ ημερών έκανα την πρώτη με την Γερμανίδα Υπουργό Άμυνας για να συζητήσουμε το θέμα που θα σας αναπτύξω πιο κάτω, σχετικά με το ζήτημα αυτό της ανταλλαγής των δικών μας ΒΜΡ-1 με τα γερμανικά “Marder”, γιατί έχει πολλές λεπτομέρειες που πρέπει να διευθετηθούν, αλλιώς δεν μπορούμε να πάμε παρακάτω, αν δεν διευθετηθούν.
Από εβδομάδα ξεκινώ την πρώτη επαφή με τον Γάλλο ομόλογό μου και την επομένη στις Βρυξέλλες το γκρουπ των χωρών που έχουν συμφωνήσει όσον αφορά την υποστήριξη στην Ουκρανία, την επομένη της διυπουργικής των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες πάλι. Είναι πάρα πολύ βαρύ το πρόγραμμα και κυριολεκτικά ψάχνουμε ημερομηνίες, όχι να έρθουμε εδώ να ενημερώσουμε, αλλά να βρισκόμαστε στα γραφεία μας στην Ελλάδα. Η ιστορία τρέχει και τρέχει γρήγορα και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε σαν μία στιγμιαία και ράθυμη κατάσταση. Οι εξελίξεις είναι καθημερινές, προσαρμόζεσαι και τρέχεις στον ίδιο ρυθμό αυτές τις εποχές που ζούμε. Αυτό είναι ένα καλό έναυσμα για να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου.
Κανείς δεν πίστευε ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα συνέβαινε στην Ευρώπη του 21ου αιώνα αλλά συνέβη. Όλα τα δημοκρατικά κράτη του κόσμου και όλη η Ευρώπη, βρίσκονται απέναντι στον ρωσικό αναθεωρητισμό και επιθετικότητα. Αυτός ο αναθεωρητισμός, αυτή η επιθετικότητα, απειλούν πλέον κατά τρόπο πρωτόγνωρο την ευρωπαϊκή ασφάλεια αλλά και τη διεθνή τάξη. Μια τάξη που βασίζεται σε διεθνείς κανόνες και αρχές. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό, αυτή την ώρα να σταλούν μηνύματα σε όλους αυταρχικούς ηγέτες του κόσμου ότι ο ιστορικός αναθεωρητισμός και η αντίστοιχη επιθετικότητα δεν θα γίνουν ανεκτά από την παγκόσμια κοινότητα των Δημοκρατικών Κρατών.
Προ ημερών βρέθηκα σε ένα συνέδριο ασφαλείας στην Μπρατισλάβα, ένα σημείο συνάντησης όλων των παραγόντων, που ασχολούνται με την Ασφάλεια στην κεντρική Ευρώπη του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Εκεί θα έλεγα οι απόψεις είναι συντριπτικά μονόπλευρες, όπου παρέθεσαν κάποια αριθμητικά στοιχεία όπου το 65% περίπου των πολιτών αυτών των κρατών, από τη Βουλγαρία μέχρι τις Βαλτικές Δημοκρατίες, εκτιμούν ότι αυτή τη στιγμή η Ουκρανία δεν μάχεται απλά για την εδαφική της ανεξαρτησία, μάχεται για τη Δημοκρατία.
Αυτή είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε αυτά τα Ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ άλλων παραθέτω αυτό το στοιχείο, γιατί νομίζω έχει τη δική του σημασία κι έτσι λαμβάνουν θέση και οι ηγεσίες αυτών των κρατών στην αναμέτρηση που εξελίσσεται και δυστυχώς δεν δείχνει να τελειώνει γρήγορα. Γιατί αυτό είναι ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας. Η αρχική αίσθηση και φυσικά οι αρχικές αντιδράσεις λάμβαναν ως δεδομένο της στιγμής, ότι αυτή η αναμέτρηση θα πήγαινε σ’ ένα γρήγορο τέλος.
Όπως προκύπτει αυτή η αναμέτρηση μάλλον θα έχει διάρκεια αβέβαιη, αλλά θα έχει διάρκεια και φυσικά η ανάγκη να αναπροσαρμοστούν τα κράτη που έχουν εμπλακεί με διάφορους τρόπους σε αυτήν την αναμέτρηση, σε επίπεδο εδώ υποστήριξης της βιομηχανίας, φυσικά και προσαρμόζεται. Δεν αντιμετωπίζεται σαν μία στιγμιαία κατάσταση. Αντιμετωπίζεται σαν κατάσταση που τρέχει, εξελίσσεται και δυστυχώς φαίνεται ότι θα τραβήξει σε μάκρος χρόνου. Ανεξάρτητα λοιπόν από τα παραπάνω, εκτιμώ ότι η διάθεση αμυντικού εξοπλισμού στην Ουκρανία πρέπει να προσεγγιστεί ακριβώς με βάση το διεθνές περιβάλλον που διαμορφώνεται συνεχώς, τις Συμμαχίες και τις θέσεις της χώρας, ανάλογα με αυτές, κι εν τέλει με βάση το εθνικό συμφέρον. Νομικοί υπολογισμοί νομίζω ότι εδώ θα έρθουν να προσαρμοστούν, αλλά το βασικό πρόταγμα στη διαμόρφωση της δικής μας Εθνικής θέσης είναι αυτά που προανέφερα.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν η Κυβέρνηση αποφάσισε από την πρώτη στιγμή να συνδράμει η χώρα μας την Ουκρανία με αμυντικό υλικό και ανθρωπιστική βοήθεια. Ήδη η απόφαση λήφθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό στην ουσία είναι νομιμοποιητική βάση των ενεργειών μας. Επομένως, αν θέλουμε να ασχοληθούμε με παράνομες συμπεριφορές, θα προέτρεπα το Σώμα να ασχοληθεί με τις παράνομες συμπεριφορές άλλων, ίσως της Ρωσίας εδώ, ενδεχομένως και άλλων, αλλά όχι με παράνομες συμπεριφορές της Ελλάδας τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση με μία πρωτοφανή θα έλεγα αρραγή στάση, έχει αποφασίσει και αυτό υποστηρίζεται από τις σχετικές αποφάσεις των Οργάνων της, ότι θα συνδράμει με διάφορους τρόπους τον αγώνα των Ουκρανών.
Όπως ανέφερα και στη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης προ ημερών, προκειμένου να γίνει εφικτή η παροχή βοήθειας προς την Ουκρανία, συνήλθε το ΚΥΣΕΑ στις 24 Φεβρουαρίου, αμέσως μετά την έναρξη της Ρωσικής εισβολής. Κατά τα πρακτικά της Συνεδρίασής του -και τα ανέφερα δημοσίως- γιατί έχει προκύψει και μία πανομοιότυπη ακριβώς σύμφωνα με αυτά που αναφέρονται, ανακοίνωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, συζητήθηκαν οι δυνατότητές μας και αποφασίστηκε η παροχή συνδρομής στην Ουκρανία σε πλήρη εναρμόνιση με σχετικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Τίποτα λιγότερο λοιπόν, τίποτα περισσότερο. Αυτά ακριβώς κάναμε όπως και οι υπόλοιποι εταίροι και σύμμαχοί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Θα ήθελα να παραθέσω για να είναι πλήρης η ενημέρωση, και κάποια ζητήματα σχετικά με την τρέχουσα επιχειρησιακή κατάσταση στην Ουκρανία, σύντομα, σχετικά με την αμυντική βοήθεια που έχει ζητήσει η Ουκρανία, τι ακριβώς ζητούν οι Ουκρανοί από τους Συμμάχους σχετικά με τις ληφθείσες πρωτοβουλίες και αποφάσεις σε επίπεδα ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωσης αλλά και λοιπών Οργανισμών, όλο αυτό το διάστημα και μετά να πάμε στο ειδικό θέμα του τι έχουμε κάνει εμείς όσον αφορά στην αμυντική βοήθεια.
Τρέχουσα επιχειρησιακή κατάσταση λοιπόν. Μετά από 103 μέρες αγώνα η κατάσταση έχει ως εξής: Οι Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποσυρθεί από το Βόρειο μέτωπο μέχρι το Χάρκοβο, πέριξ του Χαρκόβου οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εκτελούν αντεπιθέσεις μικρής κλίμακας, οι οποίες έχουν αποδώσει μικρά εδαφικά κέρδη με κύριο σκοπό να απασχολούν το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό Ρωσικών δυνάμεων μακριά από το μέτωπο του Ντονμπάς στα Ανατολικά.
Στο Ανατολικό μέτωπο συνεχίζονται οι ένοπλες συγκρούσεις όπου οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις επιχειρούν την κύκλωση του Ντονμπάς. Αυτά λίγο – πολύ είναι γνωστά όπως καταλαβαίνετε από τη ροή της ειδησεογραφίας, αλλά νομίζω σκόπιμο είναι να τα αναφέρουμε επιγραμματικά. Το Σεβεροντονιέκστ και το Στοβιάνσκ είναι οι κύριοι αντικειμενικοί σκοποί των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή. Παρά τις πληροφορίες για αποχώρηση από το Σεβεροντονιέκστ το τελευταίο 48ωρο, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει αντεπιθέσεις για να ανακαταλάβουν κάποιες περιοχές από τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις, επομένως μαίνονται οι συγκρούσεις και το αποτέλεσμα είναι ρευστό.
Στο Νότιο μέτωπο οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εκτελούν αντεπιθέσεις περιορισμένης κλίμακας κυρίως στα προάστια της Χερσώνας και της Ζαπορίζια, έχοντας επιτύχει να ανακαταλάβουν κάποιες περιοχές. Οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις αμύνονται έναντι των Ουκρανικών επιθέσεων, απασχολώντας μέρος των δυνάμεων που θα μπορούσαν να μετακινήσουν στο Ανατολικό μέτωπο. Όπως καταλαβαίνετε, αλλάζει κάπως η φύση ης αναμέτρησης, όταν οι Ρώσοι αμύνονται και με ακόμα και όταν θεωρητικά περί πλεονεκτήματος των αμυνόμενων, όπως καταλαβαίνετε οι καταστάσεις βαίνουν διαφορετικά. Υπάρχει τάση των Ουκρανών να αντεπιτεθούν.
Αμυντική βοήθεια που έχει αιτηθεί η Ουκρανία: Το αρμόδιο όργανο για τη συλλογή, επεξεργασία και εκμετάλλευση όλων των αιτημάτων των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι η Γενική Διεύθυνση Στρατιωτικών Αντιπροσωπειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ø Συνολικά η Ουκρανία έχει αιτηθεί πυροβόλα με τα πυρομαχικά τους. Κυρίως έχουν καταγραφεί ως αναγκαία πυροβόλα διαμετρήματος 155 χιλιοστών και 122 χιλιοστών και πυρομαχικά βεβαίως, καθώς και πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών. Δηλώνω ότι δεν έχουμε δώσει πυροβόλα ή εκτοξευτές ρουκετών από αυτά που δώσαμε. Δεν έχουμε δώσει MLRS γιατί ακούστηκε και αυτό ακόμα, ότι θα δώσουμε ή δώσαμε MLRS.
Ø Δεύτερον, άρματα μάχης και Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης και Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΑ – ΤΟΜΠ) προκειμένου να υποστηριχθούν επαρκώς και αποτελεσματικά οι Ουκρανικές κινήσεις προς ανατροπή των Ρωσικών θέσεων. Ως ιδιαίτερα σημαντική προβάλλεται η προμήθεια παντοειδών ανταλλακτικών για οχήματα και εξοπλισμό Σοβιετικής κατασκευής που διαθέτουν οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και είναι και εξοικειωμένες με αυτό. Θα προτιμούσαν δηλαδή αυτού του τύπου τα συστήματα.
Ø Τρίτον, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
Ø Τέταρτον, συστήματα ραντάρ,
Ø Πέμπτον, συστοιχίες βλημάτων εδάφους – επιφανείας, αντιπλοϊκά βλήματα, για υπεράσπιση των εναπομενουσών θαλασσίων προσβάσεων και πιθανών ακτών αποβάσεως πλησίον της Οδησσού. Κι εδώ δεν έχουμε δώσει τίποτα από αυτά. Κάποιες χώρες έχουν εισφέρει αντιπλοϊκά βλήματα.
Όσον αφορά στη διεθνή κατάσταση σε επίπεδο ληφθεισών πρωτοβουλιών και αποφάσεων σε ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη η Συμμαχία είχε λάβει από την Τακτική Σύνοδο ΥΠΑΜ του ΝΑΤΟ στις 6 Φεβρουαρίου 2022 μέτρα ενίσχυσης της άμυνάς της, ιδίως προς την Ανατολική Πτέρυγα. Τα μέτρα αυτά ενισχύθηκαν εν συνεχεία περαιτέρω. Η Ελλάδα έχει υποστηρίξει αυτή τη λήψη μέτρων και οι στρατιωτικές της αρχές έχουν ανταποκριθεί στις νέες Συμμαχικές απαιτήσεις. Βέβαια την Ουκρανία συνδράμουν και διμερώς τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ δεν συνδράμει την Ουκρανία συνολικά διότι έτσι αυτό θα οδηγούσε σε ευθεία εμπλοκή του στη σύγκρουση.
Μετά την εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου κατεγράφησαν οι εξής εξελίξεις, μεταξύ άλλων σταχυολογώ για την οικονομία του χρόνου:
Ø Η εγκαθίδρυση τεσσάρων νέων πολυεθνικών σχηματισμών μάχης, τα λεγόμενα “battle groups” επιπέδου τάγματος σε Ουγγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία και Βουλγαρία.
Ø Η επιτάχυνση των προσπαθειών εκ μέρους των συμμάχων προς εκπλήρωση των στόχων εθνικών αμυντικών δαπανών, το λεγόμενο “defense investment pledge”, να ξοδέψουν δηλαδή, τα κράτη -μέλη και άλλα για την άμυνά τους, όσα προβλέπονται στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.
Ø Οι έκτακτες Σύνοδοι έδωσαν το έναυσμα να αρχίσουν συζητήσεις στους κόλπους της Συμμαχίας για μεταξύ άλλων: ενίσχυση της Ουκρανίας μέσω εκσυγχρονισμού του οπλοστασίου της και εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεών της.
Ø Ενίσχυση των πλέον ευάλωτων εταίρων του ΝΑΤΟ στις απειλές της Ρωσίας.
Ποια είναι τα μέτρα άμυνας που λήφθηκαν: Το ΝΑΤΟ έχει ενεργοποιήσει τα σχέδια κλιμακούμενης αντίδρασης, τα λεγόμενα GRPs (Graduated Response Plans). Έχει αναπτύξει στοιχεία της δύναμης αντίδρασής τους και έχει αναλάβει την άμεση διοίκηση 40.000 στρατιωτών, εναερίων και ναυτικών μέσων στην Ανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Παραμένει διάχυτη η ανησυχία στους κόλπους της Συμμαχίας για ενδεχόμενη απόπειρα της Ρωσίας να αμφισβητήσει τη κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα και άλλων συμμάχων. Έτσι αποφασίστηκε κι αυτή τη στιγμή τυγχάνει επεξεργασίας, η σημαντική ενίσχυση της μακροπρόθεσμης αμυντικής και αποτρεπτικής διάταξης της Συμμαχίας.
Επίσης ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ και οι ανατολικοευρωπαίοι Σύμμαχοι πρότειναν μετατροπή της ενισχυμένης προκεχωρημένης παρουσίας και της προσαρμοσμένης προκεχωρημένης παρουσίας (ακούγονται να το πω έτσι μία ειδική ορολογία Νατοϊκή αλλά στην ουσία πρόκειται για στρατιωτική παρουσία στο όριο, σε προκεχωρημένη άμυνα, δηλαδή αναβάθμιση του status) μέσω -μεταξύ άλλων- της αναβάθμισης μάχιμων Μονάδων υψηλής ετοιμότητας υπερταξιαρχίας σε οκτώ χώρες της Ανατολικής Πτέρυγας. Σε αυτό το επίπεδο της σταδιακής ανάπτυξης Δυνάμεων, με αμυντική διάταξη βέβαια, στου Νατοϊκούς συμμάχους εντάσσονται και οι ενέργειες της Ελλάδας να στείλει κάποια στοιχεία στη Βουλγαρία, για την ενίσχυση της άμυνάς της στην Ανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, εδώ προκύπτει ο Eυρωπαϊκός Mηχανισμός Άμυνας (European Peace Facility). Στις 28 Φεβρουαρίου, μετά τη ρωσική εισβολή δηλαδή, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθέτησε δύο αποφάσεις σχετικά με παροχή δύο νέων μέτρων συνδρομής του EPF, συνολικού ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ και διάρκειας 24 μηνών. Το πρώτο εξ αυτών αφορά την αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία 450 εκατ. ευρώ. Το δεύτερο, την αποστολή μη θανατηφόρου υλικού 50 εκατ. ευρώ. Με μεταγενέστερες αποφάσεις αυτά τα ποσά αυξήθηκαν, αυξάνονταν διαρκώς επειδή ακριβώς ο πόλεμος εξελισσόταν δυναμικά και φαίνεται να εξελίσσεται επί μακρόν.
Στην τελευταία Συνεδρίαση, το Συμβούλιο στις 8 Μαΐου 2022 με νέα απόφασή του υιοθέτησε το τελευταίο πακέτο πρόσθετων μέτρων συνδρομής με το τελικό ύψος συνδρομής μέσω του EPF να διαμορφώνεται πια από τα 500 εκατ. στα 2 δισ. ευρώ, δηλαδή 1.840.000.000 για αμυντικό εξοπλισμό και 160 εκατομμύρια για μη θανατηφόρο εξοπλισμό, ανθρωπιστική δηλαδή κυρίως βοήθεια. Προσέξτε, αυτός ο Μηχανισμός προβλέπει αποζημίωση των κρατών μελών που συνεισφέρουν. Όποιος στέλνει δηλαδή αμυντικό υλικό αυτό τυγχάνει κάποιας επεξεργασίας, προφανώς λογιστικής, εκτιμάται και η χώρα αποζημιώνεται.
Η χώρα μας ζήτησε από την πρώτη στιγμή αποζημίωση για τον εξοπλισμό που παρείχε. Στην πρώτη παρέμβασή της στις 11 Μαρτίου 2022 ζήτησε 8,5 περίπου εκατομμύρια ευρώ για παρασχεθέντα εξοπλισμό. Εκκαθαρίστηκαν και πρόκειται να τις καταβληθούν 7,17 εκατομμύρια ευρώ. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα αποζημιωθούμε για τα κατασχεμένα «Καλάσνικοφ» που εισφέραμε. Εδώ όμως υπάρχει, και αυτό να το κρατήσετε, ένας Μηχανισμός αποζημίωσης κρατών μελών, υπάρχει μία διαδικασία που χρειάζεται το χρόνο της για να εξελιχθεί, ανάλογα με αυτά που στέλνει κάθε Κράτος – Μέλος περιμένει την αντίστοιχη αποζημίωση για ένα ποσό, το οποίο συνολικά για όλες τις χώρες ανέρχεται στα 2 δισ. ευρώ. Αυτό όσον αφορά το υπόβαθρο, αν θέλετε, στο οποίο κινηθήκαμε κι εμείς.
Αποφασίσαμε να εναρμονιστούμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμμαχικό στρατόπεδο εις το οποίο ανήκουμε και πήραμε ξεκάθαρη θέση σε αυτή την υπόθεση από την πρώτη στιγμή: Δίπλα στην Ουκρανία, δίπλα στους Συμμάχους μας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Και συνεχίζουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία για την εισβολή που δέχεται. Και νομίζω ότι η εθνική θέση αυτή, αν μη τι άλλο, ήταν ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή. Σας κάλεσα προ ημερών, αν έχετε κάποιοι από εσάς διαφορετική άποψη, να το πείτε ευθαρσώς ώστε να ακουστεί παντού.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, σεβόμενοι τις Κοινοβουλευτικές διαδικασίες, εδώ είμαστε. Παρότι και η Κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα έχει ενημερώσει τον Ελληνικό Λαό είτε μέσα από τον Κοινοβουλευτικό έλεγχο, δεν ήταν λίγες οι ερωτήσεις που απαντήθηκαν, είτε με τις σχετικές ανακοινώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, έλλειμμα ενημέρωσης δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι υπάρχει.
Όσον αφορά, λοιπόν, στην παροχή αμυντικής βοήθειας: Το πρώτο που έχω να πω είναι ότι αυτή προέρχεται από αποθέματα που έχουν δημιουργηθεί ως τώρα από τις Ένοπλες Δυνάμεις και δεν αφορά σε εξοπλισμό κρίσιμο για την Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια της χώρας. Εξήγησα τη Δευτέρα τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν αυτά τα αποθέματα. Πρόκειται για συστήματα που είτε αναβαθμίστηκαν, είτε αντικαταστάθηκαν με πιο σύγχρονα, τα πυρομαχικά ή κάποια ανταλλακτικά από αυτά αποθηκεύτηκαν, παραμένουν σε διαθεσιμότητα σε αποθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν είναι κρίσιμα αμυντικά συστήματα πρώτης ανάγκης εν τούτοις, όμως, είναι διαθέσιμα αν και όποτε χρειαστεί. Και δημιούργησαν ένα μεγάλο όγκο αποθεμάτων.
Μέρος από αυτά τα αποθέματα, χωρίς να διακινδυνεύεται με κανένα τρόπο η αμυντική μας διάταξη ή η επιχειρησιακή λειτουργικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, πήγαν ως αμυντική ενίσχυση στην Ουκρανία. Φυσικά, βέβαια, όπως καταλαβαίνετε όλοι, μιλάμε για πυρομαχικά. Θα εξηγήσω παρακάτω. Άρα η παροχή τους στην Ουκρανία δεν απομειώνει σε καμία περίπτωση υπηρεσιακές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων. Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο εντάσσεται και η συνεργασία μας με τη Γερμανία σε ό,τι αφορά στην αντικατάσταση των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒMP-1, αυτά που διαθέτουμε δηλαδή με αντίστοιχα και πιο σύγχρονα γερμανικά ΤΟΜΑ τύπου “Marder”, όπως συμφωνήθηκε επί της αρχής από τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον Γερμανό Καγκελάριο προ ημερών. Τα ΒMΡ θα αποσταλούν στην Ουκρανία, έτσι θέλουμε να γίνει, αφού αντικατασταθούν από τα γερμανικά ΤΟΜΑ τύπου Marder.
Ο εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ο κ. Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ και ο Αρχηγός ΓΕΣ θα απαντήσουν σε ενδεχόμενες απορίες επί των τεχνικών θεμάτων, επιχειρηματολογώντας κυρίως γιατί είναι συμφέρουσα για την Άμυνα της χώρας η αντικατάσταση των παλαιών ΒΜΡ1 (παλαιών και κάπως προβληματικών ως προς τη συντήρησή τους, ως προς την εξεύρεση ανταλλακτικών, την υποστήριξη για να μην μπω και σε άλλα πιο τεχνικά και επιχειρησιακά ζητήματα) από τα πιο σύγχρονα γερμανικά τύπου “Marder”. Νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον να τους ακούσουμε. Απλά λέω εδώ ότι ο Ελληνικός Στρατός αυτή τη στιγμή διαθέτει ενεργά 185 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης ΒΜΡ-1.
Από τον πρώην Ανατολικογερμανικό εξοπλισμό είχε παραλάβει η Ελλάδα περίπου πεντακόσια. Από αυτά τα 100 έχουν διατεθεί παλαιότερα στο Ιράκ, άλλα 101 πωλήθηκαν και νομίζω επί ημερών σας κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην Αίγυπτο. Άλλα 99 [σημείωση ΔΙ: στην πραγματικότητα 92] παραχωρήθηκαν στην Αίγυπτο δωρεάν διότι δεν ήταν σε καλή κατάσταση και θα χρησιμοποιούνταν από τους Αιγύπτιους για παροχή ανταλλακτικών. Αν δεν κάνω λάθος, θα πουν οι Αρχηγοί, η τιμή πώλησης ήταν 35.000 το τεμάχιο.
Καταλαβαίνετε ότι με 35.000 το τεμάχιο παίρνεις ένα αυτοκίνητο μεσαίου κυβισμού με όλα τα αξεσουάρ. Δεν είναι επομένως ένα οπλικό σύστημα θα έλεγα που φωνάζει για την ποιότητά του και το σύγχρονο των οπλικών του συστημάτων. Καλά έκαναν όμως τότε γιατί όπως καταλαβαίνετε παραχωρήσαμε παίρνοντας και κάποιο αντίτιμο έναντι αυτής της παραχώρησης αυτό τον εξοπλισμό.
Τα υπόλοιπα τα κρατήσαμε. Σήμερα είναι 185. Κάποια απ’ αυτά διαθέτουν ένα πυροβόλο, κάποια όχι. Αυτά που σκεπτόμαστε να παραχωρήσουμε στην Ουκρανία είναι αυτά που δεν διαθέτουν αυτό το πυροβόλο για το οποίο μίλησα. Το πού βρίσκονται και πού αναπτύσσονται νομίζω δεν είναι της παρούσης να αναπτύξω, μπαίνει σε επιχειρησιακά ζητήματα επί των οποίων ενδεχομένως να έχουν κάτι να πουν οι Αρχηγοί. Καταλαβαίνετε όμως ότι δεν είναι της παρούσης.
Όσον αφορά στο ζήτημα της αντικατάστασης, έχω να πω το εξής: Είναι δεδομένο ότι για τα ΒΜΡ-1 είναι πολύ δύσκολη η ανεύρεση ανταλλακτικών τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό. Επιπλέον δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ καμία διαδικασία εκσυγχρονισμού τους. Άρα δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Δεν ανταποκρίνονται πλέον στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου πεδίου μάχης καθόσον είναι σχετικά αναξιόπιστα, παλιάς τεχνολογίας, εμφανίζουν συχνές βλάβες και όπως σας είπα είναι δύσκολο να βρεις ανταλλακτικά. Έτσι όπως την βλέπω την κατάσταση τώρα με τη Ρωσία πολύ δύσκολο να βρεις ανταλλακτικά ή να συμφωνήσεις σε παροχή ανταλλακτικών και απρόσκοπτη ροή τους με τη Ρωσία. Επίσης δεν διαθέτουν σύγχρονο σκοπευτικό σύστημα. Αυτό δημιουργεί δυσκολία στην εκτέλεση βολών με ακρίβεια ιδίως τη νύχτα. Επίσης, δεν είναι δυνατή η πραγματοποίηση ανακατασκευής τους σε στρατιωτικό εργοστάσιο λόγω έλλειψης ανταλλακτικών.
Στον αντίποδα, το ΤΟΜΑ Marder στην εκδοχή του 1Α3 χρησιμοποιείται για πολλά χρόνια από τον Γερμανικό Στρατό και έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα επιτυχημένο και σταθερό όχημα μάχης. Απλό και συμβατικό όχημα, τα τεχνικά χαρακτηριστικά θα τα ακούσετε, θεωρούμε εν κατακλείδι, ότι η παραχώρηση η ενδεχόμενη ΤΟΜΑ ΒΜΡ-1 και η αντικατάστασή τους με ΤΟΜΑ “Μarder” 1A3 θα είναι επωφελής και συμφέρουσα καθόσον αυτό έχει σαφώς ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Αυτό όμως δεν είναι τελειωμένη υπόθεση και θα ήθελα την προσοχή σας εδώ. Πρέπει να διευθετηθούν πολύ συγκεκριμένα ζητήματα στη Συμφωνία που θα προκύψει, στους τεχνικούς της όρους που θα διεκπεραιωθεί μετά από συζήτηση μεταξύ της γερμανικής και της ελληνικής πλευράς σε επίπεδο υπουργείων και τελικά Επιτελείου και τελικά Υπουργών Εθνικής Άμυνας. Πρέπει να διασαφηνιστεί ότι ο αριθμός των “Marder” που θα παραχωρηθούν πρέπει να είναι ίδιος με τον αριθμό των ΒΜΡ-1 που θα αποσυρθούν για να κατανεμηθούν περίπου κατά τον ίδιο τρόπο. Αλλά πρέπει να διευθετηθεί ότι τα ΤΟΜΑ “Marder” 1A3 πρέπει να είναι σε κατάσταση λειτουργική και να δίνονται αυτά να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά άμεσα ή σε ελάχιστο χρόνο για να μην υπάρξει επιχειρησιακό κενό. Προφανώς και μας απασχολούν αυτά τα θέματα, δεν θα μπορούσαν να μην μας απασχολούν.
Επίσης, είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ζήτημα του χρονισμού αυτής της ανταλλαγής. Ο σκοπός μας είναι να μην υπάρξει ούτε μια ώρα κενού στην αμυντική διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή να μην τα παραχωρήσουμε σήμερα και τα πάρουμε σε ένα διάστημα από τώρα. Αυτό τουλάχιστον θα διαπραγματευτούμε και θα ζητήσουμε να επιτευχθεί και να ισχύσει κατά την τελική Συμφωνία. Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πριν από την άφιξη των ΤΟΜΑ “Marder” απαιτείται εκπαίδευση προσωπικού τόσο σε θέματα χειρισμού και χρήσης, των χειριστών δηλαδή, όσο και θέματα συντήρησης και επισκευών, των τεχνητών δηλαδή.
Είναι προφανές ότι επίκειται επίσκεψη των Επιτελών του ΓΕΣ προκειμένου να επιθεωρήσουν αυτό που υπάρχει στην διάθεση των Γερμανών. Δεν θα πάρουμε “γουρούνι στο σακί”, αλλά έτσι γίνονταν πάντα και έτσι θα γίνει και τώρα. Ξέρουμε σε ποια κατάσταση είναι τα δικά μας ΒΜΡ αλλά θέλουμε να δούμε -οι ειδικοί δηλαδή οι αρμόδιοι- και σε ποια κατάσταση βρίσκονται τα γερμανικά “Marder”. Τέλος, ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να συμφωνηθεί είναι το ότι μαζί με την απόκτηση των οχημάτων πρέπει να υπάρξει και πρόβλεψη για ταυτόχρονη απόκτηση πυρομαχικών 20 χιλιοστών για το πυροβόλο του ΤΟΜΑ, ανταλλακτικών, συλλογών εργαλείων για όλα τα κλιμάκια συντήρησης και τεχνικών εγχειριδίων. Κι αυτό είναι τεχνικό σημείο αλλά πρέπει να συμφωνηθεί. Απομένουν και κάποια νομικά και οικονομικά ζητήματα όσον αφορά στο ζήτημα απόκτησης των “Marder”. Έχει οικονομικό αντικείμενο; Εμείς μιλάμε για απευθείας ανταλλαγή χωρίς οικονομική επιβάρυνση, να δούμε όμως τι υπάρχει επιπλέον ή τι μπορεί να προκύψει. Αυτά είναι ζητήματα προς διευθέτηση.
Το νομικό καθεστώς της ανταλλαγής διέπεται από ποιο νομοθετικό καθεστώς; Αυτά πρέπει ασφαλώς να τα αποσαφηνίσουμε. Η υπαγωγή του καθεστώτος αυτού ανταλλαγής στο υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς, τι χρονοδιάγραμμα συνεπάγεται; Κι αυτά προφανώς θα τα συμφωνήσουμε. Δεν θα κάνουμε τίποτα το οποίο αντίκειται και στη δική μας νομοθεσία αλλά επίσης δεν θα θυσιάσουμε και την ταχύτητα εις βάρος της νομιμότητας. Θέλουμε και τα δύο. Ξέρουμε ότι πρέπει να λειτουργήσουμε γρήγορα αλλά από εκεί και πέρα πρώτα να συμφωνήσουμε σε όλα τα επιμέρους χαρακτηριστικά και δεύτερον να δούμε και πώς μπορούμε να πάμε υπό το ισχύον καθεστώς. Αυτά λοιπόν τα συζητάμε σε διαρκή βάση, οι αρμόδιοι της ΓΔΑΕΕ, των Γενικών Επιτελείων κι εγώ στο επίπεδό μου, προκειμένου να φτάσουμε στην τελική συμφωνία επί των τεχνικών όρων.
Επαναλαμβάνω εδώ και κλείνω με τα “Marder”, ότι πρόκειται για ταυτόχρονη αντικατάσταση καθώς ο χρονισμός της ανταλλαγής είναι εξαιρετικά κρίσιμος. Την ευθύνη για την υλοποίηση της συμφωνίας έχουν τα Υπουργεία Άμυνας και περιλαμβάνει αυτή τις τεχνικές λεπτομέρειες που διασφαλίζουν την πλήρη ικανοποίηση των απαιτήσεων και αναγκών της Εθνικής μας Άμυνας.
Αυτό ζητούμε, αυτό ζητούσαμε πάντα. Και πραγματικά νομίζω ότι αδικεί τη συνολική προσπάθεια που γίνεται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε όλα τα επίπεδα, Υπουργείου, Διευθύνσεων, Υπηρεσιών, Επιτελείων, Αρχηγείων, για τη θωράκιση της Εθνικής μας Άμυνας αυτά τα χρόνια να μας λέτε έστω και ψελλίζοντας ότι “πάμε να αποδυναμώσουμε ή να απογυμνώσουμε τα νησιά μας από αμυντικές δυνατότητες”. Προς Θεού δηλαδή, αυτή την εντύπωση έχουμε δημιουργήσει μέχρι τώρα; Αυτή την αίσθηση σας αφήνει η προσπάθεια που γίνεται εδώ και τρία χρόνια; Το είπαμε απ’ την πρώτη στιγμή, δεν θα κάνουμε τίποτα που θα αποδυναμώσει την αμυντική διάταξη των νησιών μας κι αν υποτεθεί ότι τα ΒΜΡ είναι η ειδοποιός διαφορά ή το κρίσιμο στοιχείο στην αμυντική διάταξη των νησιών μας, νομίζω ότι μετά από αυτά που θα σας πουν και οι Αρχηγοί για τα συστήματα αυτά ότι κάποιοι από σας θα αναθεωρήσουν αυτά που λέτε. «Θα διώξουμε μερικές δεκάδες και ξαφνικά τα νησιά θα είναι γυμνά, ακόμα κι αν τα αντικαταστήσουμε από πιο σύγχρονα άρματα», αυτό μας λένε κάποιοι εδώ πέρα μέσα. Νομίζω είναι υπερβολή. Και σίγουρα είναι άδικο για την προσπάθεια που γίνεται στο επίπεδο θωράκισης της χώρας με αμυντικά συστήματα είτε καινούρια, είτε αναβαθμισμένα παλιά, τα τελευταία χρόνια. Αυτό έχω να πω επ’ αυτού.
Το υλικό που έχει σταλεί μέχρι τώρα δεν αποτελούσε και δεν αποτελεί κρίσιμο επιχειρησιακά υλικό για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν επηρεάζεται από τη συνολική υφιστάμενη τηρούμενη στάθμη των αποθεμάτων. Όπως σας είπα, πρόκειται κυρίως για πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων, τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται στις αποθήκες λεγόμενης τρίτης γραμμής και δεν επηρεάζεται συνολικά επί τα χείρω ούτε στο ελάχιστον η αμυντική μας διάταξη, είτε όσον αφορά στις λεγόμενες ημέρες αγώνων, είτε καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο. Έχουμε μεγάλα αποθέματα στις αποθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων, κάποια απ’ αυτά διαθέτουμε για αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία.
Όσον αφορά στο αμυντικό υλικό που απεστάλη, δεν πιστεύω να περιμένατε να έρθω εδώ να σας διαβάσω μια λίστα να τελειώναμε σε τρία λεπτά και θα αρχίζαμε τη συζήτηση. Έπρεπε να παραθέσω όλο το πλαίσιο, με όλες τις διαστάσεις, σε όλες τις παραμέτρους. Κοιτάξτε, περιγράφω περίπου τα είδη: Είναι τυφέκια, τα «Καλάσνικοφ» που ξέρετε και κάποια πολυβόλα τύπου “FΝ”, είναι πυρομαχικά φορητού οπλισμού δηλαδή σφαίρες και κυρίως βλήματα πυροβολικού διαμετρήματος 155 χιλιοστών και απαιτούμενα παρελκόμενα αυτών. Αυτά αποτελούσε θα έλεγα η δεύτερη φάση, από αυτά απαρτίζονταν μάλλον τα βλήματα 155 χιλιοστών η δεύτερη φάση αποστολής αμυντικού υλικού. Είναι αντιαρματικά όπλα, φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι λίγοι εξ αυτών, ρουκέτες για σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων “RM70” και τα βλήματα που σας είπα. Επομένως πυρομαχικά, βλήματα και κάποιοι εκτοξευτές.
Είμαι διατεθειμένος να σας δώσω προφανώς τη λίστα αυτών των συστημάτων, σε λεπτομέρεια, αλλά όπως σας είπα δεν μπορώ να το κάνω αυτό στη διάρκεια μιας ανοιχτής, δημόσιας Συνεδρίασης. Το είπαμε! Είναι διαθέσιμα έτσι; Τι θέλετε να κάνω; Με συγχωρείτε, θεωρείτε είναι σωστό και υπεύθυνο; Να κανονίσουμε συναντήσεις με αντιπροσωπείες να τα δείτε. Αυτό περιμένετε τώρα; Να αναγιγνώσω μία λίστα; Τόσα το ένα, τόσα το άλλο, τόσα το παρά άλλο; Αυτό είναι το υπεύθυνο; Όχι, δεν είναι σε μία ανοιχτή συνεδρίαση που άπτεται ενός κρίσιμου και ευαίσθητου θέματος ασφάλειας. Είμαι διατεθειμένος, αλλά ελάτε να το κάνουμε όπως πρέπει. Όπως πρέπει, με την υπευθυνότητα που πρέπει.
Περιέγραψα λοιπόν το αμυντικό υλικό που διαθέσαμε, δεν αποτελεί κρίσιμο επιχειρησιακά υλικό για τις Ένοπλες Δυνάμεις και δεν επηρεάζεται η συνολική τηρούμενη στάθμη των αποθεμάτων εις βάρος των πιθανών ημερών αγώνα. Διαθέτουμε όλα αυτά που παραχωρήθηκαν προς την Ουκρανία σε πραγματικά 20πλάσιο, 30πλάσιο, 50πλάσιο αριθμό στις αποθήκες πυρομαχικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Αν υπήρχε η πραγματική υπόνοια ότι θα αποδυναμωνόμασταν, φυσικά δεν θα διαθέταμε τίποτα από αυτά. Δεν είναι ανάγκη όμως να παραθέτω ακριβή στοιχεία, δεν μπορείτε να καταλάβετε το λόγο; Τι να πω; Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνω εγώ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
μετράμε ήδη 105 ημέρες πολέμου στην Ουκρανία. Είναι σαφές ότι ο κόσμος όπως τον ξέραμε έχει αλλάξει δραματικά. Πρέπει να προσαρμοστούμε και να «τρέξουμε» με αυτές τις αλλαγές. Άμα λειτουργούμε, όπως λειτουργούσαμε και πριν, τότε δεν λειτουργούμε σωστά και θα μείνουμε πιο πίσω, για να μην πω κάτι χειρότερο. Ο κόσμος έχει γίνει ασταθής, αβέβαιος και επικίνδυνος. Οι εξελίξεις τρέχουν. Δεν καλούμαστε να διαχειριστούμε απλά την εισβολή μίας χώρας σε μία άλλη, αλλά να αντιμετωπίσουμε όπως σας είπα τη γέννηση ενός νέου αναθεωρητισμού στο εγγύς γεωπολιτικό μας περιβάλλον.
Αναρωτήθηκαν πολλοί γιατί εξοπλίζεται η Ουκρανία και διάβασα προχθές μία ανάλυση με την οποία συμφωνώ αρκετά, ότι «η Ουκρανία εξοπλίζεται για τον ίδιο περίπου λόγο για τον οποίο εξοπλίζεται και η Ελλάδα». Διότι όταν κάποιοι καταλαβαίνουν μόνο και τη χρησιμοποιούν αντιστοίχως, τη γλώσσα της ισχύος των όπλων, είτε για αντιμετώπιση της εμπλοκής, είτε για αποτροπή, πρέπει κι εμείς, οι χώρες μάλλον που είναι απέναντι σε αυτόν τον αναθεωρητισμό, να κάνουν το ίδιο. Έτσι συντασσόμαστε με αυτό που κάνουν οι εταίροι και οι Σύμμαχοί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ και αυτό θεωρούμε ότι είναι η σωστή εθνική θέση.
Όπως το είπα και τη Δευτέρα, δεν θα κάνω χρήση της σωστής πλευράς της Ιστορίας, αν κι αυτό έχει τη σημασία του. Εγώ θα πω απλά ότι είμαστε δίπλα στους Συμμάχους μας, αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, συντασσόμαστε με τους Συμμάχους μας, κάνουμε τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνουν όλοι. Και συνεχίζουμε να στηρίζουμε τον ουκρανικό λαό, ενώ παράλληλα στέλνουμε κι ένα σαφές μήνυμα προς όλους αυτούς που ασπάζονται αυτόν τον αναθεωρητισμό και λέμε ότι δεν θα περάσει αυτός ο αναθεωρητισμός.
Εκτιμούμε δε, ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να τηρήσουμε μία βολική και ανώδυνη μέχρι τώρα, γιατί όπως σας είπα έχουν αλλάξει τα πράγματα, πολιτική αποστάσεων απ’ όλα, «να μην μπλέξουμε σε αυτόν τον καβγά». Όταν έχει πάρει φωτιά όλο το βουνό δεν πρέπει να λέμε ότι το σπίτι μας να γλιτώσει, να περιχαρακωθούμε δίπλα απ’ αυτό και να παρακολουθούμε τη φωτιά να μαίνεται και να κατεβαίνει.
Λοιπόν αυτή είναι η κατάσταση την οποία βιώνουμε τώρα και θεωρώ ότι περιέγραψα τη σωστή εθνική θέση που πρέπει να έχει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα απέναντι στο περιβάλλον της, με τις προσκλήσεις ασφαλείας και τις απειλές ασφαλείας του περιβάλλοντός της και πάντα σε πλήρη εναρμόνιση με τους συμμάχους μας.
Σας ευχαριστώ».
Στη Δευτερολογία του, ο κ. Παναγιωτόπουλος τόνισε:
«Κυρίες και κύριοι,
Θα προσπαθήσω να μην πω πολλά, γιατί διανύουμε την πέμπτη ώρα αν δεν κάνω λάθος της συζήτησης. Προσέρχομαι πάντα στα Κοινοβουλευτικά Όργανα με τον δέοντα σεβασμό και κάποια συνέπεια, όση μπορώ να έχω, με δεδομένο το συνολικό πλέγμα των υποχρεώσεων και νομίζω ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν αρνήθηκα ποτέ να ενημερώνω το Σώμα για τα θέματα τουλάχιστον της αρμοδιότητάς μου. Εξάλλου έχουν διατυπωθεί αρκετές Ερωτήσεις και απλές και Επίκαιρη, εν προκειμένω προχθές για το ζήτημα αυτό, και δόθηκαν απαντήσεις νομίζω και θα συνεχίσουν να δίνονται όσο εξελίσσεται η υπόθεση του πολέμου στην Ουκρανία.
Έχουμε ξεπεράσει τις εκατό μέρες και απλά το στρατόπεδο των συμμάχων -εις το οποίο δεν σπεύδουμε να ενταχθούμε κ. Δρίτσα, αλλά απλά ανταποκρινόμαστε στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ήδη τετελεσμένη ένταξή μας σε αυτό, για να το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό- έχει αποφασίσει να συνδράμει την Ουκρανία στον αγώνα που δίνει, που κατά τους Ευρωπαίους τουλάχιστον σε ένα σημαντικό ποσοστό αυτών είναι και αγώνας για τη Δημοκρατία. Είναι αγώνας έναντι στον αναθεωρητισμό, που ο αναθεωρητισμός νοείται η βίαιη απόπειρα αλλαγής των συνόρων στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο τοποθετείται βασικά, όχι αποκλειστικά αλλά βασικά ο αναθεωρητισμός.
Είχα πει στα τέλη Φεβρουαρίου σε μία αποστροφή του λόγου μου και όχι σε μία δήλωσή μου, όπως φυσικά εσφαλμένα διαστρεβλώθηκε από μερίδα του Τύπου που έσπευσε να μου προσάψει πολλά, ότι δεν είναι καλή εποχή να μιλάς αρνητικά για την Τουρκία. Τέλος Φεβρουαρίου που μόλις είχε προκύψει η ρωσική εισβολή, μόλις είχε προσφερθεί η Τουρκία επιτηδείως να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή λόγω της σχέσης Ερντογάν-Πούτιν και οι Σύμμαχοι αφενός επαινούσαν την Τουρκία γι’ αυτή την πρωτοβουλία της, άλλο αν τελικά κρίθηκε μάλλον ατελέσφορη εκ του αποτελέσματος. Κι αφετέρου προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή και σταθερότητα στη Νοτιανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ έσπευσαν να πουν και σε μας “κοιτάξτε κύριοι, πρέπει με τους Τούρκους να συνεννοείστε”. Τότε, εκείνη την εποχή, στο πλαίσιο λοιπόν μίας εικοσάλεπτης τοποθέτησης στην οποία είπα επίσης, άλλο αν δεν βγήκε προς τα έξω, ότι εμείς θα συνεχίσουμε παρά ταύτα να μιλάμε, να επικοινωνούμε τα εθνικά μας επιχειρήματα, να δουλεύουμε για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και τα λοιπά, είπα και αυτό.
Έκτοτε όμως έχουν περάσει τρεις-τέσσερις μήνες, τώρα τον Ιούνιο μπορώ να πω ότι η θέση της Τουρκίας δεν έχει βελτιωθεί, αντιθέτως η επιμονή της να εγείρει αντιρρήσεις στην επικείμενη ένταξη στο ΝΑΤΟ Σουηδίας και Φινλανδίας δημιουργεί αρνητική στάση των συμμάχων, αυτού του στρατοπέδου εν πάση περιπτώσει, εναντίον της και προβληματισμό. Άρα όλα είναι σχετικά κι όλα εξελίσσονται, μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Εκείνο που ποικίλει, εκείνο που διαφοροποιείται ανάλογα με τη συγκυρία, είναι ο βαθμός κατά τον οποίον εισακούγεσαι από τους συνομιλητές σου ή δεν εισακούγεσαι ή υπάρχει ανταπόκριση μικρότερη ή μεγαλύτερη.
Αυτή τη στιγμή ξαφνικά είπα σε μία, πάλι, τοποθέτησή μου σε ένα συνέδριο του εξωτερικού που συμμετείχα πέντε πράγματα σχετικά με την ποιότητα της Συμμαχικής μας σχέσης με τους Τούρκους, αφού είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, και ξαφνικά όλη η Ελλάδα ασχολείται. Έκαναν μεγάλη εντύπωση αυτά που είπα. Εδώ και τρία χρόνια τα λέω με τον οποιοδήποτε συνομιλητή μου. Αλλά επειδή, εν πάση περιπτώσει, ήταν μία δημόσια τοποθέτηση σε μία συζήτηση η οποία, αν θυμάμαι καλά, εκείνη τη στιγμή είχε να επεξεργαστεί το θέμα των τυχόν αντιρρήσεων της Τουρκίας και μέχρι πότε θα διαρκέσουν αυτές όσον αφορά στο θέμα της ένταξης Σουηδίας και Φιλανδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, ξαφνικά απέκτησε μία επικαιρότητα και οι απόψεις του Έλληνα Υπουργού προφανώς ελήφθησαν υπόψη σοβαρά.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που κάνουμε το κάνουμε συνεχώς, αδιαλείπτως, εντατικά άλλοτε με μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας και ανταπόκρισης, άλλοτε με μικρότερο, ανάλογα με τη συγκυρία αλλά το κάνουμε. Και νομίζω ότι αυτή είναι η συνεπής στάση που πρέπει να δείχνει η Ελληνική Κυβέρνηση όσον αφορά την υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων. Για να μη μακρηγορώ, είδα ότι η συζήτηση πήγε να ευτελιστεί σε ένα επίπεδο του αν πραγματικά στείλαμε 40 ή 50 τεμάχια από το “x” συγκεκριμένο τύπο πυρομαχικού ή όπλου, αν έγιναν πότε και πόσα δρομολόγια, αν έπρεπε να στείλουμε 100 ή 200 ή 500, λες κι είναι ένα θέμα αριθμητικής παράθεσης στοιχείων. Ευτυχώς δεν πήγε προς τα εκεί αποκλειστικά. Θεωρώ ότι αυτή ήταν λανθασμένη προσέγγιση. Δήλωσα διατεθειμένος να δώσω όλα τα στοιχεία αλλά όχι στο πλαίσιο μίας ανοιχτής συζήτησης εξαρχής.
Είμαι έτοιμος να δεχθώ οποιαδήποτε Aντιπροσωπεία και να τα πούμε όλα. Προσέξτε, όμως, γιατί δεν το κάνουμε εδώ, γιατί θα ήθελα να μην γίνει εδώ. Γιατί πρέπει να υπάρχουν όρια. Το επιχείρημα εναντίον είναι ότι με αυτά που εισφέραμε ως ενίσχυση σε οπλισμό της Ουκρανίας κινδυνεύουμε να αποδυναμώσουμε την Εθνική Άμυνα.
Για να αντικρούσω αυτό το επιχείρημα, θα πρέπει να παραθέσω δίπλα στον αριθμό των “x” πυρομαχικών που εδόθησαν το συνολικό αριθμό του δυναμικού μας προκειμένου να αποδείξω ότι αυτά που εδόθησαν είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό από το συνολικό μας δυναμικό σε αποθέματα, όπως εν πάση περιπτώσει είπα, του “χ, ψ, ω” πυρομαχικού. Ναι, αλλά αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει έτσι ελαφρά τη καρδία και αβίαστα να δημοσιοποιείται προς πάσα κατεύθυνση, δεν πρέπει να γίνεται τόσο εύκολα γνωστό τοις πάσι.
Αυτό, λοιπόν, ζήτησα από τους συναδέλφους να σεβαστούν και κατά τα άλλα από την πρώτη στιγμή, όπως και στο παρελθόν, δήλωσα ότι δεν θα υπάρχει κανένα θέμα όσον αφορά την ενημέρωση. Άρα δεν θα υπάρξει ούτε έλλειμμα ενημέρωσης, ούτε έλλειμμα διαφάνειας. Κι επίσης δεν δέχομαι το αφήγημα ότι αποφασίζει για όλα ο Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εδώ υπάρχουν θεσμικά όργανα που έχουν τοποθετηθεί, υπάρχει Δομή Δυνάμεων που έχει εγκριθεί, υπάρχει μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα αμυντικού σχεδιασμού και δαπανών που έχει εγκριθεί. Υπάρχει η Στρατιωτική Ηγεσία που έχει τοποθετηθεί όσον αφορά στις ανάγκες και υπάρχουν και οι ευκαιρίες οι οποίες παρουσιάζονται κατά καιρούς και καλό θα ήταν η χώρα διά των αποφασιζόντων ή του Πρωθυπουργού, κυρίως του Πρωθυπουργού, να εκμεταλλεύονται αυτές τις ευκαιρίες όταν αυτές παρουσιάζονται όπως παρουσιάστηκαν όσον αφορά στην απόκτηση των τριών “Belh@rra” που δεν κάλυψαν -γιατί μένουν και άλλες αποφάσεις να ληφθούν- τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά όπως και να το κάνουμε αποτελούν μια σημαντική προσθήκη.
Τι άλλο λέει το αφήγημα της αντιπολίτευσης; Ότι διαθέτουμε πράγματα που χρειαζόμαστε για την Εθνική μας Άμυνα και αποδυναμώνουμε, δημιουργούμε ιδίως κενό στα νησιά αν παραχωρήσουμε αυτά τα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού τα ΒΜΡ. Κοιτάξτε, εδώ μίλησαν και εκπρόσωποι της Στρατιωτικής Ηγεσίας, ο Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο Αρχηγός ΓΕΣ και μετά από 10 λεπτά, 5 λεπτά ο κύριος συνάδελφος, ο καλός συνάδελφος από τη Λέσβο βγήκε και ρωτούσε πράγματα, προφανώς πράγματα, τα οποία είχε συζητήσει με κάποιον Αξιωματικό ή Υπαξιωματικό από τη Λέσβο, σχετικά με θέσεις πυρομαχικών, αποθήκες, διατάξεις κλπ. Πέντε λεπτά αφότου τοποθετήθηκαν οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων! Αν είναι δυνατόν δηλαδή, σε ανοιχτή συζήτηση! Εάν είναι δυνατόν! Αν είναι να αποκαλύψουμε τέτοιες πληροφορίες ας αρκεστούμε στο σύστημα πληροφόρησης του «Ριζοσπάστη». Από εμένα δεν θα γίνει τέτοιο πράγμα. Και για εμένα; Αν θέλετε την άποψή μου, θα εγείρω θέμα στους Αρχηγούς να δουν τι θα κάνουν μ’ αυτό το “ελβετικό τυρί” που είναι το σύστημα πληροφοριών που διαρρέουν από τα Eπιτελεία ή από τις Mονάδες σε κάθε επίπεδο. Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Είναι ένα πρόβλημα. Το έθεσε ο κύριος Στυλιανίδης πολύ σωστά. Ή μιλάνε όλοι σε αυτή τη χώρα συμβαίνει αυτό ή δεν μιλάει κανένας, σε άλλες χώρες συμβαίνει το άλλο και έτσι οποιοδήποτε σύστημα αντικατασκοπείας είναι άσκηση κενή, δεν έχει νόημα. Εδώ μιλάνε όλοι. Τα συζητούν στο καφενείο ποιοι; Οι Αξιωματικοί αναρωτιέμαι ή οι Υπαξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού; Προς Θεού. Είναι σημείο ανησυχίας αυτό.
Ναι, αλλά έχουμε πει αρκετά κύριε Δρίτσα, έχουμε πει αρκετά και δεν σας έχουμε αρνηθεί εν πάση περιπτώσει τα στοιχεία. Αλλά όμως σας είπα, για να αποδείξω την επάρκεια ή το ότι έχουν επαρκή αποθέματα για πολλές ημέρες αγώνα και όχι τις προβλεπόμενες μόνο οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα πρέπει να κάνω μια συγκριτική παράθεση στοιχείων. Τι δώσαμε, τι διαθέτουμε. Μόνο έτσι θα αποδειχθεί ευθαρσώς. Διότι αν έχω 30 και δώσω τα 20, προφανώς έχω εγκληματήσει. Αν έδωσα 20 και έχω 10.000, προφανώς είναι μια αμελητέα ποσότητα. Συγκριτικά είναι όλα αυτά τα στοιχεία, είναι στη διάθεσή σας. Έχω πει επανειλημμένως, αλλά και οι Αρχηγοί, ότι δεν θα κάνουμε τίποτα που θα αποδυναμώσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την Αμυντική μας Διάταξη.
Όσον αφορά στην ανταλλαγή των οχημάτων, φαίνεται ότι με αυτή τη θέση συμφωνεί, σημερινό δημοσίευμα στη Γερμανία. Προφανώς δεν θα έλεγα ότι κάνουμε τους δύσκολους, αλλά βάζουμε κάποιες προϋποθέσεις γι’ αυτήν την ανταλλαγή.
Προφανώς θα πρέπει τα όποια οχήματα “Marder” να τύχουν κάποιας επιθεώρησης, ελέγχου από δικούς μας Αξιωματικούς. Προφανώς αυτό πρέπει να οργανωθεί. Προφανώς πρέπει να καταγραφεί η κατάστασή τους, οι παρεμβάσεις που τυχόν θα χρειαστούν, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η ανταλλαγή με κάποιον χρονισμό όπως τον θέλουμε. Δηλαδή, να τα αντικαταστήσουμε σχεδόν ταυτοχρόνως ή ταυτόχρονα ιδανικά. Δεν θέλουμε να αφήσουμε κενά στην επιχειρησιακή μας διάταξη, όσον αφορά στα συγκεκριμένα οχήματα, γιατί τα άλλα συστήματα τα οποία είναι ανεπτυγμένα στην άμυνα των νησιών, δεν τα συζητάμε.
Έχουν έρθει, μάς τα έχουν ζητήσει. Είναι γνωστό τι ζητούν οι Ουκρανοί. Μπορώ να σας πω χώρες που ξεκίνησαν με φάρμακα, γάζες και τρόφιμα και τώρα δίνουν αντιπλοϊκούς πυραύλους. Δεν είμαστε εμείς ανάμεσα σ’ αυτές. Για να αποδείξω ότι είναι μία δυναμική εξέλιξη, η εξέλιξη της στρατιωτικής βοήθειας, αλλά εμείς δεν τα δίνουμε και δεν τα δίνουμε για συγκεκριμένους λόγους, ότι έχουμε την απειλή υπαρκτή και γι’ αυτό το λόγο δεν θέλουμε να τα αποστερήσουμε από την Αμυντική μας Διάταξη, ούτε τα αντιαεροπορικά των νησιών, ούτε τους αντιπλοϊκούς πυραύλους. Ας έρθουν και ας μας τα ζητούν, οποιοσδήποτε. Και το έχουμε καταστήσει αυτό σαφές. Το επαναλαμβάνω.
Τώρα όσον αφορά στα οχήματα, αν υπάρξει αντικατάστασή τους με ένα σύστημα καλύτερο, όχι το πλέον σύγχρονο, αλλά σίγουρα πιο σύγχρονο από τα BMP, τα οποία το 2016 δεχθήκατε να πωληθούν και καλώς ελήφθη αυτή η απόφαση. Φανταστείτε 6 χρόνια μετά, πόσο πιο φθαρμένα σε πόσο χειρότερη κατάσταση θα είναι όταν παίρνατε αποφάσεις να πουληθούν για 35.000 το τεμάχιο το 2016. Άρα, καλύπτουν τρύπες, αλλά δεν καλύπτουν ενδεχομένως όλες τις ανάγκες. Όταν δεν έχεις κάτι άλλο, θα καλύψεις την τρύπα. Όταν μπορείς να βρεις κάτι να το αντικαταστήσεις, τότε έχεις καλύψει μία ανάγκη. Τα “Marder” θεωρούμε ότι θα καλύψουν μία ανάγκη.
Όμως, ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε και μάλιστα να το πω και αυτό. Ήταν σήμερα να κάνω μία τηλεφωνική επαφή με τον Υφυπουργό Άμυνας της Γερμανίας. Μάλλον έτσι όπως υπολογίζω ότι θα επιστρέψω στο γραφείο, αυτή η επαφή δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Θα πρέπει να τεθεί για αύριο, για να δούμε αυτούς τους επί μέρους όρους που θέλουμε να υπάρχουν στη Συμφωνία, ώστε κάθε πλευρά να καλύπτεται. Επομένως, θεωρώ ότι είναι υπερβολικό το δημοσίευμα, που προφανώς θέλει να πλήξει τον Καγκελάριο Σολτς, ότι αυτά μπορεί να παραδοθούν μετά το τέλος του πολέμου, αλλά σίγουρα δεν μπορούν να παραδοθούν αν εμείς δεν έχουμε εξασφαλίσει ότι θα αντικατασταθούν με όρους, όπως τους θέλει η Στρατιωτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων κι αυτή είναι η δική μας δουλειά, να διαπραγματευτούμε. Και σας είπα, έχει ακόμα αρκετά σημεία που πρέπει να συμφωνηθούν.
Επί της αρχής συμφώνησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Καγκελάριο Σολτς στο πλαίσιο της βοήθειας στην Ουκρανία, αλλά από εκεί και πέρα μού ανατέθηκε, όπως ανατέθηκε στην ομόλογό μου του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, να επεξεργαστούμε τους επί μέρους όρους για να καταλήξουμε στην τεχνική Συμφωνία έτσι όπως ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τις δικές μας. Κοιτάξτε, νομίζω ότι πρέπει να έχουμε δώσει και δείγματα γραφής και να έχετε πειστεί ότι δεν εργαζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια για να αποδυναμώσουμε την Εθνική Άμυνα καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά για να την ενισχύσουμε και μπορώ να αποδείξω αρκετά σημεία στη διαδρομή αυτή απ’ όπου προέκυψε αυτό.
Ασφαλώς και οι καιροί είναι επικίνδυνοι και πονηροί. Ασφαλώς και πρέπει να βαδίσουμε πάρα πολύ προσεκτικά και μάλιστα σε εξελίξεις που τρέχουν κατά τρόπο ραγδαίο.
Θεωρώ όμως ότι γενικά κάνουμε αυτό που πρέπει. Δίνουμε στοιχεία τα οποία δεν αποδυναμώνουν τη συνολική αμυντική μας δυνατότητα. Δίνουμε στοιχεία τα οποία συνολικά διαθέτουμε σε πολύ μεγάλες ποσότητες προκειμένου να μη διακιδυνευθεί καθόλου η συνολική αμυντική μας δυνατότητα και παράλληλα η ενημέρωση είναι αυτή που πρέπει. Σ’ αυτό θέλω να επιμείνω. Θεωρώ ότι δεν ξέρω πού θα οδηγήσουν τα πράγματα, αλλά θυμίζω ότι σε τρία κεφάλαια εξελίσσεται αυτή η βοήθεια σε αμυντικό υλικό. Τα πρώτα στοιχεία τα οποία αποδεσμεύτηκαν τους δύο πρώτους μήνες περίπου της αντιπαράθεσης. Τα επιπλέον πυρομαχικά ενός συγκεκριμένου διαμετρήματος για το πυροβολικό, τα οποία αποδεσμεύτηκαν περίπου το διάστημα Απριλίου και Μαΐου και τώρα το ζήτημα των μεταφορικών που έχει ανακύψει, τα οποία όμως δεν θα αποδεσμευτούν εάν δεν συμβούν αυτά που έχω περιγράψει.
Όσον αφορά δε στα άλλα συστήματα, ζητείται από εμάς να εισφέρουμε και θα συνεχίσει να ισχύει αυτή η κατάσταση. Εφόσον όμως κρίνουμε ότι δεν μπορούμε να τα αφαιρέσουμε από τη συνολική δομή της αμυντικής μας διάταξης, δεν θα το κάνουμε. Και θα ζητηθούν εκατό φορές. Εκατό φορές θα πούμε γι’ αυτό το λόγο δεν μπορούμε να το κάνουμε. Αυτή είναι η θέση μας και αυτή θα παραμείνει.
Σας είπα, πολλές χώρες βρήκαν την ευκαιρία να αντικαταστήσουν παλιό και παλαιωμένο εξοπλισμό και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλές πρώην Ανατολικές χώρες βρήκαν ευκαιρία να αντικαταστήσουνε παλαιά Σοβιετικού τύπου οπλικά συστήματα. Αν η κάθε χώρα διαπραγματευτεί συμφέροντες όρους ανταλλαγής, μπορεί και να το κάνουν και παράλληλα να εισφέρουν και στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, αφού οι Ουκρανοί αυτά θέλουν, γιατί με αυτά νοιώθουν εξοικειωμένοι. Δεν θέλουν μόνο αυτά, αλλά με αυτά νιώθουν εξοικειωμένοι. Θα χρειάζονται μικρότερο χρόνο εκπαίδευσης, θα μπουν κυριολεκτικά μέσα στα BΜP και θα τα χρησιμοποιήσουν.
Αλλά από κει και πέρα είναι ζήτημα κάθε χώρας πώς θα το διαπραγματευθεί. Και δεν έρχομαι να πω ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα στην εξέλιξη αυτών των Συμφωνιών. Διαβάζω. ότι «έχουν οι Πολωνοί κάποιο θέμα με το πόσο γρήγορα εξελίσσονται αυτά που έχουν συμφωνήσει αυτοί». Γι’ αυτό διαπραγματευόμαστε, για να μην έχουμε εμείς τέτοιου τύπου προβλήματα, αλλά γιατί και κατά το δικό μας περιβάλλον ασφαλείας πρέπει να διασφαλίσουμε κάποιες προϋποθέσεις. Να μην υπάρξει κενό, κανένα κενό, μια και μιλάμε με στρατιωτική ορολογία. Επιχειρησιακό κενό κανένα! Αυτή είναι τουλάχιστον η δική μας προσέγγιση.
Λοιπόν ας έχουμε επίγνωση, για να μη μακρηγορώ, των ορίων αυτής της συζήτησης. Ας έχουμε επίγνωση ότι για να υπάρξει πλήρης ενημέρωση θα πρέπει να μιλήσουμε για συνολικά αποθέματα και συνολικές δυνατότητες. Κι εγώ δεν θέλω αυτή τη στιγμή να γίνει αυτό στο πλαίσιο μιας ανοιχτής συζήτησης, έχω αν θέλετε αυτή τη “διαστροφή”, επιλήψιμο ή όχι αυτό επιλέγω να κάνω, αλλά από την άλλη δεν αρνούμαι να σας πω πολύ συγκεκριμένα και πολύ λεπτομερειακά τι έχει δοθεί.
Από κει και πέρα κάνω μία ευχή περισσότερο, ας φερθούμε όλοι και δεν αναφέρομαι στους Συναδέλφους, όλοι όμως όσοι ασχολούμαστε περί την Εθνική Άμυνα με τη δέουσα υπευθυνότητα, έτσι ώστε να μην είναι κάθε πληροφορία προσβάσιμη στον οποιονδήποτε. Είναι πολύ βασικό αυτό, πάρα πολύ βασικό αυτό.
Και η προτροπή αυτή απευθύνεται περισσότερο, μια που μου δίνεται αυτό το Βήμα, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία δεν μπορούν να συζητούν και να παίρνουν τηλέφωνο και να διοχετεύουν «ψάξε αυτό, δες εκείνο, γιατί ισχύει αυτό, μήπως ισχύει το άλλο» και τα λοιπά. Σε αυτό νομίζω πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Δεν το ξέρω, εγώ απλά εκφράζω την ευχή να μιλάμε λιγότερο γι’ αυτού του είδους τα θέματα, ιδίως τα Στελέχη, έτσι; Αυτή την ευχή εκφράζω κλείνοντας. Και από κει και πέρα όπως σας είπα το πλαίσιο που περιέγραψα νομίζω ότι πρέπει να καλύψει το ζήτημα.
Όσον αφορά δε τη γενικότερη συζήτηση με την παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών, φαντάζομαι ότι θα γίνει και αυτό. Αλλά επειδή προφανώς εδώ το ζήτημα που θα συζητούσαμε σήμερα θα ήταν η παροχή αμυντικής βοήθειας με τα συγκεκριμένα επιμέρους ζητήματα, νομίζω ότι αρμοδιότερος εμού δεν υπάρχει.
Για την πορεία των διαπραγματεύσεων και του πολέμου και των διμερών σχέσεων με την Τουρκία και της διπλωματικής προσπάθειας, ασφαλώς ο κ. Δένδιας είναι ο αρμοδιότερος. Από κει και πέρα όσον αφορά τα συστήματα, νομίζω ότι εδόθησαν απαντήσεις και θα συνεχίσουν να δίνονται με τον προσήκοντα όμως πάντα τρόπο.
Σας ευχαριστώ».
ΒΜΡ-1: από την τραγωδία στο Τζόκερ – Ένας αξιωματικός περιγράφει
Στη λήξη της συνεδριάσεως εν τούτοις σημειώθηκε ο ακόλουθος διάλογος:
Θεόδωρος Δρίτσας: Κύριε Υπουργέ, εκτός από όσα περιγράψατε έτσι ακροθιγώς που έχουν σταλεί, εκτός από τα άρματα τα γερμανικά, την ανταλλαγή και όλα αυτά, θα στείλετε άλλα όπλα στην Ουκρανία;
Νικόλαος Παναγιωτόπουλος: Κοιτάξτε, τι θα μπορούσαμε να στείλουμε άλλα στην Ουκρανία. Τα λέω παρά το ότι δεν θα τα στείλουμε παρά το γεγονός ότι λίγο-πολύ ακούσαμε και τη μομφή αφού είναι άχρηστα γιατί τα στέλνατε.
Τους S-300 δεν έχουμε καμία διάθεση να τους στείλουμε. Τα αντιαεροπορικά στα νησιά δεν έχουμε καμία διάθεση να τα στείλουμε γιατί τα χρειαζόμαστε, είναι αναπτυγμένα. Θα έρχονται και θα ζητούν συνεχώς. Για να στείλουμε κάτι θα πρέπει να έχουμε μεριμνήσει για την αντικατάστασή του. Αυτά τα σχήματα με συγχωρείτε θέλουν κάποια προσοχή.
Πριν από τα δημοσιεύματα για τα ΒΜΡ υπάρχουν, προϋπήρξαν της συμφωνίας Μητσοτάκη-Σολτς. Τα διάβαζα στον Τύπο, «Ετοιμαζόμαστε να στείλουμε ΒΜΡ κλπ.». Πιθανώς αυτό να αποδίδεται σε κάποιον υπερβάλλοντα ζήλο από την γερμανική πλευρά, η οποία θέλει να δείχνει προς πάσα κατεύθυνση ότι κινείται για να ενισχύσει. Πιθανώς. Πιθανολογώ τώρα.
Από εκεί και πέρα φυσικά και γίνονται προσεγγίσεις, γίνονται συζητήσεις. Αλλά ότι το χρειαζόμαστε, ότι μας είναι χρήσιμο και κυρίως επιχειρησιακά ενεργό, προς Θεού δεν έχουμε καμία πρόθεση να το αποδεσμεύσουμε. Και νομίζω ότι αυτό, γιατί επί της αρχής πρέπει να περιγράψω ένα γενικό πλαίσιο αρχής. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να καλύψει άπαντες.
