Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Κύπρο, τελετή ονοματοδοσίας κεντρικής οδού της κοινότητας Μαθιάτη, προς τιμήν του ηρωικώς πεσόντος στις μάχες της Τηλλυρίας, τον Αύγουστο του 1964, Υποστρατήγου Νικολάου Παπαγεωργίου. Στον επιμνημόσυνο λόγο που εκφώνησε ο υπουργός Αμύνης Μιχάλης Γεωργάλλας, ανέφερε ότι η ονοματοδοσία, θα συμβολίζει την αιώνια εκτίμηση του Κυπριακού Ελληνισμού στο πρόσωπο του πεσόντος και θα αποτελεί παντοτινό μάρτυρωα των ηρωικών του πράξεων, κατά την μάχη της Τηλλυρίας.
Στο τεύχος 51 (Σεπτέμβριος 2022) του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ, περιλάβαμε άρθρο για τον Υπολοχαγό (ΠΖ) Νικόλαο Παπαγεωργίου που έπεσε μαχόμενος στις 7 Αυγούστου 1964, ηγούμενος του 3ου Λόχου Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών. Στο άρθρο, που φιλοξενούσε σχετική φωτογραφία, γράψαμε: «Ο Υπολοχαγός (ΠΖ) Νικόλαος Παπαγεωργίου δεν τιμήθηκε όπως έπρεπε από τις Δυνάμεις Καταδρομών. Προτομή του στήθηκε σε απομακρυσμένο από βλέμματα σημείο, σε χώρους εκπαιδεύσεως του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ) στην περιοχή Κανδήλι. Αυτό έγινε προφανώς, επειδή την εποχή που έπεσε ο αξιωματικός, επισήμως δεν υπήρχε άλλη παρουσία ελληνικών μονάδων πλην της ΕΛΔΥΚ, στην Κύπρο και οι αρμόδιοι προτίμησαν μια πιο διακριτική τοποθεσία για να στηθεί η προτομή. Το αποτέλεσμα όμως είναι ο Παπαγεωργίου να παραμένει σήμερα εντελώς ξεχασμένος και είναι ζήτημα εάν έχει κατατεθεί ποτέ τιμητικό στεφάνι στην προτομή του. Καθώς κατά την διάρκεια της στρατιωτικής μας θητείας δεν είχε τύχει να εκτελέσουμε υπηρεσία στο Κανδήλι, την προτομή εντοπίσαμε τυχαίως κατά την διάρκεια προσκλήσεως μετεκπαιδεύσεως το 2000 και την φωτογραφίσαμε. Είναι καιρός νομίζουμε, να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι και η προτομή του Παπαγεωργίου να μεταφερθεί εντός του Στρατοπέδου Υποστρατήγου Ανδρέα Καλίνσκη, σε κεντρική θέση, για να την αντικρύζουν όλοι οι νέοι καταδρομείς και να εμπνέονται από την θυσία του».
Ο Παπαγεωργίου, της Τάξεως 1957 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1935 στο χωριό Ζωριάνο Δωρίδος, του Νομού Φωκίδος. Ήταν το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής Παπαγεωργίου. Γαλουχήθηκε με έντονο πατριωτικό αίσθημα προσφοράς από τον πατέρα του, που ήταν δάσκαλος και είχε υπηρετήσει ως έφεδρος αξιωματικός, από την εποχή του Ελληνοβουλγαρικού Πολέμου το 1913, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Μικρασιατική Εκστρατεία, όπου τραυματίσθηκε βαριά στο χέρι, και με τον βαθμό του εφέδρου λοχαγού στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Ο Παπαγεωργίου εισήχθη στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στις 22 Σεπτεμβρίου 1954 από την οποία αποφοίτησε στις 27 Ιουλίου 1957 ως ανθυπολοχαγός Πεζικού. Ήταν προσωπική του επιλογή, καθώς θεωρούσε το Πεζικό τον “βασιλιά” των Όπλων και στην συνέχεια δήλωσε εθελοντικώς κι εντάχθηκε στις Δυνάμεις Καταδρομών.
Καθώς από το 1963 η κατάσταση στην Κύπρο εκτραχύνθηκε κι άρχισε η μυστική αποστολή αξιωματικών για την εκπαίδευση Κυπρίων στα όπλα, ο Παπαγεωργίου εκδήλωσε ενδιαφέρον να μετατεθεί στην μεγαλόνησο. Στις 7 Μαΐου 1964, μεταφέρθηκε με αποστολή στελεχών και πολεμικού υλικού στην Κύπρο. Ευρισκόμενος σε κανονική άδεια στην Αθήνα από τις 26 Ιουλίου προκειμένου να παρευρεθεί στον γάμο της αδελφής του Αθηνάς, όταν πληροφορήθηκε για την νέα κρίση που εκδηλώθηκε στην Κύπρο και τις απειλές της Τουρκίας για εισβολή, διέκοψε την άδειά του κι επέστρεψε στην μονάδα του στις 6 Αυγούστου.
Ύστατο χαίρε στον Αντιστράτηγο ε.α. Ηλία Γλεντζέ (1944-2023)
