Από Σάββας Δ. Βλάσσης
“Η Ελλάδα ανακοίνωσε την επιθυμία της να αποκτήσει 18 Rafale. Πρόκειται για εξαιρετικά νέα για την γαλλική αεροναυπηγική βιομηχανία και μια πρωτιά: μια ευρωπαϊκή χώρα επιθυμεί να αποκτήσει γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale. Το αποτέλεσμα μιας πολιτικής εξαγωγών που ακολουθώ με συνέπεια από το 2017“.
Αυτή ήταν η επίσημη τοποθέτηση της Γαλλίδας υπουργού Αμύνης Florence Parly, μετά την ανακοίνωση του Έλληνα πρωθυπουργού στις 12 Σεπτεμβρίου για τα Rafale και αξίζει ίσως να την “μελετήσουμε” πιο προσεκτικά.
1. Η Γαλλίδα υπουργός δηλώνει την ευαρέσκειά της για την επιτυχία που σημαίνει η εξέλιξη για την γαλλική Dassault, ανεξαρτήτως του αν αυτή προέκυψε σε μεγάλο βαθμό (αν όχι τον μέγιστο) χάρη στην προσέγγιση της γαλλικής πολιτικής με την ελληνική.
Ναι, οι πολιτικοί προϊστάμενοι των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΟΛΕΣ τις σοβαρές χώρες, μετά χαράς υποστηρίζουν εγχώριες βιομηχανίες και τα προϊόντα τους στις διεθνείς αγορές. Είναι προς τιμήν τους και εύσημο για την πολιτική τους σταδιοδρομία.
2. Η Γαλλίδα υπουργός αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στο ότι η επιλογή του γαλλικού αεροσκάφους δεν προέρχεται από μία οποιαδήποτε χώρα αλλά από μια χώρα της Ευρώπης. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια χώρα του Τρίτου Κόσμου της οποίας οι επιχειρησιακές ανάγκες αλλά και τα κριτήρια επιλογής μπορούν ενδεχομένως να θεωρηθούν “ελαστικά”. Οι κυβερνήσεις αλλά και οι Ένοπλες Δυνάμεις μιας προηγμένης χώρας όπως αυτές της Ευρώπης, και ιδίως του ΝΑΤΟ, επιλέγουν με αυξημένη αυστηρότητα και η αξιοπιστία τους θεωρείται δεδομένη.
Έχουν συνειδητοποιήσει οι πολιτικοί προϊστάμενοι των Ενόπλων Δυνάμεων στην χώρα μας, ότι δεν μπορούν να φορτώνουν στο οπλοστάσιο των τριών Κλάδων ό,τι νάναι και ό,τι επιθυμούν οι αντιπρόσωποι; Πολύ περισσότερο δε, όταν το προτεινόμενο είναι αποκλειστική επιλογή τριτοκοσμικών χωρών και στρατευμάτων, που η ένταξή του, θα κάνει ασφαλώς ευτυχή τον πωλητή, ο οποίος θα διατυμπανίζει την “αναβάθμιση” του προϊόντος του στην διεθνή αγορά διότι “επιλέχθηκε” από έναν στρατό του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης; Ταυτοχρόνως όμως, θα δυσφημίσει τον στρατό αυτόν διεθνώς, επειδή θα έχει καταστεί σαφές ότι τα επιχειρησιακά κριτήρια (συχνά άμεσα σχετιζόμενα με την επιβίωση του προσωπικού) μπορούν με ευκολία να τίθενται στο περιθώριο, έναντι άλλων… “προτεραιοτήτων”;
3. Η Γαλλίδα υπουργός θεωρεί τιμή της το ότι από το συγκεκριμένο αξίωμα, προωθεί με συνεπή πολιτική τις εξαγωγές προϊόντων της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας. Ναι σε ΟΛΑ τα σοβαρά κράτη, όχι μόνο ο υπουργός Αμύνης αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος, θεωρούν απολύτως αυτονόητη την άσκηση πολιτικής εξαγωγών και ιδίως απαιτητικών προδιαγραφών αμυντικών προϊόντων. Οι εξοπλισμοί, όσο χαμηλής “στάθμης” και αν είναι, συνιστούν μια ιδιαίτερη πράξη επιβεβαιώσεως εθνικής επιρροής, πέρα από τις αυτονόητες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία από τα έσοδα εξαγωγών και την εξασφάλιση θέσεων εργασίας.
Πόσοι πολιτικοί προϊστάμενοι των Ενόπλων Δυνάμεων στην χώρα μας, ενδιαφέρθηκαν κι επεδίωξαν με συνέπεια και στο πλαίσιο μιας ουσιαστικής και χειροπιαστής πολιτικής, να υποστηρίξουν την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία; Όσο μικρή και αν είναι η δυναμικότητα της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, ενισχύθηκε αυτή μέσα από διαφανείς διαδικασίες ή προτιμήθηκαν “έτοιμες λύσεις” ξένων, που ίσως και με ένα προσχηματικό “χαμηλότερο κόστος” ή την ευκολία των FMS, συνετέλεσαν στο να τεθεί ταφόπλακα στην όποια εγχώρια ανάπτυξη;
Με λακωνικότητα, περιεκτικότητα και σαφήνεια, η Γαλλίδα υπουργός Αμύνης, χωρίς συμπλεγματισμούς ή δήθεν “ουδετερότητα”, έδωσε το στίγμα που πρέπει να διακρίνει έναν υπεύθυνο, σύγχρονο και πατριώτη πολιτικό, ο οποίος αναλαμβάνοντας ένα χαρτοφυλάκιο που πέραν των προφανών ευθυνών, μπορεί να συνεισφέρει στην αναπτυξιακή προοπτική μέσω μιας αντιλήψεως εθνικοποιήσεως των σοβαρών επενδύσεων που γίνονται στην Άμυνα.
Πόσοι πρώην υπουργοί Εθνικής Αμύνης στην Ελλάδα, μπορούν να υπερηφανευτούν όπως η κα Parly; Στο τέλος της θητείας τους, να τολμήσουν να κάνουν έναν απολογισμό για το σύνολο των συμβάσεων που “έφεραν” στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, για τα αντισταθμιστικά που εξασφάλισαν, για τις νέες θέσεις εργασίας που δημιούργησαν, για το σύνολο των κεφαλαίων που επένδυσαν σε σκοπούς Έρευνας & Αναπτύξεως, για το ότι έπιασαν στα χέρια τους και δοκίμασαν πρώτοι ένα εγχώριας αναπτύξεως προϊόν που υποστήριξαν μέσα από διαφανείς διαδικασίες;
Σε μια χώρα που κυκλώματα αντιπροσώπων καταφέρνουν να ακούς από χείλη πολιτικών να βαπτίζουν ξένα όπλα ως “εθνικά”, μπορεί να έχει καμμία απήχηση το μήνυμα της κας Parly;
