Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στις 14 Μαΐου η Υπηρεσία Αμυντικής Συνεργασίας & Ασφαλείας (DSCA) του Υπουργείου Αμύνης των ΗΠΑ, γνωστοποίησε ότι το Υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε αποφάσεις εγκρίσεως δύο πιθανών Στρατιωτικών Πωλήσεων Αλλοδαπής (FMS) στην Τουρκία. Η DSCA παρέδωσε τις απαιτούμενες πιστοποιήσεις ενημερώνοντας την ίδια ημέρα το Κογκρέσο για τις πιθανές πωλήσεις.
Η πρώτη αφορά την προμήθεια 53 πυραύλων αέρος – αέρος μέσου βεληνεκούς AIM-120C-8 AMRAAM και 6 τμήματα καθοδηγήσεως AIM-120C-8 και συναφή συναφή στοιχεία εφοδιασμού και υποστηρίξεως προγράμματος, εκτιμώμενου κόστους 225 εκατ. $.
Η δεύτερη αφορά την προμήθεια 60 πυραύλων αέρος – αέρος βραχέως βεληνεκούς AIM-9X Sidewinder Block II All Up Round (AUR) και 11 μονάδες τακτικής καθοδηγήσεως AIM-9X Block II, εκτιμώμενου κόστους 79,1 εκατ. $.
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, περιλαμβάνονται διάφορα είδη μη Κύριου Αμυντικού Εξοπλισμού (MDE) όπως εξοπλισμός υποστηρίξεως, ανταλλακτικά, αναλώσιμα, υποστήριξη πυραύλων, υπηρεσίες μηχανικής, τεχνικής και εφοδιαστικής υποστηρίξεως ενώ στην περίπτωση των AMRAAM περιλαμβάνονται και ενσωματωμένος εξοπλισμός επαναπρογραμματισμού δοκιμών κοινών πυρομαχικών (BIT) (CMBRE), υποστήριξη επισκευής και επιστροφής, υποστήριξη και λογισμικό συστημάτων όπλων, παράδοση και υποστήριξη απορρήτου λογισμικού, διαβαθμισμένες δημοσιεύσεις και τεχνική τεκμηρίωση, υποστήριξη μεταφορών, μελέτες και έρευνες, υπηρεσίες μηχανικής, τεχνικής και υλικοτεχνικής υποστηρίξεως της κυβερνήσεως των ΗΠΑ και των εργολάβων.
Στις ανακοινώσεις διευκρινίζεται ότι η περιγραφή και η αξία σε δολάρια, αφορούν την υψηλότερη εκτιμώμενη ποσότητα και αξία με βάση τις αρχικές απαιτήσεις. Η πραγματική αξία θα είναι χαμηλότερη, αναλόγως των τελικών απαιτήσεων, την αρμόδια αρχή για τον προϋπολογισμό και τις υπογεγραμμένες συμφωνίες πωλήσεως, εάν κι όταν ολοκληρωθούν.
Η επικείμενη είσοδος σε τουρκική υπηρεσία των δύο συγκεκριμένων τύπων πυραύλων έχει ενδιαφέρον, τόσο ως προς τα βελτιωμένα χαρακτηριστικά – δυνατότητες που εισαγάγουν, όσο και ως προς την επιχειρησιακή αντίληψη που διαφαίνεται ότι επικρατεί.
Η έκδοση AIM-120C-8 ενσωματώνει τεχνολογία από το αναπτυξιακό πρόγραμμα Ανανεώσεως Μορφής, Προσαρμογής, Λειτουργίας (Form, Fit, Function Refresh) και απέβλεπε στην εξασφάλιση διαρκούς ικανότητος αναβαθμίσεως με μελλοντικές βελτιώσεις λογισμικού, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζονται οι ταχέως εξελισσόμενες απειλές. Η έκδοση C-8 φέρει 15 αναβαθμισμένες κάρτες κυκλωμάτων στο σύστημα κατευθύνσεως ενώ κατά τ’ άλλα είναι ίδια με την C-7, με κάποια ωστόσο εμπορικού τύπου εξαρτήματα, τα οποία αντικατέστησαν αντίστοιχα εξαρτήματα που έχουν σταματήσει να παράγονται.
Κατά τα άλλα, η έκδοση AIM-120C-8 δεν φέρεται να έχει άλλες βελτιώσεις εν σχέσει με την C-7 και το βεληνεκές παραμένει ίδιο εφόσον διατηρείται ο ίδιος κινητήρας: κατά την Πολεμική Αεροπορία 40 ν.μ. (74 χλμ.) ή κατ’ άλλες πηγές 49 ν.μ. (90 χλμ.). Δεν αναφέρεται επίσης βελτίωση στην ζεύξη δεδομένων για την μετάδοση κωδικοποιημένων εντολών από το ραντάρ του μαχητικού που εκτοξεύει τον πύραυλο. Κάποια δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι σημαντική διαφορά εντοπίζεται στην βελτιωμένη αντοχή έναντι ηλεκτρονικών παρεμβολών και στην αυξημένη Ζώνη Μη Διαφυγής (No Escape Zone).
Από την πλευρά του, ο AIM-9X Block II AUR είναι αρκετά πιο βελτιωμένος εν σχέσει με την έκδοση Block I. Έχει ικανότητα εγκλωβισμού μετά την εκτόξευση (Lock-On After Launch) και αυξημένη εμβέλεια που σε διάφορες ανοικτές πηγές εκτιμάται σε 25-35 χλμ. Μάλιστα, μέσω ζεύξεως δεδομένων μπορεί να δέχεται από το ραντάρ του αεροπλάνου που τον εκτόξευσε ανανέωση στοιχείων κατά την πτήση. Η εμβέλεια του AIM-9X Block I αναφέρεται σε επίσημες πηγές ότι υπερβαίνει τα 10 ν.μ. (18,5 χλμ.).
Οι δύο προμήθειες, συσχετίζονται προφανώς με την προμήθεια 40 F-16V Block 70, η LOA της οποίας υπεγράφη τον Ιούνιο του 2024, χωρίς να έχει ανακοινωθεί όμως και υπογραφή. Τα δύο όπλα βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία με την Τουρκική Αεροπορία στους παρακάτω αριθμούς και εκδόσεις:
- 350 AIM-120B, 252 AIM-120C-7.
- 127 AIM-9X Block I, 117 AIM-9X Block II.
Οι μικροί αριθμοί των νέων προμηθειών που εγκρίθηκαν για την Τουρκία, αφενός συμβαδίζουν με τον αριθμό των 40 νέων F-16V Block 70, αφετέρου δικαιολογούνται με την έννοια ότι είναι συμπληρωματικές στο υφιστάμενο απόθεμα. Σήμερα, σε τουρκική υπηρεσία βρίσκονται 234 F-16 διαφόρων εκδόσεων. Εάν ληφθούν υπ’ όψιν όμως τα τουρκικά αναπτυξιακά προγράμματα πυραύλων Bozdoğan και Gökdoğan, μελλοντικώς με αυτά θα μπορούν να εξοπλιστούν τουλάχιστον τα 205 παλαιοτέρων εκδόσεων F-16 Block 30M/40M/50M. Τα AIM-9X και ΑΙΜ-120 είναι υπεραρκετά για τα 29 F-16 Block 50+ και τα πιθανώς 40 F-16 Block 70.
Ιδίως δε, στην περίπτωση των AIM-120C-8, εφόσον υφίσταται πλεονέκτημα αυξημένης NEZ, η προμήθεια 53 πυραύλων επιβάλει στον αντίπαλο να θεωρεί ως δεδομένο ότι κάθε επικείμενη εμπλοκή με τουρκικό F-16 (του οποίου αγνοεί την σύνθεση οπλισμού) απολαμβάνει το συγκεκριμένο πλεονέκτημα. Εξάλλου, ο AIM-120C-8, αναφέρεται ότι μπορεί να “αναγνωρίζεται” από το λογισμικό παλαιοτέρων τύπων μαχητικών ενώ επί παραδείγματι, αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση του AIM-120C-7. Τοιουτοτρόπως, τα F-16 Block 30/50 της Πολεμικής Αεροπορίας, μπορούν μεν να οπλιστούν με τους AIM-120C-5/7 αλλά “αναγνωρίζονται” ως παλαιότεροι AIM-120B και δεν είναι εφικτή η εκμετάλλευση των βελτιωμένων επιδόσεων και χαρακτηριστικών που προσφέρουν.
Η τουρκική LOA για τα F-16 Block 70, τα όπλα και το σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου
