Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Επίσημη τελετή παραδόσεως στον τουρκικό στρατό, των δύο πρώτων αρμάτων μάχης Altay, πραγματοποιήθηκε στις 28 Οκτωβρίου, παρόντος του προέδρου Ερντογάν, ο οποίος εγκαινίασε και την εγκατάσταση της BMC, στην οποία θα παράγεται το άρμα και ο κινητήρας του, Batu.
Ο ρυθμός παραγωγής θα είναι 8 άρματα κάθε μήνα, γεγονός που σημαίνει ότι τα 250 άρματα της αρχικής συμβάσεως, θα παραχθούν σε διάστημα 2,5 ετών, δηλαδή μέχρι το 2028. Από αυτά, 85 άρματα θα είναι της αρχικής εκδόσεως T1 ενώ τα 165 της βελτιωμένης T2, όλα εφοδιασμένα με ξένης προελεύσεως κινητήρα, μέχρι την έναρξη παραγωγής του Batu.
Η ένταξη σύγχρονων αρμάτων μάχης στον τουρκικό στρατό θα καλύψει μία σοβαρή υστέρηση – αναχρονισμό, στις ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας που παρουσιάζεται ως έχουσα “τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ”. Τα Altay θα εξοπλίσουν κατά προτεραιότητα τους τεθωρακισμένους σχηματισμούς της 1ης Στρατιάς, η οποία είναι προσανατολισμένη εναντίον της Ελλάδας, ενισχύοντας το αρματικό δυναμικό.
Στην ομιλία του, ο πρόεδρος Ερντογάν ανέφερε επίσης ότι σχεδιάζεται για το 2026 η παράδοση εκσυγχρονισμένων Leopard 2A4, παραλλήλως με τις παραδόσεις Altay.
Στην ίδια τελετή, έγινε λόγος για το νέο τροχοφόρο Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης Altuğ (8×8) της BMC, που θα κατασκευάζεται στο ίδιο εργοστάσιο με ρυθμό 10 τον μήνα. Για το όχημα ανατέθηκε σχετική σύμβαση προμήθειας στις 24 Φεβρουαρίου που αφορά 29 μονάδες προοριζόμενες για τον τουρκικό στρατό. Το όχημα διακρίνεται από την μεγάλη ισχύ πυρός που προσφέρει το πυροβόλο 35 mm και πέραν του τριμελούς πληρώματος, μπορεί να μεταφέρει 9 στρατιώτες. Την κίνηση εξασφαλίζει πετρελαιοκινητήρας Caterpillar C13 ισχύος 711 ίππων και σύστημα μετάδοσης κίνησης της Allison, έξι σχέσεων.
Την ίδια ημέρα, 24 Φεβρουαρίου, είχε ανατεθεί σύμβαση προμήθειας 25 τεθωρακισμένων οχημάτων Pars Alpha (6×6 και 8×8) της FNSS για τον τουρκικό στρατό. Η έκδοση 6×6 αφορά οχήματα Διοικήσεως ενώ τα οχήματα 8×8 θα αφορούν φορείς αντιαρματικών πυραύλων και οχήματα περισυλλογής.
Ισραηλινός “εμφύλιος” για τα ελληνικά M113 – Το θάψιμο της ελληνικής πρότασης
Οι ανάγκες του τουρκικού στρατού σε τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα διαφόρων εκδόσεων, προσδιορίζονται σε 2.000 και οι ανωτέρω συμβάσεις δείχνουν ότι επιδιώκεται ισότιμη μεταχείριση των δύο ιδιωτικών εταιρειών. Η BMC ανήκει κατά 49% στην Επιτροπή Βιομηχανίας Ενόπλων Δυνάμεων Κατάρ ενώ η FNSS είναι 100% τουρκικών συμφερόντων. Εφόσον το Pars Alpha επιλέχθηκε σε ειδικοποιημένες εκδόσεις, διαφαίνεται ότι ευνοείται η είσοδος του Altuğ σε μεγαλύτερους αριθμούς, προφανώς για να ικανοποιηθεί και ο ξένος επενδυτής στην BMC.
Οι εξελίξεις έρχονται σε μία χρονική συγκυρία κατά την οποία για τα Όπλα ελιγμού (Τεθωρακισμένα – Πεζικό) του Ελληνικού Στρατού, ο προσφάτως οριστικοποιηθείς Μακροπρόθεσμος Προγραμματισμός Αμυντικών Εξοπλιστικών (ΜΠΑΕ 2025-2036) δεν περιλαμβάνει ανάλογες επενδύσεις. Στα άρματα μάχης, όχι μόνο δεν έχει περιληφθεί πρόγραμμα προμήθειας ή εκσυγχρονισμού αλλά έχει αποφασισθεί η απόσυρση πλέον των 200 αρμάτων ενώ για το Πεζικό έχει μεθοδευτεί η απευθείας ανάθεση σε ισραηλινή εταιρεία προγράμματος εκσυγχρονισμού τεθωρακισμένων M113.
Όλοι αυξάνουν τα άρματα μάχης, η Ελλάδα τα μειώνει για κανιβαλλισμό
