Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Ο Αντρίι Τσέρνγιακ, εκπρόσωπος της Κύριας Διευθύνσεως Πληροφοριών του Υπουργείου Αμύνης της Ουκρανίας, υποστήριξε στην “Kyiv Post” ότι η Ρωσία δεν μπορεί να εκτοξεύσει τις προσεχείς ημέρες μια μεγάλης κλίμακος επίθεση. Ο Τσέρνγιακ απάντησε στην φημολογία των ημερών, ότι η Μόσχα θα επιδιώξει να συνδυάσει την επέτειο της συμπληρώσεως ενός έτους από την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου, με μία νέα μεγάλη επίθεση, σημειώνοντας ότι οι πληροφορίες των ουκρανικών υπηρεσιών οδηγούν στο συμπέρασμα πως οι Ρώσοι στερούνται των αναγκαίων πόρων – δυνάμεων για ένα τέτοιο εγχείρημα. Σαφώς προετοιμάζονται για κάτι τις επόμενες εβδομάδες ωστόσο, στην παρούσα φάση βασικός στόχος των ρωσικών δυνάμεων είναι η επίτευξη τουλάχιστον κάποιων τακτικών επιτυχιών στην Ανατολική Ουκρανία και στο πλαίσιο αυτό “προσπαθούν να εντοπίσουν αδυναμίες στην άμυνά μας“.
Ο Τσέρνιακ εκτιμά ως απίθανη για τις επόμενες εβδομάδες νέα απόπειρα καταλήψεως του Κιέβου, μία προσπάθεια που θα απαιτούσε την εκτόξευση επιθέσεως από την Λευκορωσία ενώ στο γενικότερο πλαίσιο, ανέφερε ότι εξαντλούνται τα όπλα ακριβείας της Ρωσίας. Πλέον του 80% των πυραύλων ακριβείας, αναφέρει ότι έχει χρησιμοποιηθεί και για τον λόγο αυτό επιδιώκεται, ανεπιτυχώς μέχρι τώρα, η επανέναρξη της παραγωγής τους.
Οι μονάδες “νέου τύπου” των Ουκρανών που εκπαιδεύουν οι Αμερικανοί και τι δείχνουν οι αριθμοί
Από τις παραπάνω εκτιμήσεις, αυτό που μπορεί να εξαχθεί ως συμπέρασμα είναι ότι η επιθετική δραστηριότητα που παρουσιάζουν οι ρωσικές δυνάμεις σε διάφορα μέρη της γραμμής αντιπαράθεσης, πιθανώς να είναι και το μέγιστο που μπορεί ή και επιδιώκει η ρωσική διοίκηση. Η από τις αρχές Ιανουαρίου ανάθεση στον αρχηγό των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, Στρατηγό Γερασίμωφ, της άμεσης διοικήσεως των δυνάμεων εισβολής στην Ουκρανία, μπορεί να έχει δύο ερμηνείες: είτε παραπέμπει σε επιδίωξη αποφασιστικού αποτελέσματος σε εύλογο χρόνο και ασφαλώς εντός του τρέχοντος έτους, είτε έχει γίνει αποδεκτό πως η αναμέτρηση θα εξελιχθεί σε μακροχρόνιο, αργό αγώνα.
Με αυτό τον τρόπο πάντως, οι ρωσικές δυνάμεις το διάστημα αυτό έχουν πετύχει μικρές προωθήσεις σε αρκετούς τομείς στο Ντονμπάς, με πιο αντιπροσωπευτική την κατάληψη του Σόλενταρ και την εμφανή σοβαρή απειλή πλέον του Μπαχμούτ. Αυτές οι επιτυχίες, έρχονται με βαρύ φόρο αίματος για τους επιτιθέμενους, όπως ανέδειξε με δραματικό τρόπο ο αποδεκατισμός των ρωσικών δυνάμεων που επεδίωξαν τις τελευταίες ημέρες να επιτεθούν στο Ούλενταρ ή την Αβντιίκα. Οι εναέριες λήψεις που απαθανάτισαν την σφαγή επιτιθέμενου ρωσικού Υποσυγκροτήματος με άρματα και τεθωρακισμένα, είναι άκρως αποκαλυπτικές. Τα ρωσικά άρματα και τεθωρακισμένα, καταστρέφονται κατά τα φαινόμενα από νάρκες και πολύ εύστοχα πυρά πυροβολικού ενώ κινούνται σε φάλαγγα. Καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει λήψη επαφής με τον αμυνόμενο, οι εικόνες αυτές δίνουν την εντύπωση ότι η ανώτερη αντίληψη καταστάσεως, παρατήρηση και στόχευση χάρη στα drone, εξασφαλίζει πλέον την ευχερή καταστροφή του επιτιθέμενου με πυρά καμπύλης τροχιάς υψηλής ακριβείας, από την φάση της Προσπελάσεως κιόλας!
Η πραγματικότητα αυτή, επισημαίνει ότι οι αριθμοί, η ευψυχία και το ηθικό δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ισότιμο αντίπαλο που στερείται ίσως κάποιων εξ αυτών των στοιχείων αλλά διαθέτει σύγχρονα μέσα κι εφαρμόζει προηγμένες τακτικές. Από αυτή την άποψη, το τεχνολογικό – ποιοτικό επίπεδο των μέσων και οπλικών συστημάτων των αντιπάλων διατηρεί την σπουδαιότητά του ως παράγοντας ισχύος.
Η χρησιμοποίηση όμως σε αυτές τις προσπάθειες τεθωρακισμένων, ενώ προηγουμένως σε Σόλενταρ και Μπαχμούτ απουσίαζαν, συνηγορεί στο ότι οι Ρώσοι έχουν περάσει στην “επίθεση”, ασχέτως του ότι αυτή δεν είναι μεγάλης κλίμακος και επικεντρωμένη σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα.
Μπορεί οι Ρώσοι να μην διαθέτουν προς ώρας τις απαιτούμενες δυνάμεις – πόρους για την ανάληψη μεγάλης κλίμακας επιθέσεως αλλά προφανώς το αυτό ισχύει και για τους Ουκρανούς. Για να ανταποκριθούν οι Ουκρανοί σε αυτή την κατάσταση, εξασφαλίστηκε η ενίσχυση με νέο υλικό από τις φιλικές χώρες της Δύσης και δεν είναι τυχαίο ότι στον παρόντα χρόνο επιδιώχθηκε και επιτεύχθηκε η συμφωνία παραχωρήσεως αρμάτων μάχης. Καθώς το άρμα μάχης εξακολουθεί να είναι το ισχυρότερο κι αποδοτικότερο οπλικό σύστημα ελιγμού, η άφιξη δυτικών αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων στο μέτωπο, δεν θα αναπληρώσει απλώς αριθμούς αλλά θα επιτρέψει, χάρη στα πιο σύγχρονα συστήματα ελέγχου πυρός και τις θερμικές κάμερες που φέρουν, την ανάληψη νυκτερινών επιχειρήσεων. Πρόκειται για σοβαρό τακτικό πλεονέκτημα, έναντι των ρωσικών τεθωρακισμένων. Μέχρι σήμερα, οι δύο αντίπαλοι δεν επιδεικνύουν σοβαρή δραστηριότητα νυκτερινού αγώνος, ένα από τα παράδοξα στοιχεία της αναμετρήσεως. Η είσοδος στον αγώνα τεθωρακισμένων δυτικής προελεύσεως, θα σημάνει ανώτερες προϋποθέσεις επιτυχίας με ανάληψη νυκτερινών επιθετικών ελιγμών, διευκολύνοντας την επιτυχία σε τακτικό και κατ’ επέκταση επιχειρησιακό επίπεδο.
Ο αγώνας στην παρούσα φάση, θυμίζει σε έναν βαθμό την περίοδο πριν την επιτυχή επιθετική επιστροφή των Ουκρανών τον Σεπτέμβριο του 2022, από την περιοχή Χαρκόβου. Μέχρι τότε, οι Ρώσοι προχωρούσαν με αργό ρυθμό καταλαμβάνοντας εδάφη, με ανώτερο “έπαθλο” το Σεβεροντονιέτσκ. Οι Ουκρανοί όμως προετοίμαζαν εφεδρείες, οργάνωσαν αντιπερισπασμό στην Χερσώνα και πέτυχαν τον αιφνιδιασμό στο Χάρκοβο. Κάτι ανάλογο, φαίνεται να συμβαίνει και τώρα, με τους Ρώσους όμως να διαθέτουν αριθμητικώς πολύ περισσότερο προσωπικό και να έχουν ισχυροποιήσει τις αμυντικές γραμμές τους παντού. Ωστόσο, εν σχέσει με την 24η Φεβρουαρίου 2022, οι Ρώσοι σήμερα παρατάσσουν λιγότερο αξιόμαχο προσωπικό επιστράτων, με παλαιότερης τεχνολογίας άρματα μάχης και τεθωρακισμένα, δεν απολαμβάνουν πλέον αποφασιστικό πλεονέκτημα στο Πυροβολικό Μάχης ενώ το σύστημα εφοδιασμού πιθανώς δοκιμάζεται σε μικρότερο βαθμό. Τα δεδομένα αυτά, δημιουργούν την απορία, τί τόσο καθοριστικό και σε ποια έκταση, μπορεί να αλλάξει υπέρ των Ρώσων τις προσεχείς εβδομάδες, ώστε να αναληφθεί μία μεγάλης κλίμακας επίθεση, όπως αφήνει ανοικτό ως ενδεχόμενο ο Τσέρνγιακ…
Οι Ουκρανοί δείχνουν να μην εμπλέκουν τις εφεδρείες τους για την ανακατάληψη των εδαφών που χάνουν αυτό το διάστημα, αφήνουν στην πρώτη γραμμή δυνάμεις χαμηλότερου αξιόμαχου να φθείρουν όσο μπορούν τους Ρώσους και προετοιμάζονται για μια νέα επιθετική επιστροφή. Στα μέσα της ανοίξεως, υπολογίζεται ότι θα έχουν παραληφθεί δύο Επιλαρχίες αρμάτων Leopard 2, μία Leopard 1 και μία Ίλη Challenger 2 ενώ η άφιξη των αμερικανικών Μ1 Abrams τοποθετείται πλέον προς τα τέλη του έτους, μαζί με περισσότερα Leopard 1. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου, αναμένεται επίσης να έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευση συνόλου στις Επιχειρήσεις Συνδυασμένων Όπλων από τους Αμερικανούς, κάπου τρία ουκρανικά Τάγματα.
Ανεξαρτήτως του τι θα έχουν κάνει μέχρι τότε οι Ρώσοι, οι Ουκρανοί δεν έχουν την “πολυτέλεια” να μην βιάζονται, μία επιλογή που δεν είναι καταστροφική για τους πρώτους. Η παράταση του πολέμου, όχι μόνο καθυστερεί την απελευθέρωση εδαφών και ρίχνει το ηθικό λαού και στρατού αλλά δοκιμάζει και τον βαθμό δεσμεύσεως της Δύσης έναντι του Κιέβου. Επομένως, το μόνο βέβαιο είναι ότι ανεξαρτήτως των αποφάσεων των Ρώσων, οι Ουκρανοί θα επιδιώξουν σε κατάλληλο χώρο και εύλογο χρόνο την νέα τους επιθετική επιστροφή.
