Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Η είδηση ότι τουρκικά πολεμικά πλοία εθεάθησαν πλησίον Τριπόλεως, συνοδεύοντα το πλοίο ΒΑΝΑ τύπου Ro-Ro με σημαία Λιβάνου, μόνο ένα πράγμα μπορούσε να σημαίνει. Ότι οι φρεγάτες που έχουν αναπτυχθεί από τις αρχές του χρόνου στην περιοχή, αφού μεθορμίσθηκαν σε λιμένα της Ιταλίας, ασφαλίζουν την πρόσβαση στο λιμάνι που αποτελεί την μόνη θαλασσία πρόσβαση “αναπνοής” του καθεστώτος Σαράτζ, με σκοπό την απρόσκοπτη μεταφορά ενισχύσεων από την Τουρκία.
Δεν άργησαν να δημοσιοποιηθούν βίντεο από το εσωτερικό του καραβιού και οχήματα που αποβιβάσθηκαν στην Τρίπολη, επιτρέποντας μια πρώτη εκτίμηση των δυνάμεων, ή για την ακρίβεια, των νέων οπλικών συστημάτων που μεταφέρει η Τουρκία στην Λιβύη, αγνοώντας παντελώς τις διεθνείς αποφάσεις για εμπάργκο στις μεταφορές όπλων και στρατιωτικών δυνάμεων.
Στο εσωτερικό του πλοίου μεταφορών, διακρίνονται ΤΟΜΠ ACV-15 με βαρύ πολυβόλο 12,7 mm, αυτοκινούμενα πυροβόλα T155 Firtina των 155 mm, φορτηγά οχήματα με σκεπασμένο φορτίο που παραπέμπουν σε Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων Τ122 Sakarya των 122 mm, ρυμουλκούμενα αντιαεροπορικά πυροβόλα GDF-003 των 35 mm κ.λπ.
Είναι προφανές ότι οι ενισχύσεις αφορούν τεθωρακισμένα οχήματα ώστε οι μισθοφόροι Τουρκμένοι της Συρίας να αποκτήσουν το πλεονέκτημα της προστασίας υπό θώρακα για την εκτέλεση επιθετικών επιχειρήσεων ενώ τα μέσα πυροβολικού θα εξασφαλίζουν την απαραίτητη υποστήριξη. Τα αντιαεροπορικά πυροβόλα, σε συνδυασμό με πυραυλικά συστήματα που αναφέρεται ότι έχουν μεταφερθεί στο αεροδρόμιο Μιτιγκά, αλλά ακόμη και οι τουρκικές φρεγάτες με τους πυραύλους επιφανείας – αέρος SM1 και ESSM, μπορεί να υποστηριχθεί ότι έχουν εξασφαλίσει αντιαεροπορική ομπρέλα έναντι αεροπορικών απειλών.
Ήδη μετά την σύνοδο στο Βερολίνο, οι δυνάμεις του LNA έχουν δείξει ότι δεν διαθέτουν άλλη “ορμή”, για μια τελική επίθεση, δεδομένου ότι στερούνται τεθωρακισμένων και πυροβολικού. Είναι ενδεικτικό ότι επιδιώχθηκε τις τελευταίες ημέρες η αδρανοποίηση του αεροδρομίου Μιτιγκά, με σποραδικές μόνο βολές μικρού αριθμού ρουκετών και βλημάτων όλμων, γεγονός που φανερώνει έλλειψη πυρομαχικών.
Αποτελεί ερώτημα η έμπρακτη ενίσχυση της Αιγύπτου και των ΗΑΕ προς τον στρατάρχη Χαφτάρ. Τα τεθωρακισμένα που προ μηνός ελέχθη ότι παραχώρησε η Αίγυπτος, δεν έχουν εμφανισθεί κάπου δρώντας αποφασιστικώς ενώ το κύριο υλικό ενισχύσεως που παραλαμβάνεται, αφορά πολιτικού τύπου οχήματα Pick-Up εφοδιασμένα με στοιχεία βαρέων πολυβόλων στην καρότσα, στερούμενα θωρακίσεως. Προφανώς προσφέρονται και κάποιες ποσότητες πυρομαχικών αλλά η αδυναμία αχρηστεύσεως του αεροδρομίου Μιτιγκά και η πρόκληση απωλειών στις αναπτυχθείσες τουρκικές δυνάμεις, μαρτυρεί ότι η ροή είναι περιορισμένη.
Σε τακτικό επίπεδο, είναι φανερό ότι οι δυνάμεις του GNA εκτελούν πλέον βολές πυροβολικού εναντίον του αντιπάλου ενώ στην παραλιακή λωρίδα προς Μιζράτα που είχε προελάσει ο LNA, προ ημερών χάθηκε κάποιο έδαφος. Η ανάπτυξη ενός Τακτικού Συγκροτήματος με πλήρη στοιχεία μάχης και υποστηρίξεως στο πλευρό του GNA, όχι μόνο θα εξασφαλίσει το “προγεφύρωμα” Τριπόλεως αλλά θα επιτρέψει συν τω χρόνω και την διεύρυνσή του εάν ο LNA δεν ενισχυθεί σε τεθωρακισμένα και πυροβολικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μεταφερόμενα οπλικά συστήματα από την Τουρκία, είναι μεν εγχώριας κατασκευής, όμως τα ACV-15 φέρουν αμερικανικό κινητήρα Detroit Diesel ενώ τα Firtina γερμανικό κινητήρα MTU. Επιπλέον, τα πυροβόλα GDF-003 αποτελούν πλέον προϊόν στην γκάμα της γερμανικής Rheinmetall και η ανάπτυξη προγραμματιζόμενων πυρομαχικών ΑΤΟΜ των 35 mm από την τουρκική Aselsan, εκτιμάται ότι επετεύχθη με την παραχώρηση γερμανικής τεχνολογίας. Το στοιχείο αυτό, ενισχύει τυχόν πρόνοιες για την επιβολή εμπάργκο σε πωλήσεις αμυντικού υλικού στην Τουρκία, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για επεμβάσεις σε ξένες χώρες. Αυτήν ακριβώς την απόφαση έλαβε η Γερμανία τον περασμένο Οκτώβριο, προκαλώντας προβλήματα στο πρόγραμμα παραγωγής του τουρκικού άρματος Altay. Συνεπώς, η ανάδειξη αυτών των στοιχείων, μπορεί να τύχει πολιτικής εκμεταλλεύσεως ώστε να ενισχυθούν και να παραταθούν οι ασκηθείσες πιέσεις στην Άγκυρα.
Το δεδομένο είναι ότι η Τουρκία, πέραν του διπλωματικού στίβου, είναι πλήρως ενεργοποιημένη και στον στρατιωτικό, περιφρονώντας διεθνείς αποφάσεις για απαγόρευση μεταφοράς όπλων και στρατιωτικών δυνάμεων στην Λιβύη. Το αποτέλεσμα είναι να εξασφαλίζει τον πολιτικό στόχο που είναι η διατήρηση του Σαράτζ στο προσκήνιο και δι’ αυτού, οι υπογραφείσες με αυτόν ψευτοσυμφωνίες, που στρέφονται ευθέως εναντίον των ελληνικών συμφερόντων.
Η Ελλάδα, κατά την πάγια τακτική της να κινείται “με τον σταυρό στο χέρι”, απουσιάζει από το στρατιωτικό πεδίο και ενεργοποιείται αυστηρώς σε διπλωματικό επίπεδο, προσμένοντας στην βοήθεια άλλων για να εμποδίσει αυτό που εμπράκτως καταφέρνει εις βάρος της η Τουρκία. Σε στρατιωτικό επίπεδο, θα μπορούσε να ενισχύσει τον Χαφτάρ με την παραχώρηση τουλάχιστον τεθωρακισμένων οχημάτων ΒΜΡ-1, που ούτως ή άλλως ως ρωσικό υλικό, οι ΗΠΑ επιθυμούν να αποσυρθεί από τους στρατούς του ΝΑΤΟ. Μια πολιτική παρασκηνιακή συνεννόηση με ΗΠΑ και Αίγυπτο, θα μπορούσε ευχερώς να υλοποιήσει μια τέτοια πρωτοβουλία. Στοιχειώδης πρόνοια δε, θα αποτελούσε η αποστολή στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων ως παρατηρητών, για την διατήρηση του κύρους έναντι του Χαφτάρ, την εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση των επιχειρήσεων προς εκμετάλλευση σε επίπεδο πληροφοριών, πολιτικής εκμεταλλεύσεως από πλευράς ΥΠΕΞ ώστε να γίνει δεκτή η συμμετοχή της χώρας σε επόμενες συνόδους για την Λιβύη, για λόγους αξιοπιστίας έναντι συμμάχων όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ κ.λπ.
