Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Απομένουν μερικές ημέρες για την λήξη της προθεσμίας υποβολής προτάσεων από ενδιαφερομένους επενδυτές για την ΕΛΒΟ και ήδη άρχισαν να εμφανίζονται δημοσιεύματα περί επικειμένης αποτυχίας του νέου διαγωνισμού και των σχεδίων της κυβέρνησης να προχωρήσει με ένα σχήμα Σύμπραξης Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Πρόκειται για διαρροές από την ίδια την κυβέρνηση η οποία έχει καταστεί σαφές ότι δεν ευνοεί την ιδιωτικοποίηση της ΕΛΒΟ, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των πιστωτών και σπεύδει να καθησυχάσει τους συνδικαλιστές και το πελατειακό κοινό για την «επόμενη ημέρα». Μία «επόμενη ημέρα» η οποία υποτίθεται ότι θα «διασώσει» την ΕΛΒΟ, μέσω αναθέσεως σε αυτήν προγραμμάτων συμπαραγωγής και επισκευών λεωφορείων, στρατιωτικών οχημάτων κ.λπ. Το σχήμα έχει μεθοδευτεί στο παρασκήνιο ώστε να εμφανισθεί ο πρόθυμος επενδυτής που ήδη έχει λάβει διαβεβαιώσεις για την «προίκα» που θα τού δοθεί, στην μορφή συμβάσεων από διαφόρους κρατικούς φορείς. Το ότι η υλοποίηση του ΣΔΙΤ απαιτεί χρήματα, τα οποία απλώς δεν υπάρχουν, είναι λεπτομέρεια…
Από την ημέρα που ο ΥΕΘΑ Π. Καμμένος μίλησε στην Βουλή με διθυραμβικούς τόνους για το ενδιαφέρον της νοτιοαφρικανικής Paramount, την στιγμή που ο διαγωνισμός βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη, δημιουργήθηκε η υποψία ότι η κυβέρνηση έχει κρυφή ατζέντα και ναρκοθετεί την ιδιωτικοποίηση της ΕΛΒΟ. Οι εξελίξεις μέχρι σήμερα, το επιβεβαιώνουν. Το παρασκήνιο που αποκαλύφθηκε στην συνέχεια γύρω από την Paramount δεν άφησε περιθώρια, προκάλεσε ενδοκυβερνητικές προστριβές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και υπήρξε φόβος αποκαλύψεως σκανδαλωδών πτυχών που θα εκμεταλλευόταν η αντιπολίτευση. Έκτοτε, διαρροές περί δήθεν ενδιαφέροντος της Paramount για σημαντικές επενδύσεις στην Ελλάδα, αποβλέπουν στην παραπλάνηση και την πρόκληση σύγχυσης στην κοινή γνώμη.
Ο δεύτερος επενδυτής που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον, αποκλείσθηκε από την προηγουμένη διαδικασία με την επίκληση ατελειών στον φάκελό του. Η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να εμποδίσει τον γερμανικό κολοσσό KMW, ο οποίος εμφανιζόταν επί δεκαετία να έχει εκκρεμμότητες με το ελληνικό Δημόσιο, από την σύμβαση των αρμάτων Leopard 2HEL. Παρόλο που τα αρμόδια όργανα τα οποία ερωτήθησαν σχετικώς απεφάνθησαν τελεσιδίκως ότι έπρεπε να επιστραφούν στην εταιρεία οι εγγυητικές επιστολές που παρακρατούσε το ελληνικό Δημόσιο, όπως και να αποπληρωθεί ένα μικρό οφειλόμενο υπόλοιπο, η γερμανική εταιρεία δεν έχει λάβει ούτε ένα ευρώ. Η εχθρική στάση του ελληνικού Δημοσίου που παρουσιάζει διαρκώς εμπόδια, είναι φανερό ότι αποσκοπεί στην αποθάρρυνση της KMW να επενδύσει στην Ελλάδα, λόγω των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της εμμονής του Π. Καμμένου στην σκανδαλολογία περί των εξοπλιστικών προγραμμάτων για λόγους δημοσκοπικής επιβίωσης.
Η ΕΛΒΟ, δεν αποτελεί ιδιαίτερη προτεραιότητα για την KMW. Την ενδιαφέρουν κάποια πλεονεκτήματα που έχει η θέση της στην Ελλάδα όσο και η αποδεδειγμένα υψηλή ποιότητα εργασίας των ελληνικών εταιρειών. Στην παρούσα συγκυρία, η γερμανική εταιρεία βρίσκεται σε διαδικασία συγχωνεύσεως με τον γαλλικό κολοσσό Nexter, δημιουργώντας την KNDS, τον μεγαλύτερο ευρωπαϊκό οίκο σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής χερσαίων συστημάτων και ειδικότερα αρμάτων. Η KNDS έχει αναλάβει από τις κυβερνήσεις Γερμανίας και Γαλλίας να σχεδιάσει το μελλοντικό ευρωπαϊκό άρμα μάχης που θα αντικαταστήσει τα Leopard 2 και Leclerc.
Πέραν αυτών, η KNDS αποτελεί το φαβορί για την εξαγορά της Renault Defense Trucks από την Volvo, έναντι 500 εκατ. ευρώ. Στην Renault ανήκουν και η Panhard που κατασκευάζει πλήθος ελαφρών τεθωρακισμένων (VBL, PVP κ.ά.) καθώς και η ACMAT που κατασκευάζει ευρεία γκάμα φορτηγών οχημάτων για στρατιωτική και αστυνομική χρήση, πυροσβεστικά και ειδικά οχήματα για Οργανισμούς Κοινής Ωφελείας. Εφόσον ολοκληρωθεί η εξαγορά, ο νέος όμιλος θα καλύπτει το 100% των αναγκών σε τεθωρακισμένα, πυροβόλα και κάθε είδους οχήματα.
Όλες αυτές οι κοσμογονικές εξελίξεις που θα δημιουργήσουν έναν υπερκολοσσό στην κατηγορία της βαρειάς βιομηχανίας, και η προοπτική να εξασφαλισθεί η ΕΛΒΟ εντασσόμενη σε αυτόν, αφήνουν παντελώς αδιάφορη την ελληνική κυβέρνηση. Η KMW διατηρεί άριστη συνεργασία με ελληνικές εταιρείες όπως η ΜΕΤΚΑ, η EODH, η Intracom Defense Electronics κ.ά. από την εποχή του προγράμματος συμπαραγωγής των Leopard 2HEL και συνεχίζει να τούς αναθέτει συμβάσεις για προγράμματα τρίτων χωρών (χωρίς να έχει καμμιά υποχρέωση) καθαρά για λόγους εξαιρετικών επιδόσεων σε θέματα ποιότητας, συνέπειας και κόστους των ελληνικών εταιρειών.
Λόγω των ήδη υπογεγραμμένων συμβάσεων που έχει η KMW, του μεγάλου ανεκτέλεστου έργου αλλά και γιγαντιαίων συμβολαίων με αραβικές χώρες που αναμένεται να ανακοινωθούν μετά τις γερμανικές εκλογές, η εξαγορά της ΕΛΒΟ από αυτήν θα εξασφάλιζε τις θέσεις εργασίας (οι οποίες σύντομα θα πρέπει να αυξηθούν λόγω φόρτου έργου) ενώ η επιβίωση και ανάπτυξή της δεν θα εξαρτάται από συμβάσεις του ελληνικού Δημοσίου. Το τελευταίο, ούτως ή άλλως δεν έχει δυνατότητα χρηματοδοτήσεως προγραμμάτων λόγω της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσεως ωστόσο, ακριβώς στην αναμενόμενη «προίκα» από αυτό, υπολογίζουν όλοι οι άλλοι ενδιαφερόμενοι επενδυτές…
Μεταξύ KMW και Paramount, δεν χωρά απολύτως καμμία σύγκριση από πλευράς μεγεθών, ποικιλίας προσφερομένων προϊόντων, αναπτυξιακών δυνατοτήτων, εξειδικεύσεως ή οικονομικής ευχέρειας. Είναι αποκαλυπτικό όμως του παρασκηνίου που επικρατεί ως προς την υπόθεση της ΕΛΒΟ ότι ουδέποτε η KMW εκλήθη, επίσημα ή ανεπίσημα, από οποιονδήποτε αρμόδιο ή υπηρεσία του ελληνικού Δημοσίου ώστε να ερωτηθεί για τα σχέδια και τις προθέσεις της. Αντιθέτως, οι πληροφορίες οργιάζουν για «μυστικές» συναντήσεις και παρασκηνιακές ενέργειες ακόμη και στελεχών της ΓΔΑΕΕ, με εκπροσώπους της Paramount, σε μία δε περίπτωση παρουσία συνδικαλιστών της ΕΛΒΟ…
Όλα αυτά έχουν ίσως θεωρητικό ενδιαφέρον, εφόσον δεν είναι γνωστό εάν η KMW τελικώς θα καταθέσει πρόταση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνεπής με την γενικότερη πολιτική της να εμποδίζει τις επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις στην χώρα, έχει μεθοδεύσει ένα φιάσκο με την υπόθεση της ΕΛΒΟ. Αντί να επιδιώξει την ένταξή της στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας που εγγυάται φόρτο εργασίας και έσοδα για το ελληνικό Δημόσιο, σχεδιάζει τώρα ένα αμφιβόλου αποδόσεως σχήμα τύπου ΣΔΙΤ, που θα απαιτεί διαρκείς οικονομικές «επενδύσεις» από το Δημόσιο.
