Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, η Τουρκία δώρησε στις ένοπλες δυνάμεις του Μαυροβουνίου 30 τυφέκια ΜΡΤ-55 των 5,56 και ΜΡΤ-76 των 7,62 mm στο πλαίσιο της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας. Βάσει της σχετικής συμφωνίας που υπεγράφη το 2019, η αξία της δωρεάς ήταν 38.477 €.
Σε ανάλογη κίνηση είχε προβεί προσφάτως η Τουρκία, με αποδέκτη την Αλβανία, στο πλαίσιο κινήσεων προωθητικής πολιτικής προς εξασφάλιση μελλοντικών συμβάσεων για τον φορητό οπλισμό που παράγει. Στο Μαυροβούνιο πάντως, από το 2011, εδώ και μια δεκαετία, η εγχώρια αμυντική βιομηχανία έχει παρουσιάσει το δικό της εθνικό τυφέκιο. Πρόκειται για το Τara TM4 και πρόκειται ασφαλώς για κλώνο AR15, λύση στην οποία έχουν καταφύγει και καταφεύγουν διάφορα κράτη.
Μάλλον άτοπη λοιπόν η δωρεά αναλόγου οπλισμού από την Τουρκία, που επίσης είναι κλώνοι AR. Δεν παύει όμως να δείχνει την κυρίαρχη κεντρική πολιτική του τουρκικού κράτους και των υπηρεσιών του που συντονίζουν την αμυντική βιομηχανία.
Το τυπικό ατομικό όπλο του στρατού του Μαυροβουνίου είναι το γερμανικό G36 αλλά έχει αποφασισθεί ήδη η αντικατάστασή του, σιγά σιγά, από το εθνικό ΤΜ4 των 5,56 mm.
To Μαυροβούνιο αναγνωρίσθηκε ως ανεξάρτητο κράτος το 1878. Λίγο νοτιότερα, το κράτος που εόρτασε εφέτος τα 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία, αδυνατεί να αναζητήσει διαδικασίες για έστω ένα εθνικό καριοφίλι. Οι αρμόδιοι εόρτασαν ξέροντας πολύ καλά να δρομολογούν ταχύτατες διαδικασίες για αγορά Rafale (2,5 δισ. €), ελικοπτέρων MH-60R (400 εκατ. €), φρεγατών (5 δισ. €), εκπαιδευτικών υπηρεσιών από το Ισραήλ (ήταν 1,4 αλλά τους βγαίνει τελικώς 1,8 δισ. €), μεθαύριο εκσυγχρονισμό F-16 Block 50 (700 εκατ. €) και πάει λέγοντας. Πάντως το “πακετάκι” των 10 δισ. € αναθέσεων σε ξένους, θα το πετύχουν σίγουρα σε χρόνο dt.
Στο μεταξύ παλεύουν να διαλέξουν ένα ξένο τυφέκιο που θα το βαπτίσουν “εθνικό”, σε άλλη μια σκληρή προσπάθεια αναθέσεως 250 εκατ. € στο εξωτερικό. Η αρχική σύλληψη των αρμοδίων, περιείχε και την επαναστατική ιδέα επιλογής ισραηλινού τυφεκίου για πιθανές εξαγωγές σε… Αραβικές χώρες.
