Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Η πρόσφατη αποκάλυψη φωτογραφιών ενός αεροσκάφους τακτικών μεταφορών C295 φορτωμένο με βόμβες τουρκικής προελεύσεως κάτω από τις πτέρυγες, στο πλαίσιο δοκιμών της κατασκευάστριας Airbus, φανερώνει την εμπορική προώθηση ιδεών για αντίληψη εξοπλισμένου αεροσκάφους που μπορεί να προσφερθεί ο τύπος στην διεθνή αγορά. Η εξέλιξη, οδηγεί σε υποθέσεις περί της υπάρξεως ή όχι συγκεκριμένου ενδιαφέροντος από πελάτη/ες στην διεθνή αγορά.
Το βέβαιο είναι ότι η Airbus, όπως και η Leonardo, έχουν ασχοληθεί με ανάπτυξη οπλισμένων εκδόσεων των βασικών αεροσκαφών τακτικών μεταφορών C295 και C-27J αντιστοίχως, λόγω του σχετικού ενδιαφέροντος κυρίως από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, όπου η απειλή ανταρτικών – τζιχαντιστικών ενόπλων σωμάτων έχει απειλήσει κρατικές οντότητες μετά την αποχώρηση των Συμμαχικών δυνάμεων.
Το αεροσκάφος με ισπανικό στρατιωτικό νηολόγιο EC-295, διακρίνεται σε πτήση με 4 βόμβες κατευθύνσεως GPS/INS τύπου Teber των 500 λιβρών, αναπτύξεως της τουρκικής Roketsan και ευρισκόμενες σε υπηρεσία με την Τουρκική Αεροπορία. Από το 2017 η εταιρεία έχει παρουσιάσει οπλισμένη έκδοση του αεροσκάφους με συνδυασμό πυροβόλων αλλά πλέον εντοπίζεται αντίληψη αξιοποιήσεως οπλικών φορτίων που μπορούν να φέρονται κάτω από τις πτέρυγες, όπως ισχύει με ανάλογα Αεροσκάφη Ναυτικών Επιχειρήσεων που φέρουν ελαφρές τορπίλες. Τοιουτοτρόπως, η αντίληψη αφορά πλέον ένα πολύ βαρύτερα οπλισμένο αεροσκάφος, κατά τα πρότυπα των αμερικανικών οπλισμένων εκδόσεων C-130, που πέρα από βόμβες μπορεί να μεταφέρει και πυραύλους αέρος-εδάφους, όπως μέχρι 16 αντιαρματικούς L-UMTAS ή καλάθους ρουκετών κατευθύνσεως λέιζερ Cirit των 2,75 ιντσών.
Η επιλογή συνεργασίας με την τουρκική εταιρεία, για την πιστοποίηση όπλων, αφενός υπογραμμίζει την πρόθεση ανεξαρτησίας από τυχόν εμπορικούς περιορισμούς των ΗΠΑ, αφετέρου το άνοιγμα νέων αγορών μέσω συνεργασιών, που εξασφαλίζει σε μια εταιρεία η ανάπτυξη δικού της προϊόντος. Εν προκειμένω, η Roketsan που υποστηρίχθηκε από την κρατική πολιτική ενισχύσεως της αμυντικής βιομηχανίας για να αναπτύξει σειρά όπλων διαφόρων τύπων, κατέστη βιομηχανικός εταίρος της Airbus στην ανάπτυξη της νέας οπλισμένης εκδόσεως του C295 και διευρύνει δι’ αυτής της συνεργασίας τις προοπτικές της για πωλήσεις στο εξωτερικό.
Η ιδέα των οπλισμένων αεροσκαφών τακτικών μεταφορών, πλεονεκτεί σε σύγκριση με τα μικρά ελικοφόρα αεροσκάφη κρούσεως, στην σαφώς μεγαλύτερη αυτονομία και διάρκεια αποστολής, στην ικανότητα μεταφοράς ευρύτερης συνθέσεως αισθητήρων Πληροφοριών – Επιτηρήσεως – Αναγνωρίσεως (ISR) και φυσικά μεγαλύτερης ισχύος πυρός. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι άκρως απαραίτητα για την υποστήριξη αντιανταρτικών επιχειρήσεων, με επίμονη παρουσία αεροπορικών μέσων που μεταφέρουν μεγαλύτερου βάρους και συνθέσεως οπλισμό εν σχέσει με τα σημερινά οπλισμένα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη κατηγορίας Μέσου Ύψους Μακράς Αυτονομίας (MALE).
Σημειώνεται ότι όπως αναλύσαμε στο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ALMANAC 2017-2018, στην σύμβαση που ανέθεσε το 2013 η Τουρκική Αεροπορία για εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών C-130B/E, υπήρχε παράρτημα που αφορούσε μετατροπή δύο εξ αυτών σε εξοπλισμένα (Gunship) χωρίς όμως να έχει παρατηρηθεί έκτοτε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Η ιδέα προϋπήρχε λόγω των αντιανταρτικών επιχειρήσεων εναντίον των Κούρδων αλλά στο μεταξύ μεσολάβησε η ευρείας κλίμακος επιχειρησιακή εκμετάλλευση UAV, που είχαν θεαματικά αποτελέσματα και η απειλή, μετά την κυβερνητική απόφαση για τερματισμό κάθε προσπαθείας για συμφωνία ειρηνεύσεως με το ΡΚΚ, περιορίσθηκε δραστικώς. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να αποκλεισθεί η μελλοντική προμήθεια εξοπλισμένων C295 στην ανωτέρω διαμόρφωση ωστόσο, ο περιορισμός της απειλής έχει οδηγήσει ήδη σε στασιμότητα ακόμη και την σχεδιαζόμενη προμήθεια οπλισμένων ελικοφόρων Hurkus από τον Τουρκικό Στρατό. Είναι σαφές πάντως ότι τα μεγάλα αεροσκάφη Gunship, μπορούν να επιχειρούν σε ανεκτικά περιβάλλοντα από απόψεως απειλών και όχι εναντίον ισότιμων αντιπάλων στο πλαίσιο μιας συμβατικής αναμετρήσεως υψηλής εντάσεως.
Μήπως με το RX-3 DELAER να περάσουμε στα Loitering Munition;
