Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Σε μια περίοδο που η κοινή γνώμη έχει την εντύπωση ότι δεν υφίσταται Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία και οι περισσότεροι -μεταξύ αυτών πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες- την ταυτίζουν με τις κρατικές εταιρείες του χώρου, κάποιοι παρουσιάζουν προϊόντα και λύσεις που μπορούν να καλύψουν ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και να διεκδικήσουν συμβάσεις από την διεθνή αγορά.
Στις 11 Δεκεμβρίου, η εταιρεία EODH που ειδικεύεται στον χώρο των θωρακίσεων – προστασίας τεθωρακισμένων οχημάτων, παρουσίασε στην Διεύθυνση Πεζικού του ΓΕΣ πρόταση εκσυγχρονισμού του ΤΟΜΠ Μ113 – περί τα 2.000 οχήματα του τύπου βρίσκονται σε ελληνική υπηρεσία. Επειδή ο αριθμός του οχήματος είναι τόσο μεγάλος, είναι αυτονόητο ότι η πλήρης αντικατάστασή του είναι αδύνατη, συνεπώς ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού για τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες Μ113, αποτελεί μονόδρομο για το ΓΕΣ.
Το Μ113 HEL, όπως χαρακτηρίζει το εκσυγχρονισμένο μοντέλο η εταιρεία, συνιστά ολοκληρωμένη λύση βελτιώσεως και στους τρεις κύριους τομείς ενός τεθωρακισμένου: προστασία – θωράκιση, ισχύς πυρός, ευκινησία. Με τον τομέα της προστασίας να αποτελεί το κατ’ εξοχήν αντικείμενο εξειδικεύσεως της EODH, οι άνθρωποί της σχεδίασαν από κοινού με ξένους συνεργάτες, ένα ολοκληρωμένο πακέτο που προσφέρει βέλτιστες λύσεις αναλόγως των επιλογών που θα κάνει ο χρήστης.
Για την βελτίωση της προστασίας, η EODH προτείνει την προσθήκη σύνθετης θωρακίσεως νέας γενιάς στο εμπρόσθιο μέρος και τα πλευρά του οχήματος και συγκεκριμένα Επιπέδου 4, σύμφωνα με την Συμφωνία Τυποποιήσεως (STANAG) 4569 του ΝΑΤΟ. Ως προς το ασπίδιο που έχει αρχίσει να εγκαθίσταται στην θέση του πολυβόλου 12,7 mm, αυτό προτείνεται να κατασκευαστεί από νέα ελαφρύτερα υλικά, αντί του χάλυβα Hardox που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός Στρατός αλλά προορίζεται για πολιτικές χρήσεις σε σκαπτικά μηχανήματα. Επιπλέον, προτείνεται η προσθήκη διάφανης θωρακίσεως, ώστε να υπάρχει δυνατότητα υπό κάλυψη παρατηρήσεως. Εννοείται ότι η EODH μπορεί να προσφέρει ακόμη υψηλότερο επίπεδο προστασίας, εφόσον αυτό είναι απαίτηση του πελάτη.
Στον τομέα της ευκινησίας, προτείνεται βασικώς η εγκατάσταση νέου πετρελαιοκινητήρα CAT C7 ισχύος 330 ίππων, προς αντικατάσταση του σημερινού ισχύος 212 ίππων. Οι τροποποιήσεις στο σκάφος περιορίζονται σε ελάχιστες μόνο. Βελτιώνεται επίσης το συγκρότημα ισχύος ώστε να διευκολύνεται η διαδικασία συντηρήσεως ενώ η οδήγηση καθίσταται απλούστερη ως διαδικασία και αίσθηση.
Για την ισχύ πυρός του Μ113, η οποία στον Ελληνικό Στρατό περιορίζεται είτε σε βαρύ πολυβόλο Μ2ΗΒ των 12,7 mm ή σε πολυβόλο βομβίδων GMG των 40 mm, προτείνονται διάφορες επιλογές, που ενέχουν φυσικά το ανάλογο κόστος. Το κύριο συστατικό είναι ένας Τηλεχειριζόμενος Σταθμός Οπλισμού με ολοκληρωμένο σκοπευτικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει θερμική κάμερα, κάμερα ημέρας και τηλέμετρο λέιζερ. Ο σταθμός προσφέρει σταθεροποίηση σε δύο άξονες, εξασφαλίζει αυτόματη ιχνηλάτηση στόχου μέσω βίντεο και παρέχει πρόνοια για προγραμματιζόμενη ζώνη απαγορεύσεως πυρός (No Fire) προς αποφυγή φιλίων απωλειών.
Στον Τηλεχειριζόμενο Σταθμό Οπλισμού μπορούν να εγκατασταθούν τυπικά όπλα, όπως αυτά που φέρουν τα Μ113 στον Ελληνικό Στρατό, αλλά η πρόταση της EODH περιλαμβάνει και μία λύση που μετατρέπει το Μ113 HEL σε “υβριδικό ΤΟΜΑ”. Αυτό επιτυγχάνεται στην περίπτωση επιλογής ως οπλισμού του πυροβόλου χαμηλής οπισθοδρομήσεως M230LF Bushmaster®Chain Gun® των 30mm στο πλαίσιο ενός δοκιμασμένου πύργου με περιορισμένες απαιτήσεις συντηρήσεως και μεγάλη αξιοπιστία (MTBF 22.000 βολές).
Το συγκεκριμένο πυροβόλο, είναι τροποποιημένη έκδοση του Μ230 που φέρουν τα επιθετικά ελικόπτερα Apache και διακρίνεται από ταχυβολία 200 β.α.λ., δραστικό βεληνεκές 2.000 μέτρων και μέγιστο 4.000 μέτρων. Το βλήμα του πυρομαχικού 30 mm x 113 αναπτύσσει ταχύτητα εξόδου 850 μέτρα/ δευτερόλεπτο και η επίδοση διατρήσεως ανέρχεται σε 25,4 mm ελατού ομογενούς χάλυβος (RHA) στα 500 μέτρα. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο πυρομαχικό παράγεται στην Ελλάδα στο Συγκρότημα Εργοστασίου Αιγίου των ΕΑΣ.
Ο τηλεχειριζόμενος σταθμός μπορεί να συνδυάζει συζυγή δευτερεύον οπλισμό, στην μορφή πολυβόλου ενώ φέρει και 8 εκτοξευτές καπνογόνων. Με βάρος μικρότερο των 400 κιλών, ο σταθμός δεν επιβαρύνει ιδιαιτέρως το όχημα, ούτε επηρεάζει την μεταφορική ικανότητα στο εσωτερικό του διαμερίσματος φορτίου.
Άλλες παρεμβάσεις που δύνανται να πραγματοποιηθούν, περιλαμβάνουν:
• Νέο ηλεκτρικό σύστημα ψηφιακής αρχιτεκτονικής για το πλήρες όχημα (ακάφος και τηλεχειριζόμενος πυργίσκος).
• Νέο συγκρότημα ισχύος και σύστημα ψύξεως.
• Νέα θέση οδηγού.
• Ενισχυμένες ακραίες μεταδόσεις.
• Ενισχυμένη ανάρτηση, συμπεριλαμβανομένων και των ράβδων στρέψεως.
• Εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου.
• Ψύξη του διαμερίσματος προσωπικού.
• Σύστημα καταστολής πυρκαγιάς.
• Νέα αναρτώμενα καθίσματα αντιναρκικής προστασίας.
• Ελαστικές ερπύστριες.
Το Μ113 HEL αντιπροσωπεύει μια ολοκληρωμένη λύση που όχι μόνο στέκεται επαξίως μεταξύ των πλέον προωθημένων που έχουν εμφανισθεί στην διεθνή αγορά αλλά κατά τις διαθέσιμες πληροφορίες διακρίνεται και από άκρως ανταγωνιστικό κόστος που για τους γνώστες, εντυπωσιάζει. Αυτό είναι φυσιολογικό, δεδομένου ότι μια ιδιωτική εταιρεία που επιδιώκει να διατηρηθεί στην διεθνή αγορά, ενεργεί βάσει καθαρά επιχειρηματικών κριτηρίων και με απόλυτη προσήλωση στον στόχο του να είναι ανταγωνιστική, με αποτέλεσμα να επιλέγει τις βέλτιστες λύσεις με λογικά κόστη. Η προσέγγιση αυτή δυστυχώς, συχνά δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις μεγάλων κρατικών εταιρειών, όπου η διαφθορά και η κρατική “προστασία”, αφήνουν περιθώρια για υπερτιμήσεις και εμφάνιση μη ανταγωνιστικών προϊόντων, τα οποία δεν μπορούν να σταθούν στην αγορά.
Άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο της προτάσεως, είναι ότι πρόκειται για την μόνη επιλογή εν σχέσει με άλλες (π.χ. προμήθεια πλεοναζόντων ΤΟΜΑ) που μπορεί να αποδώσει προϊόν (εκσυγχρονισμένα Μ113) σε διάστημα μόνο ενός έτους από την ανάθεση συμβάσεως.
Ευνόητο είναι ότι επειδή η πρόταση της EODH για το Μ113 HEL είναι συνολική και δεν περιορίζεται σε έναν μόνο τομέα -επί παραδείγματι στην προστασία- περιλαμβάνει υποσυστήματα τα οποία προσφέρουν άλλες ελληνικές εταιρείες, με αποτέλεσμα ευρύτερη εμπλοκή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Ως εκ τούτου, ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Μ113 του Ελληνικού Στρατού, μπορεί να αποτελέσει μια μικρογραφία προγράμματος “βάσεως”, όπως μεγάλα και πολυδάπανα που αναθέτουν οι κυβερνήσεις σε ξένους οίκους, σπεύδοντας να επισημάνουν την ζωτική σημασία τους για την διατήρηση στην ζωή μεγάλων κρατικών εταιρειών, που όμως δεν προσφέρουν δικά τους προϊόντα (βλέπε πρόγραμμα F-16 και ΕΑΒ).
Με πολύ μικρότερη δαπάνη στην περίπτωση του ΤΟΜΠ Μ113, το ΥΠΕΘΑ μπορεί να δώσει όχι μόνο “υγιή” δυναμική σε πλήθος εταιρειών της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας αλλά και να εξασφαλίσει σοβαρά έσοδα για τα κρατικά ταμεία, εφόσον εξασφαλισθούν συμβάσεις από το εξωτερικό. Ένα παράδειγμα φίλης χώρας η οποία μπορεί να επιδείξει ζωηρό ενδιαφέρον για ένα πακέτο εκσυγχρονισμού Μ113, είναι η Αίγυπτος της οποίας ο στρατός διαθέτει περισσότερα από 2.500 ΤΟΜΠ του τύπου. Για λόγους πολιτικούς, το Κάιρο δεν επιθυμεί να αναθέσει κάποιο πρόγραμμα σε εταιρείες με εμπειρία στο συγκεκριμένο αντικείμενο, επειδή προέρχονται από το Ισραήλ και την Τουρκία. Εδώ, με την κατάλληλη πολιτική υποστήριξη από πλευράς ελληνικής κυβερνήσεως, η πρόταση της EODH μπορεί να είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Κάτι που εκτιμούμε ότι θα φανεί πολύ σύντομα από τους επισκέπτες στο περίπτερο της εταιρείας, κατά την διάρκεια της εκθέσεως αμυντικού υλικού DEFEA 2020 τον Ιούνιο του 2020.
Από την ελληνική ρέπλικα της Porsche σε ένα ελληνικό τεθωρακισμένο όχημα 4×4
