SOF: Από τα «κινηματογραφικά» σενάρια στις απαιτήσεις για ρεαλιστική εκπαίδευση
Πολύς ο λόγος τις τελευταίες μέρες σχετικά με ένα δημοσίευμα του ιστότοπου «thedrive.com» το οποίο αφορούσε την εκπαίδευση πρασινοσκούφηδων του 1ου Special Forces Group μαζί με προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων της Ταϊλάνδης στην επίθεση και εξουδετέρωση στόχου που βρίσκεται επί κινούμενου τραίνου.
Μάλιστα σε μια εντυπωσιακή φωτογραφία η λήψη της οποίας έγινε το 2017 στην Ταϊλάνδη, απεικονίζεται η αποβίβαση μιας ομάδας Καταδρομέων στην οροφή κινούμενου τραίνου από ελικόπτερο Ειδικών Επιχειρήσεων ΜΗ-60Μ του 160 Συντάγματος Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ (160 SOAR).
Η σχετική διαδικασία είναι άμεσα αντιληπτό ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και απαιτητική καθώς σημαντικός αριθμός προσωπικού πρέπει να αποβιβαστεί με ασφάλεια στην οροφή του κινούμενου τραίνου σε ελάχιστο χρόνο, Αναφέρεται επίσης ότι οι χειριστές του ελικοπτέρου πρέπει να σταθεροποιήσουν με ακρίβεια το Blackhawk πετώντας με ταχύτητα ελάχιστα μικρότερη από την ταχύτητα του τραίνου προκειμένου οι καταδρομείς να εξέλθουν – ο ένας πίσω από τον άλλον- σε σειρά και να προσγειωθούν σε διαφορετικό σημείο της οροφής.
Φυσικά ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το ελικόπτερο κινείται παράλληλα με το τρένο αλλά με απόκλιση από την ευθεία ώστε η καμπίνα να «βλέπει» στην οροφή του τρένου προκειμένου να καταστεί εφικτή η αποβίβαση των Καταδρομέων. Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η υψηλή ταχύτητα που αναπτύσσει ένα τραίνο σε κίνηση, δημιουργεί και αναταράξεις ενώ υπάρχουν πάντα και τα εμπόδια που συνθέτουν μια μέγιστη πρόκληση για το κυβερνήτη του MH-60M!
Για να εμπλουτιστεί το σενάριο ακόμη.. περισσότερο αναφέρεται με νόημα ότι η βροχή και άλλα καιρικά φαινόμενα θα επηρεάσουν μια τέτοια επιχείρηση η οποία αφορά την εξουδετέρωση όπλων μαζικής καταστροφής (WMD) ή κατάσχεση φορτίου όπλων, ενώ σε πραγματικές συνθήκες, οι καταδρομείς ενδέχεται να αντιμετωπίσουν βαριά οπλισμένους αντιπάλους. Τέλος σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι το πιο πιθανό είναι να συμβούν – όχι στο φως της μέρας – αλλά κατά τη διάρκεια μιας κατασκότεινης βραδιάς, προκειμένου να επιτευχθεί ο απαραίτητος τακτικός αιφνιδιασμός.
Πάντως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δυνάμεις SOF των ΗΠΑ προετοιμάζονται συστηματικά ώστε να αντιμετωπίσουν σειρά καταστάσεων σε πραγματικές επιχειρήσεις, με μεγάλες προκλήσεις.
Κάτι που απαιτεί συνεχή και ρεαλιστική εκπαίδευση όπως αυτή που απεικονίζεται στην επίμαχη φωτογραφία. Αυτό είναι και το κυρίαρχο δόγμα και φιλοσοφία ενός πλήρως επαγγελματικού οργανισμού όπως η Αμερικανική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (USSOCOM), η οποία κατά κανόνα βρίσκεται κάθε φορά στην αιχμή του δόρατος των δυνάμεων που ανταποκρίνονται σε μια κρίση ανά την υδρόγειο.
Η επέμβαση σε ένα κινούμενο στόχο όπως ένα τραίνο ή ένα όχημα, αποτελεί πιθανό σενάριο που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι δυνάμεις SOF, με δεδομένο ότι η ακινητοποίηση του πιθανόν να μην είναι εφικτή (λόγω μεγέθους, ταχύτητας ή άλλων παραγόντων), επιβάλλοντας την ανάπτυξη προσωπικού σε αυτόν, προκειμένου να εξουδετερώσει την απειλή και να αναλάβει τον έλεγχο.
Έμπειρα στελέχη που έχουν υπηρετήσει σε μονάδες SOF τονίζουν την απαίτηση για ικανότητες ιδίως σε ότι αφορά τα πληρώματα ελικοπτέρων, προκειμένου να είναι σε θέση να πετύχουν αιώρηση σε ένα σημείο σε δύσκολες συνθήκες καθώς και διατήρηση αντίληψης τακτικής κατάστασης για ασφαλή ανάπτυξη η περισυλλογή ενός τμήματος SOF από το πεδίο της μάχης. Οι τακτικές συνθήκες μπορεί να επιβάλουν η διαδικασία αυτή να γίνει σε ένα όχημα, σε ένα πλοίο ή ακόμη και σε μια απότομη πλαγιά τόσο μέρα όσο και νύχτα με παρουσία εχθρικών απειλών.
Τα παραπάνω σενάρια ίσως να φαίνονται σε πολλούς “κινηματογραφικά” αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αγνοούμε, ότι οι δυνάμεις SOF είναι αυτές που πρέπει να διατηρούν ετοιμότητα (ανά πάσα στιγμή) για ανάληψη δράσης με μικρή χρονική προειδοποίηση, στις πλέον αντίξοες συνθήκες και περιβάλλοντα.
Αυτό ισχύει και για τις δυνάμεις SOF των Ελληνικών Ε.Δ( όπως το ΕΤΑ, η 31η ΜΕΕΔ και η ΔΥΚ) αλλά και τα τμήματα Ειδικών Δυνάμεων του ΕΣ που αποτελούν την αιχμή του δόρατος σε περίοδο κρίσης.
Μπορεί βέβαια στη δική μας περίπτωση να μην απαιτείται από το προσωπικό να πρέπει να εξουδετερώσει στόχους επί κινούμενων τρένων.. Αυτό όμως δεν αναιρεί την απαίτηση για προσαρμογή σε διαφορετικές καταστάσεις και περιβάλλοντα στη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα.
Γι αυτό και θα πρέπει να υπάρχει “ευελιξία” στο πρόγραμμα εκπαίδευσης όσο και ευρηματικότητα προκειμένου το προσωπικό να εξασκείται όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά, αποφεύγοντας τα τετριμμένα, με εκπαίδευση αποκλειστικά μέσα σε συγκεκριμένους χώρους εκπαίδευσης. Οι αναγνωρίσεις φυσικά προσφέρουν την απαραίτητη εξοικείωση με συγκεκριμένους γεωγραφικούς τομείς επιχειρησιακής ευθύνης αλλά δεν είναι από μόνες τους αρκετές, ώστε να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αν δεν συνοδεύονται ταυτόχρονα από ρεαλιστικά σενάρια υψηλών απαιτήσεων..
Ας κρατήσουμε λοιπόν κατά νου, ότι αυτό που χρειάζεται είναι ευρηματικότητα όσο και ευελιξία, προκειμένου οι εκπαιδεύσεις του προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων, να εμπλουτιστούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ρεαλισμό που θα τους προετοιμάσει, ώστε να αντιμετωπίσουν μελλοντικά μια πραγματική κατάσταση.