Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Πραγματοποιήθηκε στην έδρα της 1ης ΤΑΞΑΣ στο Στεφανοβίκειο, η τελετή παραλαβής 10 ελικοπτέρων μεταφορών CH-47D Chinook και 70 αναγνωριστικών ελικοπτέρων OH-58D Kiowa Warrior. Στον χώρο της τελετής ήταν εκτεθειμένα δύο Kiowa Warrior και το “ΕΣ 928”, ένα εκ των 10 Chinook που παραλήφθηκαν. Εντός του υποστέγου όπου παραβρέθηκαν οι επίσημοι και προσκεκλημένοι, υπήρχαν άλλα δύο Kiowa Warrior τα οποία, όπως τα υπόλοιπα δύο έξω, έφεραν αντιπροσωπευτικά φορτία οπλισμού, αντιαρματικούς πυραύλους AGM-114 HELLFIRE και καλάθους ρουκετών των 2,75 ιντσών (70 mm).
Στις ομιλίες τους, τόσο ο ΥΕΘΑ όσο και ο Α/ΓΕΣ, ανέδειξαν την σημασία του νέου υλικού που παραλήφθηκε και τόνισαν την μεγάλη επιχειρησιακή αξία του. Ο ΥΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, προσδιόρισε τον ρόλο των Kiowa Warrior “στον τομέα της επιτήρησης και αναγνώρισης“ σε Έβρο και Αιγαίο ενώ ο Α/ΓΕΣ εξειδίκευσε περισσότερο αναφέροντας ότι “θα βελτιώσουν σημαντικά την δυνατότητα της επιθετικής αναγνώρισης, της επιτήρησης και της ασφάλειας ευρείας περιοχής, σε κάθε επιχειρησιακό περιβάλλον“.
Εκ των ανωτέρω, προφανές συμπέρασμα είναι ότι τα OH-58D δεν προορίζονται για την ανάληψη κυρίου αντιαρματικού ρόλου, όπως τα επιθετικά ελικόπτερα Apache αλλά σαφώς θα τα υποκαταστήσουν σε τυπικές αποστολές Εγγύς Υποστηρίξεως μονάδων πεζικού.
Ο ΥΕΘΑ επεσήμανε ότι “και το πρόγραμμα αυτό, όπως και όλα τα προγράμματα που υλοποιούμε γίνονται πάντα με την καλύτερη οικονομοτεχνική σχέση κόστους – οφέλους. Στόχος μας είναι πάντα η απόκτηση οπλικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας και μεγάλης επιχειρησιακής αξίας, στο μικρότερο δυνατό κόστος. Συστημάτων και μέσων, απόλυτα προσαρμοσμένων στις επιχειρησιακές μας απαιτήσεις και που καλύπτουν υπαρκτές και αναγνωρισμένες επιχειρησιακές μας ανάγκες“.
Η διατύπωση είναι υπερβολική, τουλάχιστον ως προς το πρόγραμμα των 70 OH-58D, δεδομένου ότι το κόστος είναι οπωσδήποτε χαμηλό αλλά τα ελικόπτερα δεν συνοδεύονται από ηλεκτρονικό σύστημα αυτοπροστασίας που έφεραν σε αμερικανική υπηρεσία ενώ μόνο τα 36 φέρουν πλήρη υποδομή τριών σταθμών ασυρμάτων, 24 φέρουν μόνο δύο σταθμούς ασυρμάτων και τα 10 μόνο έναν. Επειδή η κύρια απειλή κατά της χώρας προέρχεται από την Τουρκία που διατηρεί σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις, οι ανωτέρω ελλείψεις σε εξοπλισμό αποστολής συνιστούν μειονέκτημα σε περίοδο έντονων επιχειρήσεων εναντίον προηγμένου αντιπάλου. Φυσιολογικώς, στο μέλλον πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την κάλυψη των κενών αυτών.
Πέραν αυτών, υπάρχουν και άλλα που δεν “είδε” η ηγεσία, τα οποία επηρεάζουν σοβαρά την ταχύτητα επιχειρησιακής αξιοποιήσεως των Kiowa Warrior και την διατήρηση υψηλού δείκτου επιχειρησιακής διαθεσιμότητος στο μέλλον. Η πρόσφατη “μεταστάθμευση” Αμερικανών στο Στεφανοβίκειο, που επί μήνες ασκήθηκαν σε συνεργασία με την Αεροπορία Στρατού, ανέδειξε τις δομικές αδυναμίες της δεύτερης στο “σύστημα υποστηρίξεως” συνολικώς. Συνοπτικώς:
α) ο αριθμός του τεχνικού προσωπικού που υποστηρίζει το υλικό είναι μικρός, σε σχέση με την αμερικανική μονάδα που φιλοξενήθηκε, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να επιτυγχάνουν πολύ ταχύτερους χρόνους συντηρήσεως των ελικοπτέρων.
β) η Αεροπορία Στρατού πάσχει και σε υποδομές (υπόστεγα, συνεργεία) με αποτέλεσμα τα ελικόπτερα να παραμένουν εκτεθειμένα στην πίστα, επηρεάζοντας τα ευαίσθητα ηλεκτροπτικά και ηλεκτρονικά τους συστήματα ενώ οι εργασίες συντηρήσεως καθυστερούν εξαιτίας και των υφισταμένων ελλείψεων στον εξοπλισμό των συνεργείων.
Ένας μήνας πέρασε από την άφιξη των ελικοπτέρων στον Βόλο και ακόμη κανένα Kiowa Warrior από τα “συσκευασμένα”, δεν έχει αποκατασταθεί ώστε να επανέλθει σε πλόιμη κατάσταση από την Αεροπορία Στρατού. Μόνο 6 ελικόπτερα παραδόθηκαν πλήρως επιχειρησιακά και τα υπόλοιπα 64 απαιτούν αρκετή εργασία προς τούτο. Βασική εργασία που πρέπει να γίνει, είναι η βαφή των ελικοπτέρων αλλά ακόμη το ΓΕΣ δεν έχει αποδεσμεύσει το απαραίτητο κονδύλιο για την προμήθεια του ειδικού χρώματος. Το κόστος για προμήθεια υλικών (χρώμα, διαλυτικά, υλικά τριβής, μασκαρίσματος, στένσιλ κ.λπ.) ξεπερνά τα 1.000 ευρώ ανά ελικόπτερο, οπότε απαιτούνται περίπου 80.000 ευρώ.
Σημειώνεται εδώ ότι τα ελικόπτερα δεν βάφονται με απλές “μπογιές” αλλά το χρώμα που χρησιμοποιείται είναι πολυουρεθάνης κι έχει ιδιότητες απορροφήσεως του υπερύθρου φάσματος ενώ είναι αρκετά ανθεκτικό στους χημικούς παράγοντες και στην υπεριώδη ακτινοβολία, γι’ αυτό και δεν ξεβάφει εύκολα. Ενδεικτικώς, αναφέρεται ότι τα επιθετικά ελικόπτερα Apache, είναι ακόμη με την εργοστασιακή βαφή, όπως όταν παραλήφθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990! Ωστόσο, η Αεροπορία Στρατού στερείται στο βαφείο της “φούρνο βαφής”, που διαδραματίζει σοβαρό ρόλο σε αυτό το αποτέλεσμα ενώ το βαφείο δεν μπορεί να δεχθεί μεγαλύτερα ελικόπτερα όπως το Apache. Σε γενικές γραμμές, η υπάρχουσα υποδομή δεν θα επιτρέψει παρά έναν χαμηλό ρυθμό βαφής των 64 ελικοπτέρων, απαιτώντας περισσότερο από έτος για την εξυπηρέτηση του συνόλου!
Άλλη σοβαρή έλλειψη, είναι η ανυπαρξία υποστέγων για την φιλοξενία ελικοπτέρων. Η υπαίθρια στάθμευσή τους, εκθέτει τα πάντα στην διάβρωση των καιρικών συνθηκών και του αλατιού από την κοντινή θάλασσα, με αποτέλεσμα το σύνολο του αεροπορικού υλικού της Αεροπορίας Στρατού να υποφέρει. Πόσο κοστίζουν ένα – δύο υπόστεγα;
Όλα τα ανωτέρω, θα μπορούσαν σε μία “κανονική κατάσταση” λειτουργίας του ΓΕΣ, να έχουν διευθετηθεί εγκαίρως, πριν την παραλαβή των νέων ελικοπτέρων. Ωστόσο, όταν οι λειτουργικοί προϋπολογισμοί μειώνονται σταθερώς έτος με το έτος, οι συνέπειες δεν μπορούν να αποκρυφτούν. Πάντως ο παριστάμενος πρώην ΥΕΘΑ Π. Καμμένος, ο οποίος από το 2015 που ανέλαβε μέχρι και τον αμυντικό προϋπολογισμό του 2019 μείωνε διαρκώς τους λειτουργικούς προϋπολογισμούς, έλαβε τα συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες όλων…
