Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 24 Μαΐου, εκπρόσωποι της ελληνικής εταιρείας Aether Aeronautics PC, συναντήθηκαν με επιτελείς του ΓΕΑ και παρουσίασαν της δυνατότητες του drone τύπου DEMON που κατασκευάζει.
Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο χώρο, εκτός της Aether Aeronautics PC – η UCANDRONE, η ALTUS LSA και η SAS Technology. Πρόκειται για εταιρείες με αρκετά δείγματα στην κατηγορία των drone (αλλά και των UAV) που όπως έχουν δείξει, μπορούν να τα εξελίξουν και σε οπλισμένες μορφές για την κάλυψη επιχειρησιακών απαιτήσεων.
Εξ αφορμής των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία και των αποτελεσμάτων που έχουν ακόμη και πολιτικού τύπου συστήματα drone που έχουν τροποποιηθεί πρόχειρα ώστε να μεταφέρουν ελαφρά όπλα, μπορούμε να πούμε ότι εμπεδώνεται η τακτική χρησιμοποίηση των συστημάτων αυτών ως οργανικά μέσα – όπλα μονάδος. Καθημερινά δημοσιοποιούνται βίντεο από drone που μεταφέρουν μία ή δύο βομβίδες, οι οποίες αφήνονται με εντυπωσιακή ακρίβεια επάνω από στόχους -είτε ακάλυπτο προσωπικό, είτε τεθωρακισμένα οχήματα κ.λπ.- και φονικά αποτελέσματα.
Αν ένας “μάστορας” στο πεδίο, μπορεί με απλές πατέντες να μετατρέψει ένα drone εμπορίου σε φορέα αυτοσχέδιου (μη κατασκευασμένου δηλαδή γι’ αυτή την χρήση) οπλισμού, είναι σαφές ότι οι μηχανικοί και επιστήμονες μιας εταιρείας που ακολουθεί βιομηχανικά πρότυπα, είναι σε θέση να προσφέρουν πολύ περισσότερα.
Εξ όλων αυτών, μπορούμε να πούμε ότι είναι απολύτως εντός των τεχνολογικών δυνατοτήτων της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) η ανάπτυξη drone στρατιωτικών προδιαγραφών, τόσο για αποστολές επιτηρήσεως/ αναγνωρίσεως, όσο και ελαφράς επιθέσεως. Το σημαντικότερο είναι ότι η ανάπτυξη, αφορά χρονικό πλαίσιο μερικών μηνών εντατικής δουλειάς κι όχι χρόνια. Από πλευράς κόστους, η είσοδος σε υπηρεσία τέτοιων συστημάτων drone σε ικανούς αριθμούς, είναι επίσης εντός των δυνατοτήτων του αμυντικού προϋπολογισμού.
Ταυτοχρόνως, απαιτείται μια αντίστοιχη ανταπόκριση στην εξασφάλιση της άμυνας των μονάδων από τις αντίστοιχες απειλές drone. Μικρά τμήματα, όπως οι φρουρές στο νησιωτικό περιβάλλον ιδίως, χωρίς την πλήρη υποστήριξη των όπλων και μέσων κλιμακίου τάγματος, παρουσιάζονται ιδιαιτέρως ευάλωτες σε επιθέσεις drone.
Τί απαιτείται;
Ένα πλαίσιο ταχείας αναπτύξεως και αξιολογήσεως συστημάτων drone σύμφωνα με τις προδιαγραφές των Γενικών Επιτελείων, ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να ανατεθεί σύμβαση ή συμβάσεις. Οι διαδικασίες σε επίπεδο ΓΔΑΕΕ αποδεικνύονται αργές, δύσκαμπτες και “εχθρικές” στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών από πλευράς ΕΑΒΙ. Πιθανώς θα απαιτείτο ειδική υποστήριξη από πλευράς ΓΕΕΘΑ για την βελτίωση των χρόνων ανταποκρίσεως σε όλα τα επίπεδα. Ξεκινώντας από μια συγκεκριμένη διαδικασία σαφούς αποτυπώσεως των απαιτήσεων και προδιαγραφών του εκάστοτε επιχειρησιακού χρήστη.
Το ΥΠΕΘΑ πρέπει να ενδιαφερθεί για την οργάνωση μιας διαδικασίας επείγουσας ανταποκρίσεως στην συγκεκριμένη απαίτηση, επειδή πέρα από τις δαπάνες δισεκατομμυρίων για μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα, πρέπει να επιτευχθεί αποτέλεσμα σε πιο “χαμηλούς” δείκτες ισχύος που αναδεικνύονται καθοριστικοί στο σύγχρονο πεδίο μάχης. Δείκτες ισχύος και πεδία στα οποία υφίστανται δυνατότητες εγχωρίων λύσεων χαμηλού κόστους. Το ΥΠΕΘΑ πρέπει επιτέλους να αρχίσει να υλοποιεί κάποτε την πρόβλεψη της διαθέσεως του 1% των εξοπλιστικών δαπανών για σκοπούς Έρευνας & Ανάπτυξης, δηλαδή σε αναπτυξιακά προγράμματα ελληνικών εταιρειών. Οι ανευθυνοϋπεύθυνοι που υποστηρίζουν ότι “δεν υφίστανται διαδικασίες”, πρέπει να αντικατασταθούν από ικανότερο προσωπικό που θα τις θεσπίσει και θα οδηγήσει σε ξεπέρασμα του αισχρού τέλματος.
Ο χώρος των drone – UAV και η απουσία κρατικής πολιτικής στην Ελλάδα
