Μια από τις «αθέατες» πλευρές της συνεκπαίδευσης των πληρωμάτων Apache του 6-17 CAV της 4ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ με τα Apache της 1ης ΤΑΞΑΣ του ΕΣ, ήταν η δράση μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου RQ-7 “Shadow”.
Πρόκειται για συστήματα με πρωταρχική αποστολή την αναγνώριση και επιτήρηση πεδίου μάχης, τα οποία αποτελούν οργανικό τμήμα του 6ου Τάγματος του 17 Συντάγματος Ιππικού της 4ης Ταξιαρχίας (6th Heavy Attack Reconnaissance Squadron/ 17th Cavalry Regiment, 4th Cavalry/ 4th Combat Aviation Brigade). H Μονάδα επιχειρεί στην Ελλάδα τους τελευταίους 3 μήνες με περίπου 30 ελικόπτερα AH-64D Longbow Apache, ΗΗ-60 Blackhawk και CH-47F Chinook από το Στεφανοβίκειο.
Σκοπός της εκπαίδευσης των αμερικανικών δυνάμεων μαζί με τα πληρώματα των ελληνικών Apache είναι η ανταλλαγή τακτικών, τεχνικών και διαδικασιών, με σκοπό την αύξηση της φονικότητας στο πλαίσιο συνδυασμένης δράσης ως ΝΑΤΟϊκή δύναμη και η εκπαίδευση σε τακτικές με εκτέλεση βολών με πραγματικά πυρά.
Οι Αμερικανοί όμως, εκτός από τα επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα, έφεραν μαζί τους στο Στεφανοβίκειο και τα μη επανδρωμένα συστήματα Shadow, τα οποία όπως φαίνεται συμμετείχαν σε ασκήσεις με τα Apache, μαζί με το τεχνικό προσωπικό που είναι υπεύθυνο για την συντήρησή τους.
https://www.facebook.com/4thCAB/videos/2255758311360863/
Περιγραφή συστήματος
Τα RQ-7 Shadow είναι το αποτέλεσμα επίμονης έρευνας του Αμερικανικού Στρατού για ένα αποτελεσματικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος πεδίου μάχης (battlefield UAS) που θα διαδεχόταν το ακυρωθέν Alliant RQ-6 Outrider. Στα τέλη του 1999, ο Αμερικανικός Στρατός επέλεξε το Shadow 200 για την κάλυψη της απαίτησης, το οποίο τελικά έλαβε τον προσδιορισμό RQ-7. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ικανότητα μεταφοράς ενός ηλεκτροπτικού συγκροτήματος, εμβέλεια 100 χλμ. και αυτονομία 4 ωρών.
Διαθέτει ένα κινητήρα AR741-1101 ισχύος 38 ίππων της βρετανικής εταιρίας UAV Engines LTD, ενώ εκτοξεύεται με σύστημα καταπέλτη που προσφέρει αρχική ταχύτητα 70 κόμβων με βάρος 170 κιλών. Στον εξοπλισμό περιλαμβάνεται κάμερα FLIR και ημέρας TV της ΙΑΙ επί του συγκροτήματος POP300 (Plug-in Optical Payload). Η κάμερα TV διαθέτει δυνατότητα επιλογής μεταξύ εικόνας στο εγγύς υπέρυθρο φάσμα ενώ περιλαμβάνεται και καταδείκτης λέιζερ.
Ο τελευταίος έχει τη δυνατότητα να “φωτίζει” στόχους για τα Apache τα οποία εκτοξεύουν τα κατευθυνόμενα βλήματα τύπου AGM-114 HELLFIRE από ασφαλείς αποστάσεις. Τα πλεονεκτήματα είναι τεράστια, καθώς τα UAS μπορούν να προπορευτούν της κύριας δύναμης και να εντοπίσουν με απόλυτη ακρίβεια εχθρικούς στόχους, επιτρέποντας έτσι στα Apache να παραμένουν αθέατα από εχθρικά ΑΑ συστήματα και πυρά. Αυτό μεταφράζεται σε αύξηση της επιβιωσημότητας των επιθετικών ελικοπτέρων, ιδίως σε περιβάλλοντα όπου εκδηλώνεται υψηλό επίπεδο απειλής.
Το RQ-7 ελέγχεται από τον επίγειο σταθμό εδάφους (GCS), ο οποίος διαθέτει τερματικό Ground Data Terminal (GDT). Το GCS μεταφέρεται επί οχήματος Humvee μαζί με γεννήτρια για αυτόνομη παροχή ισχύος και χρησιμοποιείται τόσο για λήψη εικόνας από το UAS όσο και ανταλλαγή δεδομένων ναυτιλίας και ελέγχου.
Οι υποδομές αυτές αναπτύχθηκαν στο Στεφανοβίκειο για την εξυπηρέτηση αναγνωριστικών πτήσεων μαζί με άλλα οχήματα εξειδικευμένα εφοδιασμού και υποστήριξης που συνοδεύουν τη μονάδα στην εκάστοτε περιοχή διεξαγωγής επιχειρήσεων.
Ένα σύστημα RQ-7 αποτελείται από 4 αεροχήματα UAS, τα 3 εκ των οποίων μεταφέρονται στο ειδικό όχημα AVT (Air Vehicle Transporter) ενώ το τέταρτο είναι εφεδρικό και μεταφέρεται συσκευασμένο εντός container. Συνολικά κάθε σύστημα RQ-7 εξυπηρετείται επί του πεδίου από προσωπικό 22 ατόμων ενώ καθοριστικός παράγοντας για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων είναι οι καιρικές συνθήκες που περιορίζουν την απόδοσή του σε συνθήκες νέφωσης και βροχόπτωσης.
Η χρήση UAS σε μονάδες τις Αεροπορίας Στρατού
Στις φωτογραφίες που κοινοποιήθηκαν από την συνεκπαίδευση του 6-17 CAV στην Ελλάδα, διακρίνονται πλάνα τόσο από τη διαδικασία συντήρησης όσο και από τη διαδικασία ευθυγράμμισης του φορητού ασύρματου εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για την αυτόματη προσγείωση ενός Shadow.
Το μοντέλο συνεργασίας UAS και επιθετικών ελικοπτέρων προσφέρει σημαντικές δυνατότητες στην επέκταση μαχητικής ικανότητας μιας μονάδας τόσο σε επιθετικές όσο και αμυντικές επιχειρήσεις, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την υποστήριξη επιμέρους αποστολών επιτήρησης – έγκαιρης προειδοποίησης – εκτίμησης αποτελεσμάτων ακόμη και συνδρομής σε επιχειρήσεις Έρευνας & Διάσωσης παρέχοντας εικόνα real time στο κέντρο συντονισμού – επιχειρήσεων του Τάγματος.
Οι δυνατότητες αυτές θεωρούνται σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι των επιχειρήσεων ενώ σχεδιάζεται η περαιτέρω επέκτασή τους με την είσοδο σε υπηρεσία του AH-64E Guardian –της προηγμένης έκδοσης του Apache– όπου το πλήρωμα θα έχει τη δυνατότητα αυτόνομου ελέγχου εξελιγμένων UAS τα οποία θα δρουν υποστηρικτικά σε ρόλο εντοπισμού – αναγνώρισης, με ικανότητα αυτόνομης προσβολής μεμονωμένων στόχων.
Σε ό,τι αφορά την ελληνική πραγματικότητα, η επαφή και η στενή συνεργασία των μονάδων επιθετικών ελικοπτέρων της 1ης ΤΑΞΑΣ έδωσε την ευκαιρία στο προσωπικό να έρθει σε επαφή με το μοντέλο κοινής λειτουργίας UAS – Apache Longbow στην ίδια μονάδα επί του πεδίου και τα πλεονεκτήματα που αυτό προσφέρει στη διεξαγωγή επιχειρήσεων.
Η εμπειρία αυτή θα πρέπει να αξιολογηθεί με σκοπό την επέκταση επιχειρησιακών ικανοτήτων ενός ΤΕΕΠ με ανάλογα συστήματα UAS στο εγγύς μέλλον, τα οποία ήδη υφίστανται στην μορφή του SPERWER αλλά σε επίπεδο υποστήριξης Σχηματισμού.
Η παραλαβή των OH-58D από την Αεροπορία Στρατού, θα αποτελέσει φυσικά ένα ιδιαίτερα σημαντικό εργαλείο ενίσχυσης ικανοτήτων αναγνώρισης, που άλλωστε λειτουργούσε για μεγάλο διάστημα στον Αμερικανικό Στρατό και είναι δοκιμασμένο σε πραγματικές επιχειρήσεις.
Όμως η απόκτηση των UAS σε επίπεδο Τάγματος είναι το επόμενο επιβεβλημένο βήμα που θα προσφέρει ακόμη μεγαλύτερες ικανότητες, οι οποίες είναι σήμερα άμεσα διαθέσιμες για επιτήρηση real time, συμπληρώνοντας το δίδυμο Apache – Kiowa και αυξάνοντας την μαχητική ικανότητα ενός ΤΕΕΠ σε επιχειρήσεις στην περιοχή της Θράκης και του Ανατολικού Αιγαίου.
Ανάπτυξη και αμερικανικών UAV τύπου RQ-7B Shadow στην Ελλάδα
