Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Η χερσαία επιχείρηση που ανέλαβε η Τουρκία στο Αφρίν, παρά την σχετικώς περιορισμένη φωτογραφική κάλυψη για ευνόητους λόγους, επιτρέπει την παρατήρηση της γενικής εικόνας που εμφανίζει το τουρκικό πεζικό, από πλευράς ατομικού οπλισμού και υλικών με τα οποία είναι εφοδιασμένος ο πεζός μαχητής.
Κατ’ αρχάς είναι πλέον εμφανέστατη η προσπάθεια για βελτίωση του επιπέδου προστασίας του στρατιώτη. Αυτή, όχι μόνο διά της πλήρους υιοθετήσεως σύγχρονου αντιβαλλιστικού κράνους kevlar αλλά και με την προσθήκη ατομικής θωρακίσεως, η οποία πλέον έχει επηρεάσει και στην υιοθέτηση νέου τύπου ατομικής εξαρτύσεως. Βλέπουμε την συντριπτική πλειοψηφία των πεζικάριων να φέρει διαμορφούμενη εξάρτυση με λωρίδες προσαρμογής φυσιγγιοθηκών και θηκών κάθε είδους, και ενσωματωμένα θυλάκια για αντιβαλλιστικές πλάκες. Οι εξαρτύσεις τύπου γιλέκου σύγχρονης σχεδιάσεως με φερμουάρ ή πλαστικά κλιπ στο κέντρο, οι οποίες όμως δεν επέτρεπαν την μεταφορά αντιβαλλιστικής πλάκας εμπρός, αντικαθίστανται. Συνεπώς, η στρατιωτική ηγεσία έχει πράξει ό,τι είναι δυνατόν για την εξασφάλιση του μέγιστου βαθμού προστασίας του στρατιώτη. Επιτρέπει δε την κατά περίπτωση προμήθεια κρανών ελαφρού τύπου στις μονάδες καταδρομών, που καλύπτουν μικρότερο μέρος της κεφαλής αλλά διευκολύνουν την προσαρμογή ακουστικών ή ηλεκτρικών ωτοασπίδων.
Στον ατομικό οπλισμό, το νέο τυφέκιο ΜΡΤ-76 των 7,62 mm φέρεται από το προσωπικό κάποιων μονάδων, χωρίς όμως η χορήγηση να είναι πλήρης. Εξαιρέσεις δείχνουν να υπάρχουν σε κάποιες εκ των μονάδων με το νέο τυφέκιο, δεδομένου ότι οι χειριστές του αντιαρματικού εκτοξευτού RPG-7, ναρκαλιευτές ή χειριστές στρατιωτικών σκύλων, παρατηρήθηκαν να φέρουν ως ατομικό οπλισμό το ΗΚ-33Ε των 5,56 mm. Πιθανότατα ο αριθμός των ΜΡΤ-76 δεν επαρκεί ακόμη για πλήρη χορήγηση.
Το νέο τυφέκιο φέρει κάποια παρελκόμενα αποστολής, δεν δείχνει όμως να έχει χορηγηθεί ακόμη η πλήρης σειρά που πιθανότατα έχει προγραμματισθεί να τεθεί σε υπηρεσία. Στα ΜΡΤ-76 φέρονται θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως κυρίως Piton πρώτης γενιάς της Aselsan. Αντιθέτως, στο όπλο έχει εντοπισθεί σε άλλες περιπτώσεις η χρήση σύγχρονων θερμικών διοπτρών και συγκεκριμένα στα χέρια προσωπικού της Διοικήσεως Ειδικών Δυνάμεων του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε κάποιες περιπτώσεις διαπιστώνεται απόπειρα αξιοποιήσεως του ΜΡΤ-76 σε ρόλο ακροβολιστού. Το περιορισμένο φωτογραφικό υλικό από το μέτωπο της Αφρίν, αποκαλύπτει χρήση διόπτρας που μάλλον προέρχεται από το εμπόριο και δεν είναι στρατιωτικών προδιαγραφών, οπότε πρόκειται για προσωπική πρωτοβουλία. Είναι αντιληπτή όμως η πρόθεση μεγιστοποιήσεως της αποδόσεως που προσφέρει το φυσίγγιο των 7,62 mm σε μέσες αποστάσεις. Πάντως το σοβιετικό τυφέκιο SVD Dragunov των 7,62 mm x 54R εξακολουθεί να υφίσταται στο πλαίσιο της Ομάδος Μάχης.
Διαπιστώνεται όμως και μία απουσία, αυτή των αναρτωμένων σε τυφέκια βομβιδοβόλων. Το ΗΚ-33E συνδυαζόταν με τουρκικής κατασκευής αντίγραφο του Μ203 των 40 mm αλλά στην περίπτωση του ΜΡΤ-76 δεν έχει εμφανισθεί ακόμη ανάλογη λύση. Η δε εργονομική «λαβή» έμπροσθεν της υποδοχής γεμιστήρος του ΜΡΤ-76, για καλύτερο κράτημα, εμποδίζει την ανάρτηση και χρήση βομβιδοβόλου. Για τον λόγο αυτόν διακρίνεται στους πεζικάριους στο Αφρίν αυξημένος αριθμός ημιαυτόματων βομβιδοβόλων MGL των 40 mm με περιστρεφόμενο βυκίο 6 βομβίδων.
Το σοβιετικό πολυβόλο ΡΚΜ των 7,62 mm x 54R διατηρείται ως τυποποιημένο ομαδικό όπλο υποστηρίξεως, έχοντας εκτοπίσει το MG3. Αυτό είναι φυσιολογικό, δεδομένης της αξιοπιστίας του αλλά και του σαφώς μικρότερου βάρους (7,5 κιλά έναντι των 10,5 του MG3).
Γενικώς, η συνύπαρξη δύο διαμετρημάτων φορητού οπλισμού, τίθεται σε δεύτερη μοίρα ενδιαφέροντος, εφόσον το σοβιετικό πολυβόλο προσφέρει κάποια σαφή πλεονεκτήματα και ανώτερη ευελιξία χρήσεως. Στις μονάδες δε που έχει χορηγηθεί το ΜΡΤ-76, συνυπολογιζομένης της περιορισμένης χορηγήσεως ΗΚ-33E, τα διαμετρήματα είναι τρία. Μην ξεχνάμε ότι το Αφρίν δεν αφορά σύρραξη υψηλής εντάσεως αλλά αντιανταρτικό αγώνα από μικρό αριθμό δυνάμεων, συνεπώς η επιβάρυνση της Διοικητικής Μερίμνης είναι διαχειρίσιμη.
Η νέα τύπου εξάρτυση μάχης που τυποποιείται, φέρεται με 4 γεμιστηροθήκες στο στήθος, χωρητικότητος ενός γεμιστήρος αλλά είναι εφικτή η ευχερής αναδιαμόρφωση με 2 επιπλέον φυσιγγιοθήκες. Ο βασικός φόρτος 5 γεμιστήρων για άμεση χρήση (ένας στο όπλο συν 4 επί της εξαρτύσεως) παρέχει επαρκή αυτάρκεια, υπογραμμίζει όμως την σημαντική διαφορά ποσότητος πυρομαχικών μεταξύ ΜΡΤ-76 και HK-33E: θεωρητικώς μόλις 100 φυσίγγια διαθέσιμα για το πρώτο, σε σχέση με τα 150 για το δεύτερο, δηλαδή υπεροχή του 5,56 mm κατά 33%. Για να βελτιώσουν την κατάσταση, ορισμένοι στρατιώτες με ΜΡΤ-76, έχουν προσθέσει 2 επιπλέον φυσιγγιοθήκες (40 φύσγγια). Αυτά μπορεί να μην έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην προκειμένη περίπτωση, σίγουρα όμως έχουν πολύ μεγαλύτερη για τις μονάδες Ειδικών Δυνάμεων.
Παρενθετικώς να προσθέσουμε ότι η νέα εξάρτυση, χωρίς πλάκες θωρακίσεως, παρατηρήθηκε να φέρεται και από πληρώματα αρμάτων μάχης. Είναι δεδομένο ότι μια εξάρτυση θώρακος, είναι πιο άνετη για τα πληρώματα τεθωρακισμένων, σε σχέση με μια συμβατική εξάρτυση μέσης.
Συνοψίζοντας, ο Τούρκος πεζικάριος είναι εφοδιασμένος με σύγχρονο κράνος και διαμορφούμενη εξάρτυση που δέχεται αντιβαλλιστικές πλάκες, δηλαδή φέρει την μέγιστη δυνατή προστασία που προσφέρουν οι σύγχρονες λύσεις ατομικών υλικών. Από πλευράς οπλισμού, περισσότερη σημασία έχουν τα παρελκόμενα που είναι διαθέσιμα για προσαρμογή στα ατομικά και ομαδικά όπλα, διότι μιλάμε για πλήρως επαγγελματικές μονάδες και όχι κληρωτό προσωπικό. Οι επαγγελματίες στρατιώτες μπορούν να αξιοποιήσουν περισσότερο τις δυνατότητες που προσφέρουν τα παρελκόμενα. Εδώ, η ύπαρξη θερμικών διοπτρών σκοπεύσεως, έστω και πρώτης γενιάς, τόσο για το τυφέκιο όσο και για το πολυβόλο και το τυφέκιο ακριβείας, εξασφαλίζει αξιόλογο πλεονέκτημα στον νυκτερινό αγώνα. Ιδίως όμως σε χειμερινό περιβάλλον και με δυσμενείς καιρικές συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν στο Αφρίν, οι θερμικές διόπτρες είναι χρήσιμες και για τον αγώνα κατά την ημέρα, όταν η ορατότητα περιορίζεται δραστικώς από πυκνή ομίχλη.
Έναντι αυτών των περιορισμένης αναλύσεως παρατηρήσεων, διαπιστώνεται η αντίστοιχη τριτοκοσμική εικόνα που παρουσιάζει ο Έλληνας πεζικάριος. Το ΓΕΣ τηρεί την διαχρονικώς περιορισμένη προτεραιότητα ως προς τον εφοδιασμό του στρατιώτη με σύγχρονα και αποδοτικά υλικά. Αυτή η δυσάρεστη «παράδοση», εξασφαλίζει την αρνητική διάκριση του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος διατηρεί αναμφιβόλως την πρωτιά της οπισθοδρομήσεως έναντι των στρατών του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης γενικότερα, στον τομέα.
Ο Ελληνικός Στρατός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ξεπερασμένα μεταλλικά κράνη Μ1, χωρίς επαρκή στήριξη υποσιάγωνου. Η χρήση αντιβαλλιστικού κράνους kevlar, δεν έχει γενικευθεί ακόμη. Η οιαδήποτε πρόνοια για ατομική θωράκιση, λάμπει διά της απουσίας της. Η εξάρτυση Μ71, κατασκευασμένη πλέον από νάυλον υλικά, είναι ένα ακόμη ανεπαρκέστατο κομμάτι ατομικών υλικών και σημάδι αναχρονισμού. Τέλος, από πλευράς οπλισμού, το ελληνικό Πεζικό είναι εφοδιασμένο με περιορισμένο αριθμό διοπτρών νυκτερινής σκοπεύσεως τεχνολογίας Ενισχύσεως Ειδώλου, στερείται όμως παντελώς θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως.
Ο σεβασμός της ηγεσίας προς το προσωπικό, δεν εκδηλώνεται μόνο με χαριστικές άδειες ή υποσχέσεις για διευκόλυνση – αποπληρωμή δανείων. Εκδηλώνεται και από την μέριμνα για την ατομική προστασία και ελάφρυνση της προσωπικής ανέχειας, κατά τις σκληρές στιγμές δοκιμασίας, στην εκπαίδευση και στον πόλεμο.
