Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Με την συμπλήρωση 5 μηνών από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις συνεχίζονται, υποβάλλαμε μια σειρά ερωτήσεων σε έναν Έλληνα που πολεμάει με τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας. Ο “Περικλής”, όπως τον αποκαλούμε, μεταφέρει την εικόνα, σύμφωνα με την προσωπική του κρίση, τόσο για την γενικότερη πορεία του πολέμου όσο και για πιο εξειδικευμένα στρατιωτικά θέματα, που ενδιαφέρουν περισσότερο τον αναγνώστη με στρατιωτικό υπόβαθρο και δεν αναφέρονται από τα διάφορα μέσα.
Μετά από 5 μήνες πολέμου, κατά την κρίση σου, τί στόχους φαίνεται να είχαν και ποιους έχουν πετύχει οι Ρώσοι με την εισβολή; Πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους.
Οι πολιτικοί στόχοι των Ρώσων ήταν διακηρυγμένοι. Τόσο πριν τον πόλεμο με τα διάφορα άρθρα του Πούτιν που έχτιζε κλίμα, όσο και με την έναρξη του πολέμου, με τις απαιτήσεις τους την πρώτη μέρα για συνθηκολόγηση και τις ομιλίες στην Δούμα. Το να λέμε ότι δεν «ξέρουμε τους στόχους τους» λόγω προσωπικών συμπαθειών προς την Ρωσία, είναι στρουθοκαμηλισμός.
Οι πολιτικοί στόχοι λοιπόν ήταν η αποστρατιωτικοποίηση της χώρας, κυριολεκτικά (με οροφή στρατού, απαγόρευση βαρέων τύπων πυροβολικού, έγκριση της ρωσικής κυβερνήσεως για ασκήσεις με ξένες χώρες κ.λπ.) η δήθεν «αποναζιστικοποιήση», δηλαδή η σύλληψη και φυλάκιση όσων έκριναν οι Ρώσοι ως υπεύθυνους του Μάινταν, η με λίγα λόγια δηλαδή επιστροφή της εξουσίας στα χέρια των Ανατολικο-Ουκρανών, καθώς και εδαφικές προσαρτήσεις στην Ρωσία. Αυτές μάλιστα ήταν οι απαιτήσεις στην συνθήκη ειρήνης, ανεχόμενοι την τωρινή κυβέρνηση. Αυτοί θεωρούσαν ότι θα εγκαθιστούσαν τελείως δική τους κυβέρνηση γιατί θα την κοπανούσαν οι τωρινοί. Στην ουσία ήθελαν να ενώσουν τα τρία κράτη των Ρως σε ένα. Στο ιδανικό σενάριο γι’ αυτούς, θα αναλάμβανε νέα κυβέρνηση η οποία θα «αναγνώριζε την πραγματικότητα στο έδαφος» και θα έδινε στους Ρώσους το Ντονμπάς και χερσαίο διάδρομο με την Κριμαία. Είναι προφανές πιστεύω, ότι οι πολιτικοί στόχοι έχουν αποτύχει.
Τώρα, οι στρατιωτικοί στόχοι, ήταν πάλι συγκεκριμένοι: κατάληψη της πρωτεύουσας του αντιπάλου και περικύκλωση τη Στρατιάς του Ντονμπάς εκμηδενίζοντας έτσι την δυνατότητα του εχθρού να διεξάγει πόλεμο. Είναι επίσης προφανές ότι ούτε αυτό έγινε και δεν θα γίνει. Προσπάθησαν και απέτυχαν και στα δύο. Τώρα, προς τιμήν τους, όταν αντιλήφθηκαν ότι έχουν κανονικό πόλεμο στα χέρια τους, ανασυγκροτήθηκαν και επικεντρώθηκαν μόνο στο Ντονμπάς το οποίο είναι εφικτό στρατιωτικά για αυτούς. Ίδωμεν. Αλλά σίγουρα δεν ήταν το Ντονμπάς ο στόχος του πολέμου.
Τελικά σε τί βαθμό έχουν πρόβλημα οι Ρώσοι στην αναπλήρωση των απωλειών και την “αναγέννηση” δυνάμεων; Μήπως είναι υπερβολικές οι αναφορές Δυτικών;
Έχουν χρόνια έλλειψη πεζικού οι Ρώσοι. Πράγματι έχουν πρόβλημα στην αναπλήρωση απωλειών, κυρίως από “500άρηδες” (κωδικός για απώλειες λόγω ηθικού), αυτούς που αρνούνται δηλαδή να πάνε ξανά στο μέτωπο ή γενικά να πάνε στην Ουκρανία. Ήδη από αρχές Ιούλιου η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση διέταξε να σχηματίσει κάθε μια περιοχή, εκ των 85 της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ένα τάγμα εθελοντών για να σταλεί στο μέτωπο. Η έλλειψη ανδρών είναι που τους ανάγκασε να έχουν δευτεροκλασάτες μονάδες στο Χάρκοβο και γι’ αυτό οι Ουκρανοί τους πετάξαν πίσω.
Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όσο λένε τα δυτικά ΜΜΕ, και όχι «οι Δυτικοί», αλλά δεν είναι καλά γι’ αυτούς. Δεν μπορούν να προκαλέσουν ρήγματα στην άμυνα των Ουκρανών, τα οποία να εκμεταλλευτούν, και φυσικά ούτε λαβίδες και περικύκλωση δυνάμεων. Απλά, με τεράστιο όγκο πυρός, σιγά σιγά πιέζουν τους Ουκρανούς προς τα πίσω και στέλνουν μικρά τμήματα κρούσεως να ελέγξουν σημεία της άμυνας, μετά τα μπαράζ πυροβολικού. Αν αποκρουστεί το τμήμα, ξανά μπαράζ. Αυτή η τακτική δουλεύει στα μικρά οχυρωμένα χωριά όπως το Πέσκι αυτές τις ημέρες, ή σε προάστια του Ντονέσκ όπως η Μαρίνκα, ίσως ακόμα και σε κωμοπόλεις όπως το Μπαχμούτ, αλλά δεν ξέρω αν είναι εφικτό σε κανονικές πόλεις όπως το Κράματορσκ. Και στο Σεβεροντονέτσκ έτσι κάνανε οι Ρώσοι, και οι Ουκρανοί τους αφήσαν σκοπίμως να μπούνε στην πόλη, μέχρι το κέντρο, τους τραβήξαν μέσα και τότε τους χτυπήσαν με συγκεντρωμένο πυροβολικό. Και μετά εξελίχθηκε η μάχη σε οδομαχίες. Γι’ αυτό λέω ότι στα χωριά πιάνει αυτό, σε πόλεις όμως;
Οι Ουκρανοί, πώς αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα προσωπικού;
Με επιστράτευση και εκπαίδευση ανδρών σε άλλες χώρες. Έχουμε πολύ ταχύτερη αναγέννηση δυνάμεων από τους Ρώσους.
Πώς κρίνεις την απόδοση των Εδαφικών Δυνάμεων Άμυνας (Territorial) των Ουκρανών;
Κοίτα είναι πολύπλοκο το θέμα. Στα χαρτιά οι Territorial είναι μόνο για να κρατάνε έδαφος, κακής ποιότητος μονάδες. Αλλά στην πράξη έχουν καλύτερης ποιότητος προσωπικό από τις μονάδες ελιγμού γιατί είναι εθελοντές όλοι, ενώ των άλλων είναι επίστρατοι, με το κλασικό look του μίζερου κληρωτού που έχει και ο ΕΣ. Από την άλλη βέβαια, έχουν χειρότερο επίπεδο εκπαίδευσης, στα χαρτιά πάλι. Το θέμα είναι ότι επειδή πρώτα απ’ όλα είναι εθελοντές και κανονικοί άνθρωποι, όχι μίζεροι επίστρατοι ή “καραβανάδες” (με την κακή έννοια του όρου, του μόνιμου που απλά ξέρει να ελέγχει τα κουρέματα των στρατιωτών και να τους βάζει για αγγαρείες, χωρίς επαγγελματική κατάρτιση) έχουν πιο πολλές δυνατότητες ως προσωπικό. Όλος ο βαρύς οπλισμός βέβαια, πάει στις μονάδες ελιγμού, οπότε οι Territorial έχουν μικρότερες δυνατότητες, ως μονάδες. Αλλά κοίτα, είναι νομική η διάκριση πολλές φορές. Δηλαδή το Αζόφ Δνίπρο, η καλύτερη μονάδα όλων των Αζόφ, είναι Territorial, διότι ήταν και είναι η βασική νομική ομπρέλα που χρησιμοποιούν για να φτιάξουν νέες μονάδες οι εθελοντές. Γενικά είναι καλός θεσμός, αλλά δεν είχε γίνει σωστή προεργασία εν καιρώ ειρήνης. Ήταν μόνο στα χαρτιά οι Territorial, η εκπαίδευσή τους δεν γινόταν όπως έπρεπε, είναι από αυτά που ασκείται κριτική στην κυβέρνηση.
Τελικά οι ξένοι που έχουν έλθει για βοήθεια στην Ουκρανία, αποδίδουν ή ήταν υπερτιμημένες οι προσδοκίες;
Τί προσδοκίες να υπάρχουν από εθελοντές;
Πού βρίσκεται γενικά η προσπάθεια των Ρώσων ως προς την κατάληψη του Ντονμπάς; Μια συνολική αποτίμηση μέχρι τώρα;
Από τον Απρίλιο που ξεκίνησε ο αγώνας για το Ντονμπάς, δεν έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα. Καθυστέρησαν στο Σεβεροντονέσκ πέφτοντας στην παγίδα των Ουκρανών, ολοκλήρωσαν το τυπικό της καταλήψεως της καταδικασμένης Μαριουπόλεως, κατέλαβαν το Λουσυτσάνκ (εκεί κάναν μια αξιοπρεπή επιτυχία σπάζοντας την άμυνα των Ουκρανών στη Μύρνα Ντολίνα, εξαναγκάζοντας τους Ουκρανούς σε πρόωρη σύμπτυξη από το Ζολότε και τελικά σε σύμπτυξη από το Λουσυτσάνκ) αλλά μέχρι εκεί. Αυτά τα μέρη συνορεύουν κυριολεκτικά με την Ρωσία, δεν ετίθετο θέμα ποτέ να κρατηθεί άμυνα μέχρις εσχάτων, όπως θεωρώ θα γίνει στο Κράματορσκ αν ποτέ φτάσουν εκεί οι Ρώσοι. Δηλαδή τώρα πολεμάνε στα προάστια του Ντονέσκ, της πόλης του Ντονέσκ. Το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι ότι δεν πάνε καλά.
Την στιγμή που μιλάμε πολιορκούν το Πέσκι, ένα χωριό κοντά στο αεροδρόμιο του Ντονέσκ, και την Μαρίνκα, ένα προάστιο του Ντονέσκ. Δόθηκε προτεραιότητα σε αυτά τα δύο μέρη από τον υπουργό Αμύνης της Ρωσίας πριν ένα μήνα, γιατί από αυτά χτυπούσαμε την ίδια την πόλη του Ντονέσκ.
Η κατάληψη εδαφών από τους Ρώσους, έστω και αργά, πόσο ανταποκρίνεται στην τακτική των Ουκρανών να καθυστερήσουν, ματώνοντας όσο μπορούν τον επιτιθέμενο και κερδίζοντας χρόνο; Μήπως αυτό είναι απλώς “σύνθημα” για να δικαιολογηθεί η αδυναμία αποτελεσματικότερης προβολής άμυνας;
Η εφεδρεία που σχηματίζεται τόσο καιρό από τους Ουκρανούς, δεν έχει εμπλακεί ακόμα μαζικά. Υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν για Χερσώνα. Αλλα οι Ρώσοι έχουν μεγάλη υπεροχή σε τεχνικά μέσα. Πυροβολικό, drones, ραντάρ, Α/Α, άρματα κ.λπ. Δηλαδή η άμυνα κερδίζεται στην τελική της φάση με αντεπίθεση, οπότε για να πεις ότι κέρδισες τον αντίπαλο κανονικά στο Ντονμπάς, πρέπει να αντεπιτεθείς. Δεν βλέπω να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο εκεί, οπότε ναι, επιβραδυντικός αγώνας μέχρι την γραμμή Κράματορσκ – Σλαβιάνσκ μέχρι να έλθει κι άλλος οπλισμός από την Δύση, και αν έχουν λήξει οι επιχειρήσεις προς Χερσώνα μέχρι τότε, ίσως γίνει μεταφορά των εφεδρειών στο Κράματορσκ για την τελική μάχη, το “showdown”. Εκτός και αν προτιμηθεί η επίθεση προς Ζαπορίζια, που εκεί ακόμα και τώρα είναι αδύναμοι οι Ρώσοι, ίσως δούμε καμμιά επιχειρησιακή έκπληξη και αντί για Χερσώνα πάμε Ζαπορίζια. Αλλά ξέροντας τους δύο λαούς, θα στοιχημάτιζα ότι δεν θα δούμε τέτοια έκπληξη.
Το ρωσικό Πυροβολικό εξακολουθεί να αποδίδει όπως πριν;
Καλύτερα από πριν. Όσο περνάει ο καιρός θα καλυτερεύουν. Θα έρχονται περισσότερα drone, ραντάρ αντιπυροβολικού κ.λπ. Αλλά γενικά πάσχουν στο πεζικό. Αν το πεζικό δεν κάνει κλήση πυρών, τότε το πυροβολικό πού ρίχνει όταν υποστηρίζει την επίθεση του πεζικού; Καταλήγεις να κάνεις το αντίθετο, δηλαδή το πυροβολικό να δρα και το πεζικό να “υποστηρίζει” το πυρ του πυροβολικού με μικρές κρούσεις, αυτό που γίνεται τώρα δηλαδή όπως σου περιέγραψα στην αρχή.
Το Πυροβολικό Μάχης των Ουκρανών, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει; Να περιορίσει την δράση του;
Υστερούμε σε αριθμούς. Όταν κάποιος έχει 20 πυροβολαρχίες και εσύ 8, τότε άνετα βάζει 8 δικές του σε καθήκοντα αντιπυροβολικού και έχει 12 να υποστηρίζουν το πεζικό, ή στην περίπτωση των Ρώσων να κάνουν την κρούση. Ενώ εσύ από τις 8 σου, βάζεις 2 σε αντιπυροβολικό και τις 6 να υποστηρίζουν τα τμήματά σου. Ή βάζεις και τις 8 σε διπλά καθήκοντα. Όσο καλύτερο και να είναι το δικό σου Πυροβολικό, λόγω δυτικής τεχνολογίας ή καλύτερη εκπαίδευση των πληρωμάτων (όχι τόσο καλύτερη από τον αντίπαλο φυσικά) αναγκάζεσαι να το διασπείρεις, να αλλάζει θέση μετά από κάθε βολή, οπότε μειώνεις την αποτελεσματικότητά σου.
Πώς κρίνεις την επίδραση των HIMARS και MLRS στον πρώτο μήνα επιχειρησιακής δράσης;
Έδωσε στους Ουκρανούς τη δυνατότητα να καταφέρνουν επιχειρησιακά πλήγματα στον αντίπαλο. Αποθήκες πυρομαχικών, στρατώνες, καύσιμα κ.λπ. Δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα πριν. Γι’ αυτό και κλαίγονται οι Ρώσοι («Μα να μας χτυπάνε πίσω;»). Το πρόβλημα είναι κατ’ εμέ, πώς θα χρησιμοποιήσουν το όπλο αυτό τακτικά οι Ουκρανοί. Δηλαδή να χτυπήσουν εχθρικό πυροβολικό ή να υποστηρίξουν μια επίθεση. Θα το δούμε στους επομένους μήνες.
Ρωσική Αεροπορία “υπάρχει”;
Οι περισσότεροι πολίτες που παρακολουθούν την κατάσταση, και δυστυχώς και οι λαλίστατοι απόστρατοί μας, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα, στο τελείως αυθαίρετο συμπέρασμα, ότι οι Ρώσοι δεν χρησιμοποιούν την αεροπορία τους διότι δεν θέλουν να πλήξουν πολύ τον αντίπαλο για λογούς ανθρωπιστικούς. Ή ακόμα, διάβασα κάπου ότι δεν την βγάζουν έξω, διότι δεν την χρειάζονται. Δηλαδή αν είναι δυνατόν! Φυσικά και την χρησιμοποιούν, κάνουν 300-400 εξόδους την ημέρα. Τα στρατηγικά τους βομβαρδιστικά ρίχνουν από την Κασπία σχεδόν κάθε μέρα. Αν θυμάσαι σε πόντκαστ που κάναμε πριν τον πόλεμο, είχα πει ότι δεν θα κερδίσουν αεροπορική υπεροχή οι Ρώσοι, σε περίπτωση πολέμου, λόγω κακής αεροπορίας τους και ύπαρξης δικής μας αεράμυνας.
Με λίγα λόγια, την χρησιμοποιούν την αεροπορία τους. Απλά η Ρωσική Αεροπορία είναι κακή. Τώρα μαθαίνουν πώς η αεροπορία μπορεί να υποστηρίζει τα στρατεύματα εδάφους κατά την επίθεση. Όταν λέμε τώρα, εννοούμε κυριολεκτικά τώρα. Πριν δυο μήνες αρχίσαν να εφαρμόζουν κάτι τέτοιο εμβρυακά. Μέχρι τώρα, απλά πετούσαν μέχρι το ΠΟΤ το δικό τους, ποτέ πάνω από τις γραμμές τις δίκες μας, και ρίχναν με τις ρουκέτες στα τυφλά. Έτσι δεν καταστρέφεις το εχθρικό πυροβολικό ή τα ραντάρ του. Γι’ αυτό και αναγκάζονται να χρησιμοποιούν τους πυραύλους τους βαλλιστικούς ως επιχειρησιακή υποστήριξη, στη θέση της αεροπορίας. Όταν ο μέσος Ρώσος πιλότος έχει 40 ώρες πτήσεως το χρόνο στα χαρτιά, ενώ ο μέσος ΝΑΤΟϊκός έχει 130 πραγματικές, καταλαβαίνεις.
Κρίνεις ικανοποιητική την στρατιωτική συνδρομή της Δύσης μέχρι τώρα;
Όχι, καθόλου. Κοίτα, κάνεις δεν περιμένει από τους Γάλλους και τους Ιταλούς και τους κομπάρσους τους Γερμανούς, να βοηθήσουν σοβαρά. Συμβολική βοήθεια, δίνουν αυτοί. Αλλά περιμένει από τις ΗΠΑ. Δεν είναι δυνατόν οι Αμερικανοί να έχουν στείλει όλο και όλο μέχρι τώρα, επί παραδείγματι, 200 Μ113 και 126 Μ777. Δηλαδή, αν για να νικήσεις τον Ρωσικό Στρατό χρειάζεσαι 126 ρυμουλκούμενα πυροβόλα, φορητά Α/Α και Α-Τ και 12 HIMARS, ε τότε ας το κλείσουν το μαγαζί οι Ρώσοι να γίνουν Ελβετία. Εκτός και αν δεν έχεις σκοπό να νικήσεις το Ρωσικό Στρατό…
Μιλάμε για πόλεμο, όπου η κάθε πλευρά έχει εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες και ειδικά η μία πάνω από 1.000 σωλήνες πυροβόλων και ρουκετοβόλα. Δηλαδή αν στέλναν 600 Μ113 αναβαθμισμένα με οπλισμό και θωράκιση, θα θεωρείτο πρόκληση και κλιμάκωση; Ή αν έστειλαν 50 αυτοκινούμενα πυροβόλα Paladin από τα 1.000 που έχουν; Ακόμα δεν έχουν στείλει Α/Α συστήματα. Ο κόσμος νομίζει ότι η Δύση εξοπλίζει την Ουκρανία αλλά δεν την εξοπλίζει σοβαρά.
Κατά την κρίση σου, τί σειρά προτεραιότητας δίνεις στην ροή οπλικών συστημάτων από την Δύση; Τι χρειάζονται με ιεράρχηση οι Ουκρανοί;
Κατ’ εμέ η Αεράμυνα είναι το σημαντικότερο. Λόγω των πυραύλων των Ρώσων. Αυτοί είναι που τους κρατάνε στο παιχνίδι και προκαλούν απώλειες σε υλικά και μέσα, όχι ο μέτριος στρατός ξηράς τους και η “ανύπαρκτη” αεροπορία τους. Οι πύραυλοι, όπως είπα, έχουν υποκαταστήσει την αεροπορική ισχύ για τους Ρώσους και χρησιμοποιούνται για επιχειρησιακούς στόχους.
Ακολουθεί το Πυροβολικό, τόσο σε πυροβόλα όσο και σε ραντάρ, drone και αντίμετρα για αυτά και πυρομαχικά για τα πυροβόλα, διαφόρων τύπων.
Τρίτο σε προτεραιότητα, είναι τα Τεθωρακισμένα.
Ως τέταρτο θα έβαζα τα τυφέκια και πυρομαχικά γι’ αυτά, μια και τελειώνει το 5,45 αλλά δεν το θεωρώ καν επιβάρυνση για μια χώρα να παράξει και να πωλήσει σφαίρες 5,56 και τυφέκια τέτοιου διαμετρήματος.
Αυτά που έχουν ακουστεί για αεροπλάνα και επιθετικά ελικόπτερα, τα θεωρώ ανεδαφικά. Δηλαδή θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα η Ουκρανική Αεροπορία από την Ρωσική;
Τελικά αν το Πυροβολικό αναδεικνύεται σε αυτόν τον πόλεμο ως το Όπλο υψηλής επιδράσεως, πού είναι τα Τεθωρακισμένα; Το άρμα μάχης; Τι ρόλο διαδραματίζουν;
Κοίτα Σάββα, ο πόλεμος διεξάγεται από συνδυασμένα Όπλα. Τώρα οι Ρώσοι, σύμφωνοι, δρουν σχεδόν μόνο με Πυροβολικό και τα αλλά Όπλα υποστηρίζουν. Αλλά ειδικά στο ανοιχτό πεδίο, στη στέπα της νοτίου Ουκρανίας, τα άρματα είναι που θα πρέπει να δράσουν. Το Πυροβολικό δεν είναι όπλο αγώνα εκ του σύνεγγυς. Το Πεζικό, εδώ πάντα συνοδεύεται από άρματα, τόσο στις μικρές κρούσεις επιπέδου διμοιρίας που κάνει, όσο και στις ενέργειες ταξιαρχιών. Το ισχυρότερο αμυντικό όπλο να ξέρεις, είναι το άρμα σε θέση κάλυψης σκάφους.
Μιλάς για τεράστια διασπορά των αρμάτων. Δηλαδή Ρώσοι και Ουκρανοί δεν ενεργούν με συγκεντρωτική χρήση Τεθωρακισμένων κι εκτέλεση ελιγμών. Πως εξηγείται αυτό;
Και οι δύο στρατοί είναι ανίκανοι για ελιγμούς. Κακή κατάρτιση ειδικά στα μικρότερα κλιμάκια. Δεν είναι εύκολο πράγμα οι επιθετικοί ελιγμοί.
Γιατί το Κίεβο προχωρά σε απόσυρση του πληθυσμού από το Ντονμπάς;
Αφενός, πραγματικά έχουν καταστραφεί οι υποδομές. Δεν υπάρχει ρεύμα και αέριο. Σε 1,5 μήνα εδώ, πιάνει κρύο. Τί θα κάνει ο πληθυσμός; Έχει 54.000 παιδιά στο Ντονμπάς. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη προς τους πολίτες της και τους λέει φύγετε γιατί δεν μπορώ να προσφέρω βασικές υποδομές. Αφετέρου, οι άμαχοι είναι βάρος για τον αμυνόμενο. Στο Λουσυτσάνκ που παρέμενε ο κόσμος χωρίς ρεύμα και ύδρευση, το ένα μέρος που είχαν για να πηγαίνουν να παίρνουν νερό το χτυπήσαν σε κάποια στιγμή οι Ρώσοι, σκότωσαν και 5-6 αμάχους. Δηλαδή θα πρέπει ο αμυνόμενος να προστατεύει και τους πολίτες, είναι βάρη αυτά. Δεν τίθεται θέμα απομάκρυνσης του πληθυσμού γιατί «υποδέχονται με λουλούδια τους Ρώσους», μια και όποιος θέλει να μείνει, μένει. Υπογράφει μια υπεύθυνη δήλωση ότι μένει με προσωπική ευθύνη του. Αυτό είναι δείγμα, όχι ότι εγκαταλείπει το Ντονμπάς η κυβέρνηση, όπως διαλαλούν κάποιοι που έχουν χάσει το μέτρο πλέον στο διαδίκτυο, αλλά το ακριβώς αντίθετο, ότι έχει σκοπό να πολεμήσει, είναι προετοιμασία για άμυνα.
Πώς ερμηνεύεις τις ρωσικές εξαγγελίες για επέκταση των ΑΝΣΚ και σε Χερσώνα – Ζαπορίζια;
Μια προσπάθεια να δώσει νομιμοποίηση στο “κοινό” τους ανά την Ευρώπη, για τον λόγο που θέλουν να κάτσουν στη νότιο Ουκρανία, ενώ έλεγαν μόνο για το Ντονμπάς. Τρίχες δηλαδή, μια και στα εδάφη αυτά επιτέθηκαν από τις 24 Φεβρουαρίου. Πρακτικό αποτέλεσμα δεν θα έχουν κανένα, οι εξαγγελίες αυτές.
Στο μέτωπο της Χερσώνας, ποια η γενική κατάσταση;
Πιέζουμε συνέχεια. Έχουμε την υπεροχή εκεί, το 50% των δυτικών πυροβόλων πάει εκεί.
Σε τί βαθμό ισχύουν οι αναφορές για επιτυχίες των Ουκρανών στο μέτωπο της Χερσώνας;
Έχουμε ένα καλό προγεφύρωμα στον Ίνγκουλετς (παραπόταμος του Δνειπέρου ποταμού), το οποίο επεκτείνουμε συνέχεια. Είναι δυο χωριά εκεί, Λόζοβε και Αντριίβκα, τα οποία όχι μόνο τα κρατήσαμε παρά τις ρωσικές αντεπιθέσεις αλλά όπως είπα, επεκτείναμε και το προγεφύρωμα. Το αρχικό προγεφύρωμα είχε γίνει αρχές Ιουνίου αν θυμάμαι καλά, με διάβαση του ποταμού από το πεζικό (Territorial) μπαίνοντας μέχρι την μέση στο νερό και καταλαμβάνοντας έναν οικισμό στην άλλη όχθη, και ταυτόχρονη κρούση των Πεζοναυτών με Τεθωρακισμένα σε σημείο πιο βόρεια, με ταυτόχρονη κάλυψη Πυροβολικού. Από τις τέσσερις κατευθύνσεις που επιχειρήθηκε η δημιουργία προγεφυρώματος, οι τρεις απέτυχαν. Πλέον όμως το έχουμε και πήραμε τα προαναφερθέντα χωριά πριν δύο βδομάδες εξασφαλίζοντας το προγεφύρωμα.
Με αυτά, μπορούμε να πούμε ότι η μεγάλη αντεπίθεση των Ουκρανών έχει ξεκινήσει ή αργεί ακόμη;
Κοίτα, αυτά έχουν παρερμηνευτεί. Έναρξη επιχειρήσεων έχει γίνει. Όχι η Κύρια Προσπάθεια. Γι’ αυτό αρχίσαν τα HIMARS να δρουν νότια, επεκτάθηκε το προγεφύρωμα κ.λπ. Πλέον, μπορούμε να πούμε ότι οι Ουκρανοί επιτίθενται προς Χερσώνα, ναι. Προχθές, επισήμως, ανακοινώθηκε ότι απελευθερώθηκαν άλλοι 7 οικισμοί. Έχουμε πλέον αρχίσει και πιάνουμε αιχμάλωτους. Με λίγα λόγια, έχουμε επιθετικό mode εκεί, ενώ πριν ήμασταν σε στατική άμυνα. Θα ξαφνιαστώ εάν η Χερσώνα πέσει πριν τον χειμώνα. Θεωρώ ρεαλιστικότερο να πάμε προς Νόβα Καχόβκα.
Ποια η γνώμη σου για την στρατηγική των δύο πλευρών;
Και οι δυο πλευρές κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν. Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τα τεχνικά τους μέσα στα οποία έχουν μεγάλη υπεροχή, αποφεύγοντας επιθέσεις με το παντελώς αναξιόπιστο πεζικό τους, και αυτό οδηγεί φυσικά σε πολύ αργή πρόοδο. Οι Ουκρανοί, χρησιμοποιώντας τις οχυρώσεις που είχαν φτιάξει στο Ντονμπάς από το καιρό της ειρήνης επιβραδύνουν τον αντίπαλο, μέχρι να συγκεντρώσουν εφεδρείες να αντεπιτεθούν. Το ότι αποφασίστηκε να γίνει επίθεση προς Χερσώνα αντί να ισορροπηθεί το μέτωπο στο Ντονμπάς, είναι απόφαση με πολιτικά κριτήρια και στόχους, και συμφωνώ με αυτήν.
Κοίτα, εγώ θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του αντιπάλου δεν είναι τα τεχνικά μέσα του, αλλά η ανωτερότητα του στρατιωτικού του οργανισμού. Τί εννοώ; Ότι στο τέλος της ημέρας θα βρεθούν και 20 δικοί τους που ξέρουν να κάνουν την δουλειά και θα αναλάβουν. Εννοώ συνταγματάρχες και ταξίαρχοι, όχι λοχίες. Ενώ εμείς, παρότι ο μέσος στρατιώτης ήταν και είναι καλυτέρα προετοιμασμένος από τον Ρώσο, δεν έχουμε αντίστοιχο στρατιωτικό οργανισμό και πάντα οι αναλαμβάνοντες διοίκηση είναι ιδίου χαμηλού επιπέδου και θα κάνουν τα ίδια λάθη. Δηλαδή μπορεί η Ρωσία να παράξει και έναν Μπρουσίλοφ ενώ εμείς όχι. Αν κάνουν μια παύση οι Ρώσοι και μετά από κανα 3μηνο εμφανιστεί μια αεροπορία τους πολύ επιθετική και ενεργή ή δύο ταξιαρχίες που κάνουν ελιγμούς, δεν θα με εξέπληττε. Οι «πολίτες – οπλίτες» και η Παλλαϊκή Άμυνα, έχουν όρια. Οι επιθέσεις που γίνονται τώρα προς Αβντιίκα, Μαρίνκα και Πέσκι, εξυπηρετούν ρωσικούς πολιτικούς στόχους και όχι στρατιωτικούς – να σταματήσουμε να βομβαρδίζουμε το Ντονέσκ, τον διακηρυγμένο στόχο των Ρώσων. Πώς θα φαινόταν, αν απλά αγνοούσαν τους βομβαρδισμούς του Ντονέσκ και επικεντρώνονταν στο Μπαχμούτ ή να προστατέψουν την Χερσώνα; Ξέρεις, αυτό πιστεύω το κάναμε επίτηδες. Χτυπούσαμε το Ντονέσκ για να τους αναγκάσουμε να στρέψουν δυνάμεις προς Αβντιίκα και Πέσκι, που ήταν πάρα πολύ καλά οχυρωμένες. Όπως προείπα, θεωρώ ότι βραχυχρόνια το πλεονέκτημα το είχαμε εμείς, λόγω εμπειρίας από τον πρώτο πόλεμο (πάει πέρασε) ενώ μεσοπρόθεσμα αυτοί και μακροπρόθεσμα (αν στείλει κανονική βοήθεια η Δύση) εμείς.
Άρα με αυτούς τους ρυθμούς, θα τραβήξει πολύ ακόμη ο πόλεμος;
Εξαρτάται από την Δύση βασικά. Με βάση τον σημερινό ρυθμό βοήθειας προς την Ουκρανία, θα πάρει καιρό, ναι. Αν αποφασίσουν είτε να στείλουν σοβαρή βοήθεια, είτε να την κόψουν τελείως, τότε το πράγμα θα λήξει σε 3 μήνες. Αλλά η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε πρόγραμμα εκπαιδεύσεως 10.000 ανδρών, μεταξύ αυτών και υπαξιωματικών. Τα κακά νέα για τον Πούτιν, είναι ότι δεν σκοπεύουν οι Ουκρανοί να σταματήσουν να πολεμάνε.
Εύχομαι καλή δύναμη και με την νίκη!
