Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην εκπομπή ΜΕ ΑΡΕΤΗ & ΤΟΛΜΗ της 21ης Ιουλίου, προβλήθηκαν στιγμιότυπα από την εθνική διακλαδική άσκηση ΚΑΤΑΙΓΙΣ 2019, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο με συμμετοχή 58 πολεμικών μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού.
Όπως αναφέρθηκε, μεταξύ των πολλών αντικειμένων στα οποία εξασκήθηκαν τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων, ήταν και η εκτέλεση βολών με φορητό οπλισμό. Τα πλάνα που προβλήθηκαν, έδειξαν βολές με πολυβόλα Μ1919Α4 των 0,30 ιντσών και βαρέα πολυβόλα Μ2ΗΒ των 0,50 ιντσών. Πρόκειται για βοηθητικό οπλισμό, με τον οποίο αντιμετωπίζονται κατά βάση εγγύς θαλάσσιες απειλές.
Από τις βολές αυτές, μπορούν να γίνουν οι εξής παρατηρήσεις:
- Σε πολλές βολές ήταν φανερό ότι ο πολυβολητής δεν σκόπευε καν αλλά εκτελούσε βολή “στο περίπου”, παρακολουθώντας που έπεφταν τα πυρά του για να διορθώσει – αναπροσαρμόσει την κατ’ εκτίμηση σκόπευση. Αυτονοήτως, υπ’ αυτές τις συνθήκες, τα αποτελέσματα δεν μπορούν να είναι αξιώσεων.
- Το Πολεμικό Ναυτικό δεν διαθέτει διόπτρες νυκτερινής σκοπεύσεως για τον εν λόγω οπλισμό. Ποτέ δεν έχει ανακοινωθεί σχετική προμήθεια. Συνεπώς, η αξιοποίηση του συγκεκριμένου οπλισμού την νύκτα, είναι αδύνατη.
- Ακόμη και την ημέρα, με τον πολυβολητή εκτεθειμένο στο κατάστρωμα, υπό συνθήκες δυσμενών καιρικών συνθηκών (άνεμος, βροχή, κυματισμός), η όποια αποτελεσματικότητά του δεν μπορεί παρά να μηδενίζεται.
Όπως ελέχθη, “οι ασύμμετρες απειλές ήταν συχνές, το μάχιμο προσωπικό της φρεγάτας ΣΑΛΑΜΙΣ όμως, ήταν πάντα έτοιμο να τις αντιμετωπίσει“. Είναι σαφές όμως ότι με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις, το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο και αβάσιμο.
Η σημασία που αποδίδει το Πολεμικό Ναυτικό στην αντιμετώπιση “ασύμμετρων απειλών” είναι σωστή. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το δαιδαλώδες περιβάλλον νήσων, μικρονήσων, νησίδων και βραχονησίδων, ιδίως στην περιοχή Δωδεκανήσου, είναι αναμενόμενη η αιφνιδιαστική εμφάνιση απειλών σε εγγύς αποστάσεις και στην μορφή μικρών ταχυπλόων σκαφών. Ουδόλως όμως μπορεί να υποστηριχθεί ότι με την ανωτέρω πρακτική χρήσεως πολυβόλων, υπάρχει αξιόπιστη αντιμετώπιση αυτής της ιδιαίτερης απειλής.
Τα ανωτέρω ζητήματα που έχουν απασχολήσει σοβαρά ναυτικά, έχουν επιλυθεί με την εγκατάσταση στα πολεμικά πλοία τηλεχειριζόμενων σταθεροποιημένων σταθμών πολυβόλων/ πυροβόλων, με ενσωματωμένο ηλεκτροπτικό σύνολο. Ο χειρισμός των όπλων αυτών γίνεται από κονσόλα στο άνετο και ασφαλές περιβάλλον του εσωτερικού του πλοίου, η ακρίβεια της σκοπεύσεως εξασφαλίζεται από την αυτόματη σταθεροποίηση του όπλου ενώ ο εντοπισμός και ιχνηλάτιση του στόχου επιτυγχάνεται ημέρα και νύκτα μέσω του ηλεκτροπτικού αισθητήρα.
Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒΙ) μπορεί να προσφέρει λύση, αναπτύσσοντας ανάλογους τηλεχειριζόμενους σταθεροποιημένους σταθμούς οπλισμού, για χρήση σε τεθωρακισμένα, οχήματα πάσης φύσεως και ναυτικές μονάδες. Τα τελευταία έτη η Miltech Hellas εφοδιάζει το Πολεμικό Ναυτικό με θερμικές κάμερες που εξασφαλίζουν παρατήρηση σε μεγάλες αποστάσεις νύκτα και υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Η ολοκλήρωση ενός αναλόγου ηλεκτροπτικού συνόλου σε έναν τηλεχειριζόμενο και σταθεροποιημένο σταθμό πολυβόλου ή πυροβόλου, δεν συνιστά ιδιαίτερη τεχνολογική πρόκληση για τους Έλληνες μηχανικούς.
Δεν φαίνεται να υπάρχει όμως καταγεγραμμένη επιχειρησιακή απαίτηση από τα Γενικά Επιτελεία ενώ ούτε υπάρχουν προϋποθέσεις εξασφαλίσεως κρατικής χρηματοδοτήσεως για το περιορισμένο κονδύλιο που είναι απαραίτητο για την φάση της Έρευνας & Ανάπτυξης.
Συνολικώς, δεν υφίσταται αποτελεσματικός μηχανισμός στο ΥΠΕΘΑ που να επιτυγχάνει την σύζευξη επιχειρησιακών απαιτήσεων των Γενικών Επιτελείων με την ΕΑΒΙ, προκειμένου η δεύτερη να προβαίνει στην ανάπτυξη νέων προϊόντων προς κάλυψη εθνικών αναγκών αλλά και εμπορική προώθηση στην διεθνή αγορά.
