Επιστολή Σωματείου ΕΑΒ για δημοσίευμα του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Ο Πρόεδρος Σωματείου ΕΑΒ Νικόλαος Καπίρης, μας απέστειλε την παρακάτω επιστολή αναφορικώς με το δημοσίευμά μας με τίτλο “Αναπάντεχο πρόβλημα στην κατασκευή συγκροτημάτων F-16 από την ΕΑΒ”:
“Κύριε Βλάσση,
Προκειμένου να αποκατασταθεί η αλήθεια, επιτρέψτε μου να σας παραθέσω κάποια γεγονότα.
Όλα τα προγράμματα στην ΕΑΒ, μαστίζονται από έλλειψη προσωπικού, καθώς δεν έχουν γίνει προσλήψεις μόνιμων υπαλλήλων από το 2008… Από τους 2500 περίπου εργαζόμενους που απασχολούνταν πριν το 2008, με τις αποχωρήσεις λόγο εφαρμογής των μνημονιακών νόμων μεταξύ 2010-2013, φτάσαμε τούς 1000 εργαζόμενους στην περίοδο της δεκαετίας του 2010. Τότε άρχισαν οι μισθολογικές μειώσεις του προσωπικού, με το κερασάκι στην τούρτα να μπαίνει το 2013, με την πλήρη ένταξη του εργοστασίου στο ενιαίο μισθολόγιο, οπότε και το εισόδημα των εργαζομένων μειώθηκε συνολικά κατά 60%. Σήμερα οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο μέσο όρο των 800 ευρώ, παρά τις υψηλά εξειδικευμένες εκπαιδεύσεις και πιστοποιήσεις που φέρουν και οι οποίες τους αποδίδουν διεθνή αναγνώριση. Όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, η ΕΑΒ δεν είναι οι εγκαταστάσεις, αλλά το προσωπικό της…
Ως απέλπιδα λύση σε αυτό το θέμα, κατά την περίοδο πού δεν μπορούσε να προσλάβει η ΕΑΒ προσωπικό, δοκιμάστηκε το εγχείρημα της απασχόλησης εργολάβων και συνταξιούχων και έτσι δυστυχώς χρεώθηκε άλλη μία αποτυχία, με ζημιές εκατομμυρίων στις πλάτες της. Ο τότε εργολάβος (ONEX), είναι στα δικαστήρια με την ΕΑΒ μέχρι και σήμερα, διεκδικώντας ακόμα κεφάλαια πού ισχυρίζεται ότι δεν του κατέβαλε η εταιρία, παρόλο που προ υπήρξε συμφωνητικό ανάληψης των οικονομικών επιβαρύνσεων που θα προέκυπταν, από τυχόν παραγωγικές αστοχίες ευθύνης του.
Από το 2015, εφόσον αποδείχθηκε ότι οι εργολάβοι δεν αποτελούν λύση για τα κατασκευαστικά προγράμματα, έλαβε η τότε κυβέρνηση απόφαση να προσλάβει εργαζόμενους με πενταετή σύμβαση, πού θα ανανεώνεται κάθε χρόνο και θα είναι υπό την επίβλεψη τής ΕΑΒ. Φυσικά αυτό έναντι των εργολάβων αποτέλεσε βελτίωση για τα προγράμματα, αλλά έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό, καθώς ένας εργαζόμενος ο οποίος γνωρίζει ότι έπεται μελλοντική λύση της σύμβασής του, δεν επενδύει στην παραμονή του στην εταιρία, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Κατορθώσαμε εφέτος μετά από πιέσεις του σωματείου προς των υπουργό Κο Σταϊκούρα και μέσω νομοθετικής ρύθμισης, να παρατείνουμε την σύμβαση των συναδέλφων πέραν της πενταετίας και για όσο διαρκούν τα προγράμματα. Σήμερα πλέον, μετά την αναγνώριση των τραγικών επιπτώσεων που είχε η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών στην ανθρωποδύναμη της εταιρίας, βρισκόμαστε σε διαδικασία νέων προσλήψεων, με στόχο να φθάσει η ΕΑΒ από 1500 εργαζόμενους που απασχολεί κατά την τρέχουσα περίοδο, τους 2100 μέχρι το Ιανουάριο του 2022.
Φυσικά οι εργαζόμενοι για να συμμετάσχουν στα προγράμματα θα πρέπει να περάσουν εκατοντάδες ώρες θεωρητικής εκπαίδευσης στα θρανία, αλλά και πρακτικής εντός των παραγωγικών χώρων. Εδώ αξίζει να αναφερθεί, πως αντίθετα με αυτά που πιστεύουν όσοι δεν έχουν γνώση των ιδιαιτεροτήτων του αντικειμένου εργασιών της εταιρίας, δεν υπάρχουν στην αγορά επαγγελματίες που να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της ΕΑΒ. Αυτά που ακούγονται περί προσλήψεων κατάλληλου προσωπικού αποτελούν μύθο. Όπως ακριβώς ένας ανειδίκευτος γιατρός δεν ασκεί το επάγγελμά του χωρίς εκπαίδευση και επιτήρηση από κάποιον επιμελητή, έτσι ακριβώς και ο τεχνικός της ΕΑΒ περνά από διάφορα χρονοβόρα στάδια, προκειμένου να λάβει τις πολύτιμες πιστοποιήσεις που θα τον εξουσιοδοτήσουν στην ενυπόγραφη εκτέλεση εργασιών. Η ΕΑΒ λοιπόν προσλαμβάνει πτυχία, αλλά τους επαγγελματίες της τους δημιουργεί η ίδια…
Αυτός ακριβώς είναι και ο δυσνόητος λόγος, που κάθε απόπειρα απασχόλησης Συμβασιούχων Ορισμένου Χρόνου, ή συνταξιούχων της ΠΑ, είναι καταδικασμένη να αποτύχει οικτρά και με κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο….
Για να επιτευχθούν εν πάσει περιπτώσει αυτές οι όποιες προσλήψεις, οι συνδικαλιστές έδωσαν από πέρυσι μεγάλο αγώνα και πίεσαν το Υπουργείο οικονομικών και τον κύριο Υπουργό να λάβει τις σχετικές αποφάσεις.
Η ΕΑΒ, παρά την έλλειψη προσωπικού, κατάφερε στο πρόγραμμα της Lockheed Martin για την αναβάθμιση των F16 viper, να παραδώσει το πρώτο αεροσκάφος με απόλυτη επιτυχία, τόσο σε επίπεδο ποιότητας, όσο και χρονοδιαγράμματος. Η Lockheed Martin, για πολιτικούς προφανώς λόγους, είχε τοποθετήσει εξαρχής στο πρόγραμμα αυτό την ιδιωτική εταιρία Apella, η οποία απαρτίζεται από απόστρατους της Πολεμικής Αεροπορίας και συνταξιούχους, ή παραιτηθέντες της ΕΑΒ, οι οποίοι και απασχολούνται στο πεδίο του management, ως ειδικοί!!! Άρα περιφέρονται όλη την μέρα με τα χέρια στις τσέπες, δίχως να συμβάλλουν στο παραμικρό στην παραγωγική διαδικασία. Αντίθετα επιχειρούν να μάθουν τα μυστικά της δουλειάς από το έμπειρο προσωπικό της ΕΑΒ, ενώ παράλληλα έχουν παρατηρηθεί και απόπειρες προσέγγισης των εργαζομένων μας, προκειμένου να τους πείσουν να παραιτηθούν και να εργαστούν για την Apella.
Την παρούσα φάση και κάτω από αυτές τις συνθήκες, έχουν ξεκινήσει ήδη εργασίες επάνω στα επόμενα δύο αεροσκάφη εντός του υπόστεγου τής ΕΑΒ.
Αλλάζοντας σε αυτό το σημείο κεφάλαιο, αξίζει να παρουσιάσουμε την κατάσταση των Εαβιτών ως αμειβόμενων εργαζόμενων με μηνιαίες αποδοχές 800€ και αποζημίωση υπερωρίας 2,70€.
Όπως γράψατε και στο δημοσίευμά σας, η ΕΑΒ είναι αποκλειστικός προμηθευτής σε απάρτια των αεροσκαφών F16 και C130 J στον κατασκευαστικό τομέα.
Εμείς ως εργαζόμενοι, αναγνωρίζοντας την σημασία του να είσαι αποκλειστικός προμηθευτής παγκοσμίως και να έχεις συνεργασία με έναν από τους μεγαλύτερους οίκους στην Αεροναυπηγική, την Lockheed Martin, προβλέψαμε ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει λόγω του ολιγάριθμου προσωπικού και της χαμηλής αποζημίωσης δυσαρέσκεια από τον πελάτη. Έγιναν επί τούτου πολύωρες συζητήσεις με τον υπουργό οικονομικών Κο Σταϊκούρα, παρουσία του Κου Πλέσσα, εκπροσώπου της Lockheed Martin, αλλά και της διοίκησης της ΕΑΒ, από πέρυσι τέτοιο καιρό, στο υπουργείο οικονομικών. Εκεί αναφέρθηκαν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΕΑΒ και οι εργαζόμενοι και φυσικά αναμέναμε να βρεθούν άμεσα λύσεις.
Από όλα τα προβλήματα που υποδείξαμε, το μόνο στο οποίο δόθηκε περιορισμένη λύση, ήταν ο μικρός αριθμός προσωπικού, που αντιμετωπίστηκε μέσω των προσλήψεων ορισμένου χρόνου. Και λέω περιορισμένη, γιατί καμία πρόσληψη δεν έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία, καθώς για τους λόγους που προανέφερα, τα προσόντα πού ζητά η ΕΑΒ δεν τα βρίσκει στην αγορά. Η έλλειψη οικονομικών κινήτρων, με μισθό αντίστοιχο με εκείνον ανειδίκευτου υπάλληλου super market, αλλά και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δεν καθιστούν την κάποτε περιζήτητη ΕΑΒ, ελκυστικό εργοδότη.
Οι συνάδελφοι που προσλαμβάνονται υπό αυτό το καθεστώς, έρχονται με την προϋπόθεση να εκπαιδευτούν, να πάρουν τις πιστοποιήσεις και εν συνεχεία να χαράξουν το μέλλον τους απασχολούμενοι σε εταιρίες του εξωτερικού, με πολλαπλάσιες αμοιβές. Έτσι έχουμε πλέον εξαιρετικά πρόωρες παραιτήσεις, σε εβδομαδιαία βάση.
Όσον αφορά στο κατασκευαστικό πρόγραμμα του F-16. Είναι σε όλους γνωστό, πως η Lockheed Martin πουλά οπλικά συστήματα σε όλο τον κόσμο και ένα από τα πλέον επιτυχημένα σε πωλήσεις αεροσκάφη της, είναι το μαχητικό F-16. Παρόλα αυτά, πριν λίγα χρόνια υπήρξε περίοδος κάμψης, όπου οι πωλήσεις είχαν παγώσει. Ως λογικό επακόλουθο και η ΕΑΒ είχε πάψει να απασχολεί τους εργαζόμενούς της στο πρόγραμμα αυτό, σε σημείο απομάκρυνσης ακόμα και ολόκληρων τμημάτων από την γραμμή παραγωγής. Ο ίδιος ο κατασκευαστής, είχε εκφράσει την πεποίθηση ότι το αεροσκάφος πλησίαζε προς το τέρμα τον πωλήσεων του, με ελάχιστες περιπτώσεις παράδοσης μικρού αριθμού αεροσκαφών.
Και όμως, προς έκπληξη ακόμα και της Lockheed Martin, μετά την παρουσίαση των σχεδίων αναβάθμισης του F16 σε επίπεδο Viper, ώστε να αντιμετωπίζει αεροσκάφη 4ης γενιάς, υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον και ζήτηση από πολεμικές αεροπορίες ανά τον κόσμο και επανεκκίνησαν πωλήσεις, που ούτε και οι ίδιοι περίμεναν.
Η ΕΑΒ, ξεκίνησε την ουσιαστική επάνδρωση του F16 πριν ένα τρίμηνο με 110 εργαζόμενους, με προοπτική να φτάσει μέχρι τέλος τού χρόνου, στους 170 περίπου.
Ζήτησε παράλληλα, εάν είναι δυνατό να φέρει η Lockheed Martin έμπειρο προσωπικό δικό της, μέχρι να μπει η γραμμή παραγωγής σε σειρά και ολοκληρωθούν και οι απαραίτητες εκπαιδεύσεις, ώστε να ικανοποιηθεί το χρονοδιάγραμμα.
Η LM ανταποκρίθηκε με την προώθηση στο πρόγραμμα 12 εργαζόμενων της από Αμερική, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και του επιπέδου του προσωπικού της ΕΑΒ!
Συγκεκριμένα, προέκυψαν ποιοτικά ζητήματα και λόγο των επανειλημμένων αστοχιών, έχει ήδη ζητηθεί από την διοίκηση τής ΕΑΒ να αποχωρήσουν.
Έτσι, η Lockheed Martin και η διοίκηση, αποφάσισαν να τοποθετήσουν 12 εργαζόμενους, με εργολάβο την Apella, για υποστήριξη του F16 μέχρι το Νοέμβριο. Δηλαδή να βελτιώσουν την προβληματική κατάσταση συνταξιούχοι προχωρημένης ηλικίας, όταν δεν το κατόρθωσε με το προσωπικό της, η ίδια η κατασκευάστρια εταιρία!
Αυτό αιφνιδίασε το σωματείο, καθώς μας το παρουσίασαν εφόσον είχαν προλάβει να υπογράψουν συμφωνία η Lockheed Martin με την ΕΑΒ.
Σε συζητήσεις που έγιναν μεταξύ σωματείου και διοίκησης και βάζοντας στο τραπέζι όλα τα δεδομένα, προέκυψε το συμπέρασμα πως ούτε αυτή η ενέργεια θα αποτελούσε λύση, αλλά δέχθηκαν μονομερώς την εφαρμογή της, προκειμένου να φανεί ότι έγινε μία κάποια προσπάθεια. Όλα για το θεαθήναι λοιπόν…
Πέραν αυτών των τραγελαφικών γεγονότων, οι εξελίξεις έχουν και ανήθικη υπόσταση απέναντι στους εργαζόμενους της ΕΑΒ.
Υπήρξε επικοινωνία μεταξύ νυν και πρώην τεχνικών της ΕΑΒ, οι οποίοι είχαν παραιτηθεί αναζητώντας την τύχη τους στο εξωτερικό και εξέφρασαν την επιθυμία τους να εργαστούν μέσω της ιδιωτικής εταιρίας στο πρόγραμμα του Viper, έναντι μεγάλου μισθού και αμοιβής υπερωριών.
Αυτοί οι άνθρωποι, θα πρέπει να περάσουν εκπαίδευση και οι εκπαιδευτές τους ως πρώην συνάδελφοι με την ίδια ειδικότητα, θα είναι και γνώριμοι. Επίσης οι τεχνικοί της ΕΑΒ με τους οποίους θα συνεργαστούν, θα είναι και αυτοί γνώριμοι. Εδώ θα δημιουργηθεί το εξής παράδοξο. Οι εκπαιδευόμενοι και άπειροι στο πρόγραμμα ιδιώτες, θα λαμβάνουν τουλάχιστον διπλάσιο μισθό από τους εκπαιδευτές τους, αλλά και τους έμπειρους τεχνικούς του δημόσιου φορέα. Αυτή η παράλογη ανισότητα, ευλόγως θα δημιουργήσει δυσαρέσκεια, έλλειψη συνεργασίας και αντιπαραγωγικό κλίμα.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως επειδή υφίσταται συμφωνία πως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα απασχοληθούν αυστηρά μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο, υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι έρχονται να λάβουν εκπαίδευση και πιστοποίηση, για να στηρίξουν την μελλοντική συμφωνία της Lockheed Martin με την Πολωνία….
Δηλαδή να παρέχουμε εκπαιδευτικό κέντρο με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, για να καλύπτουν οι ιδιώτες πελάτες τις συνεργασίες τους με άλλες χώρες!
Οι αντιδράσεις του σωματείου, δεν ξεκίνησαν όμως μόνο από αυτό το γεγονός.
Ξεκίνησαν εβδομάδες πριν, όταν για τους ίδιους λόγους ήθελαν να φέρουν συνταξιούχους απόστρατους, στα προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων. Υπήρξε και πρόταση της κυβέρνησης, να στείλει τα Ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 στο Ισραήλ, για την συντήρηση τους. Φανταστείτε ότι η ΕΑΒ, είναι πιστοποιημένο από την LM επισκευαστικό κέντρο για το συγκεκριμένο αεροσκάφος, ενώ η αντίστοιχη Ισραηλινή εταιρία, δεν είναι.
Άλλη μία ανεύθυνη πρόταση λοιπόν, η οποία εμπεριέχει και τον κίνδυνο απώλειας της σχετικής πιστοποίησης από την εταιρία μας.
Βιώνουμε για άλλη μία φορά πολιτικές απαξίωσης, οι οποίες ρίχνουν έντεχνα την ευθύνη στους εργαζόμενους. Ο κος Σταϊκούρας, πριν μια εβδομάδα ανέφερε στο ΣΚΑΪ του κύριου Ατζούν και συγκεκριμένα στον δημοσιογράφο κύριο Προτοσάλτε ότι η ανάπτυξη της ΕΑΒ βασίζεται σε συνταξιούχους και εργολάβους. Με τα παιδιά μας άνεργα, η ανάπτυξη θα έρθει λοιπόν από τους συνταξιούχους…
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν προς την πολιτεία για την ΕΑΒ και την πορεία της, είναι πάρα πολλά. Η ΕΑΒ είναι ακόμα όρθια, από το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των εργαζομένων. Εάν το κράτος βοηθήσει με την βελτίωση των οικονομικών τους αποδοχών και την μετατροπή των υπαρχόντων συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, τότε θα υπάρξει μέλλον, γιατί η ΕΑΒ έχει ήδη επενδύσει πολλά στους εργαζόμενους αυτούς.
Απαιτούνται παράλληλα και επιπλέον προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μέχρι να καλυφθούν όλα τα προγράμματα. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να βρεθεί νόμιμος τρόπος παράκαμψης της γραφειοκρατίας και των χρονοβόρων διαδικασιών προμήθειας υλικών, που καθιστούν την παραγωγική αλυσίδα όμηρο επί μήνες. Θα πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται τα ανταλλακτικά στην ώρα τους χωρίς καθυστερήσεις, ώστε να υπάρχει συνεχής ροή στα υπόστεγα και να δούμε επιτέλους θετικά αποτελέσματα. Η εταιρία μας είναι πυλώνας Άμυνας, αλλά με τις κατάλληλες προϋποθέσεις και ανάπτυξης της Εθνικής οικονομίας. Ευελπιστούμε να σκύψουν οι υπεύθυνοι πάνω από την ΕΑΒ και να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που την ταλανίζουν, πριν είναι αργά… Θεωρούμε ότι το σαμποτάζ στην Αμυντική βιομηχανία, μέσω πολιτικών αποφάσεων, αποτελεί Εθνική προδοσία.
Κε Βλάσση, θα μπορούσα να σάς απαντάω γράφοντας τόμους προβληματισμών. Πιστεύω όμως, πως πήρατε μία μικρή γεύση της πραγματικότητας και θα ήθελα να την δημοσιεύσετε.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΑΒ,
ΚΑΠΙΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ”
Πρόεδρε,
επί των ανωτέρω τα οποία ασφαλώς ευχαρίστως δημοσιεύουμε, θα σταθώ σε κάποια σημεία.
Με εξέπληξε ο απαξιωτικός τρόπος αναφοράς στο προσωπικό της ελληνικής ιδιωτικής εταιρείας που προσέλαβε η LM για τις ανάγκες του προγράμματος F-16V. Όπως ο καθένας μπορεί να φανταστεί ακόμη και αν δεν έχει ειδικές γνώσεις, για κάθε εργασία που εκτελεί το προσωπικό της ΕΑΒ, απαιτείται σε πρώτο στάδιο επιθεώρηση και σε δεύτερο πιστοποίηση καλής εκτελέσεως. Αυτά είναι ευθύνη του κατασκευαστού (LM), που για τον σκοπό έχει αναθέσει σχετική σύμβαση στην ελληνική Apella, η οποία ανέλαβε να συγκροτήσει ομάδα με τα απαραίτητα προσόντα. Σε ενημερώσεις σε ανύποπτο χρόνο από εκπροσώπους της LM, μας είχε διευκρινισθεί ότι θα μπορούσε να φέρει Αμερικανούς εργαζόμενους στην Ελλάδα για να γίνει αυτή η διαδικασία αλλά επειδή αυτό θα σήμαινε επιπλέον κόστος λόγω του χρονικού ορίζοντος του προγράμματος, κόστος που θα επιβάρυνε το ελληνικό Δημόσιο στην αρχική σύμβαση, η LM επέλεξε την φθηνότερη επιλογή της προσλήψεως Ελλήνων πιστοποιημένων από αυτήν. Μην υποκρίνεστε λοιπόν και μην παραπληροφορείτε ότι “για πολιτικούς προφανώς λόγους“, επιλέχθηκε η διαδικασία.
Η συγκεκριμένη ομάδα, δεν βρίσκεται στην ΕΑΒ για να “μάθει τα μυστικά της δουλειάς από το έμπειρο προσωπικό της ΕΑΒ“, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος της. Βρίσκεται εκεί ως εκπρόσωπος της LM για να πιστοποιήσει ότι η δουλειά των εργαζομένων της ΕΑΒ γίνεται άψογα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει αμφισβητήσει ουδείς. Τώρα αν αυτό χαρακτηρίζεται υποτιμητικώς “management” και μηδενικής συμβολής στην παραγωγική διαδικασία, το αφήνω στην κρίση του καθενός.
Θα αναφέρω όμως το παρακάτω, για την αχαρακτήριστη “καταγγελία” ότι οι άνθρωποι αυτοί απλώς “περιφέρονται όλη την μέρα με τα χέρια στις τσέπες“. Προ ημερών, περιήλθε σε γνώση μου περιστατικό στο τελευταίο F-16 “603” που εισήλθε στο υπόστεγο της ΕΑΒ, με αδυναμία αφαιρέσεως του σωλήνα pitot λόγω διαβρώσεως. Την ευθύνη επιλύσεως φυσικά, είχαν οι εκπρόσωποι της LM, δηλαδή η ομάδα “με τα χέρια στις τσέπες“. Σε ερώτημα προς την LM, δόθηκε η απάντηση ότι σε τέτοιες περιπτώσεις απλώς κόβεται ο σωλήνας και αντικαθίσταται από νέας κατασκευής! Αυτό όμως θα συνεπαγόταν οικονομική επιβάρυνση για την Πολεμική Αεροπορία λόγω ανάγκης αγοράς νέου συγκροτήματος σωλήνα pitot και εξειδικευμένων εργασιών ενώ το ίδιο μπορεί να αντιμετωπιστεί και σε επόμενα αεροσκάφη. Οι άνθρωποι της Apella, μελέτησαν το πρόβλημα και κατέληξαν με δική τους πρωτοβουλία στην σχεδίαση και κατασκευή σε ελάχιστο χρόνο ειδικής μηχανικής διατάξεως εξολκέα, με την οποία αφαιρέθηκε ομαλά ο σωλήνας pitot, εντυπωσιάζοντας τους Αμερικανούς. Οι άνθρωποι αυτοί τίμησαν το όνομά τους, τον εργοδότη τους και την Πολεμική Αεροπορία, από τις τάξεις της οποίας προέρχονται. Καθόλου άσχημα για άτομα που χαζεύουν “με τα χέρια στις τσέπες” και δεν προσφέρουν τίποτα στην παραγωγική εργασία… Και είμαστε ακόμη στην αρχή του προγράμματος.
Προς αποφυγή λοιπόν παρερμηνειών, ρόλος της ομάδος Apella, δεν είναι να βάζει χέρι στα F-16. Aυτό είναι έργο του προσωπικού της ΕΑΒ. Οι ρόλοι είναι διαχωρισμένοι.
Ως προς το δεύτερο θέμα, της προσλήψεως και πάλι από την Αpella ομάδος 12 ατόμων, για το έργο συγκροτημάτων F-16 της παγκόσμιας αγοράς, προσπερνώ εντελώς ως ανυπόστατο το ότι οι άνθρωποι του κατασκευαστή δεν μπόρεσαν να φέρουν εις πέρας το έργο λόγω προσόντων. Εφόσον τελικός υπεύθυνος είναι η LM, που έχει κρίνει ότι απαιτείται μια παρέμβαση, επέλεξε την λύση προσλήψεως Ελλήνων βάσει προφανώς προνοιών εκ των συμφωνιών μεταξύ LM – ΕΑΒ. Δεν νομίζω ότι θα το έπραττε μονομερώς η LM. Φυσικά, αυτό συνεπάγεται και επιβάρυνση για την ίδια, την οποία όμως έκρινε απαραίτητη προκειμένου να μην διακινδυνεύσει η ευρύτερη παραγωγή για την παγκόσμια αγορά F-16.
Απ’ όσο είμαι σε θέση να αντιληφθώ, η ομάδα της Apella θα εκπαιδευτεί από προσωπικό της LM για να αναλάβει τον ρόλο της, που θα διαρκέσει μέχρι Νοέμβριο. Δηλαδή ελάχιστο χρόνο, για την παραγωγή κάποιων ετών που θα αναλάβει η ΕΑΒ. Εφόσον η LM κρίνει ότι αυτή η βοήθεια θα έχει θετική επίδραση στο πρόγραμμα, οι συνδικαλιστές της ΕΑΒ πως το αμφισβητούν αυτό; Θα υποδείξουν αυτοί στην LM πως θα διαχειριστεί τα προγράμματά της; Είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ότι η LM τα κάνει αυτά για το… θεαθήναι; Η εταιρεία έχει αναλάβει συμβάσεις δισεκατομμυρίων, με “παιχνίδια” θα ασχολείται;
Τα περί ηθικού θέματος, νομίζω δεν έχουν καμμία βάση, αφού εξ όσων γνωρίζω, την εκπαίδευση στην ομάδα της Apella θα την παράσχει προσωπικό της LM και όχι της ΕΑΒ. Δεν είναι κατανοητό, πώς η παρουσία των ανθρώπων αυτών στην ΕΑΒ μέχρι τον Νοέμβριο, θα οδηγήσει το πρόγραμμα στα βράχια αφού σκοπός είναι να ξεπεραστεί το πρόβλημα των άπειρων ακόμη και ανειδίκευτων νεοπροσληφθέντων στην ΕΑΒ. Μήπως όταν αναφέρετε την “δυσαρέσκεια, έλλειψη συνεργασίας και αντιπαραγωγικό κλίμα”, εννοείτε το νοσηρό κλίμα που ήδη έχετε δημιουργήσει με την απαγόρευση εισόδου της ομάδος Apella στην ΕΑΒ;
Στις υποψίες σας “ότι έρχονται να λάβουν εκπαίδευση και πιστοποίηση, για να στηρίξουν την μελλοντική συμφωνία της Lockheed Martin με την Πολωνία”, λάβετε υπ’ όψιν ότι και οι Πολωνοί έχουν αμυντική βιομηχανία και ειδικευμένο προσωπικό, το οποίο θα εκπαιδεύσουν και εκεί οι Αμερικανοί. Ανάγκη την Apella είχε η Πολωνία;
Καθώς “Η ΕΑΒ είναι ακόμα όρθια, από το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των εργαζομένων”, αναρωτιώμαστε αν δεν υπήρχαν τα έργα που έχει αναθέσει η LM και καθώς η εταιρεία δεν διαθέτει δικά της προϊόντα για να εμπορευθεί ενώ μετά βίας ανταποκρίνεται στην συντήρηση του υλικού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, πόσο όρθια και με τι τζίρο θα ήταν η εταιρεία. Εσάς μπορεί να μην σας απασχολεί. Ενδιαφέρει όμως όλους τους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες.
Συνεχίστε τους μεγάλους αγώνες αλλά νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει ένα όριο λογικής. Μην υποτιμάτε την νοημοσύνη της κοινής γνώμης.
ΣΔΒ
Νομοσχέδιο Μενέντεζ – Ρούμπιο και MDCA: Εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες