Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Με χθεσινή της ανάρτηση, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Αμύνης (EDA) επανεπιβεβαιώνει την υποστήριξή της στο σχέδιο Ευρωπαϊκής Κορβέτας Περιπολίας (EPC) που εγκρίθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2019 στο πλαίσιο της Μόνιμης Δομημένης Συνεργασίας (PESCO) της ΕΕ. Στο πρόγραμμα EPC συμμετέχουν οι Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία (προστέθηκε την άνοιξη του 2020) και Ιταλία ενώ με καθεστώς παρατηρητού εντάχθηκε πλέον και η Πορτογαλία. Η Ιταλία που ηγείται της ομάδος κρατών που συμμετέχουν, είχε ζητήσει την συνδρομή της EDA για την προώθηση του προγράμματος.
Η EPC προορίζεται να αποτελέσει μια κοινή πλατφόρμα από πλευράς σχεδιάσεως, η οποία θα μπορεί να προσαρμοσθεί κατά το δοκούν από τα μέλη του προγράμματος για την κάλυψη των εθνικών αναγκών τους. Το ολικό εκτόπισμα αναμένεται να κυμανθεί στην τάξη των 3.300 τόννων, το μήκος δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 110 μέτρα και η πρόωση θα εξασφαλίζεται από πετρελαιοκινητήρες ή και ηλεκτροκινητήρες. Στο πλοίο θα προσαρμόζονται διάφορα συστήματα και όπλα βάσει τμηματικής αντιλήψεως, για την κάλυψη φάσματος αποστολών. Η αρχιτεκτονική θα είναι ανοιχτή (open plug and play) επιτρέποντας ευχερέστερη προσαρμογή στις ανάγκες του επιχειρησιακού χρήστη.
Η εναρκτήρια συνάντηση εκπροσώπων των μελών που συμμετέχουν στο EPC και αξιωματούχων της EDA, πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2020. Η πρώτη μονάδα που θα ναυπηγηθεί, θα ανήκει στην Ιταλία και προβλέπεται να είναι επιχειρησιακή το 2026, ενώ η πρώτη μονάδα θα αποδοθεί στο Γαλλικό Ναυτικό το 2030.
Όπως έχει γίνει γνωστό, η EPC θα παρουσιασθεί σε τρεις τουλάχιστον βασικές εκδόσεις: μία περιπολίας για κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών της Ιταλίας και της Ισπανίας, μία μεγαλύτερη για την Γαλλία και μία έκδοση μάχης για την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, καθίσταται αντιληπτό ότι η Ελλάδα, χάρη και στις βασικές προδιαγραφές που έχουν τεθεί, αντιμετωπίζει την EPC ως ένα σχέδιο μελλοντικής “κορβέτας” μόνο κατ’ όνομα. Η έκδοση μάχης της EPC που επιθυμεί το Πολεμικό Ναυτικό, θα ανταποκρίνεται επί της ουσίας στις σημερινές φρεγάτες που βρίσκονται σε ελληνική υπηρεσία, από πλευράς διαστάσεων, εκτοπίσματος και συνθέσεως οπλισμού – ηλεκτρονικών συστημάτων.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι σαφές ότι το Πολεμικό Ναυτικό είναι δεσμευμένο σε ένα πολυεθνικό πρόγραμμα μέσα από το οποίο έχει εντοπίσει τον μελλοντικό αντικαταστάτη των φρεγατών τύπου S που χρησιμοποιεί σήμερα. Είναι ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι η εθνική συμμετοχή στην EPC αποβλέπει στην απόκτηση 4 τουλάχιστον τέτοιων μονάδων. Συνεπώς, είναι προφανές ότι στον παρόντα χρόνο, η εκπεφρασμένη επιχειρησιακή απαίτηση του ΓΕΝ που αποδεχόταν η κυβέρνηση μέχρι και το καλοκαίρι του 2020, για μέχρι 6 κύριες μονάδες κρούσεως αυξημένων Αντιαεροπορικών δυνατοτήτων (όπως αποκάλυψε προ ημερών ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ) είναι ο πλέον ορθολογικός και ενδεδειγμένος δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί στο εν εξελίξει πρόγραμμα νέων φρεγατών. Οι φρεγάτες “πολλαπλού ρόλου” που εξήγγειλε η κυβέρνηση για αγνώστους λόγους, περιττεύουν και θα αποτελούν απλώς σπατάλη, εκτρέποντας την φυσιολογική ανάπτυξη νέων και κρισίμων δυνατοτήτων του Πολεμικού Ναυτικού.
Έξι φρεγάτες αυξημένων Α/Α δυνατοτήτων ήθελε το ΠΝ – Αδιάφορο για την κυβέρνηση
