Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 30 Αυγούστου, παρουσία του Τούρκου προέδρου και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Κέντρου Διαστημικών Συστημάτων & Έρευνας Προηγμένων Τεχνολογιών καθώς και του Εργοστασίου Εκρηκτικών Πρώτων Υλών της Roketsan.
Στο σχετικό φωτογραφικό υλικό που δημοσιοποιήθηκε, διακρίνεται η τορπίλη υποβρυχίων εγχώριας αναπτύξεως Akya και ο διαστημικός πύραυλος Sonda 0.1, αμφότερα προϊόντα που εντάσσονται στο χαρτοφυλάκιο της Roketsan.
Η ανάπτυξη της τορπίλης μπορεί να υποτεθεί βασίμως ότι συντελέσθηκε με την εξαγορά γερμανικής τεχνογνωσίας. Με το όπλο, αναμένεται να εξοπλιστούν τα 6 υποβρύχια Type 214 που ναυπηγούνται και στο μέλλον να αποτελέσουν οπλισμό του υπό ανάπτυξη έργου εθνικού υποβρυχίου (MILDEN).
Ο διαστημικός πύραυλος Sonda 0.1 πιθανώς αποτελεί προϊόν συνεργασίας με την Βραζιλία, η οποία έχει αναπτύξει μια οικογένεια πυραύλων πειραματικών μετρήσεων (sounding) με το ίδιο όνομα. Οι πύραυλοι της κατηγορίας, θεωρούνται το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη πυραύλων εκτοξεύσεως δορυφόρων.
Ο πύραυλος Sonda 0.1 είναι δύο σταδίων με το πρώτο να φιλοξενεί τον κινητήρα στερεών καυσίμων και το δεύτερο περιλαμβάνει κινητήρα υγρών καυσίμων. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι η πρώτη εκτόξευση είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί εντός του 2020.
Η Roketsan ανήκει στο Ίδρυμα Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή το ανάλογο μετοχικό ταμείο και απολαμβάνει των αναλόγων τρόπων κρατικής χρηματοδοτήσεως για την ανάπτυξη τεχνολογιών και προϊόντων προς κάλυψη εγχωρίων εξοπλιστικών αναγκών, ανάπτυξη της εγχώριας τεχνολογικής βάσεως, την πραγματοποίηση εξαγωγών και την δημιουργία θέσεων εργασίας. Όλα αυτά, αποφέρουν και ανάλογο μέρισμα στα στελέχη, βελτιώνοντας τις οικονομικές τους απολαβές. Πέραν της εθνικής πολιτικής, η υποστήριξη των εγχωρίων προσπαθειών αναπτύξεως οπλικών συστημάτων, αποτελεί επιλογή προτεραιότητος για τα στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, απλώς και μόνο λόγω… προσωπικού – συλλογικού κινήτρου.
Η ημερομηνία της 30ής Αυγούστου που έλαβε χώρα η τελετή στην Roketsan, συνέπεσε (καθόλου τυχαία) με την μεγάλη εθνική εορτή της Τουρκίας και την κυβερνητική πρόθεση να αναδείξει σημαντικά επιτεύγματα με εμβληματικό χαρακτήρα.
Όλα αυτά προς σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα όσον αφορά την ανυπαρξία εθνικού οράματος αναπτύξεως Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας και της νοοτροπίας των στρατιωτικών ηγεσιών και των στελεχών γενικότερα, που κατά βάσει είναι επιφυλακτική μέχρι τελείως εχθρική. Τα έτοιμα των αντιπροσώπων, είναι “καλύτερα”.
