Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Τις γενικές γραμμές πολιτικής που θα ακολουθήσει το ΥΠΕΘΑ στους τομείς των εξοπλισμών και της Αμυντικής Βιομηχανίας, παρουσίασε ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας μιλώντας στις 8 Ιουλίου, κατά την συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβερνήσεως.
Ο ΥΕΘΑ μίλησε για συνέχιση και επιτάχυνση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αναφερόμενος σε 19 προγράμματα προμηθειών ύψους 11,5 δισ. €, στα οποία περιέλαβε την προμήθεια μαχητικών F-35 και την αναβάθμιση 37 F-16 Block 50. Καθώς όμως προηγουμένως είχε παραθέσει τις ήδη υπογεγραμμένες συμβάσεις των Rafale, F-16V και FDI HN, υπήρχε ασάφεια ως προς το αν τα 19 προγράμματα είναι προς ανάθεση ή συμπεριέλαβε και κάποια από τα μείζονα που δρομολόγησε η προηγουμένη κυβέρνηση.
Σημαντικό μπορεί να θεωρηθεί ότι ο ΥΕΘΑ σημείωσε πως θα αποδοθεί προσοχή στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν παλαιά προγράμματα. Ενδεικτικώς, την προηγουμένη τετραετία δεν κατέστη εφικτή η υπογραφή συμβάσεως FOS για τα ελικόπτερα NH90, με αποτέλεσμα παράταση της μειωμένης διαθεσιμότητος του τύπου.
Υπενθυμίζεται ότι στο Ετήσιο Σχέδιο Δράσης 2023 του ΥΠΕΘΑ που καταρτίσθηκε πέρυσι, αναφερόταν ότι ετησίως ενεργοποιούνται 45 εξοπλιστικά προγράμματα και συμβασιοποιούνται 35. Πιθανώς, οι εκλογικές διαδικασίες του τρέχοντος έτους, επηρέασαν τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Ως προς την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, ο κ. Δένδιας σημείωσε ότι «πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός αναβάθμισής της», σημείωση η οποία παραπέμπει σε απουσία τέτοιου από το ΥΠΕΘΑ. Βεβαίως οι μεγάλες κρατικές εταιρείες ΕΑΒ και ΕΑΣ ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομικών που είναι και ο κύριος μέτοχός τους ωστόσο, η Αμυντική Βιομηχανία περιλαμβάνει και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Εμπίπτουν οι τελευταίες άραγε σε κάποιον σχεδιασμό αναβαθμίσεως;
Πυροσωλήνες προσεγγίσεως βλημάτων όλμων ανέπτυξε η Hellenic Instruments
Ο ΥΕΘΑ έθιξε την εκμετάλλευση συνεργασιών με ευρωπαϊκές βιομηχανίες και την εκμετάλλευση των υπαρχουσών πηγών χρηματοδοτήσεως από την ΕΕ, αλλά δεν είπε κάτι συγκεκριμένο ούτε για προγραμματισμό στόχων αναπτύξεως αμυντικού υλικού σε καθαρά εθνικό επίπεδο, ούτε σε χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων με εθνικούς πόρους. Τέλος, ενώ δεν έκανε ευθέως μνεία για ανάθεση συμβάσεων σε ελληνικές εταιρείες προς κάλυψη αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων με εγχώρια προϊόντα, παραδόξως σημείωσε την προοπτική αυξήσεως των αμυντικών εξαγωγών…
Οι συγκεκριμένες αναφορές της ομιλίας του ΥΕΘΑ, είχαν αναλυτικώς ως εξής:
«Και ταυτόχρονα πρέπει να συνεχίσουμε να επικαιροποιούμε και να αναδιαμορφώνουμε όσες πτυχές της εθνικής μας στρατηγικής απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες.
Ο σχεδιασμός μας έχει τέσσερις βασικούς άξονες:
Πρώτος άξονας, επικαιροποίηση της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. Σας είπα και πριν, το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία δεν ήταν απλώς προειδοποίηση απέναντι σε κάθε εφησυχασμό, απέναντι στον συβαριτισμό των κοινωνιών της Δύσης.
Έφερε στο προσκήνιο τις νέες προκλήσεις ασφάλειας και επιβάλλεται αυτά τα διδάγματα να μελετηθούν και εφόσον κριθεί σκόπιμο να ενσωματωθούν στην δική μας εθνική στρατηγική.
Επιβάλλεται οι διαρκώς μεταβαλλόμενες προκλήσεις ασφάλειας να επανεξετάζονται, να επικαιροποιούνται, από τα εργαλειοποιούμενα μεταναστευτικά ρεύματα έως τις κυβερνοαπειλές, από την κλιματική αλλαγή μέχρι το οργανωμένο έγκλημα. Πρέπει να έχουμε ανοιχτούς τους ορίζοντές μας και να αντιλαμβανόμαστε τις αλλαγές.
Η αξιοποίηση των διεθνών ερεισμάτων που απέκτησε η χώρα με την εξωτερική πολιτική των τελευταίων τεσσάρων ετών δημιουργεί μεγάλες δυνατότητες.
Υπάρχει μακρύς κατάλογος χωρών που αντιλαμβάνονται με παρόμοιο τρόπο με την πατρίδα μας, τη διεθνή πραγματικότητα και τις προκλήσεις των καιρών.
Η διαμόρφωση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων με τα πιο προηγμένα και αποτελεσματικά οπλικά συστήματα βοηθά την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων.
Επίσης πρέπει να δούμε την αναδιαμόρφωση της δομής, του τρόπου διοίκησης, της εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν υβριδικές μεθόδους πολέμου και νέες απειλές.
Και επίσης να μπορούν να βοηθήσουν τη δράση της Πολιτικής Προστασίας, να βοηθήσουν τη διαχείριση κρίσεων, να ενισχύσουν τον κοινωνικό τους ρόλο.
Και θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που θεωρώ ότι έχει κομβική σημασία για όλους, τη δυνατότητα της στρατιωτικής θητείας να χρησιμεύσει ως πλατφόρμα για την απόκτηση νέων πιστοποιημένων δεξιοτήτων, που να μπορούν να αξιοποιηθούν μετά στην πολιτική ζωή και να κεφαλαιοποιηθούν από την ελληνική κοινωνία.
Η στρατιωτική θητεία είναι η αυτονόητη προσφορά κάθε Έλληνα στην πατρίδα, αλλά επίσης μπορεί να καταστεί εξαιρετικά χρήσιμη περίοδος, χρησιμότατη περίοδος εκπαίδευσης και απόκτησης ειδικών δεξιοτήτων που θα βοηθήσουν μετά και την ζωή του ατόμου και την πρόοδο της κοινωνίας. Σε αυτό θα επανέλθω αναλυτικά σε ειδική συζήτηση.
Δεύτερος άξονας είναι η συνέχιση, η επιτάχυνση των εξοπλιστικών μας προγραμμάτων. Δεσμευόμαστε για την επάρκεια των προγραμμάτων να διασφαλίσουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα διαθέτουν τους υλικούς πόρους που απαιτούνται, βεβαίως όπως αυτοί οριοθετούνται από τις οικονομικές δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας.
Τα 24 Rafale, οι 3 + 1 Belhara, τα 83 F-16 που αναβαθμίζονται σε επίπεδο Viper, τα 19 προγράμματα προμηθειών, 11,5 δις ευρώ με πιο εμβληματικό αυτό της απόκτησης των 20 + 20 F-35, τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενεάς στον πλανήτη, η αναβάθμιση των 37 μαχητικών F-16 block50. Όλα αυτά θα βελτιώσουν κατά πολύ τις δυνατότητές μας. Επίσης θα δούμε με προσοχή τα παλιά προγράμματα που για διάφορους λόγους αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Τρίτος άξονας είναι η ενίσχυση της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Πρέπει να καταστεί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι μοχλός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός αναβάθμισής της, όμως σε αυτό βεβαίως πρέπει να ληφθεί πρόνοια αντιμετώπισης των υπαρχουσών παθογενειών.
Εδώ είναι απαραίτητη και η στενή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών. Νομίζω ότι η Αμυντική Βιομηχανία, στο ύψος των περιστάσεων, θα τονώσει την καινοτομία, την έρευνα, τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Μπορούμε εδώ να εκμεταλλευτούμε συνεργασίες με ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Να αξιοποιήσουμε υπάρχουσες ευρωπαϊκές πηγές χρηματοδότησης, να ενισχύσουμε συνεργασία μεταξύ Πανεπιστημίων και Ενόπλων Δυνάμεων, να καλλιεργήσουμε επιτέλους μια νέα κουλτούρα καινοτομίας.
Ίσως δε, και να δούμε έναν ορίζοντα αύξησης των αμυντικών μας εξαγωγών».
