Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Πολύ νωρίς από την έναρξη των επιχειρήσεων του Ισραήλ εναντίον του Ιράν την πρώτη ημέρα της 13ης Ιουνίου, αποδεσμεύτηκε για δημοσιοποίηση υλικό της Mossad, που έδειχνε επιχειρησιακά στελέχη της εν δράσει εντός της εχθρικής χώρας. Συγκεκριμένα, σε ένα βίντεο μερικών δευτερολέπτων, διακρίνονται μέσα από το θερμικό κανάλι κάμερας, δύο στελέχη που ετοιμάζουν εξοπλισμό ελέγχου κάποιου οπλικού συστήματος που αποκρύπτεται κι εν συνεχεία πλάνα από προσβολές στόχων.
Το γιατί δημοσιοποιήθηκε το υλικό, ήταν εύκολα αντιληπτό: η επίδραση των εικόνων αυτών ήταν τόσο ισχυρή, αποκαλύπτοντας την έκταση της διεισδύσεως της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών στο Ιράν, ώστε να επιχειρούν ευχερώς πλησίον στρατιωτικών στόχων. Δεν ήταν μόνο ζήτημα εκτοξεύσεως του κύρους της Mossad αλλά όπως έδειξαν οι πληροφορίες από το Ιράν, στρατιωτικό προσωπικό αρνήθηκε λόγω φόβου, να επανδρώσει οπλικά συστήματα όπως μονάδες πυρός βαλλιστικών πυραύλων κ.λπ. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος στο στρατιωτικό προσωπικό, ήταν προφανώς επιδίωξη.
Στο βίντεο διακρίνονται δύο στελέχη, εκ των οποίων ο ένας φοράει ειδικό επενδύτη – κάλυμμα υποβαθμίσεως του θερμικού ίχνους ενώ ο άλλος φαίνεται να το έχει ακόμη τυλιγμένο γύρω από την μέση του. Αυτός δε, φοράει κράνος επί του οποίου είναι προσαρμοσμένη (πιθανώς μονόκυαλη) Διόπτρα Νυκτερινής Οράσεως (NVG).
Το τι ακριβώς εξοπλισμό χειρίζοντο οι άνδρες αυτοί, αποκαλύφθηκε μερικές ημέρες αργότερα σε φωτογραφικό υλικό ιρανικών μέσων που έδειχναν εγκαταλελειμμένα υλικά από τα στελέχη της Mossad. Από μία πρώτη αντιπαραβολή, μπορούμε να πούμε ότι η μορφολογία του εδάφους σε συνδυασμό με την βλάστηση, όπως εμφανίζονται στην λήψη του βίντεο και στις φωτογραφίες, ταιριάζουν. Δείχνουν να προέρχονται από το ίδιο σημείο – περιοχή. Τα ιρανικά μέσα έγραψαν ότι ο εγκαταλελειμμένος εξοπλισμός ανευρέθη στην Επαρχία Αλμπόρζ, η οποία κείται δυτικώς – βορειοδυτικώς της πρωτεύουσας Τεχεράνης.
Τί ακριβώς έδειξαν όμως οι φωτογραφίες;
Με απλά λόγια, τα στελέχη της Mossad είχαν εγκαταστήσει εκτοξευτές κατευθυνόμενων αντιαρματικών βλημάτων, με τα οποία άνοιξαν πυρ εξ αποστάσεως, μέσω διατάξεως τηλεχειρισμού που είχαν δημιουργήσει με δίκτυο υπολογιστών ενσύρματης τοπικής δικτυώσεως υπολογιστών (Ethernet). Δι’ αυτού του τρόπου, μειώθηκε ο χρόνος εκθέσεως και ο κίνδυνος για τα στελέχη της Mossad, τα οποία μπορούσαν να διαφύγουν ευχερέστερα, μειώνοντας δραστικώς τον χρόνο απαγκιστρώσεως – αποδεσμεύσεως από την αποστολή. Το υλικό που εγκαταλείφθηκε επί τόπου, δεν ενδιέφερε.
Όπως διέρρευσαν ισραηλινές πηγές, το προσωπικό της Mossad που εκτέλεσε την επιχείρηση, είχε υποβληθεί σε στρατιωτικού τύπου εκπαίδευση. Καθώς όλοι οι Ισραηλινοί υπηρετούν στρατιωτική θητεία, στην περίπτωση αυτή η επιπλέον εκπαίδευση σχετιζόταν με την ειδικότητα χειριστού αντιαρματικών όπλων συγκεκριμένων τύπων.
Τί είδους κατευθυνόμενα βλήματα χρησιμοποιήθηκαν;
Στην πανοραμική φωτογραφία που δημοσιοποίησαν ιρανικά μέσα, διακρίνεται σε πρώτο πλάνο κάνιστρο αντιαρματικού βλήματος με εκτοξευτή, που παραπέμπει στην οικογένεια Spike της Rafael. Διακρίνεται στο έδαφος εμπρός από το τρίποδο, η χαρακτηριστική “ροδέλα” ρυθμίσεως του εκτοξευτή. Επί του κάνιστρου, διακρίνεται σήμανση δύο λωρίδων καφέ αποχρώσεως. Η πιο πίσω λωρίδα, υποδηλώνει ότι το βλήμα φέρει πολεμικό κινητήρα πτήσεως και η δεύτερη, το είδος της πολεμικής κεφαλής, εν προκειμένω πολλαπλών χρήσεων. Η ύπαρξη αντιαρματικής (HEAT) πολεμικής κεφαλής υποδηλώνεται από κίτρινη ταινία. Αυτά τα δύο είδη πολεμικών κεφαλών φέρουν τα βλήματα Spike.
Προφανώς η φύση του στόχου, μη προστατευμένος, δεν απαιτούσε την χρήση βλημάτων με αντιαρματική κεφαλή, καθώς η επίτευξη διατρήσεως δεν ήταν πρωτεύουσας σημασίας. Όπως ελέχθη, αποστολή των στελεχών της Mossad με τα όπλα αυτά, ήταν μεταξύ άλλων η καταστροφή αντιαεροπορικών συστημάτων και μονάδων εκτοξεύσεως βαλλιστικών πυραύλων.
Ποιος τύπος Spike χρησιμοποιήθηκε;
Πέρα από την πανοραμική εικόνα, εμφανίστηκε και άλλη στην οποία διακρίνονται άλλοι δύο εκτοξευτές βλημάτων. Η διαφορά είναι ότι ενώ στην πρώτη φαίνεται αναπτυγμένο τρίποδο σε “ψηλή” θέση βολής, στην δεύτερη το τρίποδο είναι σε “χαμηλή” θέση. Μάλιστα το κάνιστρο του βλήματος στον έναν, είναι σπασμένο.
Η εικόνα από την προσβολή φορτηγού οχήματος με, κατά τα φαινόμενα, κεραία ραντάρ σε θέση πορείας, παραπέμπει ευθέως στον τύπο Spike LR. Η κατηγορία ταιριάζει με τις διαστάσεις που έχουν τα κάνιστρα των πυραύλων που διακρίνονται στις φωτογραφίες. Εξάλλου είναι μάλλον αναμενόμενο, ότι προτιμήθηκαν βλήματα εύκολα στην μεταφορά (14 κιλά) ενώ το βεληνεκές των 4.000 μέτρων προφανώς επαρκούσε.
Από την εικόνα προσβολής του στόχου, είναι εμφανές ότι δεν επρόκειτο για την βελτιωμένη έκδοση Spike LR2, με αυξημένο βεληνεκές 5.500 μέτρων. Προφανώς το μειωμένο βεληνεκές της αρχικής εκδόσεως κάλυπτε τις παραμέτρους της αποστολής. Πιθανώς μάλιστα υπήρχε σκοπιμότητα διαφυλάξεως της τεχνολογίας του LR2, σε περίπτωση αποκαλύψεως της αποστολής ή κάποιας ανωμαλίας, που θα έφερνε τα όπλα στην κατοχή των Ιρανών. Το LR2 χαρακτηρίζεται 5ης γενεάς, επειδή ενσωματώνει βελτιωμένο αισθητήρα και θερμικό σκοπευτικό με τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης, που επιλύει το πρόβλημα συγχύσεως στην διάκριση του στόχου υπό συγκεκριμένες συνθήκες περιβάλλοντος.
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι προς υπέρβαση του προβλήματος αυτονομίας στην λειτουργία του θερμικού σκοπευτικού του Spike LR (το LR2 έχει μεγαλύτερη) διακρίνεται επί τρίποδος προσαρμοσμένη κάμερα ελαφρού τύπου. Πρόκειται για σύνολο Raptor της ισραηλινής NextVision, με υπέρυθρη κάμερα και ηλεκτροπτική εστίαση x80.
Στο βίντεο, παρουσιάζονται επίσης πλάνα από την προσβολή μονάδος πυρός αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος, τύπου Sevom Khordad μάλλον. Στην περίπτωση αυτή, η εικόνα παραπέμπει σε συμβολογραφία από βλήμα Spike NLOS. Εάν ληφθεί υπ’ όψιν η αναφορά σε χρησιμοποίηση και οχημάτων από τα οποία εκτοξεύθηκαν βλήματα, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι υπήρξαν και τέτοιες αποστολές, που απαιτούσαν το μεγάλο βεληνεκές (32 χλμ.) του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος. Η εγκατάσταση του εκτοξευτού επί πολιτικού οχήματος, απαιτούσε προφανώς λεπτομερέστερο σχεδιασμό και αυξημένα μέτρα ασφαλείας.
Επιστρέφοντας στα πλάνα και τις φωτογραφίες από τα Spike LR, μπορούμε να σχολιάσουμε ότι στην πανοραμική φωτογραφία διακρίνονται σε μικρή απόσταση περίφραξη κι εγκαταστάσεις ενώ στο βάθος φαίνεται μία πόλη. Φυσικά οι στόχοι μπορεί να ήταν πίσω από τους λόφους που διακρίνονται. Όλα δείχνουν όμως ότι τα στελέχη της Mossad ήταν σε θέση να πλησιάσουν πολύ κοντά στο στρατόπεδο για να εγκαταστήσουν τα όπλα τους υπό την κάλυψη του σκότους κι απομακρύνθηκαν χωρίς να ενοχληθούν. Μπορούν να γίνουν πολλές παρατηρήσεις για τα μέτρα ασφαλείας, από πλευράς Ιρανών. Ακόμη και τα οπλικά συστήματα που προσβάλλονται, είναι εντελώς εκτεθειμένα υπαιθρίως, σε μια προσπάθεια ίσως για μείωση των χρόνων αντιδράσεως…
Γιατί όμως προτιμήθηκαν οι επιθέσεις με κατευθυνόμενα βλήματα και όχι με κάποιους δρόνους – FPV, αφού εξάλλου αναφέρθηκε ότι και τέτοιοι χρησιμοποιήθηκαν από τα στελέχη της Mossad; Στην προκειμένη περίπτωση, μπορούμε να υποθέσουμε ότι έπαιξε ρόλο το έδαφος. Φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες ότι το τοπίο είναι ορεινό. Όχι βεβαίως αλπικό. Η Επαρχία Αλμπόρζ είναι μια ορεινή περιοχή, που φιλοξενεί δύο γνωστά χιονοδρομικά κέντρα, σε Kορ (2.850 μέτρα) και Ντιζίν (3.600 μέτρα). Η κυριότερη πόλη Καράτζ εξάλλου, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.312 μέτρων. Το στρατόπεδο της φωτογραφίας πρέπει να βρισκόταν σε υψόμετρο άνω των 1.500 μέτρων. Για να υπάρχει ένα μέτρο συγκρίσεως, σημειώνουμε ότι η Αθήνα βρίσκεται στα 70 μέτρα από την επιφάνεια της θαλάσσης.
H χρήση δρόνων επιθέσεως και περιπλανόμενων πυρομαχικών επηρεάζεται δυσμενώς σε μεγάλα υψόμετρα, τόσο ως προς τις επιδόσεις όσο και ως προς τον έλεγχο, δεδομένου ότι η επικοινωνία βλήματος και σταθμού ελέγχου, μπορεί να εμποδίζεται από ορεινούς όγκους. Επομένως, η χρησιμοποίηση κατευθυνόμενων βλημάτων με οπτική ίνα, αν και υψηλότερου ρίσκου ως προς την λαθραία εισαγωγή στο Ιράν, ενδείκνυτο περισσότερο.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οι εξ αποστάσεως βολές κατευθυνόμενων αντιαρματικών βλημάτων και δρόνων επιθέσεως για προληπτική καταστολή αεράμυνας και προσβολή μονάδων πυρός βαλλιστικών πυραύλων που εξέρχονται προς ανάπτυξη από τα στρατόπεδά τους, συνιστά μία σοβαρή αλλαγή τακτικής που ανοίγει έναν νέο ορίζοντα, ιδίως στις μυστικές επιχειρήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών. Επιχειρήσεις οι οποίες ενώ σχεδιάζονται με μεθόδους και προσωπικό υπηρεσιών ασφαλείας, έχουν άμεσο τακτικό και επιχειρησιακό αντίκτυπο σε στρατιωτικό επίπεδο, επειδή προκαλούν στοχευμένες απώλειες στο δυναμικό του εχθρού.
Πλατφόρμες πυραύλων cruise και η επίθεση των Ουκρανών στα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά
