Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Είναι καθιερωμένη διαδικασία στην Τουρκία, στην λήξη κάθε έτους και στην αρχή του επομένου, να γίνεται απολογισμός των επιτευγμάτων της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, η ανάπτυξη της οποίας αποτελεί κεντρική κυβερνητική πολιτική, στηριζόμενη σε μακροχρόνιο προγραμματισμό και στρατηγική. Έναν τέτοιο απολογισμό και τους στόχους για το 2021, έκανε στις 11 Ιανουαρίου ο επικεφαλής της Προεδρίας Αμυντικής Βιομηχανίας (χαρτοφυλάκιο ανάλογο με υφυπουργείο) Ισμαήλ Ντεμίρ.
Εντός του 2021 θα αρχίσουν οι παραδόσεις των αναβαθμισμένων επιθετικών ελικοπτέρων Τ129 Φάσης 2. Δεν πρόκειται για προμήθεια επιπλέον αριθμού αλλά για παράδοση της δεύτερης παρτίδος που αφορούσε ελικόπτερα Τ129 με επιπλέον ηλεκτρονικά συστήματα αυτοπροστασίας (παρεμβολέα, RWR, LRW) και νέο σταθμό ασυρμάτου V/UHF τύπου 9681.
Θα παραδοθεί επίσης το πρώτο οπλισμένο Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος τύπου Akinci, κατασκευής της ιδιωτικής Baykar ενώ σε μαζική παραγωγή θα τεθεί το ανάλογο Aksungur της Τurkish Aerospace (απτή ένδειξη ισότιμης υποστηρίξεως ιδιωτικών και κρατικών εταιρειών στο ίδιο αντικείμενο). Τα δύο ΜΕΑ που πέταξαν στην διάρκεια του προηγουμένου έτους, θα μπορούν να μεταφέρουν όχι μόνο μεγαλύτερο φορτίο όπλων εν σχέσει με τα σημερινά Anka και Bayraktar αλλά και άλλων κατηγοριών και υψηλών επιδόσεων (πύραυλοι αέρος-αέρος βραχέως και μέσου βεληνεκούς, πύραυλου πλεύσεως μακρού πλήγματος, κατευθυνόμενες βόμβες κ.λπ.). Επιπλέον, αυτή η νέα γενιά ΜΕΑ, ενσωματώνει τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης στους αισθητήρες, επαυξάνοντας την ικανότητα δράσεως ανεξαρτήτως υποστηρίξεως GPS.
Το αυτοκινούμενο πυραυλικό αντιαεροπορικό σύστημα Hisar-A+ θα συνεχίσει να παραδίδεται στον Τουρκικό Στρατό ενώ είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθούν οι δοκιμές του αναλόγου συστήματος μέσου βεληνεκούς Hisar-O+, που θα είναι έτοιμο να τεθεί και αυτό σε υπηρεσία.
Εντός του έτους θα αρχίσει να χρησιμοποιείται ο πετρελαιοκινητήρας Batu για άρματα μάχης, που αναπτύσσεται με ιταλική τεχνογνωσία για να εφοδιάσει το άρμα Altay. Παράλληλα θα χρησιμοποιηθεί το πρώτο πρωτότυπο του συγκροτήματος ισχύος και μετάδοσης κίνησης Utku που αναπτύχθηκε για τεθωρακισμένα οχήματα.
Στην διάρκεια του 2021 επίσης, θα λάβουν χώρα οι αρχικές παραδόσεις του εγχωρίου πυραύλου επιφανείας – επιφανείας Atmaca, της εγχώριας τορπίλης βαρέως τύπου Akya και του φορητού αντιαρματικού πυραύλου βραχέως βεληνεκούς Karaok, βεληνεκούς πλέον των 1.000 μέτρων. Ο Τουρκικός Στρατός αναμένεται να παραλάβει και τα πρώτα μη επανδρωμένα οχήματα ελαφράς κατηγορίας, με σταθεροποιημένη τηλεχειριζόμενη εξέδρα οπλισμού που θα φέρει βαρύ πολυβόλο 12,7 mm συζευγμένο με ηλεκτροπτικό σύνολο.
Εμβληματική σημασία έχει η παράδοση στο Τουρκικό Ναυτικό του πλοίου αμφιβίων επιχειρήσεων πολλαπλού ρόλου ANADOLU (L400) συνοδευόμενη από την παράδοση της πρώτης εγχώριας σχεδιάσεως φρεγάτας κλάσης Ι.
Ο Ντεμίρ συνόψισε ότι η αμυντική βιομηχανία, παρά τις δυσκολίες που προκλήθηκαν από την πανδημία του COVID-19 ανταποκρίθηκε καλά, εκπλήρωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τους στόχους που είχαν τεθεί και θα συνεχίσει να εφοδιάζει τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αλλά και ξένους πελάτες με τα προϊόντα της. Παραλλήλως, το 2021 θα εγκαινιαστούν νέα αναπτυξιακά προγράμματα μέσω αναθέσεων σχετικών συμβάσεων σε τουρκικές εταιρείες που έχουν καταθέσει προτάσεις και έχουν αξιολογηθεί.
Στην άλλη μεριά του Αιγαίου, στην χώρα των μπουζουκιών, την “πολιτική” εξοπλισμών καθορίζει κατά μείζονα λόγο κύκλωμα αποστράτων των Τεθωρακισμένων που επανέκαμψε μετά τις εκλογές του Ιουλίου 2019 και την επικράτηση της ΝΔ, στήνοντας αγορές ξένων όπλων που θα αγοραστούν για απλή συμπαραγωγή και θα βαπτιστούν “εθνικά”, αλλά και ό,τι άλλο πρόγραμμα του στρατού το εξυπηρετεί. Το όραμα για το μέλλον προβλέπει να συνεχίζονται και τα ταξίδια επιτροπών στις ΗΠΑ για να επιθεωρήσουν ό,τι σαπάκι έχουν να ξεφορτωθούν οι σύμμαχοι.
Τα προγράμματα των άλλων Κλάδων θα συνεχίσουν να προχωράνε κατά προτεραιότητα σύμφωνα με τις προτιμήσεις των αντιπροσώπων και κυβερνητικών στελεχών που δεν είναι και τόσο παράξενο ότι δεν σχετίζονται απαραιτήτως με το ΥΠΕΘΑ. Κοινός παρονομαστής εδώ, η ανυπαρξία της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας. Ό,τι σύμβαση έχει υπογράψει η κυβέρνηση (Heron, MH-60R, Rafale) μέχρι σήμερα, δεν περιλαμβάνει την παραμικρή ανάθεση έργου σε Έλληνες, ένδειξη της ανυπαρξίας συγκροτημένης πολιτικής και σχεδίου. Συμφωνήθηκε επίσης το σκόρπισμα 1,3 δισ. ευρώ τα επόμενα 20 χρόνια, για παροχή υπηρεσιών στην εκπαίδευση της Πολεμικής Αεροπορίας. Μια από τις ζηλευτές αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, η οποία αφού εγκαταλείφθηκε επί μια δεκαετία, οι υπεύθυνοι την βγάζουν από πάνω και ανίκανη να τα καταφέρει μόνη της στην εκπαίδευση.
Για αναπτυξιακά προγράμματα στην Αμυντική Βιομηχανία, η κυβέρνηση περιορίστηκε στην υποστήριξη προτάσεων που κατατέθηκαν μόνο στο πλαίσιο των σχετικών μηχανισμών της ΕΕ που έχουν εγκαινιασθεί τα τελευταία έτη. Δηλαδή το κράτος δεν ενήργησε από ελατήρια και κριτήρια ως Ελλάδα, αλλά περίπου “εξαναγκασμένο” ως μέλος της ΕΕ… Εντυπωσιακά τα νούμερα. Στο εμβληματικότερο και πλέον αναγνωρίσιμο πρόγραμμα, αυτό του μελλοντικού ΜΕΑ, το LOTUS, από τα 9,7 εκατ. € της χρηματοδότησης, τα 8,8 περίπου είναι ευρωπαϊκά κονδύλια. Το υπόλοιπο ιλιγγιώδες ποσό των 900 χιλιάρικων θα διατεθεί μοιρασμένα από Ελλάδα και Κύπρο! Σημειώνεται ότι το τελικό αποτέλεσμα που θα παρουσιασθεί, πουθενά δεν είναι δεσμευτικό ή δεδομένο ότι θα υιοθετηθεί από κάποια χώρα της ΕΕ ή ακόμη και την ίδια την Ελλάδα.
Με ανακοινωμένο επισήμως ένα τεράστιο για τα δεδομένα της χώρας εξοπλιστικό πρόγραμμα, που όπως έχει πει και ο ίδιος ο ΥΕΘΑ κατά 90% αφορά προγράμματα υποστηρίξεως – συντηρήσεως του υφισταμένου υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων, αποδεικνύεται πανηγυρικώς ότι “λεφτά υπάρχουν” αλλά μόνο για τους ξένους – όχι για να αναπτύξει εγχώρια προϊόντα η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία. Καθόλου τυχαίο ότι ο πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ έκρινε σκόπιμο τελευταίες ημέρες του 2020 να απευθυνθεί με ανοικτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό. Θα έλεγε κανείς ότι η επιστολή αυτή, ήταν και το μόνο είδος (θλιβερού) “απολογισμού”.
Ποιος να νοιαστεί όμως; Ο ανύπαρκτος Έλληνας Ντεμίρ, το κύκλωμα των αποστράτων των Τεθωρακισμένων ή οι αντιπρόσωποι;
