Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Την Πέμπτη 27 Αυγούστου, δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ αναφερόταν στην προγραμματισμένη για την ημέρα εκείνη αποσφράγιση της οικονομικής προσφοράς εξαγοράς της ΕΛΒΟ από ισραηλινή κοινοπραξία. Το δημοσίευμα ξεκινούσε με την φράση “Για σήμερα Πέμπτη είναι προγραμματισμένη η αποσφράγιση της οικονομικής προσφοράς…“. Συνεπώς, όταν συντάχθηκε το δημοσίευμα -ίσως δε ακόμη κι όταν δημοσιεύθηκε- δεν είχε γίνει ακόμη η αποσφράγιση. Παρουσιάζει λοιπόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, το πως έγιναν γνωστές στην εφημερίδα οι πληροφορίες που έδινε για την προσφορά.
Το δημοσίευμα αποκάλυπτε: “Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, παρά το γεγονός ότι η εφάπαξ οικονομική προσφορά αναμένεται να είναι χαμηλή (ή ακόμη και συμβολική) το business plan έχει αποτιμηθεί αρμοδίως μεταξύ 95 και 135 εκατ. ευρώ. Αυτό είναι το ποσό που δεσμεύεται να επενδύσει σε ορίζοντα πενταετίας ο υποψήφιος αγοραστής“.
Προφανώς οι “καλά πληροφορημένες πηγές“, είναι η πλευρά της κοινοπραξίας που μετέδωσε τα στοιχεία, καθώς ο ειδικός εκκαθαριστής και συνεπώς το Υπουργείο Οικονομικών, δεν είχαν ακόμη αποσφραγίσει την προσφορά. Παρατηρούμε ότι το δημοσίευμα προϊδεάζει ότι ο υποψήφιος αγοραστής δεν σκοπεύει να βάλει και τόσο… βαθιά το χέρι στην τσέπη για την εξαγορά. Μπορεί να θυμηθεί κανείς πάντως, κάποιες διαρροές στα μέσα προ μηνών για δήθεν επικείμενες επενδύσεις των Ισραηλινών στην ελληνική αμυντική βιομηχανία της τάξεως του 1 δισ. ευρώ…
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σημείο ότι το business plan, “έχει αποτιμηθεί αρμοδίως“. Εφόσον προφανώς ούτε ο εκκαθαριστής, ούτε η κυβέρνηση είχαν ανοίξει ακόμη την προσφορά, ποιος ήταν ο “αρμόδιος αποτιμητής”; Ο επενδυτής;
Παρακάτω συμπληρώνεται ότι κατά την εξέταση της προσφοράς από το Υπουργείο Οικονομικών “δεν αποκλείεται ή, καλύτερα, αναμένεται, να ζητηθεί από τον υποψήφιο επενδυτή και βελτίωση του εφάπαξ οικονομικού ανταλλάγματος“.
Καθώς η κυβέρνηση, θεωρητικώς δεν μπορεί να γνωρίζει την προσφορά και πηγή πληροφοριών είναι μάλλον η κοινοπραξία, το δημοσίευμα περίπου προϊδεάζει για μια “προετοιμασμένη” εκδήλωση κυβερνητικής “δυσαρέσκειας” εκ του ευτελούς (να υποθέσουμε;) προτεινόμενου αρχικού ανταλλάγματος, οπότε θα “απαιτήσει” περισσότερα και ο υποψήφιος αγοραστής θα… της κάνει την χάρη να δώσει κάτι παραπάνω. Έτσι, εάν κάποιος από την αντιπολίτευση θέσει αργότερα θέμα χαμηλού αντιτίμου, ο υπουργός Οικονομικών θα μπορεί να επαίρεται ότι ζήτησε και πέτυχε βελτίωση της προσφοράς, πριν την αποδεχθεί…
Τελικά έχει έτοιμη “προίκα” η ελληνική κυβέρνηση για την ΕΛΒΟ;
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι η καλή συγκυρία για τις σχέσεις Ελλάδος – Ισραήλ, “αναμένεται να λειτουργήσει ευνοϊκά για την αξιολόγηση της επενδυτικής πρότασης […] εκτιμούν πηγές της αγοράς“.
Ο αναγνώστης (και η αντιπολίτευση;) προϊδεάζεται να αποδεχθεί χωρίς αντιρρήσεις ότι μπορεί η προσφορά των Ισραηλινών να είναι χαμηλή αλλά εφόσον υπάρχουν ευρύτεροι “εθνικοί” λόγοι, η κατάσταση πρέπει να γίνει αποδεκτή. Και αυτό δεν το “λέει” η κυβέρνηση (μόνο) αλλά και… “πηγές της αγοράς”.
Τέλος, το δημοσίευμα δίνει την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πτυχή: “Από την πλευρά της, η κοινοπραξία είναι σαφές σε ορισμένους κύκλους πως συνδέει την επένδυσή της και με την προοπτική πωλήσεων εξοπλιστικών και άλλων συστημάτων στην Ελλάδα“.
Σε… μετάφραση, η κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο υποψήφιος επενδυτής θεωρεί βεβαία την ανάθεση συμβάσεων από το Ελληνικό Κράτος. Oπότε, άπαντες μπορούν να ερμηνεύσουν τα δημοσιεύματα από το β΄ εξάμηνο του 2019 με κυβερνητικές διαρροές στον Τύπο, για ισραηλινά οχήματα και τυφέκια, που θα αγοράσει ο Ελληνικός Στρατός. Προγράμματα τα οποία κυβερνητικοί εμφάνισαν “από το πουθενά” και τα βάπτισαν “εθνικά”.
Το δημοσίευμα δεν πληροφορεί εάν στην πρόταση της ισραηλινής κοινοπραξίας, αναφέρεται αναλυτικά σε τι ύψους αναθέσεις σε ετήσια βάση από το Ελληνικό Δημόσιο, βασίζει την προσφορά της. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι όπως είχε αποκαλύψει ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ τον Σεπτέμβριο του 2018, το business plan της νοτιοαφρικανικής Paramount, την οποία διαφήμιζε ο πρώην ΥΕΘΑ Π. Καμμένος, απαιτούσε δέσμευση του Ελληνικού κράτους για ανάθεση συμβάσεων ύψους 120 εκατ. ευρώ ετησίως! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είχε τολμήσει να ικανοποιήσει μια τέτοια εξωφρενική απαίτηση, παρά την υποστήριξη της υποψηφιότητος.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ποιο είναι το περιβάλλον ανταγωνισμού που δημιουργεί η ελληνική κυβέρνηση στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων, προκειμένου να διασφαλίσει το χαμηλότερο οικονομικό κόστος, εάν η κοινοπραξία έχει διαβεβαιώσεις για τέτοιου είδους “έτοιμες δουλειές”;
Εάν τέλος, η ελληνική κυβέρνηση αναθέσει στην υπό νέα διοίκηση ΕΛΒΟ συμβάσεις ύψους 300, 400 ή 500 εκατ. ευρώ για “μια καλή αρχή”, καθώς οι ανάγκες ιδίως σε οχήματα είναι μεγάλες, το ερώτημα είναι, για τι επενδύσεις από πλευράς Ισραηλινών μιλάμε; Μήπως τα 95-135 εκατ. ευρώ που δεσμεύεται η κοινοπραξία ότι θα επενδύσει σε βάθος πενταετίας, είναι απλώς το ποσοστό που προτίθεται να διαθέσει από τις ετήσιες δόσεις που υπολογίζει – αναμένει να λαμβάνει από κάποια μεγάλη σύμβαση πλαίσιο που θα αναθέσει το Ελληνικό Δημόσιο;
